Ik weet dat dit topic al eens voorbijgekomen is, maar omdat het toen nog "ver van ons bed" was heb ik het niet heel aandachtig gelezen. Vandaag uitnodiging gekregen van een klasgenootje. Een hele wo-middag naar een grote binnenspeeltuin met de hele klas. Ik ken de ouders van de jarige niet heel goed, heb hen enkele keren kort gesproken omdat onze zoons wel eens elkaar in de haren vlogen vorig jaar en ik als ongeruste nieuweling direct op hoge poten bij de juf stond (waarna bleek dat mijn zoon ook een niet zo onschuldige rol had). Ik dacht direct "oh wauw, wat leuk voor ze, met de hele klas naar de speeltuin". Maar een vriendin van me, moeder van mijn zoons beste vriendje, zei direct "onee, dat dacht ik toch niet, dat ga ik echt niet toestaan, hij gaat mooi niet mee". Ze vond die ouders te nonchalant enz, terwijl zij ze vlg mij niet beter kent dan ik. Ik vind het ook wel spannend maar ik denk niet gelijk aan thuishouden. Binnenspeeltuin is bekend bij mijn zoon, ik heb toegezegd de kindjes mee te brengen en voor terug hadden ze genoeg vervoer. Okay, het is daar groot, maar mijn zoon is 5.5jr en goed in staat om voor zichzelf op te komen. Bovendien, die ouders hebben zelf ook een hele drukke kleuter, die weten heus wel hoe of wat. Ik mocht ook blijven, zei ze, maar daar heb ik niet zo'n zin in. Tussen haar familie en ik ben sociaal niet zo'n held met mijn autisme.. Wat zouden jullie doen, gewoon brengen en erop vertrouwen? Wat ik geneigd ben te doen?
Wat houdt je tegen? Ik lees in je verhaal geen reden om het niet te doen. Je kind is 5.5 laat die jongen lekker met zijn klasgenootjes naar een binnenspeeltuin gaan.
Ja. Als je het nog niet hebt gedaan wel de telefoonnummers uitwisselen. Wat leuk dat ze iedereen uitnodigen.
Je kent in ieder geval het binnen speeltuintje en kun je in ieder geval bepalen hoe hij daar is. Als je denkt dat hij zonder gekkigheid er ook mee om kan gaan zou ik hem laten gaan. Mits ze hem dan ook op een stoel terugbrengen in de gordels.
Ik geef de zitverhoger gewoon mee. Het is een grote speeltuin, formaat monky town. Maar ik ken het er en het is bij mijn weten gewoon veilig. De enige reden dat mijn vriendin het niet wil is omdat ze de ouders "raar" vindt. Nou ja....dat vinden zij misschien ook wel van ons. Ik was alleen verbaasd dat zij het zo direct weigeren en ik mezelf afvroeg of ik dan te laks ben. Maar aan jullie reacties te horen niet. Tel.nrs hebben we uitgewisseld.
Zou hem gewoon laten gaan hij is 5.5 en je zegt zelf al dat hij goed voor zichzelf kan opkomen. Was hij nou net 4 geweest en hij was er onbekend voor een hele middag dan snap ik dat je het niet zou doen.
Als het voor jou goed voelt zou ik het doen (zegt een mede-mama met ASS met een mede-kind dat goed voor zichzelf opkomt ). Snap wel dat je onzeker wordt door de visie van die andere moeder/vriendin en het is op zich natuurlijk ook helemaal niet verkeerd dat je daardoor na gaat denken, maar puntje bij paaltje zou ik wel een beslissing nemen op basis van je eigen gevoel en niet op basis van wat anderen denken dat goed is voor hùn kind