Ruzie met tweelingzus, ligt dit aan mij

Discussie in 'Zwangerschap' gestart door nur, 28 aug 2012.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. nur

    nur Lid

    18 jun 2012
    88
    0
    0
    NULL
    NULL
    #21 nur, 29 aug 2012
    Laatst bewerkt: 29 aug 2012
    Ja, dat klopt.
    Ik ben er gewoon ff klaar mee.
    Ze doet alsof ze het recht heeft om voortdurend bot uit de hoek te komen.
    Even een serieuze vraag: "Zouden jullie bijvoorbeeld geirriteerd zijn als iemand het geslacht van je kind, wat je net te horen hebt gekregen, levensgroot op jouw facebookpagina zet?"
    Je bent net terug van de echo, je opent je Facebookpagina en je ziet dat je tweelingzus alles al verraden heeft terwijl je dat zelf wilt doen?
    Dat vriendinnen op JOUW Facebookpagina vragen: "Wat wordt het?"
    En dat dan je tweelingzus, die verder geen enkele betrokkenheid (meer) met je toont op jouw facebookpagina zet: "Het wordt.............................. een meisje!"
    En vervolgens gaat beweren dat het haar naam krijgt? Alsof ik dat ooit zou doen? Terwijl er aan de kant van je vriend mensen zijn die het geslacht van je kind nog niet willen weten?
    Ik was persoonlijk helemaal des duivels.

    Al was ze nu iemand die echt met me meeleefde, dacht ik er (misschien) anders over. Maar nu zie ik het echt als een vorm van treiteren.
     
  2. Netje84

    Netje84 Actief lid

    2 apr 2012
    296
    0
    0
    Ik vind dat inderdaad erg vreemd van haar, dat ze dat heeft gedaan. Ieder weldenkend mens weet dat alle nieuwsberichten over de baby eerst door de ouders zelf naar buiten gebracht moeten worden, alvorens hij of zij ermee te koop gaat lopen (en dan op facebook ook nog!) Blijkbaar had je haar van tevoren instructies moeten geven, maar jij ging logischerwijs vanuit dat dat echt niet nodig was omdat ze oud en wijs genoeg is om dat zelf te bedenken!
     
  3. cook

    cook Bekend lid

    17 jan 2012
    544
    1
    0
    NULL
    capelle
    hai,
    ik ben ook een tweeling eeneiig. en snap wat je bedoelt. toen ik zwanger was van mijn eerste kon mijn zus niks goed doen bij mij. ik ergerde me zo aan haar he terwijl ze eigenlijk gewoon was wie ze altijd was.
    wat betrefd in kasten of koelkast gaan. dat is hier in huis echt zo normaal. als mijn fam komt . he mijn huis is hun huis. andersom precies hetzelfde. ik ga ook gewoon in haar koelkast of kast als ik iets zoek. maar die opmerkingen daar zou ik ook wat van zeggen.
    wat je niet moet vergeten is dat als je tweeling bent en je bent zwanger het heel moeilijk is voor je wederhelft. je bent alrijd met zijn tweeen geweest en dat is een band die andere broers en zussen niet hebben. een soort van draad die je verbind met elkaar. ookal zou je die willen doorknippen lukt niet. tijdens je zwangerschap komt er opeens een gevoel van angst bij je zus omdat er een kieine tussen jullie in komt te staan iets wat jullie niet gemeen hebben. iets wat van jou is en niet van haar. iets wat haar een beetje van haar plek verschuift. en dat is best moeilijk voor een tweeling.
    ik en mijn zus hebben hier ook een hoop strijd over gehad. nu heeft ze zelf ook kinderen en is de relatie weer verbeterd. maar er is van haar kant echt een hoop onbegrip geweest gewoon uit de angst dat die band kapot zou gaan en ik haar niet meer nodig had.
    succes ermee.
     
