Tja.. Als mijn zusje me nu zou vertellen dat ze absoluut zwanger is maar nog geen positieve test heeft gehad, maar dat ze er wel echt, echt, echt van overtuigd is omdat ze nu eenmaal symptomen heeft en het dus gewoon niet anders kan, zou ik ook niet erg leuk reageren vrees ik
Aller eerst kan ik me de reactie van je zus gedeeltelijk voorstellen. Het is bij haar nog vers dat ze een miskraam heeft gehad. Ik snap alleen niet waarom ze dan boos is en je moet negeren. Over je zwangerschap. Het uitblijven van een menstruatie betekend niet gelijk dat je zwanger bent. Daar heb je wel meer voor nodig zoals een positieve test. Ik zou als ik jou was er dus vanuit gaan dat je niet zwanger bent tenzij het bevestigd is dmv een test of bloedtest.
Een beetje ongevoelig om te denken dat je zus direct een gat in de lucht springt zo kort nadat ze een miskraam heeft gehad. Ik begrijp dat het vervelend is, maar wees niet te lang boos op haar. Verdriet is een enorm sterke emotie die je niet te pas en te onpas kunt uitschakelen. Diep in haar hart wil je zus vast blij voor je zijn, en bedenk je eens hoe moeilijk het voor haar is om jouw geluk op dit moment niet te kunnen delen... Geef haar wat tijd, ze draait heus wel bij. Ik denk dat jij op dit moment de begripvolste en verstandigste hoort te zijn... Mijn zusje zat te huilen van verdriet toen ik haar vertelde dat ik zwanger was, want dan kon ik misschien/waarschijnlijk niet bij haar bruiloft zijn. Daarnaast wilden wij eigenlijk graag trouwen voordat ons kindje geboren werd, dus een paar maanden voor haar bruiloft, maar ook daarvan raakte ze overstuur. Hardstikke vervelend, en natuurlijk was ik in eerste instantie ook boos en verontwaardigd, maar ik begrijp haar teleurstelling ook. Wij hebben besloten om onze bruiloft uit te stellen tot na de bruiloft van mijn zusje. Ik heb haar wat tijd gegeven en toen ze eraan toe was heeft ze me alsnog gezegd met heel haar hart, echt heel erg blij met de zwangerschap te zijn. Ze baalde zelf enorm dat de teleurstelling zo groot was dat ze hem niet voor zich kon houden. En ze heeft haar excuses gemaakt voor de nare situatie. Toon een beetje geduld en begrip voor elkaar...
Ik denk dat je beter wat tactischer had kunnen zijn en je zus hier nog niet in had moeten betrekken. Ze is nog niet bekomen van haar miskraam en dan komt haar kleine zusje doodleuk vertellen dat ze ook bezig is met zwanger worden. Tja dat had ik mijn zusjes ook kwalijk genomen, niet omdat ze daarmee bezig zijn maar omdat ze me niet even de kans gaven om bij te komen van de verdrietige situatie. Je had het beter even voor je kunnen houden totdat je daadwerkelijk zwanger bent of al een tijdje bezig bent.
Ik kan me de reactie eigenlijk ook wel voorstellen. Het is niet niks wat ze heeft meegemaakt en nog heel vers. Dan is het heel moeilijk om te schakelen kan ik me indenken. Geef haar tijd en vooral blijf haar steunen. Je zegt dat je overtijd bent maar je zit nu toch pas op je nod? En echt waar toen ik probeerde zwanger te worden voelde ik ook van alles. Je lichaam kan je heel goed voor de gek houden. Als je aan de pil was dan kun e ook symptomen krijgen die lijken op een zwangerschap. Dat je gewoon maar aanneemt dat je zwanger bent zonder maar een positieve test of bloedtest vind ik naïef gedacht. Ik hoop niet dat je verder mensen gaat vertellen dat je zwanger bent zonder maar een positieve test.
Precies, dit was toch pas de eerste poging ofzo? Dan vind ik het ook best ongepast om het meteen te vertellen aan iemand die net een miskraam heeft gehad. Wachten was handiger geweest.
