Juist.. die passen dus niet bij elkaar.. Ik begin een klein beetje gefrustreerd te raken.. Ik heb A.D.H.D. en het is HEEL moeilijk om mijn baby rust te geven, laatstaan regelmaat! Al vanaf de geboorte is Andy (net als zijn mama) snel overprikkeld. Ik daarintegen ben zinds de bevalling lijkt het alle hyper van de zwangerschap aan het inhalen! Ik stuiterde door het huis toen ik na 5 dagen eindelijk uit het ziekenhuis was, en kon niet wachten als er kwaamvisite was, of de verloskundige, omdat ik me dan even helemaal kon laten gaan. (ik heb helaas weinig tot geen kraamvisite gehad.. buiten ouders, broertjes en zusjes alleen 2 sets buren en 1 tante!) Anyway.. Andy werd al heel onrustig van me als ik te druk met de kraamvisite of met de verloskundige kletste.. hij kon er zelfs van gaan huilen! Medicatie kon niet tijdens de borstvoeding. Gelukkig ben ik binnen een week al gestopt met borstvoeding (van alles bij elkaar wat niet ging) en kon ik starten met medicatie. Sindsdien gaat het al iets beter, als in, ik snap tenminste hoe of wat rond voedingen enzo. De kraamhulp heeft echt een lijstje moeten maken met hoeveel, allerlei rijtjes met voorbeeldtijden e.d. Als Andy op een ander moment honger kreeg, snapte ik er al niets meer van. Dat was heel naar! Met medicatie heb ik het in mijn hoofd allemaal wat meer op een rijtje gelukkig. Ik snap dat hij ongeveer om de 4 uur 150ml krijgt, en is het een keer 3 uur, is dat niet erg, dan tel ik vanaf dan gewoon weer 4 uur om de volgende tijd in te schatten. Ik ben HEEL BLIJ dat Andy super duidelijk is! Hij geeft gelijk aan als hij honger heeft! (op rustige dagen is dat op de minuut elke 4 uur) hij geeft aan wanneer hij een nieuwe luier wil, wanneer hij moe is, wanneer hij wil knuffelen, wanneer hij wil zitten/spelen, wanneer het hem te veel is. Gelukkig maar, want ik kan dit voor mezelf al niet goed regelen, laat staan voor een kind! Ik vergeet gerust te eten, en voel me dan om 4 uur smiddags wat flauw.. Ik vergeet naar de wc te gaan, en krijg dan buikpijn omdat ik al bijna 12 uur niet heb geplast (die aandrang voel ik niet, ik weet het pas door de buikpijn, gelukkig nooit een blaasontsteking gehad!) Ik ga de ene avond om 22:00u naar bed, een andere avond gerust ineens 2:30u. Sochtents opstaan varierd ook van 7:00u tot 13:00u. Oftewel.. ik heb zelf GEEN rust, en GEEN regelmaat.. En ik vind het HEEL moeilijk mijn zoontje, die dit wegens overprikkeling, hard nodig heeft te geven! Soms ben ik 2 dagen achter elkaar aan het 'hyperen'.. Andy gaat hier dan helemaal in mee.. Dus ik heb een hele drukke dag in de stad met een vriendin.. tja.. Andy is dan mee! Op het moment zelf vind hij het reuze leuk! Mega interesant en ook voor hem heerlijk om eruit te zijn! Maar na elke drukke dag, heeft hij er 2 nodig om bij te komen! de 'bijkom' dagen hou ik zelf expres mijn pyama aan, om mezelf te 'slow-downen'.. Ik blijf eerst met Andy zo lang mogelijk op bed hangen, meestal tot na z'n eind-v.d. ochtent voeding. Lekker donkere kamer, knuffelen, soezen enz. Dan gaat het over naar bankhangen.. Andy wil op een dag-na-een-drukke-dag ALLEEN maar op schoot/bij me. Hij slaapt dus de hele dag tegen me aan/ in de draagdoek (savonds gelukkig lekker in zijn bedje, zonder wakker te worden) Hij eet veel onregelmatiger op zo'n dag, en spuugt wat meer en heeft soms wat diaree.. hij is dus echt niet lekker zelfs na een drukke dag! Gister was echt weer een dag waarbij ik Andy teveel heb weggecijfert! en ik voel me dan ZO schuldig!! We waren naar de kerk geweest (wonen zelf in Gouda, kerk is in Den Haag.. het is een hele drukke moderne kerk, met harde rockmuziek (hij heeft dat een gehoorbeschermende koptelefoon op) zo'n 700 mensen per dienst (2 diensten op zondag) en donker met veel lichten enzo.. soort concert kan je het mee vergelijken....) Anyway.. voor mij al eigenlijk bijna 'te veel' om aan prikkels te verwerken, laat staan voor zo'n kleine. Het is na de kerstnachtdienst de eerste dienst