ik weet niet of ik hier goed zit maar ga toch mijn verhaaltje hier maar is typen heb nog nooit eerder mijn verhaal op papier gezet ik denk dat ik er nooit eerder klaar voor was ik ben met 37 weeken opgenomen in het ziekenhuis met hooge bloeddruk en eiwit in urine wat vond ik dat een ramp zeg verplicht liggen en niks doen de nachten zonder man en de onzekerheid waneer er verder iets met me ging gebeuren maakte me letterlijk gek zelf heb ik heel erg heimwee en werd dus alleen maar zieker van het in het ziekenhuis zijn gelukkig kwam vrijdags het hooge woord eruit maandags zou ik waneer er genoeg ruimte was ingeleid worden met tabletten in dat weekend op zondag ochend aardig wat krampen gehad zuster gebeld of het meschien ween waaren.. zuster zei gewoon recht in me gezicht mevrouw u kunt geen weeen hebben u lacht nog.. ow wat was ik kwaad! ctg gedaan en ja er waaren weeen te zien maar waaren volgens de zuster niet erg genoeg. Maandag ochent manlief was gelukkig al om half 8 aanwezig wat een spanning zeg.Gyn was om half 9 aan me bed om me in te leiden jahoor 2 cm (zie je wel dat ik ween had) 9 uur op de verlos kamer. ween zetten niet echt door beetje krampen zoals die zondag ochtend ik krijg een infuus erbij ondertussen is het 11 uur ontsluiting is nog niet gevorderd ween stormen vooral veel rug ween wat me vooral opviel is dat ik bij de gyn onder controle was en ik totaal geen gyn heb gezien manlief krijgt eeten daardoor heb ik door dat de tijd voorbij gaat ik leef ontzettend in mijn eigen wereldje op een gegeven moment word alles zwart voor me oogen.. moest maar even gaan liggen zei de verpleegster eigenlijk stond dus gewoon het infuus te hoog waardoor ik al de geheele dag in de weenstorm zat ik kon werkelijk niet meer eindelijk ze vragen of ik een ruggen prik wil.. ik heb al 10 x gevraagt of ze willen kijken hoever ik ben maar het lijkt wel of ze me vergeten ruggenprik gehad wat een opluchting zeg ik zie dat ik ween heb op het ctg apperaat maar voel er gelukkig niks van dan is het 5 uur en gaat de verloskundige die ik welgeteld 2 x aan me bed heb gehad over een heele dag weg gyn neemt het over een onbekende man voor mij hij heeft me rapport doorgelezen en vraagt zichzelf af waarom er geen ontsluiting controle is geweest meneer controleert 5 cm hierp hoi dat betekend dat ik van zondag ochtend tot maandag eind de middag inclusief ween opwekker over 5 cm heb gedaan gelukkig ik krijg een keizersnede keizersnee viel me opzich wel mee.. maar me kleine meisje heeft het door de ween opwekkers of ik weet eigenlijk nog steeds niet waarom krijgen geen andwoord van kinderarts of gyn heel benauwt gehad en begon niet te huilen bij geboorte dus moet naar de kinderafdeling daar lagen echt trauma gevallen wat met mij psygisc heel veel heeft gedaan stukje borst voeding.. wat een ram was dat. en wat doet dat pijn.. maar ik wilde perse doorzetten.. ik had tenslotte voor mijn gevoel al gefaald tijdens de bevalling na een week eindelijk thuis gelukkig nog een paar daagjes kwaamzorg gehad kraamzuster had heel goed door dat er iets niet goed met me ging ik was stil en zeker niet aan het genieten van me kraamdagen borstvoeding deet zo ontzettend zeer en kon ik psygisc waarschijnlijk niet aan ik voelde me net bertha 21 de koe (meschien te veel koeien in me leven gemolken)? gelukkig ben ik gestopt wat vond ik het verschrikkelijk weer een faale in mijn oogen ben nog heel lang depri geweest maar begon langzaam gelukkig te genieten nu 14 maanden verder kan ik weer genieten en denken we zelfs aan een 2de ook dit was voor mij een stapje in de goede richting opschrijven wat er nog door me hoofd spookt ik weet dat het heel rommelig geschreven is maar ben zo dylecties als wat dus hoop dat jullie er een touw aan vast kunnen knopen liefs mandy
dankje wel. me verhaaltje is vaak genoeg gelezen maar tot nu toe maar 1 reacktie denk dat het veel te rommelig getypt is sorry daarvoor
Hoi hoi, Ik begrijp je verhaal prima hoor,dus niet te rommelig. Wel een hele ervaring he? Het scheelt zo veel per ziekenhuis hoe het gaat vind dat toch raar. Hier ook een keizersnee gehad maar dat kwamomdat na 8 cm de ontsluiting niet meer vorderde. Achteraf bleek het hoofdje vanons meisje te groot voor mijn bekken. maar ze hebben mij gelukkig niet zo lang laten wachten als jou. Wel goed hoor om je verhaal van je af te schrijven lucht op! geniet maar lekker van je kindje.
Je hebt écht niet gefaald hoor! En wat vervelend dat je zo aan je lot overgelaten bent. Ik kan me voorstellen dat het een moeilijke ervaring is geweest. Hopelijk gaat het steeds beter totdat je het een plekje hebt kunnen geven.
Ik denk dat het vaak bekeken is omdat je topic "ruim een jaar later heet". Ik had geen bevallingsverhaal verwacht. Wel fijn dat je even van je af hebt kunnen schrijven. Een hele ervaring zo te lezen.
bedankt voor jullie reackties is allemaal heel heftig geweest maar aan de andere kant ook heel bijzonder en gelukig kan ik die kant nu ook langzaam zien
heftig zeg! goed dat je het nu een beetje aan het verwerken bent!!! Het zal bij een evt 2e wel weer terug komen, bespreek het met je vlos!!! (en ik zag dat je dyslectisch was, maar je schrijft duidelijk overzichtelijk, dus niet zo onzeker!!)
Goed van je dat je het voor jezelf hebt opgeschreven, dat kan al een hele opluchting zijn he? En je verhaal was voor mij duidelijk hoor, maak je daar maar geen zorgen over. Heb je je nog lang rot gevoeld en ben je er weleens mee naar je huisarts geweest? Ik ben ook ingeleid met een te hoge bloeddruk en het is ook een nare ervaring geweest. Heb me énorm rot gevoeld en ook mijn verhaal op papier gezet.
ik ben hiervoor nooit naar de huis arts geweest nee.. ik zou echt niet weeten wat die voor me zou moetten betekenen.. me verhaaltje doen kan ik ondertussen zelfs op internet haha bedankt meiden alleen al dat julllie me verhaal hebben willen leezen