Vlak na mijn tweede miskraam waren mijn schoonzus en zwager in verwachting van hun tweede. Ze wilden het vertellen op een familiefeest omdat ze dan iedereen tegelijkertijd het goede nieuws konden vertellen. Heel logisch, en ontzettend lief dat ze eerst mij en mijn man hebben gebeld. Ik reageerde niet zo begripvol Ik kon er echt niet mee omgaan, allemaal gedachten van 'waarom raakt iedereen zwanger en gaat het bij mij mis' en 'dan moet ik straks op dat feest zitten en alle felicitatie aanhoren, ik ga niet' Mijn schoonzuster heeft toen gezegd dat ze het wel aan het einde van het feest zouden zeggen zodat ik niet alle felicitaties en blijdschap mee hoefde te maken. Ik heb me later verontschuldigd bij hun, en zij hebben gezegd dat het helemaal niet uitmaakte omdat ze heel goed begrepen dat het ontzettend pijnlijk was. Heb wat begrip voor je zus. Praat met haar. En zeker als je helemaal blij komt vertellen dat je zeker weet dat je zwanger bent ondanks een negatieve test, en of ze wel niet lij voor je kan zijn, dat is ontzettend pijnlijk.,
Ook ik vind het niet slim om je zus, vlak na haar miskraam, al in te lichten dat jullie zijn begonnen met zwanger worden. Zo'n geen goed moment! Trust me... i've been there. Niet dat ik er toen ruzie om heb gemaakt maar zéér pijnlijk was het wel degelijk! En de maanden daarop volgend (bijna 1 jaar) had ik steeds schrik voor "goed" nieuws vanuit de ander zijn kant. Maar goed... je bent amper overtijd? Hebt negatieve testen? Dan ben je echt nog niet zwanger. Als alleen de symptomen een zwangerschap zouden bevestigen dan was ik al 10x zwanger geweest. Misschien eens handig om je goed in te lezen over hoe het nou eigenlijk allemaal werkt, het hele zwangerworden, ontpillen enz enz...
Maak je geen zorgen. Toegegeven, een jaar geleden was ik ook erg benauwd toen m'n menstruatie tien dagen 'te laat' was, maar inmiddels weet ik wel beter. Zou het overigens niet uitspreken voor ik een positieve test in handen had gehad..
Hmmm, ja dat is zo als je alleen naar het ruzie gedeelte kijkt. Maar het gaat toch over ruzie om zwangerschap? De lounge: Praat hier over alles wat niet te maken heeft met zwanger worden, de zwangerschap en baby's En volgens mij praten we nu echt dus wel over ruzie om zwangerschap, miskraam etc. Niet dat het mij veel uitmaakt hoor Ik dacht alleen dat dit topic dus om die reden niet in de lounge hoorde
+1 er wordt wel vaak snel geroepen bloedtest doen. Als iedereen die een paar dagen overtijd is gelijk bloed laat prikken... Wbt je zus kan ik me wel voorstellen dat het voor haar heel moeilijk is. 1 dag nadat ik ons kindje verloren was vertelde een "vriendin" dat ze zwanger was, ik had 2 min ervoor verteld van mijn miskraam. Is nooit meer goed gekomen...
Als ik de berichten van ts lees, dan vraag ik me af of ze überhaupt wel weet hoe het werkt in een vrouwenlijf. Ze heeft 25 april al een eerste test gedaan. Een dag na haar ovulatie dus als vandaag haar NOD zou zijn....
Waar blijft ts nou met haar tegen reactie? Als ik heel eerlijk ben twijvel ik erg aan de waarheid van dit verhaal, Ik bedoel waarom zeggen dat je zwanger bent en al termijn vermelden zonder ook maar een positieve test gehad te hebben, Er zijn tal van redene waardoor de ongesteldheid kan weg blijven. Verder vind ik je nogal gevoelloos overkomen dat je nu je net begonnen bent en dan gelijk dat aan je zus verteld terwijl ze net een miskraam heeft gehad, Ik vind daarom de reactie van je zus vrij logisch,
Ik denk dat alles wel zo'n beetje gezegd is mbt de ruzie met je zus en je mogelijke zwangerschap.... Off-topic Vind dit topic ook niet echt handig van je. Ik tikte met mijn "dikke vingers" in 1e instantie op je naam ipv het topic en zag meteen een foto van jou en je vriend. Als je zus ook op ZP zit (of een andere bekende), kom je natuurlijk helemaal ongevoelig over en dan heb je pas echt een rede voor ruzie wat mij betreft
Ik lees mee en sluit me hierbij aan.. En ik vermoed dat ze gewoon nog aan het ontpillen is en dat haar menstruatie wellicht gewoon later is. Ik vind het zout in de wonden strooien door dan nu al aan te gaan roepen dat jullie bezig zijn voor een uk. Maar goed that's me..