ik zou heel rap mijn excuses gaan aanbieden.. zij verliest haar kindje en vervolgens vertel jij dat jullie ook aan kinderen gaan beginnen... Je hebt geen idee hoe dat voelt!!!! zelfs als je zwanger bent, moet je dat 1 op 1 brengen, en zeggen dat je het vervelend vind en dat ze niet blij voor je hoeft te zijn.... Je hebt geen idee meid echt.
Ik heb niet alles gelezen, maar wilde even reageren op TS. Zoals al meerdere malen is gezegd, kun je niet weten dat je zwanger bent. Over je zus, ik begrijp je zus volkomen! Een miskraam doet pijn, heel erg pijn.. En zeker als je zus de wens al langer draagt en misschien ook al wel even bezig is. Mijn vriend en ik zijn begin 2010 begonnen met zwanger worden, duurden niet lang en ik was zwanger Helaas een miskraam gehad (We hebben een pauze ingelast) en zijn nu al weer een tijd bezig. Mijn zus van 5 jaar ouder wilde ook kinderen, ze heeft toen haar spiraaltje er uit laten halen en wat denk je? Ze was meteen zwanger! Ja, dat kwam hard aan.. HEEL HARD. Ik gun het mijn zus, echt waar. Maar oh wat heb ik gehuild en wat ben ik boos geweest (Niet tegen haar overigens, ik heb gezegd dat ik blij voor haar ben) en dat ben ik ook. Het is maar goed dat ik het hoorde via de telefoon, want face to face had ik niet zo 'blij' gereageerd denk ik. Verdriet is een sterke emotie die je niet zo even uit kunt schakelen. Mijn zus is inmiddels 21 weken zwanger en het gaat super. Wij staan nog steeds met lege handen en we zijn bij elkaar opgeteld al meer dan een jaar bezig. Niemand houd rekening met mijn miskraam. Ik moet erbij zeggen dat niemand weet dat wij bezig zijn voor een kindje.. Wel weet iedereen dat het kindje SUPER gewenst en welkom was. Kortom: Wees alsjeblieft niet boos op je zus, het komt wel goed. Je weet niet hoe het is om een miskraam te krijgen en je kunt je er eigenlijk ook vrij weinig van voorstellen als je het zelf niet mee hebt gemaakt. Je ziet alles al voor je, ik zag mezelf al met een kinderwagen lopen, en dan gaat het fout... Praat er met je zus over, misschien kunnen jullie dan lekker samen praten over zwanger worden en zo alles met elkaar te delen... @nanette77- Wauw.. Je hebt me laten huilen!!!
Ik begrijp je zus, het onderwerp ligt nog gevoelig bij haar. Vind persoonlijk zelf dat je haar ook niet nog eens moet vertellen dat je zwanger bent, terwijl je die zekerheid nog niet hebt. Laat het even rusten en heb het over een tijdje nog eens met haar en praat het uit.
Ik heb niet alles gelezen, maar TS wat je gedaan hebt doet zoveel pijn! Een week na de bevalling van mijn eerste overleden kindje kondigde mijn schoonzusje vrolijk aan te gaan stoppen met de pil! Dat deed zo ongelooflijk veel pijn!! Ik kon me dus niet voorstellen dat iemand dat ooit zo op die manier zou doen!! Ik heb haar hier later op aangesproken en toen zei ze dat ze eerst wilde ontpillen dus dat het nog even ging duren! Wij hebben haar gevraagd dat als ze er echt voor gingen, ze ons wilden waarschuwen, zodat we wisten dat het nieiws kon komen! Dat zou ze doen! Helaas werd die wens niet gerespecteerd en was ze dus 'ineens' zwanger en ook nog eens uitgerekend dezelfde dag als wij het jaar ervoor! Al haar controles enzovoort vielen elke keer op voor ons moeilijke dagen en ddaarom hebben wij het contact verbroken! Vlak voor haar bevalling bleek ik weer zwanger, en hebben we het contact weer een klein beetje hersteld! Eerlijk is eerlijk, we hebben weer contact, maar het is kwetsbaar, ik heb haar manier van handelen NOOIT vergeven, en dat gaat ook nooit gebeuren! Maar dat is mede door alle andere stomme opmerkingen die ik naar mijn hoofd heb gekregen! Als ik jou was zou ik mijn zus bellen of mailen en zeggen dat je begrijpt dat je het stom hebt aangepakt en of ze erover met je wilt praten! Want dat het haar heel veel pijn doet is meer dan logisch! En ik zou even wachten op een positieve test voor je dat haar ook nog vrolijk gaat vertellen! Sterker nog, ik zou wachten tot 12 weken, als ze dichtbij haar ook nog een mk moet meemaken gaat ze zeker kapot! Ondanks alles was ik ook altijd bang dat mijn nichtje het niet zou overleven en was ik daarom ook blij er nog geen band mee te hebben!
