Ik vraag me af waarom je 3 kids of meer hebt, buiten de kinderwens he. Je moet toch al een betere baan hebben of allebei werken om je kids te onderhouden? Of laat je dingen weg zoals vakantie`s uitstapjes enz...... Ik bedoel.....hoe kan je tegenwoordig nog 3 kids of meer onderhouden....hoe doe je dat ... hoe onderhoud je je kinderen. Ik vraag dit omdat we nu 2 meiden hebben. Alleen zou ik nog graag een derde willen in de toekomst als dit ons gegeven zou zijn. Vriend niet perse maar is er niet helemaal tegen een derde kindje. Maar ik denk soms wel eens.......wat is verstandiger...het bij 2 kids houden .... of toch nog een kindje...is het nu zoveel duurder dan? Ik denk bijna dat het niet meer te doen is 3kids of meer
Waarom denk jij dat het financieel zo'n groot verschil is tussen 2 en 3 kinderen? Helemaal als je de kinderen na elkaar krijgt, hoef je qua spullen bij wijze van spreken niks extra's te kopen. Kinderen kosyen gewoon veel geld, of je nou 2 of 3 hebt. In de leeftijd dat ze gaan studeren is het natuurlijk een echte opgave om 3 of meer kinderen goede studie te kunnen geven, maar de toekomst kun je niet voorspellen. Als je derde dochter graag kapster wil worden en goede praktijkplek vindt, hoeft het ook geen kapitalen te kosten voor de ouders. Tot die tijd vind ik het verschil tussen 2 en 3 marginaal. En je kunt het zo duur maken als je wilt, of juist goedkoop.
Ben het met Adi eens. Hier ook drie kids, en tuurlijk kost het weer luiers enzo. Hier ook de kleding omdat we alles van de oudste weg hebben gedaan... Maar je kunt het idd zo duur maken als je wilt.
ja klopt wel misschien......waarom ben ik dan zo bang om een verkeerde keuze te maken? Ik ben bang dat ik mijn andere meiden te kort kom straks. Maar het is ook een gekke gedachte want ik heb alles al...... Het komt misschien ook omdat mijn vriend niet zo de kriebels heeft als mij.....dan ga ik twijfelen....
Ik zou de keuze echt bij jullie als gezin neerleggen, in je gevoel. Wil jij graag nog een kind? En wil je man dat ook? En om welke redenen? Tenzij jullie echt financiele problemen hebben zou ik jouw reden echt buiten beschouwing laten. Het zou voor je dochters toch vreselijk zijn om later te horen dat mama graag nog een kindje wilde, maar het niet deed omdat zij dan misschien minder dure spullen zouden krijgen? Daarmee geef je naar mijn mening een verkeerde signaal af over wat echt telt in het leven. Dat jouw man geen derde wil, vind ik wel een hele belangrijke reden.
Ik wil graag! Mijn vriend ook wel.....maar zou het met 2 kids ook wel goedvinden. Het gaat me niet om luxe producten hoor....maar die twijfel zit er gewoon ... het is toch gewoon een kind meer....die kost gewoon geld .... En je uitspraak dat ik het later erg zou vinden....ja dat klopt wel hoor! Maar waarom is de keuze voor je 1ste en 2de zoveel makkelijker he ! Misschien komt het gewoon omdat ik graag wil dat mijn vriend net zo enthousiast is als ik! Snap je?
Ja dat snap ik echt! Mijn 'tikkende klok' was in 1x wakker geworden, en ik wilde ineens heel graag een kind. Mijn man was vooral erg verbaasd en wist even niet hoe ermee om te gaan. En ik vond het vreselijk dat hij niet even enthousiast was als ik over kinderwens. Probeer grwoon goed te praten en jullie beide gevoelens even zwaar te laten meewegen.
Mannen he......hahahaha.. Hier ben ik er beide keren over begonnen......ik heb het al eens vaker aangegeven en misschien dat ik het er nog eens over moet hebben met hem.... Ik ben zelf iemand die ook zoiets heeft van....je weet nooit hoe je leven loopt en we zien wel.. Maar hij is een planner.....en dat gaat soms niet zo goed samen hahahaha......en dan wordt ik onzeker.
Hier straks ook 3 kids, het enige wat hier direct meer geld gaat kosten is het kdv. Voor de rest maakt het zo in het begin echt neit zoveel uit qua kosten. Nou ja, bij ons dan wel, omdat we een geheel nieuwe babyuitzet moeten kopen, omdat we alles weg hadden gedaan, maar dat zou je ook via marktplaats kunnen kopen.
nou ik hou alles......box/kinderwagen/bedje.....dus daar heb ik geluk mee hahahaha...maar hier is de jongste 1,5 dus dan heb je nog veel.
ik wil ook graag een 3e, nja je kent het verhaal dus die zal ik je hier besparen ik zou wel jullie gevoel laten tellen, dat is het belangrijkste, en je kunt het indd zo duur maken als je zelf wel, maar ik heb vrienden.. .die hebben 4 kindjes, een dagje naar de efteling doen ze bijv niet zomaar even omdat de entree 32 euro is en dus 192 euro moeten betalen ! maar hun hebben zoiets van : dan doen we dat niet, een dagje het bos in bijv is ook leuk, als je daar creatief genoeg voor bent kun je van een simpel iets heel leuk maken,
Ja tuurlijk kun je creatief zijn.....maar dan kun je dus nooit naar de Efteling en dan deed ik het dus niet! Dan maar geen 4 kids....dan kun je het dus ook niet betalen en dat gaat ons te ver. Nu ben ik ook niks gewend van thuis uit hoor....en ik ben er geen slechter mens van geworden. Misschien heb ik juist alles vroeg geleerd ... maar ik wil wel gewoon leuke dingen kunnen doen .... en niet dat ik niks meer kan doen omdat we het niet kunnen betalen dat gaat mij te ver.