dat we gingen.. (andere keren reden de treinen niet/was Andy nog moe van de week enz.) We hadden dus al een drukke ochtent waarbij ik dan zenuwachtig ben, Andy in 3 verschillende setjes heb gehesen en weer omgekleed omdat ik het toch niet leuk vond (alleen dan al kan ik me voor mijn hoofd slaan!) zelf gestest rondstuiter om optijd te komen enz. Dan dus reizen, drukke dienst, veel mensen zien en spreken (hij gaat NIET van hand tot hand! Alleen bij mij en papa en even bij zijn opa! ) Maar ik liep met hem rond om wat vriendinnen te spreken.. Hij begon het al niet leuk meer te vinden, en we zijn weggegaan toen hij echt aan het jammeren was (al te laat dus) Mijn zusje en zwager reden met ons mee naar huis, en bleven t/m savonds bij ons.. Ik was dus nogteeds heel hyper (word ik van bezoek/ mensen zien) Ik heb uren lang niet gezeten, maar zenuwachtig rondgelopen... Mijn zusje hem de fles laten geven toen Andy aangaf honger te hebben.. mijn zwager heeft hem nog in slaap geprobeerd te krijgen.. (ik huil nu.. ik vind het ZO erg! ... ik had gewoon die rust niet! uiteindelijk wilde Andy natuurlijk alleen maar bij mij! en hij is dan ook uiteindelijk bij mij in slaap gevallen..) Hij bleef wat jammerig, en mijn zwager vond hem niet zo fris ruiken.. wat bleek.. hij had al 8 uur!!! geen schone luier van me gehad!!! Ik schaamde me kapot, en vond het zo erg! Tot overmaat van ramp, ging Andy toen mijn man thuis kwam, huilen.. en ik snapte ineens niet waarom.. dus David hem troosten.. Hij vroeg wanneer hij zijn fles had gehad.. Dus ik zei: nog geen uurtje geleden... Het was dat mijn zusje en zwager zeiden dat dat niet zo was dat ik me bedacht dat het stereliseren van de flessen een uur geleden niet het geven van de fles was! Er zat toen al 5 uur tussen de flessen! Ik was hier echt HEEL verdrietig om! en kon mezelf wel voor mijn kop slaan! Gelukkig is zo'n dag als gister niet veel voorgekomen! Maar je begrijpt dat ik dit echt niet fijn vind! Ik wil het beste voor mijn mannetje! Ik wil hem de basis geven die hij nodig heeft! Ik vind dit ZO moeilijk! Ik heb mijn man niet veel genoemd, maar hij help wel HEEL veel en doet HEEL VEEL! Hij doet ook veel in het huishouden (nog zo'n struggle-punt.. pas wassen als de rompers/spuugdoekjes al op zijn! dat is veel te laat natuurlijk! en zoiezo rommelig zijn..) Hij voed Andy ook heel veel, verschoont luiers, geeft hem de rust die ik Andy niet kan geven.. David heeft elke dag, eind van de dag/begin van de avond (eigenlijk rond 8ten) zijn rust/knuffelmoment met Andy. Het is dan zijn 'krampuurtje' en David gaat dan buik-op-buik onder de dekens in een donkere slaapkamer liggen met Andy.. rustig diep ademhalen, neurien enz. Ook een warm bad vind Andy heerlijk! Het enigste dat mij ook rustig krijgt is een warm bad, en laatst toen mijn man voor de 2de avond achter elkaar er niet was met Andy's uurtje.. ben ik met Andy in bad geweest! Heerlijk was dat! Lekker bloot tegen me aan! samen ontspannen! JEEJ! ik kom er nu achter dat Andy 1 moment van rust en regelmaat heeft dus!! Ik merk ook echt dat Andy dit moment elke dag pakt, en nodig heeft, en dat hij het heel erg mist als het er een keer echt niet is! (dat is geloof ik alleen met kerst geweest, hij was toen ook voor het eerst echt overstuur! zo zielig!) Poeh.. nou lang verhaal geworden zo.. maar jullie weten gelijk mijn 'struggles'. Het is erg dubbel trouwens.. want Andy geen prikkels geven werkt trouwens ook niet.. hij wil zelf nieteens 5 min op 1 manier zitten want dan word het meneer te saai.. hij wil niet meer platliggen als hij wakker is.. (ook niet in de wagen..) hij geniet echt van het op pad zijn, andere mensen zien, andere dingen horen enz. Maar net als mama is filteren moeilijk/onmogelijk.. en raak je snel 'vol'.. Het is gek.. want ik WEET Andy's grenzen! ik luister er alleen helaas niet altijd naar (net als naar mezelf) Iemand die dit kent/tips heeft? enneh.. als je tot hier hebt gelezen.. bedankt voor je luisterend oor!
