hoi Dames, even van me af schrijven. Ben ik de enige die me (te) veel zorgen maakt? Dan heb ik veel last van harde buiken ( helemaal uitgezocht en blijk ik gewoon veel last van te hebben, geen invloed op de bm) dan heb ik diaree, maak ik me druk om taxoplasmose. gevraagd aan de dokter en diaree is daar geen symptoom van. Maar nu ben ik grieperig en lees ik dat dit weer wel symptonen zijn. In het begin had ik nergens last van maar hoe meer de zwangerschap vordert ga ik me meer druk maken, soms om echt pietlullige zaken. Ik ben van nature al en controle freak maar nu helemaal. Hebben jullie dit ook en hoe gaan jullie hiermee om?
Ik herken dit wek een beetje. Vooral nu in het laatste trimester zoek ik overal wel wat achter. Laatst een keer extra naar de vk geweest. Gelukkig niets aan de hand. Even gerust gesteld. Maar langzaam sluipt het er wel weer in om alles te analyseren.
Erg he..... Weet soms ook niet meer hoe te doen. Dan denk ik, niet druk maken, niet alles is gelijk het ergste. Maarja krijg dat maar eens uit je hoofd. En idd, de eerste 6 maanden had ik het ook minder. Denk ook dat het komt, hoe langer je zwanger bent om meer je te weten komt en hebt gelezen op internet... Ook zo slecht...internet.
Ik maak me juist heel veel zorgen omdat ik (bijna) geen klachten heb.. Klinkt heel raar, ik weet het.. Kan er zo onzeker van worden, ben nu ruim 26 weken zwanger en vanaf dag 1 geen rare dingen meegemaakt. Ik denk juist heel vaak, het gaat allemaal zo goed. Het moet toch een keer fout gaan? Ik weet dat dit nergens op slaat, maar het maakt me soms wel een beetje bang dat het me allemaal zo makkelijk afgaat