Meisje is nu 5 maanden (ietsjes ouder..) maar huilt bijna de hele dag. Of liever: als je iets doet wat ze niet wilt zet ze het op het krijsen. Ja, ik snap dat ze zelf nog amper iets kan en dat ze dingen wilt zien, maar is dit normaal? -We lopen buiten (ze is stil en happy), ik loop even later met haar richting de deur naar binnen en voordat we binnen zijn zet ze het op het krijsen, niet jengelen. Meteen krijsen. -Ik mag niet zitten. Als we aan het lopen zijn en ik word na zo'n halfuur moe en wil met haar gaan zitten begint ze meteen weer te schreeuwen. Dit doet ze direct als ik op de bank zit met haar, dus je raadt het al..Ik sta weer op. -In bad: happy. Maar meisjes van 5 maanden kunnen geen uren in bad. Bad uit: meteen huilen. Pas na zo'n 20 minuten getroost. Als ik geluk heb -Mama (ik dus..) komt thuis van werk, ze ziet me en gelijk een big smile, helemaal happy. Knuffel...En dan opeens: huilen. en huilen. Niet 10 minuten nee, ze huilt totdat ik alles uit de kast heb gehaald. -Ze trekt aan haren, ze knijpt in borsten en armen, soms trekt ze zo hard dat ik zachtjes mijn haar uit haar hand trek. Mag dit wel of moet ik het laten want anders zet ze het weer op het huilen -Ze valt om uit zithouding, op een zacht ondergrondje, ze probeert te kruipen maar gaat naar achteren ipv naar voren, ze rolt van rug naar buik maar wilt terug naar rug, ze gooit een speeltje weg uit haar bereik en als ze tv kijkt komt er reclame: huilen. -Ze huilt als ze ons ziet eten en zij niets heeft, of ze nou net 2 minuten geleden een fles gehad heeft of niet. Is dit doodnormaal gedrag voor een meisje van 5 maanden en moet ik het laten of is er iets anders aan de hand? Ze is nu al zo'n maand bezig een tandje te krijgen, dat wel..Maar daar hebben we gel voor en capol en allerlei dingen, bijtring etc. Het wilt niet baten. Begrijp me niet verkeerd, als ik doe wat ze wilt is ze stil en tevreden en krijst ze van plezier maar helaas moet ik ook wel eens plassen of dat m'n arm zo'n pijn doet van 8 kilo sjouwen dat ik even met haar moet zitten..
Lijkt ze niet gefrustreerd? Ze wil meer dan ze eigenlijk kan.. heel ondernemend klinkt het.. maar het zelf nog niet kunnen, dus al jou hulp nodig!
Ja, dat denk ik ook. Maar geloof me dat je na een halfuur dragen moe wordt en even wilt zitten. Dat mag dus niet van haar. Ook als zij zelf moe is wilt ze niet slapen en vecht ze er tegen, dus ben ik elke keer zeker wel een uur bezig voordat ze slaapt, in bedje leggen en weggaan werkt niet/mag niet dus ja.
heel herkenbaar, een temperamentvol meisje dat meer wil dan ze kan. Ook het vechten tegen de slaap heeft ze lang gedaan overdag. Sinds ze kan kruipen en staan is het over, behalve als iets niet gaat zoals mevrouw het wil, maar heb geleerd hoe ik haar kan afleiden zodat het geen drama's worden.
Herkenbaar, die frustratie. Bij ons is het pas beter gegaan toen ze begon te kruipen, en nog beter toen ze het stappen ontdekte. Eindelijk een blije dochter!
Het zou een sprongetje kunnen zijn in combinatie met een temperamentvolle dochter? Dan zijn ze vaak erger. Enige wat ik je kan zeggen: het gaat over ... Wij hebben hier de eerste twee a drie maanden met een wildebras gezeten .. Maar ergens tussen de 3 en 4 maanden kwam de omslag, en nu is hij heerlijk rustig. Wie weet dat de situatie zich bij jullie ook nog omdraait! Sterkte!