Gelukkig gaat het wat beter Miekie. Hier gelukkig ook. Maar het is hier zo'n gestress, we slapen al een week beneden omdat boven de boel wordt gedaan. Overal is het rotzooi pffff maar ja alles zal wel weer goed komen.
't is een beetje moeilijk om hier een duidelijke reactie op te geven. Als ik het zo lees vind ik het echt aso hoe je vriend met je omgaat. Maar het is natuurlijk wel 1 kant van het verhaal! Mijn vriend had ook erg veel moeite met wennen aan mijn hormoonbuien ed, vooral in de eerste weken kon hij zich totaal niet inleven en hadden we ook regelmatig ruzie. Maar het is voor hem dan ook heeeel moeilijk om met die rare buien om te gaan (ook voor hem is het lastig hoor!) en ik was niet echt heel aardig voor hem Nu pas leren we samen steeds beter met elkaar om te gaan, ook doordat mijn buik groeit en hij de kleintjes al op de echo heeft gezien enzo leeft het voor hem ook veel meer en kan hij zich ook iets beter verplaatsen. Verder ben ik ook iets minder humeurig dan in het begin Ik denk dat het het verstandigst is om niet bij voorbaat boos op elkaar te worden maar vooral heel veel met elkaar te praten en aan elkaar te vragen wat er in de ander omgaat. Wie weet is je vriend gewoon erg bang dat z'n vriendin nu blijvend verandert ofzo? Verder kun je hem ook meenemen naar je volgende afspraak bij de verloskundige en daar de vraag te stellen hoe hiermee om te gaan. Het is wel handig als een professional je vriend vertelt wat hormonen met een mens kunnen doen! Succes ermee iig!
hoihoi! Ben ik weer! Nu lijkt het net of mijn man een boeman is ofzoiets! Maar dat is hij niet hoor! Er is ook totaal geen sprake van een paar dagen uit huis zetten..dat vind ik echt nergens op slaan! Ik bedoel als je hier samen al niet uit kan komen? Hij heeft gewoon moeite met de veranderingen en uitte dit niet op de subtiele wijze, en ik vond dat gewoon niet eerlijk en voelde me gekwetst. maar dit betekend niet dat hij niet lief is en een rotvent is! Hij is heel betrokken bij de zwangerschap, gaat mee naar de onderzoeken, staat bij mijn werk voor de deur als ik bloedverlies heb(om me te troosten), maar is gewoon niet altijd even subtiel, hij heeft er gewoon moeite mee, dat ik verander! Heb hem gister ook verteld..we maken dit samen 1 hooguit 2 keer mee, ik verander nu, maar dit is voor 9 maanden! En toen gevraagt: Is het nu echt zoveel gevraagt om die 9 maanden dat ik verander te accepteren? Hij zei toen dat ie zijn best zou gaan doen! Ik denk nu ook: het is ook niet zo gek dat hij het er moeilijk mee heeft, zijn vrouw die inenes volloopt met hormonen en er komen emoties boven die hij niet kent..maar dit houd niet in dat ik het goedkeur hoor! En dat heb ik ook gezegt! Ik wilde gewoon eventjes mijn hart luchten, even bij medezwangere zeuren en zeiken over mijn man! Had even steun nodig, en ik ben erg blij dat ik die ook gekregen heb! Thx meiden.....! Kus miek
Gelukkig gaat ie zijn best doen. Maar vergeet niet dat je nooit meer 100% de oude jij wordt als voor de zwangerschap. Je bent immers moeder geworden en dat brengt weer heel iets anders met zich mee..
freewilly..dat bedoel ik inderdaad! Ik besef maar al te goed dat ons leventje heel erg gaat veranderen, dus dat ook wij beiden gaan veranderen...maar mijn karakter wordt wel weer helemaal de oude!
Mijn mannetje had in het begin van alle zwangerschappen altijd even de tijd nodig om er weer even "in" te komen. Had dan wel eens opmerkingen in de trent van: In Afrika bevallen ze even tussendoor op het veld, en werken daarna weer verder.... enz. Goed, dan vertelde ik hem even flink de waarheid en nam hem even mee naar de vk. Hij heeft zelfs een keer zo'n speciale mannen-buik gedragen... op aanraden van een vriendin van me. Werkte als een zonnetje... Die zorgde ervoor dat ie behoorlijk indimde. Hij hield het nog geen twee uurtjes vol. Nu, is hij de medelevendheid zelve, ook op momenten dat het niet nodig is. Geef je man even de tijd om te wennen, ook voor die mannen verandert er een hoop! Ze zijn de vrouw zoals ze die hadden voorgoed kwijt!
Dat begrijp ik.. maar ehm.. die hormonen blijven nog wel even door je lichaam gieren hoor. hihi.. het is niet voor niets 9 maand zwanger, 9 maanden ontzwangeren..