Hai allemaal! Ik weet sinds een halve week dat ik zwanger ben. Mijn vriend (30) en ik zijn er al een poos aan toe maar wilden liever wachten tot mijn studie is afgelopen. Volgende week begin ik met een jaar afstuderen en dat komt nu in het geding. Contact met school is al gelegd en we kijken samen naar een oplossing. Ik ben in mei uitgerekend dus het eerste semester kan ik prima afmaken (tot januari) mijn plan is om dan een halfjaar er uit te gaan, te bevallen en de zomer vak met mijn beebje te zijn en dan een halfjaar stage te lopen vanaf september om zo af te studeren. Met opvang hier en hulp van schoonouders en ouders en natuurlijk vriend moet dat geen probleem vormen en kan ik gewoon afstuderen. Onze situatie is verder stabiel. 2.5 jaar een relatie waarvan we al 2 jaar samen wonen. Helaas wonen mijn ouders en schoonouders wel op 50 min afstand. Nu zegt mijn moeder altijd ik wil echt niet voor mijn 50e oma worden en eerst je studie afmaken (ze is zelf net 47 nu). Nu ben ik zwanger en zijn wij zelf ondanks dat het onverwacht was door het dolle heen. De band met mijn ouders is goed maar ben zo bang om het hem te vertellen... Iemand tips?
gewoon vertellen! zo te lezen hebben jullie zelf al goed nagedacht over hoe jullie het gaan doen met een baby en een studie en jou ouders zullen dat toch moeten accepteren! en dat jou moeder geen oma wil worden voor haar 50e roept iedere moeder! maar er zijn ook heel veel voordelen van een jonge oma! jou moeder heeft straks nog alle energie om leuke dingen te doen met haar kleinkind ik zou het als ik jou was op een hele leuke manier brengen! koop een leuk slabbetje en pak die in! koop leuke kleine sokjes en geef ze die cadeau! doet er desnoods een leuk briefje bij met "eerste "dingetje"voor julie kleinkind.....als jij er over in zit om het hun te vertellen zal het een beladen gesprek worden en komt het bij hun heel anders over als een welkome zwangerschap!
Gewoon vertellen! Maak er idd wat leuks van het wordt niet minder spannend als je het uitstelt! Vraag je ouders komend weekend te eten en zet als toetje een taart neer met bijv echofoto erop of een foto van je positieve test En gefeliciteerd!!
Niet bang zijn gewoon vertellen, hoe langer je het uitstelt hoe lastiger het wordt om te vertellen en hoe banger je wordt voor hun reactie. Je hebt alles op een rijtje, een stabiele relatie, je hebt al nagedacht over de toekomst. Om maar een oude spreuk te gebruiken, je komt over als een slimme meid die op de toekomst is voorbereid Bedenk het positief, je moeder is een jonge oma en heeft volop energie om leuke dingen te doen met de kleine. Kan in ieder geval nooit zo erg zijn bij mijn schoonouders die bij eerste kleinkind reageerde met: Vroeger trouwde je eerst.... (maar goed die waren toen 60 al gepasseerd, een hele andere generatie)
Bedenk je eerst hoe je het gaat doen zonder hulp van ouders en schoonouders, dat is gewoon niet iets waar je standaard op hoeft te rekenen en als ze er niet achter staan zit je met een probleem. Gefeliciteerd verder!
Klopt zeker, maar voor alles is een oplossing. Zo zou ik met onze eerste zoon 22 zijn als hij geboren werd en geen familie/vrienden in de buurt (verhuisd naar een andere provincie). Dan maar werken met opvang, is niet anders. Mijn moeder was denk ik net 50 toevallig. TS, van harte gefeliciteerd. Ik zou het ook gewoon zeggen, als ze wel hulp aanbieden is dat zeker mooi meegenomen. Wat reistijd van 50m betreft, ik reis iedere dag 3 kwartier heen naar mijn werk. T'is aanpassen, maar dat zal het voor iedere ouder sowieso zijn bij de geboorte van je kind.
alvast gefeliciteerd!! ik was juist geen 19 toen ik beviel van zl , mijn mama was er 40 toen. gewoon vertellen ze zal het leuk vinden
gefeliciteerd! ik kan me voorstellen dat het spannend is om te vertellen maar zo te lezen hebben jullie er inderdaad goed over nagedacht! Gewoon vertellen, ze zal het vast leuk vinden! en idd, wat mensen hierboven ook zeggen.. ze moeten het maar accepteren, toch?
