Eigenlijk zegt de titel het al. Mijn dochtertje is nu 8 1/2 maand en wil 's avonds niet in haar eigen bed slapen. Ze krijst alles bij elkaar. Zodra we haar op ons bed leggen is het goed en valt ze in slaap. Overdag gaat het prima en slaapt ze heerlijk in d'r bedje. Ik zou het alleen wel fijn vinden als ze ook 's avonds weer in d'r eigen bedje gaat slapen. Zelf denk ik dat het te maken heeft met een sprongetje en misschien d'r tandjes, maar weet het niet zeker. Wie heeft er tips voor mij of misschien een idee hoe dit komt. Groetjes Bloem
ik zou zeggen :" eigen willetje?!" als reden misschien. Ik zou haar toch in haar eigen bedje laten liggen, en misschien een knuffeltje erbij die in jullie bed heeft gelegen (en dus de geur heeft overgenomen). Eventueel troosten in haar eigen bedje maar niet eruit halen omdat ze verwacht dat je dat doet zal ze best een tijd kunnen huilen (het heeft immers steeds geholpen : ). Volgens mij is het een kwestie van wie het langste volhoud, ik hoop dat je hier iets aan hebt. Groetjes Ariëlle
Die kleintjes kunnen al erg goed mannipuleren hoor, al wordt vaak het tegendeel beweerd. Jou kleine meid heeft al dondersgoed in de gaten, dat als ze maar lang hard genoeg brult, ze lekker bij jullie in bed mag slapen. Wil je hier vanaf? Dan zul je heeeeel consequent moeten zijn. 's Avonds gewoon in haar eigen bedje leggen en er niet meer uithalen. Troosten doe je in het bedje, zoals Arielle ookal zei. Geen oogcontact maken, maar gewoon naar het bedje lopen, aai over d'r bol en misschien "sssshhhhh, lekker slapen" zeggen en dan weer weglopen. Na 5 minuten herhalen, dan nog eens en dan langzaam opbouwen naar 10 minuten, kwartier enz...De eerste avonden/nachten zullen wel heel erg moeilijk worden, zeker ook emotioneel, maar als je wilt dat je dochter in haar eigen bedje slaapt, zul je echt door moeten zetten, anders wordt het een steeds groter drama..
Is het meteen bij het naar bed gaan al een probleem of wordt ze wakker en wil dan niet meer in haar bedje slapen?
Eigenlijk meteen bij het naar bed gaan al. En 's nachts wordt ze ook vaak huilend wakker. Ik ben er zelf ook van overtuigd dat kinderen van deze leeftijd al weten hoe ze iets voor elkaar krijgen, maar vind het wel moeilijk hoor. In ieder geval vast bedankt voor de tips!
Mijn mannetje heeft op dit moment last van verlatingsangst. Hij wordt soms nu 's nachts dan ook huilend wakker. Overdag heeft hij er ook last van, zodra ik uit zicht ben gaat hij huilen. Geen haar op mijn hoofd die erover denkt om hem te laten huilen. Ik haal hem eruit laat hem lekker bij me zitten en na verloop van tijd kan ik hem al dan niet slapend terugleggen. Zou het ook niet zoiets kunnen zijn Bloem?