De andere kant op gebeurt dat toch net zo. Ik snap ook echt niet dat mensen zich zo aangesproken voelen door wat wij geloven, als het in hun ogen toch allemaal complete onzin is. Maar het is goed zo; deze discussie komt toch niet verder.
Het gaat niet om wat je gelooft, maar hoe en wat je daarover verkondigd... Ik heb in deze discussie meerdere keren gelezen (in verschillende bewoordingen) 'maar jullie doen het ook' alsof dat het goed praat wat er nu gebeurt. Ik vind dat eigenlijk een hele kinderlijke vorm van discussie voeren.
Het gaat helemaal offtopic.. Bedoelt was om het te hebben over zondagsrust (zie titel) Discussies over of geloof waarheid is of niet zijn naar mijn weten niet toegestaan op dit forum
Maar waarom vind je dat zo erg?? Ik snap dat oprecht niet. Ze wensen je geen eeuwige verdoemenis toen, ze denken dat dat gebeurd. En ik vind het heel lief eigenlijk dat gelovigen dan bidden voor mij en mijn kinderen ook al geloof ik daar niet in. Ze wensen ons dan toch het allerbeste.
Klopt. Beledigen is ook niet toegestaan en dat wordt hier aan de lopende band gedaan. Actie waarop een reactie komt.
Eens met Tuc. Ik snap wel dat je zou kunnen denken dat gelovigen zich verheven voelen, een soort betere mensen, dan ongelovigen. Omdat er voor hen redding is maar voor ons verdoemenis. Maar ik kies er ook voor om het van de sympatieke kant te bekijken, tof dat ze voor ons bidden. Uiteindelijk moet je toch samen verder op een constructieve manier. De buurman van mijn vader bidt iedere dag voor mijn vaders gezondheid. Persoonlijk geloof ik niet dat het helpt, maar ik vind het echt heel sympathiek.
Dat vind ik ook sympathiek en vooral heel lief, maar ook van een heel andere orde dan tegen je vader zeggen dat hij toch verloren gaat omdat hij niet gelooft. Zoals hier ook al is gezegd.
Omdat ze daarmee mijn visie totaal niet respecteren, keer op keer horen dat ons verdoemenis staat te wachten voelt als afkeuring van mijn levenswijze en als dreigement. Mijn familie bidt voor ons, keer op keer spreken ze dus de hoop uit dat wij ons bekeren. Ik voel in dat soort uitspraken nergens respect, alleen maar neerbuigendheid; ik ben zogenaamd onwetend en moet gered worden.
Maar dat is nu eenmaal een essentieel onderdeel van heel veel religies: alleen de gelovigen worden gered of gaan mee naar een betere wereld, hemel of whatever. Neemt niet weg dat sommige gelovigen dat echt heel vervelend vinden en daarom bidden voor de ongelovigen of proberen ze te bekeren. Ik denk niet dat ze die passages gaan schrappen uit heilige boeken omdat wij het beledigend vinden. Daarom heeft het ook zo weinig zin om te discussieren over geloof. De beginsels waarvanuit ieder redeneert in zo'n discussie sluiten al helemaal niet op elkaar aan. Logisch beredenerend komen gelovig en ongelovig echt niet nader tot elkaar.
Weet je... die mensen zijn zo heilig overtuigd van hun geloof (wat ik juist ook heel mooi vind) dat een discussie aan gaan, of uitleggen waarom jij het anders doet, toch geen zin heeft. Ze zal het niet begrijpen, ben ik bang. Ik zou gewoon ja en amen zeggen, maar evengoed wel ook je eigen plan trekken. Als mensen het vervelend vinden dat je op zondag klust, dan komen ze dat vanzelf wel vertellen aan je deur en dan kun jij ook weer uitleggen dat het echt niet vaak voor zal komen en jullie gewoon niet anders kunnen. Daar horen zij ook respect voor te hebben.
Maar mijn andere helft van de familie doet het niet, die bidden misschien wel voor ons - geen idee. Maar ze dreigen nooit met eeuwige verdoemenis als wij ons niet bekeren etc. Het geloof komt wel eens ter sprake, maar nooit neerbuigend of belerend. Het kán dus wel.
Zo doen wij dus ook tegen niet gelovigen. Ik ben absoluut geen evangelisatie type en heb nog nooit iemand aangesproken op zn doen of laten. In mijn familie en vriendenkring zijn t ook allemaal zulk soort mensen. Ik ken ook geen types die zich anders gedragen. Dat ze er zijn geloof ik zeker.