Ik heb het gelezen, maar ben er nog niet uit over de tips... Allereerst lijkt het me heel lastig als je er zoveel moeite mee hebt en je je dat ook realiseert... Vind het knap dat je je probleem zo kunt beschrijven en ook hier neer durft te zetten. Ik heb geen idee of je hulp hebt? Want misschien kan iemand die gespecialiseerd is in ADHD je wel leren hoe je gestructureerder kunt leven en hoe je wat meer rust kunt zoeken op momenten dat dat nodig is? En vooral ook hoe je Andy kunt geven wat hij nodig heeft, terwijl je je zelf soms ook juist even kunt laten gaan, want dat heb je ook nodig, lijkt me. Verder vraag ik me ook af of je al goed bent ingesteld op de medicatie? Ik hoop echt dat je een manier vindt om er goed mee om te kunnen gaan. En dan bedoel ik niet alles heel rustig doen ed, want het kan voor een kind natuurlijk ook best eens leuks zijn om overwachts iets geks te gaan doen met mama.
Wat ontzettend vervelend allemaal voor je, ik kan begrijpen dat je het even niet meer weet. Ik werk zelf met kinderen en ik ken ook volwassenen met ADHD, dus ik zal proberen je wat tips en "raad" te geven, maar het is natuurlijk aan jou wat je ermee doet. Het kan zijn dat door jouw gedrag je je kind dat gedrag onbewust aanleert, dus ik denk dat het zinvol is dat je daar beter mee leert omgaan. Mijn ervaring/observatie is dat iemand met ADHD vaak niet lukt om dat zelf te doen. Medicatie alleen is meestal niet voldoende en daarom zou het goed zijn als je daarvoor in therapie zou gaan. Ik weet niet of je nu onder behandeling bent bij iemand, maar je kan je anders door je HA laten doorverwijzen. Als je eenmaal binnen bent ergens, kunnen zij je vast ook tips/handvatten geven om een betere dagindeling/planning te maken, zodat je meer een ritme krijgt. Ik denk dat je nu Concerta slikt? Veel volwassenen zijn na therapie zelfs van hun medicatie af! Dus dat lijkt me het proberen al meer dan waard. Voor nu zou je kunnen beginnen om een dagindeling op papier te zetten en schrijf dat eventueel op een memobord met een klok erbij. Wanneer eet Andy, hoe laat naar bed, wanneer is het tijd voor z'n badje? Zet eventueel een wekkertje voor de voeding en eet dan zelf ook gelijk! Als je iets gedaan hebt, zet er een kruisje achter, zo weet je wanneer je iets bent vergeten of dat je het al gedaan hebt. Dit kan je ook doen met huishoudelijke taken, maak een lijstje (weekplanning) en streep af wat je al gedaan hebt. Liefs Huismus
Ik heb je hele verhaal gelezen . Ik herken er niets van, ik zit ook niet in dezelfde situatie als jij. Wel vind ik het goed van je dat je zelf iig ook ziet dat het op deze manier niet echt lekker loopt. Is het geen idee om een schema te maken (ook voor jezelf) waar je precies in zet hoe laat je uit bed gaat, wanneer je gaat ontbijten, Andy uit bed haalt, hem was, aankleedt en voedt. Zodat je jezelf én Andy op die manier een beter structuur kan bieden. Maak het schema samen met je man/vriend bijvoorbeeld. En ook voor de huishoudelijk klussen, maak een schema wanneer je de lichte was gaat doen, de donkere, de gekleurde enz., wanneer je een opruimuurtje hebt enz. enz. Misschien denk ik wel veels te simpel, maar dit is wat er bij mij opkomt als tip voor jou. Sta je ergens onder behandeling voor je ADHD, of krijg je daar geen verdere behandeling voor behalve medicatie? Heb ik geen idee van eigenlijk. Maar goed, wat ik wilde zeggen, als je ergens een vast contactpersoon hebt mbt je ADHD kan je daar misschien aankaarten dat je het lastig vindt Andy structuur te bieden. Wellicht dat zij (tijdelijk) iets van begeleiding voor je kunnen regelen. Best een moeilijke situatie lijkt me soms, veel succes ermee. En weet je, het is ook moeilijk om de rust en de regelmaat te vinden, óók als je geen ADHD hebt, dus zo slecht doe je het echt niet. Houd dat ook in gedachte.
