Veel mensen om mij heen, die een paar dagen met mij verschillen, hoor ik vaak het volgende zeggen; -de baby trapt zo hard, dat het helemaal beurs aan voelt -ik slaap niet meer zo goed, baby is veel wakker Nu heb ik.dat helemaal.niet. Net als deze dames heb ik ook een voorliggende placenta. Ik.voel alle bewegingen heel erg goed, maar pijn????'Verre van dat... Daarbij beweegt mijn baby sinds ik het voel, niet zo heel veel. Ik voel het wel als ik ga liggen, dan is het een minuut feest, daarna weer stil. Af en toe, heel zelden, word ik.snachts wakker, maar de baby beweegt dan niet. Ook niet als ik vroeg op moet staan. meestal tussen 9 & 10 ontwaakt het een keer. Nu zijn mijn man en ik allebei super relaxt. Ik doe gemiddeld 10 uur per week yoga, wellicht dat dat mee speelt? Zegt dit iets over het gedrag na de geboorte?
Het schijnt zo te zijn dat je patronen van wakker zijn en slapen in de buik, vaak terug ziet na de geboorte.. Dat hij/zij dan vaak dezelfde slaaptijden aanhoudt. Ik voelde onze baby wel regelmatig bewegen, maar soms ook best lang niet. Als ik dan rustig ging liggen en mn handen op de buik legde, begon hij weer te bewegen. Maar 's nachts ben ik er nooit wakker van geborden, en pijn deed het ook nooit. Het was hooguit een beetje een ongemakkelijk gevoel. De eerste 2 maanden zag ik zijn slaapritme van in de buik..hij sliep vrij veel overdag, maar zo vanaf een uur of 18.00-22.00 uur was meneer goed wakker. Na die 2 maanden sliep hij 's avonds en 's nachts door terwijl hij overdag steeds langer wakker bleef.
Hier ook een rustige baby. Die verhalen van pijnlijke trapjes gaan hier dan ook niet op. Meestal als ik ga slapen heeft 'ie een druk momentje en als ik wakker word voel hem ook altijd. Overdag af en toe wat geschuif. Ach zo lang ik hem dagelijks voel maak ik me niet druk.
Bedoel je daarmee: een rustig kindje in de buik, dus ook rustig na de geboorte? Ik vrees dat ik je dan teleur moet stellen. Aiden (ook voorliggende placenta) was erg rustig in mijn buik, maar is nu een erg aanwezig en druk mannetje. Finley (achterliggende placenta) trapte me helemaal beurs, tot pijnlijke ribben aan toe. Hij is nu nog vrij rustig. Wellicht dat het bij mij dus andersom heeft gewerkt....
Hier 3e zwangerschap. Bij alle zwangerschappen vrij lang moeten wachten tot ik de baby echt actief voelde. vanaf 17-18 weken wel wat blubjes, maar echt stampen mr rond de 20 weken. en hier nooit pijnlijke stampjes gehad. ook nooit buik zien bewegen van links naar rechts of zo. nooit e baby die tegen m'n ribben aanschopte of me wakker maakte 's nachts. Eerste baby was het rustigst in de buik, en is nu ook heel rustig beheersd kind tweede baby was iets actiever, maar niet spectaculair, en is nu een heel hevig, vinnig kind. derde baby (nog in de buik) is vrij actief (veel stampjes en beweging) maar 't voelt gewoon nog heel gezellig aan. hangt er ook van af hoe de ligging is. eerste 2 kindjes lagen altijd met hoofdje naar beneden en poepje tegen mijn buikwand, dus armpjes en voetjes lagen altijd naar mijn binnenkant zeg maar. nu ligt het ukje in stuit + in sterrenkijk richtig (met gezichtje naar mijn buikwand dus) en voel ik het vele beter. ik voel vaak echt iets tegen m'n ribben duwen, maar dat voelt eerder als een prikkeling aan, en niet als iets pijnlijks. al is het soms best wel vervelend. Ben benieuwd hoe het gaat zijn uit de bbuik
