Ik was altijd best wel "anti-speen", ik vond t maar vervelend als je kleine er afhankelijk van zou zijn etc. Bovendien, zeker bij wat oudere kindjes van 1,5-2 jaar vond ik het echt stom staan. Dus ik heb het speentje alleen voor in bed of voor "noodgevallen" (moe maar nog niet naar bed, overstuur, drammen etc). Maar ik heb de laatste tijd steeds vaker situaties waarin ik hem de speen geef, aangezien hij steeds meer peuterpuberteits verschijnselen gaat vertonen (jengelen, driftig zijn, drammen, zeuren) en daarmee is hij stil. Echter wanneer mijn zoontje nu een speentje ziet moet en zal hij hem hebben. Als ik m afpak en aangeef dat die alleen voor in bed is dan is het brullen en blijven wijzen enz. Gevalletje verslaving dus! Ik weet het: ik heb het er helemaal zelf naar gemaakt! We hebben alle spenen bij elkaar gezocht en bewaren deze op een plek waar hij ze niet meer kan zien. En nu consequent alleen in bed houden en de rest afkicken! Nu mamma nog.... (en ik heb me toch de neiging om hem te sussen met een speen als hij weer eens zn zin niet mag en gaat brullen midden in de tuin.....aaarrgghh!!)
idd erg lastig is het. wij waren ook altijd anti speen tot we er bij onze dochter achter kwamen dat ze hem echt nodig was als baby. en zo sloop ie erbij in. en idd alleen nog maar te troosten met speen dus ook bij gevallen ed. uiteindelijk hebben we hem met de "foppiefee" meegegeven toe nze 3 werd. en erna niet meer naar omgekeken. we deden eht wle zo min mogelijk buitenshuis maar had er altijd wle een voor nood mee. want ook wij vinden eht vrezelijk staan. zoals bij bij de complete fam pfaff echt vreselijk die grote kids de hele dag met die dingen in en dan er nog mee praten ook. brrr
@druif. Succes! Je gaat hem dus nu alleen in bed geven? Moet je gewoon er een traditie van maken dat hij de speen in bedje gooit en er even naar zwaait. Dat werkte bij ons altijd goed. Nogmaal succes hoor! Het is soms voor mama moeilijker dan voor kindje...
Sterkte ermee, hier altijd en alleen de speen in bed gegeven, ze gingen ook niet mee naar beneden of waarheen dan ook. Nooit problemen mee gehad. Succes!
Hier ook de speen alleen in bed. Als ik ze oppak uit bed draai ik het kindje naar bed toe en zeg altijd 'speentje weg!', en dan spuugt hij/zij de speen weer in bed. Ik zag overigens laatst dat mijn schoonmoeder ze wel vaker beneden de speen geeft om ze te sussen. Moet weer eens een gesprek aangaan dat ik het niet wil... Maar ja, ik weet dat ik soms zelf gek word als ze gaan drammen met zn drieën, dus kan haar ook ergens begrijpen
Hier een verslaafde gehad van 8 maanden, na de vakantie weg gelegd en ze heeft er nooit meer om gevraagd. Bij een kind van 15 mnd moet je iets langer volhouden maar na een paar dagen weet hij niet beter dan de speen in bed hoort. Succes met volhouden!
difrax heeft een boek om kinderen van het spenen af te leren, stoppen met foppen. schijnt te werken. http://www.difrax.nl/nl/adviescentrum/gratis-boeken
Bedankt voor jullie steun! Helaas is ons zoontje nog wat te jong voor de boekjes van difrax en dat soort trucs... Boek was pas vanaf 3 jaar, ik mag dan toch echt hopen dat ie er dan vanaf is, echt geen gezicht zo´n kleuter met speen! Ook ik gaf alleen de speen in bed, totdat ik hem ook ging gebruiken voor als hij echt heel jengelig is. Het werkt als een trein bij hem! Tsja...dan kies je tussen 2 kwaden. Net ook: hij had een zware pan op zn teen gekregen; brullen natuurlijk! Toen heb ik hem getroost, tegen me aangehouden en geknuffeld maar hij bleef maar wijzen naar de plek waar normaal zn speentje ligt. Toen heb ik hem wel gegeven en hij kalmeerde goed. Toen het verdriet over was heb ik hem zn speen weer afgepakt waarna hij volledig overstuur raakte! Nou moet je echt sterk in je schoenen staan om hem dan niet direct terug te geven hoor! Ik heb volgehouden, maar hij is vreselijk chagerijnig nu en huilt om niks. Net alsof dat de druppel was ofzo! PFFFFF.....
