Als ik thuis kom van werk dan gaan mijn zoontje huilen als hij me ziet of als ik hem oppak. Waarom doet hij dit nou? Ik word er zelf erg verdrietig van en wil nu al helemaal niet meer weg van huis. Is het normaal dat ze dan gaan huilen bij 3 maanden?
Hoi Hoi, Begrijp dat dat niet leuk is maar misschien kom je net binnen op het moment dat hij moe begint te worden en misschien zn huiluurtje heeft??? Zou me er niet teveel zorgen om maken gaat vanzelf weer over.... Groetjes Lysanne
Dat is heel normaal. Mij is verteld dat kinderen alleen helemaal 1000% zichzelf zijn als ze zich ook 1000% veilig voelen, en dat is in dit geval dus duidelijk bij jou. Ze zijn dan dus soms als jij er niet bij bent redelijk vrolijk en rustig en zodra jij er bent voelen ze dat ze 1000% veilig zijn en zijn dan weer zichzelf en moeten even alle indrukken bij je kwijt. Dat betekend dus dat hij juist super blij is dat je er weer bent en hij weer lekker zichzelf kan zijn.
Heb dit ook al een paar keer gehad. Het was zelfs zo erg dat toen opa (is onze oppas) hem oppakte hij mij heel boos aankeek en zijn koppie omdraaide, zo van mama, ik ben boos op je. maar na even knuffelen is dit gelukkig weer snel over.
Herkenbaar hoor; mijn dochtertje moet ook vaak even huilen of mopperen als ik thuiskom. Het is inderdaad; degene(n) bij wie hij zich t meest vertrouwd voelt daar gaat hij bij huilen. Misschien kan je t dan wat positiever zien...is dus een VET compliment
Klinkt bekend hoor! Dat was bij ons ook heel vaak. Toen Lena nog vaak bij mijn moeder was en wij kwamen haar halen, begon ze ook vaak te huilen of boos te doen. Volgens mijn moeder herhaalde de geschiedenis zich, mijn broertje en ik deden dat blijkbaar ook altijd Hehe, Lena kan zichzelf weer zijn zeiden wij dan ook vaak als ze zo deed, maar ik denk wel dat er een grote kern van waarheid in zit. Mama is niet boeiend, niet spannend, niet anders, die is gewoon veilig en daar mag je lekker bij hangen en mopperen. Dus inderdaad, gewoon een goed teken
jamie deed dit ook wel eens: nu doet hij eht anders, als hij mij ziet gaat hij huilen, komt hij naar me toe, strengelt zich rond mijn been en drukt zijn hoofd helemaal tussen mijn benen zodat ik hem wel moet oppakken en zeker niet zonder hem vertrek zo schattig!
kan me voorstellen dat het zeker niet leuk thuiskomen is. Je verwacht natuurlijk een hele grote lach te zien en dan gaat hij huilen. Ik heb er geen ervaring mee, maar ik hoop dat het snel overgaat.
het kan ook anders... als ik onze dochter bij opa en oma afgeef als ik moet werken,is ze zo blij dat ze oma ziet. dat t haar geen ene moer kan schelen of mama gaat werken. met pijn en moeite krijg ik nog een kusje en een zwaai,maar dat is al bijna te veel gevraagd
Hmmm... mijn zoontje gaat lachend naar de creche, en komt lachend weer thuis. Als dat maar niet betekent dat hij mij niet mist Nee hoor... ik ben blij dat hij zich zo goed 'staande' houdt in een andere omgeving, als mama er niet bij is. En tóch is het een echt moederskindje
wel fijn om te weten dat huilen geen slecht iets is. Alleen wel jammer voor ons mama's maar de volgende keer als ik thuiskomt en meneer huilt dan voel ik me extra speciaal haha