Meiden ik heb jullie advies nodig.... Ik woon met mijn gezin in een buitenwijk van een stad....veel groen is hier niet, redelijk veel aso gezinnen en in andere delen verpauperd de buurt vrij snel...maar woon in een lekker huis, mijn kind zit op een leuke school enz. Verhuizen is iets wat we altijd al wilde doen maar naar een ander deel van deze stad. Nu heb ik een huis aangeboden gekregen van een soort gelijk huis in een "dorp" wat 20 min. Rijden hiervan daan is. Vele lagere huurlasten, hele grote tuin, alles op loopafstand maar ik twijfel zo.....ben zo bang dat ik spijt krijg!! We kennen daar helemaal niemand. Heeft iemand ervaring met zo'n soort situatie?? Thanks
Hoe groot is het dorp? Dat verschilt namelijk heel erg.. Wij wonen ook in een dorp, maar met een leuk centrum met veel horeca, een zwembad, voetbal, tennis, hockey, heel aantal basis scholen.... Ik vind het heerlijk!
Het hangt er vooral vanaf hoe groot het dorp is! Ik hoor in veel kleine dorpjes (circa 100-300 mensen) dat je er heel moeilijk tussenkomt, moet je heel hard je best voor doen, jezelf echt bewijzen. Grotere dorpen is dat veel eenvoudiger, waar net niet iedereen elkaar kent
Ik woonde in een grote stad. Ik kom daar oorspronkelijk niet vandaan maar uit een dorp in de buurt. In die stad kende ik niemand. Maar toch jaren met veel peziger gewoond. Iedereen woont ergens anders van m'n vrienden maar we zien elkaar veel. Nu verhuisd naar een dorp (2 km van de eerdere stad) en hier kennen we ook niemand maar we wonen hier fijn. Voor mij is dat niet zo belangrijk dat ik niemand kan. Ik leer snel mensen kennen en ben nu dus gegaan voor ruimte, voorzieningen en mooie plaats en huis voor zoontje.
daar hoefde ik geen seconde over te denken. nu wonen wij in en mini dorp dus ben bevooroordeeld. de rust en de veiligheid voor de kids om te spelen heerlijk. ik heb helemaal niet zoiets van moeilijk contact maken, je moet je alleen wel even openstellen. even hallo zeggen en als je op straat buren tegen komt gewoon even voorstellen. als je dat wilt, mensen kunnen niet ruiken of je wel of niet conntact wilt maar dit geld overal waar je nieuw gaat wonen. sorry voor ontbreken van hoofdletters , de shift toets lustte geen limonade.
Wij wonen dan wel in een stad maar de grootte is kleiner dan menig dorp. Wij vinden het heerlijk. Meerdere scholen, leuk centrum voor alles wat je nodig hebt, een middelbare school, kerken en horeca. Wij waren er allebei nog nooit geweest en kenden er helemaal niets. Nu zes jaar later hebben we een leuke vriendenkring opgebouwd en willen we nooit meer weg. Het sociale deel zal ook aan jezelf liggen. Als je nergens naar toe gaat leer je ook geen nieuwe mensen kennen. Je moet er wel iets moeite voor doen maar voor ons was het het helemaal waard!
Ben ook van een stad naar een dorp verhuisd. Omdat manlief daar woonde☺ nu inmiddels alweer 6 jaar. Dacht nooit dat ik zou wennen, en e ht van wat met ik daar? Maar nu weet ik niet anders. En weet ik al best veel qua de weg kennen etc..en mensen...
Wij zijn aan het einde van mijn zwangerschap van de stad verhuisd naar een groot dorp (volgens mij 30 of 40 duizend inwoners). Ik kom daar oorspronkelijk zelf vandaan en er woont ook familie van mij, maar ik ben precies aan de andere kant gaan wonen. Ik kom dus geen bekenden tegen. Het is voor jou denk ik de vraag in hoeverre je afscheid zou moeten nemen van een deel van je sociale leven. Ben je bevriend met je buurvrouwen of niet en zou je die ook in je nieuwe woning nog zien? Heb je een eigen auto om je huidige contacten te onderhouden of is er goed openbaar vervoer? Ik ben geen vriendinnen met mijn buurvrouwen, maar we spreken elkaar wel als we elkaar tegenkomen. Voor mij goed genoeg. Ik vind trouwens wel dat hoe kleiner je dorp, hoe meer sociale interactie met, en aanpassing aan, de buurt van je wordt verwacht.
