Wij slapen vrijwel altijd samen, laatst zo'n vier dagen niet omdat man een longontsteking had en erger moest hoesten als hij ging liggen, dus toen heeft hij half-zittend op de bank geslapen. Maar kan me in jouw geval goed voorstellen dat je apart slaapt, lijkt me echt geen doen. Mijn man snurkt soms maar niet zo hard gelukkig..
Mijn man snurkte ook, en toen ik na 6 weken apart slapen zei dat ik dat niet fijn vond heeft hij een slaaponderzoek gedaan. Daar bleek dat hij slaapapneu heeft. Dus nu slaapt hij met een slaapmasker, en snurkt hij niet meer. Soms word ik wel wakker van het apparaat wat aan slaat. Mijn man is niet te dik, sport wel erg veel (volgens longarts zou dat er wat mee te maken kunnen hebben, grote spieren zijn volgens hem ook gewicht maar leek mij een raar verhaal), en werkt veel waardoor hij misschien eigenlijk te moe is, en daardoor snurkt. Dus het is absoluut niet iets waar hij zich voor moet schamen, zon onderzoek stelt niets voor.
Hier ook apart slapen. Bevalt me erg goed,zo komen we beiden aan onze rust. Beter apart slapen en voor de rest een fijne relatie en sfeer hebben, dan samen slPen en allebei geen oog dicht doen en en dat je op een gegeven moment door de vermoeidheid steeds ruzie krijgen..
Wij slapen ook altijd samen. En als anderen een betere nachtrust hebben door apart te slapen is dat toch prima.
Wij slapen niet apart, maar is ook geen reden voor hier.. Ik zou inderdaad toch dat slaaponderzoek doen, om de al genoemde reden dat slaapapneu bijv. best nog wel voorkomt en dat ook gevaarlijk kan zijn voor je man mocht hij dit hebben.. Maar buiten dat als dit voor jullie werkt, prima toch!
Wij slapen altijd samen. Altijd lepeltje-lepeltje. Nee, ik zou absoluut niet apart willen slapen. Mijn vriend kan ook best snurken, maar gelukkig slaap ik daar gewoon doorheen
Mijn ouders hebben zo'n 15 jaar apart geslapen, terwijl hun huwelijk prima was. Mijn vader werkte toen op kantoor in het zwembad en is sinds dien heel erg gaan snurken. Ze gingen altijd samen naar bed, nog even boekje lezen, en ik wil niet weten wat nog meer en dan ging de een naar een andere kamer. M'n moeder werd altijd overal wakker van, dus kan me voorstellen dat ze niet naast haar snurkende man wou liggen. Helaas is m'n moeder vorig jaar overleden. Als je apart beter slaapt, moet je dat zeker doen! Hoeft verder niks te betekenen.
Ik wil ook niet apart slapen, ik vind het ongezellig en koud. En als we niet iets anders doen, kletsen we ook nog best veel in bed, waarbij ik mijn koude voeten warm aan zijn benen! Ik ken een voorheen notoire snurker en die is helemaal binnenstebuiten gekeerd. Als iemand niet rookt, drinkt of veel stress heeft, kan het liggen aan het kussen, ventilatie, neuspoliepen, keelschimmels (of andersom). Soms is eea op te lossen met neusspray, maar die mag je vaak maar tijdelijk gebruiken of strips, als die al wat doen. Deze persoon heeft een slaaponderzoek gedaan en daar kwamen ze erachter dat diegene ook zijn adem inhield! Nu een snurkbeugel en iedereen blij.
Wij slapen wel samen maar ik ga vaak een stuk eerder slapen in de hoop dat ik ook eerder in vaste slaap kom dan hij Ik snap dus heel goed dat je elders slaapt hoor!! Het is dat wij een enorm duur bed hebben en enorm lekker ligt.. dat ik het zonde vind om op zolder te slapen.. Uiteindelijk snap ik dat apart slapen beter is voor de relatie! En scheelt heel wat blauwe plekken! Enige wat ml mist is na de seks in slaap vallen soms doet ie dat dan ook wel en ben ik weer niet te genieten..
Het is nu 10 jaar geleden. Mijn man wou aan alles tegelijk geholpen worden( holtes schoonmaken, poliepen weg, neusschotje recht zetten en amandels verwijderen). Mijn man was begin 20. Kno zag dat niet zitten, maar mijn man stond erop. Last heeft hij een week gehad van de amandelen. Toen was het even weg en begon het weer. Er was dus een ontsteking en kreeg hij een kuur. Na een week of 2 moest er nog iets verwijderd worden uit zijn neus en toen ging hij haast van zijn stokje. Al met al 2 a 3 weken onder de pannen geweest maar het is hem niet tegen gevallen. Ik heb nu wel het idee dat het snurken wat erger wordt.