Aan het begin van het topic heb ik ook al gereageerd hoe ik over de zondagsrust denk en sindsdien volg ik het topic. Ik vind wel dat sommige hier erg heftig reageren. Er wordt gevraagd hoe gelovigen(ik dus ook) tegen bepaalde dingen aankijken en daar wordt antwoord op gegeven. Wat is daar dan beledigend aan? Zelf zal ik nooit zomaar tegen iemand zeggen dat als diegene niet geloofd hem of haar dan eeuwige pijn en verdriet staat te wachten straks. Maar als je mij vraagt hoe ik tegen bepaalde dingen aankijk geef ik daar wel antwoord op(op een respectvolle manier). Maar dan vraag je er toch ook zelf naar? Volgens mij gebeurd dat hier ook. Dat je het dat niet mee eens bent, omdat jij wat anders/niet geloofd is dan toch ook prima.
Het beste is gewoon die mensen te negeren. Ik heb 1x ooit iemand aan de deur gehad die 'het licht' kwam brengen. Of ik geloofde. Uhm ja ik geloof maar dan mijn eigen versie wat ik wil (niet zo gezegd alleen dat ik geloof) nou die werd mij toch kwaad dat ik er geen zin in had om hun geloof te geloven. Gooit zo een boekje over god in mijn handen en zegt dat ik in de hel terecht kom. Ik weet dit is ook onzettend vervelend en vindt dit ook echt not done. Mensen moeten zelf weten waar ze in geloven en waar niet maar ga niet zeggen dat dat de waarheid is of iem Daar heb je ook een punt in. Mensen moeten eens leren te respecteren dat iedereen wilt leven zoals hij/zij wilt en dat dat OOK goed is! Iedereen heeft een eigen waarheid maar moeten dit niet gaan verkondigen naar anderen dat dit dan ook alleen de waarheid is. (Ik moet zeggen heb heel veel pagina's niet meer gelezen maar volgens mij is er een behoorlijke discussie gaande) Zoals ik al eerder zei geld voor iedereen leef en laat leven en behandel elkaar met respect
Ik vind het een beetje krom om te zeggen dat de samenleving niet zou functioneren als we niet allemaal op zondag rust zouden houden. Neem even als voorbeeld mijn man, die werkt in de haven, als die niet ook in de weekenden werkt samen met zijn collega's, dan functioneert ook de samenleving niet meer hoor. Ik krijg het idee dat dat niet echt beseft word. Mijn man kan niet op zondag tegen zijn baas zeggen '' Hey M, ik werk niet meer op de zondagen want dat moet van God '' als iedereen dat in de haven zou zeggen dat valt alles stil, dat kan niet. En zo is dat met vele andere functies ook. Iedere baan en iedere functie in het leven zorgt er in mijn ogen voor dat de samenleving kan blijven functioneren. Ik vind het eerlijk gezegd zelfs een beetje egoïstische door dan te zeggen dat iedereen moet rusten omdat God dit wilt, God had dan in mijn ogen iets beter moeten nadenken toen hij de mens creëerde want als God zijnde had hij van te voren toch wel moeten weten dat '' zijn '' mensheid zichzelf steeds meer zou ontwikkelen naarmate de jaren volgde.
Er is geen bewijs dat God niet bestaat. Iedereen die hier beweerd dat dat wel zo is vanuit de wetenschap, kletst onzin. Er is bewijs voor de evolutietheorie. Dat wil niet zeggen dat er geen God is, of hij nou wel of niet heeft bijgedragen aan het ontstaan van de wereld. Misschien zit hij/zij wel vanaf de bank toe te kijken en doet helemaal niks. Er is geen bewijs dat God wel bestaat. Iedereen die hier beweerd dat dat wel zo is, kletst onzin. Er is geloof dat God bestaat. En er is geloof dat God niet bestaat. Ik geloof niet dat God bestaat, maar zeker weten kan ik het niet. Als een gelovige tegen mij zegt dat (vanuit haar geloof) ik straks in het niets oplos/in de hel kom/niet de hemel in mag/etc raakt me dat totaal niet. Dat is wat zij geloofd. En dat mag. Ik denk er anders over. En dat mag ook. Ik vind het ook geen gebrek aan respect. Het is haar visie. Pas op het moment dat ik aangeef er niet over te willen praten/ haar visie niet te willen horen en dat wordt niet geaccepteerd, dan pas vind ik het respectloos. Geloven is geen sprookje. Geloven is een keuze. Niet geloven is geen straf. Niet geloven is een keuze. Ik vind dat er van beide kanten soms (en niet door iedereen) heel kinderachtig gereageerd wordt. Maar sommige ongelovige dames spannen wat mij betreft de kroon met hun gebrek aan respect. Niet de gelovige dames.....