Toen mijn dochter 8 maanden was, heb ik de speen in 1 keer afgeleerd. eerste 2 nachten was het eerste half uur huilen maar toen viel ze in slaap. Nu mist ze hem niet eens meer.
hier ook nog een speen... maar alleen inderdaad met slapen. verder pakt ze hem weleens als ze hem per ongeluk te pakken krijg maar als ik hem dan afpak is het ook geen probleem gelukkig. ik vind het ook geen gezicht meer maar met slapen wil ze echt nog niet zonder. vind ik verder prima. heb het ook tot mn 3de gedaan en helemaal vanuit mezelf ineens in de prullebak gegooid. heb helaas geen tips verder voor je maar alleen dat je niet de enige bent met een kind met speen
Wat is de reden dat je de speen af wilt leren? Omdat het een machtsmiddel van hje zoontje is? Of omdat je het raar vindt staan? Ik heb helemaal geen moeite met de speen. Mijn dochter heeft vanaf haar geboorte een speen gehad en ze kijkt er nu bijna niet meer naar om. Maar als ze hem wil, pakt ze hem zelf. Geen probleem wat mij betreft. De tandarts heeft aangegeven dat het geen probleem is, het is ene stukje ontspanning en veiligheid. Zodra kinderen het hele gebit hebben en een overbeet dreigen te krijgen, kan je beter stoppen met de speen. Van mij mag ze de speen gewoon hebben en ik heb lak aan mensen die het dom vinden lijken.
herkenbaar hoor, vooral het willen toegeven bij verdriet... het is zo gemakkelijk he, om je kindje zo te troosten! Het helpt zo goed, die speen! Wij hadden er zo'n 4 of 5 in omloop. Op een gegeven moment alleen in bed. Maar eigenlijk ook in de auto of als we onderweg waren om dan te troosten of bij groot verdriet thuis . We zijn eerst teruggegaan naar 1 speen. De rest heb ik weggestopt, waar ze ze niet kon vinden en waar ze niet van wist. En daarna blijft het toch streng zijn en niet toegeven! Ook als je eenmaal gaat stoppen. Dat hebben wij in februari gedaan, vrij plotseling eigenlijk. Het betekende wel wat brullen. Maar als je eenmaal A gezegt hebt... En ik had al snel zoiets van : Als ik NU de speen weer geef, dan is al het huilen wat ze nu al gedaan heeft om die speen, állemaal voor niets geweest! Dus dat heb ik me telkens voorgehouden.. En m'n handen hebben écht gejeukt hoor, als ze met haar hoofd keihard ergens opviel ofzo... maar op dat moment liever even een snoepje om te troosten of een flesje melk (waar ze ook nog gek op is) dan die speen.... Uiteindelijk viel het afbouwen me hier álles mee. Vooral toen de speen eenmaal helemaal weg was. En tot mijn verbazing pakte ze hem ook niet af van andere kinderen op het kdv. Maar ikzelf heb er het meeste moeite mee gehad denk ik... maar oke: Probeer écht niet toe te geven hoor... want als je dat dus doet, is alles wat je daarvoor wél volgehouden hebt, zinloos geweest...