Je hebt dorpen en dorpen . Echt hele kleine dorpjes zonder voorzieningen en met één schooltje zou ik zelf niet willen wonen. Maar een groter dorp juist wel. Ik ben zelf opgegroeid in een groot dorp (11.000 inwoners) en woon nu in een soortgelijke plaats. Heerlijk het kleinschalige maar wel gewoon keuze aan scholen, een redelijk centrum met diverse supermarkten, een zwembad etc etc. In een grote stad zou ik nooit willen wonen maar in een klein dorp ook niet. Wij wonen hier nu 3 jaar en kenden ook weinig mensen toen we hier kwamen (mijn man wel wat maar ik helemaal niemand) en nu hebben we hier een superleuk sociaal leven, vooral ook dankzij de peuterspeelzaal en school van de kinderen heb ik nu veel vriendinnen en kennissen. Dus zeker als je jonge kinderen hebt, is mijn ervaring dat je makkelijk nieuwe mensen leert kennen.
Bedankt dames....jullie halen een gedeelte van mijn twijfel weg....het is geen klein dorp. Dat zou ik nooit durven hihi zo'n 12000 inwoners, meerdere scholen, supermarkten enz Bedankt voor jullie reacties...ik lees ze graag😊
Wij zijn verhuist van een stadje, naar een dorp met ong. 450 inwoners. Ik twijfelde eerst ook heel erg of ik hier wel zou kunnen aarden. Ben nu heel blij dat we deze keuze gemaakt hebben. Wij vonden hier heel snel onze draai en hebben heel leuk contact met de mensen om ons heen. Als je jezelf openstelt voor de mensen om je heen, kun je vaak snel leuk contact maken. Gewoon je gevoel volgen.....
Ik heb het andersom gedaan; van een klein kneuterig dorpje waar ik aan een boerenweggetje woonde verhuisd naar de stad. Niet midden in de drukte maar aan de buitenkant. We wonen BIJNA in een dorp hier, maar een veel leuker dorp dan waar ik vandaan kom; winkelcentrumpje, scholen etc. We wonen in een goede wijk nu, leuk huis en een tuin. Voor mij perfect. In het dorp hier zou ik stiekem ook graag wonen, t is gewoon gezellig. Maar waar ik vandaan kom, nee, dat nooit meer. Te kneuterig en klein. Maar wat jij zegt op tnoog te hebben, klinkt als de perfecte tussenweg. En niet zover weg van waar je nu woont, kunnen je kindjes misch vriendjes nog is zien! Een dorp is gewoon gemoedelijker; je zegt elkaar gedag, kent iedereen in je straat wel zo van gezicht en naam.
Oh, dat is een reuze dorp haha. Ik woon in een dorp met 1 supermarkt, 2 basisscholen, een bakker en een fietsenmaker. Vond het vreselijk in het begin (man woonde hier al), maar als je leuke buren krijgt, en wat aansluiting op het schoolplein met andere moeders is het al snel gezellig hoor! Je moet er toch zelf wat van maken he?
In 2000 zijn wij van een stad naar een dorp verhuist. Wel 120 km verder. En het bevalt nog steeds super. Zou echt niet meer terug willen
Haha zoveel inwoners . Ik had een klein dorp in gedachte zeg 200/ 300 huizen ofzo. Haha das nog 2/3 x zo groot als ons dorp . Haha
Ik heb in meerdere grote steden gewoond en woon nu, sinds 9 jaar, in een dorp. We kenden er niemand, nu wel. Ik vind het héérlijk! Ik hou van het dorpse leven. Maargoed, je hebt een dorp én je hebt een dorp... Een dorp met 10 huizen en 1 kerk zou ik niet gelukkig van worden. Maar das in jouw geval niet zo, met 12000 inwoners. Ik zou zeggen: doen!
Heerlijk zon groter dorp. Kom van een klein dorp (3000) mensen, toen tijdje in de stad, en nu in een groot dorp (15000) mensen. Dit bevalt mij het best.
Ik kom uit het dorp waar ik nog altijd woon. Zon 14.000 inwoners. Geen moment getwijfeld hier ooit weg te gaan, manlief woonde een paar straten verderop zelfs. Meerdere scholen, supermarkten etc. En binnen 10 min in de grote stad. Heerlijk wonen iig. Het is maar wat je er zelf ook van maakt. Hoe je je op stelt etc. Dat is ook in de stad denk ik. Ik zou iig nooit in een grote stad kunnen wonen. Daarvoor is de ruimte en vrijheid hier veels te fijn.
Het scheelt dat je schoolgaande kinderen hebt en 2 die nog gaan beginnen - als de kleinste naar school gaat, ontmoet je gelijk ook andere ouders die in datzelfde schuitje zitten en op school 'nieuw' zijn. Dan is het wat gemakkelijker contact maken dan zónder kinderen vind ik.