Ik zou idd ook met schema's werken en daarbij kun je ook de huisarts of consultatiebureau vragen om tips, desnoods hulp om het even op de rit te krijgen. Ik heb geen ADHD, maar ik ben wel heel erg druk, in praten en doen en laten. Ik ben een chaoot, word soms kinds van mezelf haha
Bedankt voor de reaecties! Ik heb weer een verwijzing, omdat ik sowieso opnieuw ingesteld moet worden op de concerta.. Het werkt lang niet zo goed/lekker als voor de zwangerschap.. Ook ga ik dus weer in behandeling (dit was gestopt wegens emigratie) je kunt dan groepscursusen volgen over plannen e.d en lijkt me zeker fijn om te doen! tot die tijd ga ik de tip van Huismus doen.. Perfect met die kruisjes enzo!
Ik zou zeggen: zie dat je hierbij ondersteuning krijgt. Dat kan voor Andu, dus via juegdzorg, maar zou ook voor jezelf kunnen. Bijvoorbeeld via thuiszorg, (praktische ondersteuning), maar ook via GGZ om wat meer regelmaat in je dag je krijgen. Ik denk persoonlijk dat een combi van beide goed is! Je kunt dat het beste regelen door eens met je huisarts te gaan praten. Enneh: over de kerk: ze hebben toch wel een creche? Dan breng je hem daar toch heen? Evt 1 van beiden erbij blijven, als je het niet ziet zitten om hem daar zomaar achter te laten?
Ik heb geen ADHD, maar door andere problemen zelf ook veel regelmaat nodig, want ik ben ook een stuiterbal. Doordat ik de eet en slaaptijden echt heel duidelijk opschreef en in mijn hoofd prentte, kreeg ik steeds meer gemak bij het volgen van het schema van mijn kindjes. Ik heb om die reden even het schema van de kids volledig op de eerste plaats gezet. Om die regelmaat heen deed ik mijn eigen dingen. Als je kindje groter is, kun je steeds meer samen in hetzelfde ritme: samen ontbijten, samen fruit eten, samen lunchen, samen een tussendoortje en samen avond eten. Dat geeft automatisch veel rust voor jezelf. Andere zaken zoals boodschappen en huishouden moet je daan daartussen zien te plannen en dat vind ik nog steeds moeilijk, maar ik weet door de eetschema´s en het slaapje van mijn jongste, wél precies waar ik aan toe ben. Een kleine baby zoekt nog naar een eigen ritme waar hij zich prettig bij voelt en doordat hij ouder wordt, verandert het ook nog regelmatig (minder voedingen etc.) Maar over een half jaartje heeft je kleine ventje waarschijnlijk een vaster ritme waar jij ook houvast aan krijgt. Ik ben nu 3,5 jaar (en een tweede kindje) verder en ik kan nu langzaam weer werken aan een ritme dat ook wat meer op mezelf is afgestemd. Maar mezelf echt even in dienst stellen van de kinderen (en hun schema) heeft me wél geholpen om iets meer rust in de chaos in mijn hoofd te krijgen. Veel succes!
