Ik kan me niet uitspreken over jouw leven en jouw keuzes, die zijn helemaal voor jou om te maken, maar als je mijn advies wil: dumpen die gast. Hij wil je richting een abortus praten die je niet wil, hij heeft eerder losse handjes gehad, hij verandert zijn mening per dag over jullie relatie. Daar heb je niets aan. Weg ermee en hopen dat het met de kleine beeb helemaal goed is zodat je van je zwangerschap kan gaan genieten!
Dit wilde ik ook meteen zeggen, om je kind en jezelf tegen hem in bescherming te nemen. Mocht je dit toch willen, zorg dan alsjeblieft dat jullie zeker te weten op één lijn zitten voordat de handtekeningen gezet worden..
Ik ga er toch maar gewoon naartoe vanavond om het erover te hebben. Het erkennen was ik zowiezo al niet van plan om dat toe te laten. Ik hoop maar dat dit in goede aarde valt bij hem. En we er op een normale manier uit kunnen komen zonder ruzie. Ik wil hem zeker zijn kind niet ontnemen. Maar samen blijven voor het kindje werkt voor mij niet. Ik zie er nu al tegenop om bij hem te zijn. Laat staan als ik dat de rest van mijn leven moet doen. duim duim duim voor een goede afloop vanavond.......
losse handjes? Wegwezen, je bent meer waard dan dat en ik heb er helaas ervaring mee. Voor hetzelfde geld schopt ie je in je buik.. Je hebt nu rust nodig en veiligheid, je kindje heeft dat nodig en zo min mogelijk stress. Heb je het je ouder(s) al verteld? Ik zou daar mijn steun vandaan halen.. en zorg er voor dat iemand weet waar je bent vanavond, een kat in nood... dikke knuf en nog gefeliciteerd!
Hai Moontje, ja ik heb een hele goeie vriend die stond gister ook op de parkeerplaats toen hij bij mij kwam praten. Vanavond staat hij ook in de buurt daar en mocht er wat zijn hoef ik alleen op bellen te drukken en dan komt ie eraan. Veiligheid voor alles inderdaad! Mijn moeder weet dat ik zwanger ben. En mijn buurvrouw. Gelukkig kan ik met hun beide goed praten. Wat vervelend moontje dat je dit ook hebt mee moeten maken. Vreselijk zulke mannen.. knuf en bedankt! x
Dat je al 'beveiliging' moet regelen zegt toch meer dan genoeg... Wat ben je van plan vanavond te zeggen? Dat je het toch alleen gaat doen?
Ik denk aan de ene kant ook niet dat ie wat doet. Maar wat ik al zei, veiligheid voor alles. Ik heb wel een leventje in mijn buik. Ik ga hem inderdaad zeggen dat ik het alleen wil doen. En dan hoop ik dat hij ipv moeilijk te doen de situatie accepteert en we er zo goed mogelijk uit kunnen komen onderling hoe we dit gaan doen en wat zijn rol hierin zal zijn.
Wijze woorden heb ik niet voor je. Wel wil ik je heel veel sterkte wensen in het maken van je keuzes!
Meid heel veel sterkte vanavond met het gesprek. Volg je hart en ga na het gesprek lekker weer naar je eigen veilig plek. Fijn dat je je moeder en buurvrouw al op de hoogte hebt gesteld en er in iedergeval met hun over kan hebben. Knuffel van mij.
Heb je verhaal net zitten lezen, vind het nogal heftig. Bedenk voor jezelf goed wat je wilt. Ben je er zelf nog niet uit, neem dan de tijd om daar over na te denken. Hij kan nog zo hard roepen dat hij antwoorden wilt, maar jij bent degene voor wie dit alles de meeste impact heeft! Zie je het niet zitten om nu al met hem allerlei dingen te moeten beslissen? Geef dan gewoon aan dat je even een beetje tijd nodig hebt om dingen op een rijtje te zetten. Je geeft zelf al aan dat hij losse handjes heeft gehad, en je zelfs een vriend mee moet nemen om jezelf veilig te voelen vanavond (en gister). Niet om jou aan te vallen, maar vind je het zelf een goede/veilige basis? Ik heb zelf ook zo'n ex gehad, op het moment dat het weer tot ruzie komt moet je toch niet bang zijn voor diegene van wie je het meest hoort te houden?! Zeker als hij nu al aangeeft dat hij er niet blij mee is, ben ik bang voor ruzies in de toekomst als hij met je verder wilt. Zal hij je dit dan blijven verwijten? Ik hoop in elk geval dat je alles zelf op een rijtje krijgt en je eigen gevoel volgt. Veel sterkte, en natuurlijk ook een felicitatie met je zwangerschap
Lieve meiden, ontzettend bedankt voor jullie berichten. Dit doet mij echt heel erg goed. Buiten mijn moeder en buurvrouw om heb ik af en toe het gevoel zo alleen te staan hierin. Gisteravond ben ik eigenlijk niet heel veel wijzer geworden. Ik vroeg aan hem hoe hij het voor zich ziet, samen het kind groot te brengen terwijl hij niet blij is en ik wel. Zijn antwoord daarop was: Gewoon samen. Juist ja.. Daar heb ik inderdaad heel veel aan.. :S Ben dus eigenlijk nog niks verder gekomen. Maar hij heeft een week de tijd om erover na te denken. Ik zal in die week ook zeker goed gaan nadenken.
