Zoonlief van 20 maanden vindt het enig om krukjes door het hele huis te dragen. Vanmiddag deed ie dat weer, alleen had ik het niet door . Ik draai me om struikel over een kruk half bovenop mijn zoontje. Nu heeft hij een megablauw oog en ik een behoorlijk gekneusde arm, auw. Ik weet dat zulke dingen gebeuren als je kindjes hebt, maar voel me er zo rot over. Hij ziet er zo zielig uit. Zo'n medelijden met hem.
Jeetje, wat zul je zijn geschrokken! Geen schuldgevoel hebben hoor, je deed het niet expres en het kan iedereen overkomen!
Och, het arme kereltje. Het is sneu, maar je doet er niks aan. Het lijkt nog extra sneu omdat ze nog zo klein zijn. Maar wat je zegt, je kan er niks aan doen, die dingen gebeuren nou eenmaal. Hopelijk is je kereltje gauw weer van zijn blauwe oog af en ben jij gauw weer van de schrik bekomen.
Jee, dan moeten jullie wel heel ongelukkig gevallen zijn. Kan me voorstellen dat je je rot voelt, maar je kon er niets aan doen. De kans is groot dat jij wel meer last van je arm hebt dan je zoontje van zijn oog.
Vervelend!! Kan me voorstellen dat je je erg rot over voelt. Mijn man is laatst ook met onze dochter gevallen op straat. Nu is hij vrij zwaar dus hij moest haar op 't laatst wel loslaten om te voorkomen dat hij bovenop haar terecht kwam. Gelukkig viel 't wel mee. Alleen een schaafplek op haar hoofdje en 2 min. huilen.
Idd, dat soort dingen gebeuren helaas! Ik ben gisteren gevallen met de fiets met Lucas voorop. Had echt geen benul van dat het glad was . Viel alles mee gelukkig, Lucas heeft een bult en schaafwondje op zijn hoofd, maar zat 3 min. later alweer uitgebreid te zingen op de fiets (terwijl mama naar huis liep...). Ze kunnen gelukkig heel veel hebben!