ook ik ben vanaf nu alleen! met het kleintje in mijn buik natuurlijk. ik kwam erachter dat ik zwanger was toen mijn ex en ik 3 weken uit elkaar waren en ik weer bij mijn vader was gaan wonen.. in de tussentijd heb ik er alles aan gedaan zodat we er samen op de allerbeste manier uit kunnen komen.. maar dit komt echt maar van 1 kant. hij denkt dat hij alles te zeggen heeft en ik helemaal niks omdat hij een huisje heeft en ik niet, en omdat hij veel meer verdient dan mij.. grote onzin natuurlijk. ook zijn familie bemoeid zich overal mee, en hij zelf en zijn familie twijfelen eraan of het kindje wel van hem is! daardoor heeft hij vaker gezegt dat ik het weg moet laten halen.. al met al heb ik veel stress van heel de situatie met hem gehad en slaap iedere nacht veel te weinig en veel te slecht :x ondanks alles bleef ik proberen er met hem uit te komen voor de kleine.. hij begint me nu te dreigen dat hij het kleintje van mij af gaat pakken en dat hij rechtszaken tegen mij gaat beginnen zodra de kleine er is (!!??!!) terwijl ik hem OVERAL bij betrek en zelfs alles weer met hem samen wilde gaan doen. hij zegt dat dat hem gaat lukken omdat mijn moeder met depressies kampt... al met al het gaat helemaal nergens meer over. nu heb ik dus besloten het contact met hem compleet te stoppen, en alleen verder te gaan. mij lijkt het een erg goed idee om hem het kindje niet te laten erkennen, en heb zijn dreigberichten bewaard voor het geval hij ooit rechtszaken tegen mij gaat beginnen.. het is natuurlijk een veeel langer verhaal maar dit is het zo kort mogelijk.. ga van de week hier naar een hulporganisatie voor jonge moeders hier in de stad, dus daar zal ik zowiezo hulp en informatie van gaan krijgen. hoe denken jullie hierover, misschien iemand nog tips of soortgelijke ervaringen???
hier geen ervaring hiermee.. maar idd niet laten erkennen.. dan kan hij zowiezo niets! mocht het uiteindelij wel ernaartoe leiden dat hij het kindje erkend.. dan nog kan hij je kindje niet zomaar afpakken.. moeders hebben nou eenmaal meer rechten als vaders.. zeker als het nog heel klein is. dan zal hij hoogstens om het weekend een weekendje krijgen. bewaar idd de dreigbrieven en smsjes ed..zal hem nietgoed staan als hij voor abortus was! vraag ook hulp bij instanties om hiermee om te gaan ...en ga echt praten met iemand.. dat lucht op! stress is deze tijd niet goed voor jou en je kindje! probeer het toch meer te gaan loslaten zodat je wel je rust krijgt..die heb je nodig! verder wens ik je veel sterkte en probeer te genieten van je zwangerschap! het is voorbij voor jehet weet!
Meid, ik vind het HEEL DAPPER van je dat je deze keuze hebt durven en kunnen maken voor jou EN je wondertje! Ikzelf ben inmiddels ook alleenstaande moeder met nog een kleintje op komst. Bij mij is het gelukkig ietsjes soepeler verlopen omdat hij er helemaal niks mee te maken wilt hebben. Je gaat het helemaal redden in je eentje hoor! Probeer je rust te pakken als je lichaam het aangeeft nodig te hebben. En inderdaad, geen contact als dat jou meer rust geeft. Je moet nu aan jezelf en aan je kleine wondertje denken. En stress is natuurlijk niet goed. Als je wilt kletsen of vragen hebt kan je me altijd pb'en. Veel sterkte en een hele fijne zwangerschap toegewenst! En natuurlijk: GEFELICITEERD!!!! Liefs.
Wat een naar begin van zoiets moois! Heel dapper van je dat je er alleen voor gaat. Je zult zien dat het alles waard is. Niks van die dreigementen aantrekken, zoals me83 al zegt hebben moeders veel (heel veel) rechten, zeker in het begin. Als hij geluk heeft krijgt hij er een bezoeksregeling uit. En echt alles bewaren (smsjes/mailtjes), want dat kan in een eventuele rechtzaak behoorlijk in jouw voordeel werken. Heel vervelend, maar ook belangrijk om nu goed doordacht te handelen. En niet laten erkennen als hij zulke taal uitspreekt. Kan meneer zelf een rechtzaak aanspannen (en voor alle kosten opdraaien) als hij toch erkenning eist. Misschien ook een idee om een rechtsbijstandsverzekering af te sluiten. Dan kun je in geval van problemen straks juridische bijstand en advies krijgen, zonder torenhoge kosten. En kun je ook meteen advies inwinnen, hoe jij jouw positie zo sterk mogelijk maakt. Maar ik hoop natuurlijk wel voor jou en je kindje dat jullie er samen wel uitkomen, want voor je kindje is een vader in zijn leven die een goede verstandhouding met jouw heeft wel een enorme verrijking. Veel succes en sterkte meid! En laat je niet gek maken...nu lekker concentreren op jouw binnen
He meid, Ik ken de situatie. Ik ben ook alleen. Ik stond op het punt samen te gaan wonen met 4 maanden zwangerschap. Samen gekozen voor het kleintje. En meneer zag er toch vanaf. Die kon ineens niet met mij samenwonen? Ik heb het kindje NIET laten erkennen. Ik wilde eerst zien hoe begaand hij was met de baby. Nou tot nu de 7 maand zwangerschap is hij dus AMPER geinteresseerd. Ik heb hem heeel veel kansen gegeven. Maar ter vergeefs. Als ik jou was, niet laten erkennen. Kies voor je rust, en voor je kleintje. HEEL ERG belangrijk is dat jij je focust op de kleine die komt. En dat je goed gezond eet en rust! En GEEEEEN stress. En onbewust heb je toch stress door zo'n situatie, en veel verdriet. Maar meid, tijd heelt alle wonden. Ik ben op 'brute' wijze telefonisch gedumpt. Heel veel verdriet en gezeik afgelopen maanden. (zelfs gister nog met die l*l). En sommige mannen veranderen gewoon niet. En je hoeft je niet zo te laten behandelen. Als hij je e-mailt of smst, alles bewaren! Mocht hij OOIT iets willen beginnen tegen je! Maar kies nu voor je eigen rust. En als je straks alles voor jezelf op een rijtje hebt, zou je miss altijd nog met hem kunnen praten om te kijken of jullie samen door één deur kunnen. Maar dag voor dag! Jouw gezondheid en die van de kleine gaan voor!