Nog een tip: doe het komende jaar ook even niet zoveel als je gewend was: minder afspraken met vrienden en familie, als je wel gaat, laat het dan bij één bezoekje en ga niet na bijvoorbeeld de kerk ook nog ergens anders heen. Even pas op de plaats met je sociale contacten, juist omdat je daar hyper van wordt. Zodra Andy dan ook wat vaster is in zijn ritme, kun je langzaam weer wat meer gaan ondernemen, omdat je beter weet wat je van hem kunt verwachten. Nogmaals: mijn kinderen de inhoud van de dag laten bepalen was misschien wat minder leuk voor mijn vrienden, maar wel de redding voor mij!
he meid wat vervelend!!! mijn man heeft (add wij zijn nog in onderzoek) en verslaat er ook in netzoals jij, als hij een dagdeel moet thuisblijven bij de kinderen omdat ik dan werk maak ik een heel lijstje vanaf begin tot eind deze loopt hij dan helemaal na zodat er niets word vergeten (ook hij zelf niet) v.b 8.00 opstaan en aankleden 8.15 oudste zoon wassen aankleden daarna jongste zoon (ik leg de kleren klaar) 8.50 eten oudste zoon brood met dinken, jongste zoon bambix zelf eten 9.20 wasgoed opruimen en dingen in de vaatwasser zetten 9.30 koffie zetten appeltje schillen voor de oudste en fruit potje voor de jongste, daarna fruitgeven lekker koffie drinken 10.15 jongens drinken geven 11 uur kom ik weer thuis zo komt hij de ochtend door het is voor mij vaak dubbel werk, maar zo gebeurd er wat er gebeuren moet op vaste tijdstippen, rust regelmaat erg belangrijk ook omdat de oudste over gevoelig is /hooggevoelig als ik jou was denk ik dat ik weer hulp zou zoeken die ook een lijstje met jou maakt zodat jij jezelf en je kind niet vergeet en alles op orde kunt hebben heel veel sterkte meid, is erg vervelend!!!!!!!!
ik wil even zeggen dat ik het SUPER goed vind dat je er zo bewust mee omgaat! bewust zijn van je eigen handelen en het effect wat het op je kind heeft is ECHT heel knap, zeker met ADHD probeer idd bepaalde dingen voor te structuren. maar ik proef een beetje dat je van slag raakt als het niet volgens schema verloopt, kijk dus goed naar wat je voorstructureert! Als jij van slag raakt omdat Andy een keer eerder/later eet, probeer dan niet te veel lijstjes mét (voedings)tijden te maken, maar meer de "volgordelijstjes". Dus bv verschonen-omkleden-voeden-boodschappendoen. En niet met strikte tijden erbij! is maar een tip. En idd, kijk of je ergens hulp kunt krijgen. praktische thuiszorg is misschien wel iets? iig: succes en ik vind het SUPER dat je je zo bewust bent van alles en er echt wat aan wilt doen!!!
Ik vind het ook goed dat je je van je problemen bewust bent en welk effect dit heeft op je kleine. Maar ik vind wel dat dit nog veel beter kan. Ik snap dat je jezelf niet even kunt uitschakelen en dat dat hypere gevoel dus moeilijk te omzeilen is. Maar maak het wel voor Andy zo makkelijk mogelijk. Dus... neem hem niet mee naar zo'n schreeuwerige kerkdienst. Het arme ventje is nog geen 2 maanden en weet denk ik niet wat hem overkomt... Ik kan eerlijk gezegd niet zo goed begrijpen dat je hem hebt meegenomen, maar misschien dat je achteraf ook een andere keuze had gemaakt. Verder ben ik niet zo thuis in ADHD en de mogelijke opties mbt hulp. Het lijkt mij bijv. goed als je eens in de zoveel tijd iemand thuis op gesprek krijgt die met jou de afgelopen periode evalueert en hoe dit is bevallen. Die je daarbij ook tips kan geven hoe je met bepaalde struggelingen om kunt gaan en die jou als buitenstaander wijst op zaken die je beter anders had kunnen aanpakken. Ik ken wel iemand met ADHD die zelf 3 kinderen heeft. De kinderen hebben het vooralsnog niet, maar zijn wel enorm druk en ongecontroleerd doordat hun vader op een drukke en chaotische manier met ze omgaat. Dus bedenk je keer op keer dat jouw gedrag van invloed is op het gedrag van je zoontje. Succes!
