Ik heb al eerder topics geopend over mijn relatie. Ik weet het gewoon niet meer... Ik hou van hem en ik wil zo graag dat het goed gaat tussen ons. En het gaat ook niet echt slecht, maar ook niet zoals ik wil. We hebben de laatste tijd zo vaak ruzie, gewoon nergens om, irritaties. Ik heb het idee dat we elkaar de rust niet gunnen. Soms wil je even bijslapen, want het leven met 2 kleine kids is gewoon erg vermoeiend. Maar dat is zo vaak een probleem, omdat hij dan ook slecht heeft geslapen. We verwijten elkaar zo veel. En we doen nooit eens spontane dingen. Als ik van sommige stellen hoor dat ze dikke lol hebben dan kan ik zo jaloers worden. Ik wil dat ook! Wij zijn zo serieus. Ik hou echt van hem, maar soms kan ik me niet meer voorstellen dat ik verliefd op hem ben geworden. Dan ben ik echt een beetje afgeknapt. Wat moet ik nou?
praten, dingen ondernemen met zijn tweeen. Wij hebben het hier ook gehad. De een wou dit, de ander wou dat maar elkaar het gunnen no way. Dat heb ik nu wel afgeleerd en hij ook. Als ik ergens alleen heen wil dan kan dat, als hij weg wil dan gaat ie weg. We houden wel rekening met elkaar dat het niet te vaak gebeurd en vertellen altijd waarheen. En samen gaan we nu weleens na de bios, al moet ik me man soms wel meesleuren omdat ie de kids niet wil achterlaten bij een oppas. Praten met elkaar wat je dwars zit en wat je liever anders zou willen zien, zonder elkaar dingen te verwijten, of hoge stemmen te gebruiken. Gewoon eens rustig praten, dan weten jullie beide waar je aan toe bent! Succes meid!
Dat praten hebben we al zo vaak gedaan. Het probleem komt meer bij mij weg (hij ziet het niet zo). Ik heb vaak gezegd dat ik het zo niks aan vind en meer lol wil hebben en dan beloven we elkaar ook altijd dat dat gaat gebeuren. Maar het gebeurt nooit.....
Alleen tijd creeren met je partner, probeer een weekend oppas te vinden om met zijn 2en wegte gaan. Naar een pension/hotel even geen kids alleen jullie 2en en slaap uit, ga uit eten naar de bios oid. Jullie zijn zo te horen bekaf en dan lopen de irritaties snel op, helemaal met 2 kids om je heen. Besef dat jullie niet alleen maar papa en mama zijn, maar man/vrouw en dat jullie de basis zijn voor jullie gezin. Maak afspraken over uitslapen, hoe moe ook de ene zaterdags uitslapen en de andere zondags, zodat jullie daarna meer open staan voor elkaar.
Mijn man wou ook niet praten, het lag allemaal aan mij ik zag ze vliegen volgens hem. Ik was er klaar mee, ik heb toen ook gezegd; Prima als jij denkt dat ik gek ben, en het aan mij ligt dan zijn wij uitgepraat en is het klaar. Ik vraag wel een scheiding aan. Hij dacht dat ik het niet zou doen, tot ik smorgens ineens na een advocaat belde. Toen had ie door dat het menens was en dat wou ie niet. Hij wil mij niet kwijt, en kwam toen pas tot het besef dat het aan ons beide lag en niet alleen aan mij. Klinkt misschien raar allemaal. Maar zo is het bij ons wel gelopen. Ik heb niet gedreigd met scheiden om zijn aandacht te krijgen, nee ik was echt van plan om te gaan scheiden. Als je niet met elkaar kan praten, en alleen maar de schuld bij een ander ziet dan heb je elkaar niks meer te vertellen dan is het klaar.....Dus ik was er klaar mee. Gelukkig is het niet nodig geweest want hij weet nu dat ik het meen, en hij wil echt vechten voor het gezin. Het heeft even geduurd maar we gunnen elkaar nu veel meer, letten niet meer zo opelkaar en als ons wat dwars zit zeggen we het gewoon! Maar goed niet iedere relatie/huwelijk is hetzelfde natuurlijk!
Heb mijn hart uitgestort en gezegd hoe ik me voel in onze relatie. Wij gaan nu echt een weekendje weg boeken. En daarna natuurlijk meer tijd voor mekaar maken!!!
Je moet er zelf wat van maken, dat geld voor alles. Als jij lol hebt in je leven en in de dingen die je doet, dan werkt dat positief door. Makkelijk gezegd, maar zo werkt het meestal wel. Ik merk het aan mijn man heel snel, als ik negatief ben en er komt weinig uit mijn vingers, dan reageert hij als vanzelf ook veel matter op me. Je zou het kunnen proberen en vooral denken in wat 'wel' kan en wat je 'wel' hebt, wat 'wel' is/lukt ect ect.
geniet van jullie weekend weg zou ik zeggen. Toen ik zwanger was zeiden vrienden van ons, vergeet niet om ook tijd samen te maken, enkele uurtjes per week alleen met zijn tweeën, je zal het nodig hebben, toen dacht ik van neen, ik heb dan een gezinnetje en we doen alles met ons drie. Wat kijk ik alle weken uit naar de zondagavond, dan gaan we samen uiteten en de kleine gaat naar mijn grootouders voor 2 uurtjes. en vanvond doen we het alvast nog een keer extra
Meid, meid, jammer dat ik je steeds niet te pakken krijg op msn... Mocht je een keer een adres nodig hebben om je kindjes te brengen en er samen even op uit te trekken... Dan mag je ze ook altijd hier brengen (wel in overleg natuurlijk...). Een relatie gaat nooit vanzelf, moet je in blijven investeren. Wij hebben na de geboorte van onze dochter ook wel moeilijke momenten gehad, maar door veel te praten en inderdaad, elkaar ook de 'eigen' momenten te geven, kom je een heel eind!
Dank voor jullie lieve reacties! En Eeksie: ik ben niet zo vaak meer op MSN. Misschien kunnen we op Facebook?
Ik herken het helemaal. Zit beetje met hetzelfde probleem. Ik wil het zoo graag voor mijn baby, die nog zoo jong is. Het enige wat ik kan doen is blijven investeren, er voor blijven vechten.. praten.. er boven staan.. Als je maar niet te snel opgeeft, dan kan je jezelf nooit verwijten dat je niet je best hebt gedaan!