Tsja zonder positieve test denk ik dat de kans heel klein is... test over een dag of 5 opnieuw zou ik zeggen. Mijn eerste test was ook negatief maar 4 dagen later positief. Dit terwijl ik nog aan de pil was, alleen bewust het risico genomen ik heb in die maand flink de buikgriep gehad. We dachten heel naïef dat het 1x onveilig geen kwaad kon. Ik kan je zus heel goed begrijpen, wat vond ik het moeilijk om het tegen mijn beste vriendin te vertellen haar 3e ivf poging was net mislukt 1 week nadat ik erachter kwam. Ik heb het haar na een week of 6 later heel voorzichtig verteld en nog voor dat de rest van onze vrienden het wisten.
Het doet inderdaad zeer, ik snap jou zus ook heel goed. Dit was geen handige manier van je! En je weet nog geen eens of je zwanger bent! Dat is al helemaal raar, je bent nog gewoon aan het ontpillen, dit zal toch altijd heel gevoelig bij je zus liggen nu, gezien die mk, ook als je straks wel zwanger zal zijn. Ik zou het nog even laten rusten en het dan goed maken met je zus..
Ik heb ook even gespeurd... Op 4 april zegt ze dat ze nog aan de pil is, omdat haar vriend er nog niet klaar voor is. En op 8 april zegt ze dat ze een paar dagen geleden met de pil gestopt is, en dat zij en haar vriend voor een 1e kindje gaan! Zoals ze op het Viva-forum zeggen: TS is een Trollllll
Als je net gestopt bent met de pil dan kan het soms lang duren voordat je voor het eerst weer ongesteld wordt. Denk dus niet dat je zwanger bent. Gewoon rustig afwachten tot je volgende menstruatie (dus ook geen tig testjes gaan doen, geloof me ... been there, done that hihi). Wat je zus betreft. Ik weet niet hoe je het gebracht hebt. Maar ik vermoed dat ze gewoon geschrokken is, je bent nog piepjong wat dat betreft dus ze zal het wel niet hebben zien aankomen. Dat, in combinatie met haar miskraam en mogelijk het idee dat zij graag als eerste zwanger wil zijn, zal haar reactie wel teweeg hebben gebracht. Mijn advies zou zijn om het even een paar dagen te laten rusten en dan opnieuw met haar te praten. Komt vast goed! xxx
Haha dit is toch niet serieus hè? Beweren dat je zwanger bent terwijl je geen positieve test in handen hebt.
Hoe het ook zit met TS... Ik vind sommige reacties erg hard. Heel erg natuurlijk, wanneer je zelf net een miskraam hebt gehad en iemand komt je blij nieuws vertellen.. Maar ik zou het diegene ( als ik er een normale band mee heb ) van harte gunnen!! Ik schrik er echt van........ ( en ja, ook ik heb een miskraam gehad, dus ik weet waar ik over praat. )
TS, probeer een nette stap te zetten naar je zus met excuses om op zo'n onhandig moment erover te beginnen. zonder ooit een mk gehad te hebben, kan ik me nog wel een beetje inbeelden hoe zo'n berichtje als een klap in het gezicht kan komen. over het uitblijven van je menstruatie, en je NOD, ik wacht nu 91 dagen op ongesteldheid, maar ik weet wel zeker dat ik 2 weken terug nog niet zwanger was.
erg raar van je om zo te reageren ts... ik weet helaas ook hoe je zus je zich voelt en ik vind het heel knap. dat je ondanks negatieve test toch zwanger zou zijn sorry heb me chago moment... en dan lees ik hier dingen waar ik van denk meid wordt eerst volwassen voor je een kind neemt want je kan neem ik aan toch wel begrijpen dat je zus zich al zo rot voelt.. dan kan je niet verwachten dat ze happy reageerd..
Nou zeg!! Het is haar zus hoor! Als mijn zus mij zulk nieuws na mijn miskraam had gegeven. Dan was ik ondanks alles blij boor haar geweest! Het is zoiets persoonlijks... Wie ben ik om voor een ander wonder niet blij te zijn? Dat klinkt echt alsof men elkaar het licht in de ogen niet gunt.
Haha goed hoor.. Ja hebben we voor gekozen. Klinkt misschien dom hoor maar ik was geen 17 meer als ik het zo even mag zeggen. En misschien denk je wel, OMG waarom ga je niet uit en dingen doen met je vriendinnen. Nou ik ging vanaf m'n 12e uit bijna elke donderdag vrijdag en zaterdag. dus ik had dat al 'gehad' laat maar zeggen. En toen ik met mijn man (toen nog vriend) kreeg, hebben mijn 'vriendinnen' mij keihard laten vallen. En op een gegeven moment hebben we het gewoon gedaan.. We hadden dan wel alles voor elkaar, toen nog huurhuis, mijn man had een vaste baan. En nu hebben we een huis gekocht. En ik doe een thuisstudie!
Aan het nadenken gezet of ze wel echt zwanger is. Nou ja wel beter want anders wordt ze zo ongesteld en zal ze teleurgesteld zijn