Even nog over de mogelijkheden om hulp te krijgen: vanwege je diagnose heb je recht op hulp via de AWBZ: die hulp kun je inschakelen om hulp te krijgen bij het plannen van de dagen. Je huisarts kan je hiermee op weg helpen, die weet welke instanties er bij je in de buurt zijn en waar je dus aan moet kloppen. Houd er rekening mee dat er eerst een indicatie aangevraagd moet worden en dat intake en aanvraag indicatie een maand of 2 in beslag kunnen nemen! Verder weet ik niet of je bijvoorbeeld een wajong-uitkering ontvangt? Het UWV kan ook eea voor je betekenen... En dus jeugdzorg: in jouw geval zou ik vooral daar aankloppen om doorverwezen te worden, en niet van jeugdzorg zelf hulp te krijgen, (jeugdzorg heeft het erg druk en dat is niet handig als je zelf ADHD hebt... Bovendien denk ik dat een wat intensiever hulpprogramma handiger zou zijn in jouw situatie ). Daarmee kun je dan kijken wat je zoontje nodig heeft en iemand mee laten kijken die met jou kijkt wat voor hem het beste is. Hoe je dat dan praktisch weer uitvoert, kun je dan bijvoorbeeld weer goed bespreken met een ambulant hulpverlener voor jezelf.
Als je met Jeugdzorg Bureau Jeugdzorg bedoeld: die bieden zelf ook geen hulp, he? Sommige bureau's werken nog met het vijf gesprekken model, maar dat lijkt me in deze situatie niet toereikend. Maar het merendeel van de bureaus, of misschien inmiddels allemaal al wel, zijn er puur voor de doorverwijzing.
Wow! weer bedankt voor alle reacties! Ik ben net even 'ingestort'.. en heb een tijd met mijn man gepraat.. We gaan 3 grote dingen doen: - Mijn verwijsbrief (die klaarligt) ophalen en weer aanmelden bij PsyQ, om goed ingesteld te worden op medicatie, en met bijv. plancursusen enzo te beginnen. - Andy meer regelmaat geven (we gaan een ritme voor hem 'instellen' ook met wanneer in bed, wanneer in bad enz.. want nu ligt hij overdag de hele dag op schoot! Middagdutje word dus in zijn bedje.) David neemt savonds zijn knuffel/rustmomentje met Andy, en ik sta sochtents eerder op om lekker te tutten met hem (in badje doen, 'spelen' enz) - Een globale weekindeling/planning maken! dus wanneer wassen, boodschappen, hondjes, tijd voor mezelf, tijd met Andy enz. Mijn man vind het super wat ik allemaal al doe en kan! Hij is heel trots op me, en dat doet me goed. Betreft de kerk.. daarom zijn we nu met 'pas' 2 maanden voor het eerst gegaan. er was ook al een baby van 2 januari.. Iedereen zit altijd de week na de bevalling er gelijk met baby.. dus ik ging er automatisch van uit dat dit voor mij ook kon.. maar ik ben niet anderen, Andy is niet andere baby's... Hij is vandaag helemaal overstuur geweest.. hij is ZO op van gisteren! We moesten naar de gyneacoloog.. en hij begon ontroostbaar te huilen.. zoals hij 1x eerder heeft gehad... namelijk na de kerstnachtdienst en de andere kerstdagen.. Het is gewoon nog te veel voor hem. Ik ben tijdens de preek in de 'bortsvoedingruimte' gaan zitten met hem.. lekker op de bank enzo. Ik ga volgende week de hele dienst daar zitten (je kan de dienst volgen op een grote tv..en zitten vaak ook andere moeders, zoals nu van een ienieminiebaby van nog geen 2 weken ) ik ga het hier eens over hebben met mijn man, wat we gaan doen. jeugdzorg e.d. ga/wil ik niet inschakelen.. mijn man werkt thuis, en is er dus bijna altijd. Dit is heel fijn, en hij weet nu dat het me even te veel is nu, en gaat nu even extra bijspringen. Dus plan hem ook in op momenten, en hij doet ook wel eens dingen zoals de was, of de kamer dwijlen enzo. Dingen zoals gister zijn erg extreem hoor... ik ben dus maar 2x zijn fles 'vergeten' en zijn luier niet/nooit eerder op die manier. Bedankt voor alle tips.. ik ga er mee aan de slag! Het zal helaas een aantal maanden duren voor ik weer bij de PsyQ aan de slag kan. wachttijden zijn lang bij dat soort instanties.