  4. nur

    nur Lid

    18 jun 2012
    88
    0
    0
    NULL
    NULL
    #24 nur, 29 aug 2012
    Laatst bewerkt: 29 aug 2012
    Hoi Cook,

    Ik heb best vaak in mijn leven het gevoel gehad dat ik liever geen eeneiige tweeling was geweest. Je lijkt zoveel op elkaar en je wordt je leven lang met elkaar vergeleken. Ik ben er heel erg op gebrand momenteel om ook een eigen leven op te bouwen. Het kan ook nadelig zijn als een tweelingzus altijd verwacht dat zij op nummer 1 staat in je leven en vervolgens er niet mee kan leven dat je een vriend krijgt en een kind.
    Ik heb de laatste tijd het gevoel dat ik haar liever niet zie dan haar botte, chagerijnige gedrag te moeten tolereren. Ze vertoont tegenover mijn vriend vaak bot gedrag en ze doet alsof zij daar, als gepasseerd tweelingzusje, recht op heeft. Dan erger ik me rot! Als ik en mijn zus met onze gezamelijke vriendinnen zijn, dan voel ik me ook geirriteerd. Dan zijn mijn vriendinnen wel heel erg geinteresseerd in mijn zwangerschap, m,n zus hangt er maar wat bij, wordt dronken en doet verschrikkelijk bot. Dan denk ik echt: Ga dan weg, als je het niet naar je zin hebt. Dan heb ik het gevoel dat mijn zus altijd automatisch mee moet terwijl ze eigenlijk helemaal niks heeft toe te voegen. Dat ze echt alleen maar wordt meegevraagd omdat ze toevallig m,n tweelingzus is.En dan wordt ze vervolgens chagerijnig en jaloers als onze vriendinnen mijn zwangerschap gewoon zo fascinerend vinden en de kleertjes zo lief vinden.
    We hebben helaas dezelfde vriendinnengroep en dan negeren ik en m,n zus elkaar altijd helemaal. Ik merk ook steeds meer dat m,n zus me echt in alles probeert na te doen. Qua huisdieren, qua rijbewijzen, qua echt alles. Dan stoor ik me zo ongelofelijk. Eeneiige tweelingen kunnen denk ik elkaar teveel opeisen. Ze tolereert na 3 jaar m,n vriend nog steeds niet en blijft nog altijd bot doen. Alsof ik gestraft wordt omdat ik een eigen weg ben ingeslagen.
    Nog altijd, als ze bij mij op visite is en m,n vriend komt thuis, zegt ze: "Nee he, gadverdamme!"
    Mijn zus heeft weleens gezegd dat ze het liefst met mij zou samenwonen en als ze dan eens een leuke man zou treffen, dat ze dan nieteens aan een relatie zou beginnen. Daar keek ik van op. Persoonlijk moet ik daar zelf niet aan denken en dan ervaar ik het tweelingzijn als iets, wat nog complexer is als een huwelijk.
     
  5. Emma86

    Emma86 VIP lid

    25 jun 2012
    5.284
    2.236
    113
    Vrouw
    Nederland
    Dat stukje over nadoen herken ik helemaal. Mijn zusje heeft zo'n periode gehad, vreselijk vervelend was dat. Alleen zijn wij geen tweeling. Gelukkig is het nu grotendeels over.

    Ik denk dat jouw zus jaloers en gekwetst is dat jij je eigen weg zoekt en dat zij daar in mindere mate dan vroeger bijhoort. Grote kans dat ze een groot deel van de schuld op je vriend afschuift (zo van: dat is diegene die heeft gezorgd dat ze minder tijd heeft voor me, zoiets). En nu ben je zwanger en komt er straks iemand in je leven die nog meer tijd en aandacht van je gaat vragen: je kindje.
    Persoonlijk zou ik haar na een psycholoog sturen want ze heeft een niet bepaald gezonde gedachtengang, helemaal als ik zo je laatste stukje lees. Heb je er al eens met haar over gesproken dat haar gedrag abnormaal is? En wat zeggen je ouders, vrienden en andere familie er van? Er zijn toch meer die het gemerkt hebben neem ik aan?

    En over in de koelkast zitten: bij veel families is het normaal. Wil je het liever niet, zeg dat dan. Het is jouw huis en het zijn jouw regels.
    Bij mij mogen familie en vrienden rustig wat drinken pakken maar ik vind het niet leuk als ze alle kasten opentrekken en alles leegeten. Doe ik bij hen ook niet.
     

Deel Deze Pagina