Je verhaal is herkenbaar. Hier ook een wens voor een derde kindje. Voor mij was het altijd al een wens om drie kinderen te krijgen. Mijn man is niet zo enthousiast, maar die is sowieso al minder snel enthousiast als ik ben. Ik verwacht dus niet van hem dat hij dezelfde 'kriebels' en hetzelfde enthousiasme moet ervaren als ik dat heb. Over de materiele zaken maak ik me geen zorgen. Er is voldoende geld om rond te komen. En daarbij heeft het voor mij geen enkele prioriteit. Ik sluit me hierbij graag bij Adi aan. Het moet niet mijn gevoelskeuzes beinvloeden, ten zij het reeel is en we financiele problemen hebben. Waar het bij mij op vast zit is het gevoel van; tevreden zijn met twee gezonde kinderen. Straks gaat het mis, omdat ik verlangde naar méér. En wat als er wel een kindje geboren gaat worden wat niet gezond is? Dit heb ik uitgesproken richting mijn man, omdat ik geen verwijten achteraf wil. Dus we willen samen een derde kindje. Ik met mijn kriebels en enthousiasme, mijn man met nuchterheid en 'we zullen het wel zien'. Allebei is prima. Misschien kan je wat met mijn verhaal? Je mag er allebei anders in staan, als je maar samen een beslissing neemt en je niet het gevoel hebt dat jij deze beslissing voor een derde kindje alleen draagt.
@Line ik kan zeker wat met je verhaal..... Ook hier is mijn vriend gewoon minder enthousiast en dat is misschien mijn fout. Ik wil hem net zo enthousiast hebben want anders ben ik niet zeker van mijn keuze! Maar hij is gewoon anders....en toch ook een man hahahahaha.... Maar idd wat als er iets is met je kindje.....maar ik ben wel zo nuchter dat ik denk....had net zo goed met de eerste kunnen gebeuren.
Als er iets is met je kindje kun je daar zelf echt niks aan doen hoor. Al herken ik het gevoel wel.. We wilden graag een 2e kindje en dat ging na de geboorte mis.. Daarna hadden we toch nog een kinderwens en toen hebben we een zoontje gekregen met een hersenafwijking en hij heeft veel zorg, aandacht enzo nodig. En toen we de diagnose te horen kregen dacht ik ook, waarom.. Hadden we dan toch moeten stoppen? Was Tygo* een teken om te stoppen enzo. Maar goed je kunt er bij stil blijven staan of er gewoon van genieten en het per dag nemen
wat ik me wel afvraag als je van 2 naar 3 kindjes gaat, of je dat merkt praktisch gezien in huis... Als wij drie kindjes zouden hebben, dan zouden we een andere auto moeten kopen, want hier passen er echt geen drie in. Ook zouden we boven niet uitkomen met slaapkamers (we hebben niet zo'n groot huis en twee op één kamer is bijna niet mogelijk).. Hoe doen jullie dat dan? Is gewoon puur nieuwsgierigheid hoor!
Hey Cindy! Dus bij jou kriebelt het nog steeds? Hopelijk komen jullie eruit samen meis, ik kan me het topic over een derde nog goed herinneren, een half jaar geleden wilde ik het ook nog heel erg graag! Wilde ja, want inmiddels is bij ons de knoop definitief doorgehakt: we houden het bij 2. Financieel gezien, een derde erbij zou betekenen dat ik meer moet gaan werken dan die ene dag in de week dat ik nu doe en dat wil ik gewoon niet, ik wil thuis zijn bij m'n kids, maar vooral ook omdat manlief te kennen heeft gegeven dat zijn gevoel duidelijk zegt dat het goed is voor hem zo. Als hij voor een derde zou gaan, zou hij het vooral voor mij doen en nee, dat wil ik niet. Een kindje krijgen doe je samen of niet en mijn relatie met mijn man en ons gezin is belangrijker dan mijn wens voor een derde kindje. Tuurlijk, ik heb de afgelopen 2 maanden flink gehuild, want ondanks dat ik achter ons besluit sta, moest ik voor mezelf toch een periode afsluiten. Maar inmiddels zijn we 2 maanden verder en ik voel alleen maar opluchting, ik heb duidelijkheid en weet dat ons gezin nu blijft zoals het is, lekker met z'n viertjes en oh wat ben ik daar trots op! Hmmm... Hoort eigenlijk niet echt in dit topic hè meis?! Sorry! Maar ik dacht: ik laat het je ff weten Nogmaals succes met jullie keuze, volg je hart dan komt het vast goed!