Heel goed van je om dit probleem aan te kaarten! Ik kan me enigzins voorstellen hoe akelig je je hierom voelt, dat heb ik al als wij een dagje teveel doen met Jasmijn! De regels die ik voor ons ingesteld heb; ze moet elke dag tenminste 1 dagdeel THUIS, RUSTIG in haar bedje of kinderwagen slapen! Dus wij gaan of de ochtend of de middag weg, maar nooit meer heel de dag. Dit is ook sinds de kerst bij ons finaal misgelopen, ookal sliep ze toen bij mn ouders in een wiegje, ze was 2 dagen compleet overstuur! Ik probeer ook zoveel mogelijk rekening te houden met rust & regelmaat; * 's ochtends de eerste fles in bed, dan tot 8-9 uur slapen. * Aankleden of om de dag badderen/douchen en beneden de 2e fles. Na 1,5 uur word ze moe en gaat ze in de kinderwagen slapen. * Na 3,5-4 uur krijgt ze de volgende fles. Dan weer na 1,5 uur slapen. * Bij elke voeding een schone luier en zo nodig tussendoor als ze nat is of gepoept heeft. * Elke dag een wasje draaien! Er is altijd wel genoeg was; witte was ( Handdoeken, hydrofiels, spuugdoekjes ) gekleurd ( Bovenkleding, babykleding ) of donker ( Spijkerbroeken, truien ) De was werk ik 's ochtends meteen weg, vouw het op en hang de nieuwe was op. En op maandag maak ik zowizo schoon thuis. Ik probeer tijdens mn dochters middagslaapje te koken. Het komt regelmatig voor dat ik pas om 11.30 zelf aangekleed ben, ontbeten heb etc omdat ik tot die tijd met haar bezig was. Ik ben zelf heel slecht in optijd eten als ik vrij ben, dus probeer mezelf daar ook toe te dwingen want ik ga anders weer half van mn stokje omdat ik vergeet te eten. En wij doen momenteel maar 1 activiteit per dag met haar; boodschappen, weg op familie bezoek, thuis bezoek ontvangen, winkelen etc, 1 ding per dag! Anders kan ik mn dochter echt heel de nacht aan het krijsen hebben... Je moet jezelf gewoon echt een beetje dwingen het rustig aan te doen met zo'n prikkelbaar kind, bv ochtendje weg, middagslaapje, 's avonds rustig thuis. Of ochtendslaapje, middagje weg, 's avonds rustig thuis. Of ochtendslaapje, middagslaapje, 's avonds op visite.
@ Klijntjuh: Ik wil echt nog maar eens even benadrukken dat ik het heel goed van je vindt dat je er zoveel over nadenkt. En meisje, fouten maakt iedereen wel eens. Je hebt nu ondervonden dat die kerkdienst too much was voor Andy. Vervelend natuurlijk dat hij nu helemaal van slag af is, maar van fouten leer je. En zoals je zelf al zegt ga je nu lekker in de andere ruimte zitten met hem. Prima toch! En wat ontzettend fijn dat je man aan huis werkt en je zo goed steunt. Echt hoor, jij komt er wel, daar ben ik van overtuigd als ik dit allemaal zo van je lees. KNUF!
Ik sluit me aan bij mermaid! Je moet je kindje leren kennen en jezelf als moeder ook. Dat kost tijd, ook omdat alles steeds veranderd. Er over blijven praten en naar oplossingen blijven zoeken is heel belangrijl. Ik denk dat je heel goed onderweg bent! En dat binnen twee maanden na de bevalling!
Hey meid, mijn partner heeft ook adhd, dan niet zo hevig als jij maar ik kan het me voorstellen. ook mijn man moet een bepaalde structuur hebben.. niet strak maar wel even dit doen en dat doen.. hij moet altijd wat te doen hebben... Ik vind het echt super knap dat je het zelf aangeeft, en ook beseft! en goed hoor dat je samen met je man een soort schema gaat maken.. ik hoop dat het je helpt! Meid kop op iedereen maakt fouten! en daarvan leer je! komt allemaal goed!