Jeetje, wat een verhaal meis. Wat ik uit ervaring weet, is dat het opgroeien met alleen een moeder echt geen ramp is. Dat biologische geval van mij (die zijn zaadje doneerde zeg maar) was er ook nog niet klaar voor om vader te worden en hield ook niet meer van mijn moeder. Of hij haar gevraagd heeft een abortus te plegen zal ik nooit weten, aangezien zij er helaas niet meer is. Zeker als je er later achterkomt dat je door 1 van beide ouders niet gewenst bent, ben je blij dat je moeder in dat geval er wel voor heeft gekozen om jou te houden, ondanks alle pijn en verdriet die hij haar toen aan deed. Mijn moeder hield nog van hem, maar zag dat het zo niet langer ging. Zij wou mij niet opvoeden met iemand die mij niet eens wilde. En daar ben ik haar zeer dankbaar voor. Dus mijn advies: Doe wat je hart je ingeeft meis. Wil jij dit niet samen met hem doen, doe het dan ook niet. Liefde is de belangrijkste basis voor een gelukkig kind, niet angst. Succes!
Hoi survivor, bedankt voor je berichtje. Wat fijn om te lezen. Dat geeft mij veel hoop en veel kracht. Dit is precies ook wat ik op dit moment even nodig heb na deze avond! Het spijt me dat je moeder er niet meer is. En je vader weet je verder dus ook niks van? Ik ben vanavond weer naar hem toe geweest omdat ik niet tot volgende week wilde wachten. Dus heb hem vanavond verteld dat ik het alleen wil doen en dat ik daar niet meer op terug kom ongeacht wat hij wel of niet beslist. Na anderhalf uur aan het praten te zijn werd er aangebeld en kwam er ineens een meisje binnen. Mijn ex was totaal geschrokken. Blijkt dus dat hij een nieuwe vriendin heeft die nergens vanaf weet. Inmiddels werd haar duidelijk dat ik zwanger was van hem en begon ie het tegen haar te ontkennen dat het van een ander was en ik hem continu lastig loop te vallen. Ik geloof nog steeds niet wat er zojuist gebeurd is. Zo bizar..! Ik voel me wel onwijs opgelucht omdat hij er nu natuurlijk ook niet meer onderuit kan. Hoe hij nu ook probeert of doet, niks zal meer werken. Mijn besluit is nu definitief. Dus eigenlijk is het wel goed wat er gebeurd is. Maar ben er nog helemaal ondersteboven van!
Jeetje zeg!! Had je berichtje gelezen en zie nu wat er vanavond is gebeurd..... Het lijkt wel of het zo heeft moeten zijn! Geen twijfel meer, meid ga er voor en last de flapdrol lekker in zijn sop gaar koken!!
hoi, ik heb ook nooit me vader gekend en dat vind ik prima. heb een super lieve moeder en stief vader. ben nooit iets tekort gekomen. jij gaat het ook redden alleen met je kindje
Ja ik weet ook dat ik het ga redden. Ik vraag me alleen af of ik wel naar school kan in Februari. Aangezien ik in september moet bevallen en ik dan geen opvang heb voor de baby. Misschien maar een studie later nemen.. Even kijken wat de mogelijkheden zijn..