Herkenbaar mijn eerste (ook voor liggende placenta ) was heel rustig. Ik was niet beurs getrapt, nooit wakker s nachts van hem. En nu? Wat een druktemaker Dit kindje (achter liggende placenta) is heel druk. Voel ik al een aantal weken flink trappelen en wiebelen. Ik lig er (nog) niet wakker van, en beurs ben ik ook nog niet, maar dikke kans natuurlijk
Mijn meisje laat me 's nachts heerlijk slapen, volgens mij is ze eerder geïrriteerd dat ik eruit ga om te plassen Overdag is een ander verhaal, dikke druktemaker! Eind van de middag is ze wel lekker rustig. Vanmorgen echo gehad, zit ze de hele tijd te bewegen en te gapen tegelijk haha.. de verloskundige zei al dat ze wel een pittig dametje kan worden. Mijn man en ik zijn de rust zelve, dus ben benieuwd
Hier ook tot nu toe niet wakker gehouden snachts door de baby. Ik ben er eerst best onzeker over geweest omdat sommigen in mijn omgeving zeiden dat ze 'snachts wakker waren gehouden, dat de kleine zoveel bewoog. Ja maar waarom heb ik dat niet? Is het niet normaal dat ik gewoon door kan slapen snachts zonder wakker te worden van d'r? Onzekerheid werd aangesterkt omdat ik heel goed in de gaten moet houden of ik genoeg leven voel ivm groei die achterloopt. Dan let je gewoon zoveel meer erop, en maakt het alleen maar onzeker. Ook af en toe eens gelezen ; Ja de baby is erg druk dat betekent dat ze het goed heeft bij mij. Bij mij is ze niet druk, betekent het dan dat ze 't slecht heeft? Tjah, van die opmerkingen om mij heen die mij best onzeker maakte. Nu is de baby redelijk gegroeid tijdens de laatste groeiecho, en heb het 'Ik moet haar vaak voelen per dag' iets meer laten 'varen'. Heb nu meer rust en die opmerkingen om mij heen trek ik mij niet meer zo aan als dat ik deed. Er zijn drukke maar ook rustige kindjes, ik heb hooguit af en toe eens last van een kont tussen mijn ribben wat gewoon vervelend ligt maar echt pijn ook niet.
Ik had geen voorliggende placenta maar zoon was heel erg rustig. Hij heeft me 1 keer pijn gedaan en dat was het. En over dat liggen en 1 minuut bewegen, zelfs dat niet. Verloskundige zei dat het geen garantie is dat als de baby rustig is in de buik daarbuiten ook rustig is. Alleen geldt het voor onze zoon wel. Het is een heel rustig jochie
Dit had ik vooral vanaf week 34 hij lag zo hoog dat ik soms bang was dat hij mijn ribben zou breken. Vooral op het eind worden ze echt sterk. Hier een druk mannetje in de buik eruit ook hihi.
Bij de eerste, rustig in de buik maar vlak na de geboorte fiks pittig... verpleegkundige in het ziekenhuis gaf aan dat we nog veel met hem te stellen zouden krijgen.. Ik begreep hem wel, hij was met de vacuüm ter wereld gekomen en het kan niet anders of hij had een fikse hoofdpijn... iedere keer als hij een muts op kreeg (en deze dame was daar niet zachtzinnig in) ging zijn keel open en dan kwam er een geluid uit... dat zelfs de artsen respect voor hem hadden... Maar.. nu zijn we een heel eind verder en hebben we eenkennigheid gehad en driftbuien, tandjes.. en al met al is het een rustig (onderzoekend) stabiel jongentje De kleine in mijn buik nu is ook vrij rustig, maar ik heb toch een ander gevoel bij hem... ik denk dat hij nog wel eens pittig kan worden.. maar goed, dat kan alleen tijd me leren...