Hoi! Wat een lastige situatie voor jou en je zoontje. Hoe gaat je man ermee om? Wat me opvalt in jouw verhaal is dat je heel wat 'verwacht' van Andy, en dat je vindt dat hij al heel veel 'wil' en 'aangeeft'. Natuurlijk, honger en een vieze broek kan hij aangeven, maar.. hij is nog zo klein! Toen ik je verhaal las dacht ik, dat kindje is een maand of vijf, zes. Maar nee dus. En ook zonder ADHD kunnen de eerste maanden hectisch en chaotisch zijn - ik liep ook vaak zat tot halverwege de middag in pyjama, had geen idee waar te beginnen met van alles en nog wat, vergat te eten.. Wat wel scheelde was dat ik me hield aan wat de kraamverzorgster in de eerste week had gezegd: bij elke voeding verschoon je je kindje én ga je zelf naar het toilet en drink je wat. Zo denk je daar in elk geval wel aan Misschien een idee voor jou? Verder, heb je geen familie of vrienden in de buurt die een oogje in het zeil kunnen houden, jou af en toe 'op je plaats' kunnen zetten zeg maar? Dat klinkt misschien onaardig, maar is niet onaardig bedoeld hoor! Als je zelf het overzicht op alles niet kunt houden, geen begin en geen einde ziet, kan het handig zijn als je daarbij geholpen wordt.
Kijk dat is al een mooi begin. Ik ben zelf ook een moeder met adhd. Met als verschil dat ik al bijna 13 jaar moeder ben. En 4 kinderen heb, waarvan 1 met adhd-odd. Sommige dingen die je schrijft zijn heel herkenbaar maar sommige ook niet. (maar de ene adhd-er is de ander ook niet) Sinds vorige maand ben ik ook weer begonnen met concerta. Nu 4 weken verder, merk ik al dat het een positief effect heeft op mijn 'chaotische drukke hoofdje'. Maar ik heb voor mezelf ook al besloten dat ik de dosis ga verhogen. Ik zit nu op 36mg maar wil terug naar de 54mg die ik voor mijn zwangerschap had. Dus misschien dat jouw dosering ook te laag is? Wat voor mij grote hulpmiddelen zijn in mijn dagelijks leven, Weekplanner, to do-lijstjes, alarmen en schema's. Op mijn weekplanner staan bv dingen als wanneer mijn kinderen gym en huiswerk ed. hebben. Ja het is iedere week hetzelfde maar zonder die stomme planner vergeet ik geheid een gymtas mee te geven. Zo heb ik in mijn telefoon alarmen ingepland wanneer het tijd is om ze van school te halen en wanneer het tijd is om te koken. Aangezien mijn tijdsbesef niet altijd even goed is, is dit een goed hulpmiddel. Want anders zou ik, wanneer ik intensief bezig ben met iets, de tijd vergeten en ze dus vergeten op te halen. Ook met koken, anders denk ik steeds, oja het is zo tijd om te koken.. Om vervolgens opeens op de klok te kijken en te zien dat etenstijd allang voorbij is. Nu begin ik gewoon wanneer het alarm afgaat. Ook trucjes als, sleutels direct in de deur wanneer ik thuiskom, heb ik mezelf aangeleerd, zodat ik nooit meer op zoek hoef naar die stomme dingen die eerder altijd in no-time kwijtraakte. Of als ik mij heel hyper voel, zorg ik dat er iemand is om even voor de kinderen te zorgen en dan ga een stukje auto rijden met mijn lievelingsmuziek keihard aan en dan lekker meebleren. Lang verhaal maar ik bedoel eigenlijk te zeggen dat er voor veel adhd-struikelblokken wel hulpmiddelen en trucjes bestaan. Rust en regelmaat zijn eigenlijk woorden waar ik op zich een beetje jeuk van krijg.. maar ik heb in de loop der jaren wel ondervonden dat ik er wel baat bij heb. Al heeft het mij best veel moeite gekost om dit bij mezelf er in te krijgen hoor. Maar het was het dubbel en dwars waard. Groetjes Gwen