zo wat ben jij sterk zeg! super dat je zelf die beslissing hebt genomen ipv in onzekerheid het van hem af te laten hangen.. ik begrijp dat je bij hem thuis was gisteren avond? (niet het hele topic gelezen) omdat zijn nieuwe vriendin binnen gelopen kwam? neem aan als je nog in 1 woning zit dat hij haar niet daar langs laat komen? wat bizar dat je dat zo mee moest maken maar wel net goed voor hem dat zij nu weet wat er speelt! hij heeft haar dus totaal voor de gek gehouden en niks over jou verteld :S hoop eerlijk gezegd dat zij zegt zoek het maar uit en dat hij op hangende pootjes bij jou terugkomt en jij hem ook niet meer toelaat boontje komt om zijn loontje wel zwak dat hij tegen jouz egt dat hij het samen wil doen terwijl hij dondersgoed weet dat hij een nieuwe vriendin heeft... vind je echt sterk dat je voor jezelf hebt gekozen en de knoop hebt doorgehakt! je komt er wel... en met je school heb je toch nog zoveel tijd joh, komt vast goed! kdv heeft ook vaak tijdelijke nood oplossingen was hier tenminste wel. had de kleine vast ingeschreven op alle dagdelen (omdat ik geen flauw idee had van welke dagdelen ik nodig zou hebben tegen die tijd) en toen werd er o pden duur gebeld dat ze wel tijdelijke oplossing hadden voor een paar dagen.. en anders heb je misschien wat aan een gastouder? hou je taai in elk geval! komt allemaal goed met jou!
Hoi stampvamp, wij hebben inderdaad allebei ons eigen huis. Ik heb 2 keer een fout gemaakt mijn huis op te zeggen voor een man. En 2 keer moest ik als de sodemieter een huis zoeken omdat de relatie stuk ging. Daarom heb ik besloten dat ik nooit mijn huis meer weg doe, hoe goed de relatie ook verloopt. Aan de ene kant hoop ik ook dat dat meisje hem aan de kant schuift. Aan de andere kant interesseert het me niet hoe dat verloopt met hun. Maar een flinke lachbui zal ik ook niet kunnen onderdrukken als hij uiteindelijk met lege handen komt te staan Wat school betreft heb ik mijn moeder gevraagd morgen langs te komen om te praten over oppas. Ik beval (als het goed is) begin September (precies wanneer school weer begint). Dan zou ik wel 2 weken kunnen missen van school om thuis bij de kleine te zijn en aan te sterken. Maar daarna zal ik toch echt weer naar school toe moeten anders kom ik te ver achter. Mijn moeder zou dan wel op willen passen dagelijks. (Zij zou ook al mijn andere kinderen uit school ophalen als ik zelf dan nog op school zou zitten aan het eind van de dag) Dus dat kan ook allemaal gewoon doorgaan en hoef ik niet een studie later te gaan volgen. Wat moeten wij alleenstaande moeders toch vaak zonder onze eigen moeders?? Ik heb vannacht heerlijk geslapen en ben ontzettend blij met mijn keuzes die ik gemaakt heb. Mijn andere 2 kinderen hebben ook geen contact met hun vader. Eigenlijk is het ook wel prima zo dat ze alle drie geen vader hebben. Ik zat er nogal mee dat 2 geen vader zouden zien en deze wel zijn/haar vader zou zien. En dat zou ik weer erg vervelend vinden voor mijn andere 2 kinderen. Ik moet ook zeggen dat ik het heerlijk vind om alleenstaande mama te zijn. Voor mij ook echt geen relatie meer! Je weet nooit hoe het loopt. Maar zoals ik er nu in sta ben ik ontzettend gelukkig zo.
Ik kan me voorstellen dat je er ondersteboven van bent, hij had immers zowel tegen jou als haar gelogen. Maar had al verder gelezen dat je nu zeer tevreden ook bent met je besluit, dus laat ik maar geen oude koetjes meer uit het slootje halen . Over jou vraag: Ja, in 2001 wou ik toch weten hoe hij is (vooral toch het feit dat ik weten wou wat ik dan van hem had enzo) en heb hem toen ontmoet. Mijn moeder heeft al die jaren geleden de beste keuze gemaakt, want hij was geen vadermateriaal. Heb hem verder nooit gemist, want ik had de vader van mijn moeder en daarnaast nog een aardig aantal ooms. Zij waren echt de beste vaders die ik me wensen kon . Had gewoon 5 pappies haha. Verder wens ik je heel veel succes meis. Een nicht van mij heeft ook 3 kids en zij voed ze ook alleen op. En wees inderdaad blij dat je je mams nog hebt lieverd, zeker in dit soort situaties kan je ze gewoon niet missen. Liefs