Het is net wat je wilt, sommige mensen vinden dat babies in hun eigen bed moeten, eventueel met gehuil erbij. Andere mensen vinden het geen punt een kind dat wakker wordt bij hun in bed te nemen, of zelfs heel de nacht samen te slapen. Onze dochter heeft 1,5 jaar bij ons geslapen, dan wel in de co sleeper en toen is ze zonder moeite naar haar eigen kamer gegaan. Ik was nl hoogzwanger van haar broer en die slaapt nu al 8 maanden bij ons. Zoonlief slaapt ook in de co sleeper, maar ligt meestal wel een groot deel van de nacht in mn armen omdat hij dan echt bij me wilt zijn. Wij vinden het gezellig en fijn, samen slapen. Zoonlief is veel bewegelijker als zijn zus als baby was. De co sleeper staat dus op de lage stand zodat hij het bed niet zelf uit kan. Als ik eruit ga, zorg ik dus dat hij in de co ligt en niet in 't grote bed. We worden niet wakker van elkaar alleen soms als mn dochter 's nachts nog bij ons komt, word ze wakker van de baby of hij van haar. Het is voor ons ook geen belemmering in onze privacy dus 't is naar iedereens tevredenheid zo!
Nog even een aanvulling. Hier dus bewust samen slapen, al vanaf het begin bij allebei de kindjes. Heb toen ook aan de kraamzorg aangegeven dat we wel aan veiligheid denken: Niet onder het dekbed, baby in een slaapzak en hoog in bed zodat ze niet onder het dekbed kunnen. Ik leg mn kussen ver opzij en manlief slaapt zonder kussen. Nu slaapt hij aan mijn kant van het bed en vaak wel in mn armen. Maar dan nog; Niet onder mn dekbed, in zn slaapzak. Ik heb 't dekbed laag en een sprei over mn schouders/arm. De cosleeper is er als uitval beveiliging. Baby ligt aan de buitenkant, dan ik, dan evt dochter en dan mn man. Het is koel/koud op onze kamer en er zitten geen gleuven of spleten tussen de matrassen. Samen slapen; ja, maar dan wel veilig!
Hier slaapt ze overdag en savonds op haar eigen kamer in het ledikant. Om 23.00/24.00 uur afhankelijk wanneer ze een voeding wil neem ik haar mee naar ons bed, voed ik haar daar en blijft ze de nacht naast me liggen. onze dame drintk nog 1-3 keer per nacht en het is me te vermoeiend om dr weer terug te brengen en op te halen. We hebben ook een klein wiegje naast ons bed maar daar wil ze niet meer in, ook overdag niet. Ik heb zoiets, zolang ze nog nachtvoedingen krijgt vind ik het wel makkelijk ( zo krijgen we allemaal inclusief manlief, de meeste slaap ) Er zal vast een moment komen dat of zij het niet meer wil, of ik er zelf klaar mee ben en dan moet ze gewoon naar dr eigen kamer. Mocht het laatste het geval zijn dan zal het waarschijnlijk een paar nachten even wennen zijn voor haar ( en niet leuk misschien) maar dat is dan maar zo. Dat wisten we van te voren. En misschien gaat die overgang ook wel heel gemakkelijk.. Ben benieuwd wie de langste adem heeft
Hier trouwens ook veilig samen slapen. Ik lig aan de buitenkant, met het wiegje tegen het bed aan (mocht ik eruit vallen hihi) dochter ligt helemaal bovenin dus de deken kan nooit bij haar gezicht komen. Slaapzak heeft ze niet, wordt hier zwetend wakker van. dus lekker een piama + romper met lange mouw en de deken komt een beetje over haar beentjes.tussen haar en ml zit het voedingskussen maar die ligt er niet altijd. Ml ligt uitzichzelf al op de rand en blijft daar ook
Mijn dochter is net 1.5 jaar en slaapt nog steeds naast mij in de cosleeper, maar het grootste gedeelte van de nacht tussen mij en mijn vriend in. Tja, de meningen zijn er over verdeeld, maar ik vind onze nachtrust een stuk belangrijker dan iedere nacht een "strijd" voeren, omdat dochterlief niet wil/kan slapen.