Ik was 37 en vond het ook nog spannend het tegen mijn moeder te zeggen, omdat ik pas kort een relatie had toen ik zwanger bleek. 😳 Ik denk dat het voor moeders al scheelt als het kindje gewenst is en alles stabiel is. Zo te horen hebben jullie alles al goed uitgedacht, dus kan niet anders dat ze er helemaal blij mee is.
Allereerst gefeliciteerd! Idd op een leuke manier vertellen en laten merken dat het kindje meer dan welkom is en jullie over alles goed hebben nagedacht. Succes
Gefeliciteerd! Voor zover ik lees hebben jullie alles prima op de rit, geen reden om er een probleem van te maken! Gewoon leuk brengen naar hen toe, laten weten dat het voor jullie een verrassing was maar dat jullie er hartstikke blij mee zijn. Ik vond het bij mijn oudste ook lastig vertellen hoor, bang voor de reacties (was ook 21, moest mijn master nog doen en was net naar het buitenland verhuisd), maar door mijn enthousiasme waren mijn ouders uiteindelijk ook hartstikke blij, terwijl ik in eerste instantie echt had verwacht dat ze allerlei bezwaren zouden vinden. Natuurlijk hebben ze wel gevraagd hoe we dat dan allemaal gingen doen (daar zijn ze ouders voor ) , maar zodra ze door hadden dat we het allemaal doordacht hadden, maakte die bezorgdheid al snel ruimte voor trots en geluk! Fijne zwangerschap gewenst!
Maak een taart met daarop een "square academic cap" en doe onder de hoed een berg rose en blauwe muisjes. Vraag je ouders om de hoed op te tillen zodat ze kunnen zien welk nieuw vak je aan t bestuderen bent... Daarna heb je meteen een draadje om ze gerust te stellen over je opleiding en dat je gewoon van plan bent om die af te maken en ...o ja... kunnen jullie toevallig wekelijks opppassen opa en oma?
Gefeliciteerd! Wat fijn dat jouw ouders en schoonouders moeten oppassen straks en daar maar 50 minuten voor moeten rijden. En moeten zijn dan ook hun baan opzeggen of hadden ze al geen werk? xD Ik zou er een beetje rekening mee houden dat dat plan wellicht niet zo opgaat.
Gefeliciteerd! Volgens mij heb je gewoon recht op kinderopvangtoeslag als je een opleiding volgt en je kunt natuurlijk ook nog proberen om 4 dagen per week te gaan afstuderen en dan gewoon wat langer over het afstuderen te doen. Of je hebt geluk en je ouders en schoonouders komen graag oppassen.
Ik vind het altijd zo'n onzin als ouders zeggen dat ze voor een bepaalde leeftijd geen opa en oma willen worden. Alsof ze daar iets over te zeggen hebben Ik zou het gewoon zo snel mogelijk vertellen, hoe langer je wacht hoe moeilijker het word. Er worden al best wat leuke ideeën gegeven om het te vertellen. Hopelijk heb je een fijne zwangerschap! Succes met je studie. Komt vast goed.
Vanwaar dat sarcasme? Ze zegt toch helemaal niet dat haar ouders standaard moeten gaan oppassen? "met wat hulp van ouders en schoonouders". Ik ken maar weinig opa's en oma's die - ondanks dat ze zelf werken - nóóit een keer te hulp schieten. Dat lijkt me dus geen onrealistische verwachting. Niet zo negatief zeg...
Gefeliciteerd meid. En idd gewoon vertellen hoor. Misschien dat ze in het begin aan het idee moet wennen maar dat zal vast goedkomen. Ik zou je alleen nog wel willen zeggen dat je de kwaaltjes in het eerste en als je pech hebt ook het tweede trimester niet moet onderschatten. Als je mazzel hebt ga je fluitend je zwangerschap door en zal de studie geen probleem zijn. Maar houd er ook rekening mee dat dat behoorlijk kan tegenvallen en je bijvoorbeeld de hele tijd misselijk en doodmoe bent. Ik hoop natuurlijk dat jij een heel fijne zwangerschap hebt Succes met je studie en andere mooie dingen die je te wachten staat.