@mol81: waarom afbouwen? Ik heb heel lang als jij gedacht: stukje troost en ontspanning, wat is daar mis mee? Maar het wordt nu echt ene gewoonte dingetje dat als hij m ziet dat ie m dan zelf pakt, zelfs andere speentjes van kindjes op het KDV! En eerst kon ik m dan nog zonder problemen afpakken, maar nu is het echt een drama ding en wordt ie echt boos. Dat gaat mij te ver! Het is nu niet meer handig voor mij, maar gewoonweg vervelend! Plus het stomme gezicht/ scheve tanden enz. @Athina: bedankt! Hier heb ik wat aan. Ik moet echt volhouden idd, want als ik m toch geef dan brult ie de volgende keer net zo hard omdat het werkt! Ik heb mn man ook geinstrueerd, maar we gaan echt resoluut de speentjes buiten het bedje verbieden! En bij verdriet misschien dan ook maar. Wel zo duidelijk dat speentjes alleen in bed horen? Oei, ik ga het nog moeilijk krijgen...
Nou, ik ben nu alweer overstag gegaan. Ik haalde m uit zn edje en het was meteen huilen. He-le-maal overstuur. Elke keer als ik m op de grond zette: huilen. Ik begon al te twijfelen of het zn teen niet was aangezien hij er net die pan op had gekregen en zn teennagel al helemaal blauw zag. Ik heb het ca een half uur aangekeken, maar hij was echt over de rooie. Ik vond m zo zielig dat ik m zn speen heb gegeven en kort daarop: stil. Net was hij weer vrolijk aan het spelen (dus zn teen was het niet!)en baal ik weer dat ik overstag ben gegaan. net zn speen geprobeerd af te ppakken, maar hij begint meteen te jammeren als ik dat ding uit zn mond trek.... poepoe!!
Ja dat doen wij ook! Werkt prima! Heeft hem alleen in bed, als we naar beneden gaan gooit iet tut = speen en tutta = knuffeltje samen in bed en dan "tot straks" verder krijgt ie hem ook echt niet!
Ik ga het bij deze direct invoeren! (als ik zn speentje nog terug krijg vandaag...) Maar jullie gebruiken het dus niet als hij jengelig of verdrietig is? Want dat is de reden waarom wij hem overal hebben liggen voor "als"... Maakt het wel makkelijker als hij m alleen in bed mag!
Nope, dan leiden wij hem meestal af met een boekje of een puzzel... speen en knuffeltje zijn alleen voor in bed... hij gooit hem nu uit zichzelf in bed na het verschonen.
Mijn dochter heeft 5 spenen in bed, zijn haar slaapmatties zeggen wij altijd Als ze uit bed gaat zeg ik altijd, gooi de spenen maar in bed, die gaan weer slapen. Ze krijgt trouwens ook een speen in de auto als we echt ver moeten rijden, dan ligt ze daar lekker mee te klooien in het stoeltje en dan meestal slapen
hoi ik geef alleen mijn dochtertje van 15 maanden een speen en een kroellie (knuffelkonijntje van V en D )als ze moe word en naar bed gaat als ze gaat huilen of zo voor iets dan geef ik hem niet ze krijg hem echt alleen om maar mee te slapen het liefst wil ik er nu al mee stoppen om ook naar bed mee te gaan maarja dan denk ik van ach het is alleen nu maar naar bed toe ze doet hem niet in de hele dag meer in mijn neefje is bijna 6 en heeft hem nog steeds als tie moe word en een kroellie ik vind dat heel erg oud al het is best lasting de ene zegt beter een speen dan een duim want een duim heb je altijd bij je en een speen ken je weg doen maar toch is het moeilijk om de speen weg te halen want misschien neemt ze dan wel de duim succes gr Citta
Voor in bed denk ik: toe maar. Op zn 18e moet ie m vast ook niet en hij gebruikt m puur voor het inslapen. Gaandeweg het slaapje valt ie uit zn mond, dus veel kwaad kan het niet. maar buiten het bedje om wordt het echt een verslaving aan het worden en is het alleen maar lastig voor mij en in zekere zin ook voor hem. Dus ik ga hem nu ook niet meer geven bij verdriet. En wat doen jullie als je kind overstuur wordt en je bent ergens in een winkel oid? Voor dat soort gevallen gebruikte ik hem ook (zelden nodig, maar toch, die paar keer.... onmisbaar!). Maar voor je het weet gebruik je m dus ook thuis in allerlei situaties.