wow echt super lief jullie reacties. ben blij dat ik het hier neer gezet heb, geeft me toch steun dit te horen, en dat ik niet de enige ben die er zo over denkt. thanks! en Shadow08, jammer dat het zo moet he.. kan het niet begrijpen dat je als aanstaande vader zo kunt gaan doen... je wilt toch het allerbeste voor je kleintje (en de moeder)? het zal allemaal nog moeilijk gaan worden, maar ik probeer nu zo positief mogelijk te denken en uiteindelijk zal alles op zijn plaats vallen.
@mama89 Alles valt op zijn plek meid. Echt waar. Nu zie je misschien alleen maar donkere wolken, maar geloof me na regen komt écht zonneschijn. Ik geloofde het ook niet. Maar je denkt toch niet dat ik mijn leven laat verpesten door één zo'n kneus (zonder ballen) die de benen neemt? Het moet iets intens mooi zijn, wat ik binnen nu en 8 weken ga ervaren! Ik kan niet wachten! Tuurlijk heb ik ook opmerkingen gehad van mensen die zeiden, hoe zie jij je leven nu dan voor je? Gelukkig waren dit maar enkele 'simpele' zielen die zelf geen kids hadden. Niets van aantrekken, zolang je voor jezelf alles op een rijtje hebt en het aan kan (financieel en emotioneel) dan komt het allemaal goed! En het klinkt heel cru, maar ik denk ook maar zo.. ik ben gezond, heb een gezond kindje bij me wat straks alleen maar allemaal nieuwe dingen wilt zien en leren. En daar ga ik intens van genieten! Hou jezelf dat voor, ik weet zeker dat je een top mama wordt! En geniet echt van je zwangerschap, want jeetje het is bij mij voor mijn gevoel echt voorbij gevlogen!!
hey meid, heel veel succes in deze tijd. Geniet zoveel mogelijk van het kleine wondertje dat in je leeft en groeit en als je nu al zo'n dapper besluit kunt maken dan gaat dat helemaal goed komen tussen jullie. Jij moet toestemming geven als hij het kindje wilt erkennen he, dus die toestemming moet je gewoon niet geven. Klaar. En als hij (later misschien eens) bijdraait kun je altijd nog een keer toestemming geven voor erkenning. Als hij zich nu al zo laat kennen geeft dat bij een ev. rechtzaak voor jou alleen maar voordeel. Maar vooral alles bewaren! En sla het voor de zekerheid ook nog ergens anders op! (je harde schijf moet maar eens per ongeluk toasted raken of er is een brand ofzo, en je hebt niks meer) Van harte proficiat met dat mooie wondertje!
Naast het bewaren van sms/mail zou ik ook een soort logboek maken van wat hij in gesprekken zegt. Dus die dag, zo laat aan de telefoon of IRL: hij heeft X gezegd. Nog beter als dat gebeurt waar iemand bij is (dan zet je dat er ook mooi bij), dan heb je weer wat meer poot om op te staan En check een rechtsbijstandverzekering. Let op: je hebt een wachttijd van 3mnd, je kunt dus niet op het moment dat er iets gebeurt meteen rekenen op een advocaat, dus nu aanmelden zodat je na de geboorte goed verzekerd bent. In ieder geval gefeliciteerd met je zwangerschap, dapper dat je het alleen gaat doen en je komt er vast goed uit
WAt een vervelend verhaal! begrijp dat je je heel onzeker voeld! Maar denk dat je er heel goed aan doet om dit zonder hem verder te gaan doen. En volgens mij weet je ook zelf dat je het wel aankunt en zeker gaat redden!!...oke situatie is misschien niet ideaal, zo lijkt het nu misschien. Maar dit is de betere situatie die je je kind kunt bieden..de rest valt vanzelf wel op z'n plek gaandeweg... Zelf ben ik opgevoed alleen door mijn moeder, en heb geen erkende vader (ook om soortgelijke redenen die jij beschijft) ...Nooit heb ik mijn vader gemist, nooit ben ik tekort gedaan! heb altijd liefde voor 2 gehad van mn moeder en natuurlijk ook van familie. heb alleen maar bewondering voor mijn moeder, en ook voor andere alleenstaande moeders die het beste voor hun kind doen. Ik bedoel aan te geven dat het niet uitmaakt hoe je gezinssituatie is, als er maar genoeg liefde aan het kind wordt gegeven, en dat het onbezorgde jeugd kan hebben... Stay strong! you'll be doing just fine!