Tuurlijk mag je reageren Sim! Leve het forum! Ik wilde alleen nog even kwijt als reactie dat ik niemand veroordeel hoor, ook zus van Sjarrel niet. Ik wil alleen aangeven dat ze (meer?) hulp nodig heeft tijdens het rouwen. En ook dat ze zich zou moeten kunnen verplaatsen in haar zusje, want andersom doet Sjarrel dit wel. Ze heeft niet voor niets dit topic aangemaakt! Ik ga nu naar de vk, doei!
oke, daar kan ik me in vinden. ik heb het allemaal misschien te persoonlijk op gevat dit alles, mede omdat er in mijn verleden dingen zijn gebeurd waar ik door dit topic even weer aan herinnerd werd, vandaar mijn felle reactie hierop, ik voelde die pijn weer en de teleurstelling van zolang geleden, ik voelde me persoonlijk aangevallen omdat de "rouwtijd" eigenlijk al voorbij zou moeten zijn volgens die post. ik raakte even de draad kwijt en voelde die woede en onmacht van toen weer. maar inderdaad lang leve het forum, het doet me wel weer even allemaal realiseren wat ik nu allemaal wel heb en toen ben verloren. en renate je slaat de spijker op zijn kop, ik geef je gelijk ze moet kijken naar het hier en nu, dat is het meest objectieve advies voor nu, door al onze meningen wordt ze ook maar heen en weer geslingerd.nogmaals hoop ik van harte dat sjarrel en haar zus eruit komen.
Ik geef haar gewoon alle tijd van de wereld... en ze is bij mij en de kleine natuurlijk altijd welkom... het is ten slotte haar kleine neefje.... en inderdaad de eerste kleinkind van onze ouders... dat terwijl ik de jongste ben uit gezin van 5. Ik heb haar tijdje terug dan verteld dat ik het kindje zo ging noemen.. zij vertelde dat ze daar erg mee zat en of ik daar rekening mee kon houden, want anders zou het kind tussen ons in staan. ik heb tegen haar gezegt dat ik het er met mijn mannetje over zou hebben. en dat ik wel degelijk kan begrijpen dat zij zich rot voelt als zij het kind van haar zo genoemd wou hebben. ik wist inderdaad niet dat zij het nog niet een duidelijke plek had gegeven... ik heb het er namelijk met haar in 7 jaar nog nooit over gehad... terwijl we juist heel close waren... want toen ik 16 was was ik bang dat ik zwanger was... (bleek later niet zo te zijn) maar ik had haar anders het kind laten opvoeden... als ik het niet aan zou kunnen. maar die dag heb ik het nog met mijn mannetje besproken... want jah ik had wel een lijstje met namen die ik leuk vond... als het 1 van die andere namen kreeg was het ook goed... maar mijn vriend en ik kwamen er niet uit... hij vond die andere namen niks... en bleef maar met gedachten bij damien... uiteindelijk toch besloten om damien te houden... en dit met veel moeite tegen mijn zus kunnen vertellen.. ik kreeg gelijk een hele verwijtende gesprek naar mijn hoofd geslingerd... en dat ik maar gevoelloos was... dit komt best hard aan als je nog nooit ruzie heb gehad met elkaar.. ik heb er met veel mensen over gepraat en heb gedacht... dat het maar even moet rusten.. dat laat ik nu ook... maar jah wat voor reactie krijg ik zometeen als ik haar het geboorte kaartje stuur...?? moet ik dat doen?? of juist niet....?? ik weet niet hoe ik het niet nog moeilijker voor haar maak.. ik wil der echt niet kwetsen... ik wil gewoon mijn zus terug... en dat ze blij is met der neefje..!!
Tuurlijk moet je gewoon een geboortekaartje sturen! Ik denk dat het een heel goed idee van je is om het allemaal even wat rust te geven, zodat het kan bezinken. Succes!
Laat het inderdaad rusten. Misschien kun je een lief briefje bij het geboortekaartje doen om toch te laten weten dat je van dr denkt en van dr houdt.