Wij slapen samen en tegenwoordig ook weleens met zijn 3e in 1 bed dit omdat de kleine man midden in de nacht wakker word en dan niet meer wil slapen de enige oplossing is tussen ons in dan slaapt hij verder
Wij slapen ook wel eens apart. Gewoon omdat het kan en omdat het heerlijk is om echt even alleen te zijn. We zijn beiden nogal gevoelig en kunnen erg op elkaar reageren. Nou, geen feest als je nachten wakker ligt. Dus zo nu en dan slapen we gewoon alleen. De ene keer is dat drie dagen, het heeft ook wel eens twee weken geduurd. In het begin vonden we het raar. Ik ken de behoefte wel, maar de praktijk had ik nog niet ervaren (nooit partners gehad die hier wat mee konden). Mijn man vond het ook wel gek, maar ook hij heeft ervaren hoe fijn het is om dat zo nu en dan te doen. Het is heel wat waard; veel nachtrust, maar ook het alleen zijn. het scheelt een hoop irritaties. Ik zeg het ook gerust en het interesseert me ook niet wat een ander daar dus van zal vinden. Dus... lekker blijven doen, het gaat wel om jouw nachtrust en alles. Niets raars aan toch?
Ik heb 1x op de bank geslapen toen de nood heel hoog was. Mn man vond het vreselijk maar ik had het hélemaal gehad. na 1,5 jaar nachtbraken van de jongste kon ik echt niet meer. Ik heb elke 1/2 weken wel een keer migraine.. ik deed dat overigens omdat mijn man een stressvolle baan heeft en periodes pas 2 uur in slaap valt, hele tijd woelen en draaien.. zelfs melatonine geprobeerd maar hielp nauwelijks. ik vond het gewoon heel erg om weg te lopen omdat hij dit zelf ook niet zoekt. Maar alla, inmiddels gaat het weer een poosje vrij goed.. Maar altijd zou ik niet kunnen persoonlijk.
Ik kan het me heel goed voorstellen. Ik ben zelf ook een lichte slaper en als vl verkouden is slapen we ook niet samen want dan slaap ik echt niet. Maar we missen elkaar wel ontzettend en vinden het ook niks aan om apart te slapen. ZOu er dan ook niet aan moeten denken dat iedere nacht te hebben. Zou echt van alles proberen om te kijken of er iets aan gedaan kan worden. Trouwens, extreem erg snurken kan ook zijn medische oorzaken hebben, hebben jullie dat al eens late nonderzoeken?
Ja, hier soms wel, meestal als er iets met de kinderen is. Mijn dochter is nu bijvoorbeeld ziek en die leg ik te slapen in ons bed. Mijn man slaapt (vrijwillig) op de bank (die erg lekker ligt) zodat iedereen zo veel mogelijk slaap pakt. Toen mijn tweede geboren was, hebben we na een paar weken ook een tijdje apart geslapen. Mijn dochter lag bij mij in bed (erg gevoelig kind) en mijn man sliep beneden met de baby die reflux had. Zo kon ik 's nachts bijslapen van de extreem drukke dagen en had iedereen zo veel mogelijk rust. Ik moest er alleen uit om te voeden dan. Verder slapen we altijd samen maar ik begrijp heel goed dat je wel apart slaapt. Slaap is heilig hier en alle intimiteit kan op de dag, weekend en de hele avond. 'S nachts slaap ik.
Als hij zo vreselijk snurkt zou ik eens laten onderzoeken of er niet iets aan gedaan moet worden. Hij slaapt daardoor misschien niet diep genoeg. Snurkbeugel en/of kijken of er in het kno gebied iets mis is.
Wij slapen altijd samen. Knus vind ik dat. Gelukkig snurken we geen van beiden, want in dat geval kan ik me voorstellen dat apart slapen aantrekkelijk is.
Wij slapen altijd samen. Zou het erg ongezellig vinden als we apart zouden slapen. Ik heb makkelijk praten, man snurkt niet. Als hij wel zou snurken, was ik misschien ook alleen gaan slapen. Ik slaap heel licht.
Ik heb ook jaaaren met oordopjes in geslapen. Als er echt iets is hoor je het wel hoor, en anders ging manlief eruit! Nu slaap ik alweer een jaar zonder, weet niet hoe het komt, manlief snurkt minder of ik slaap dieper
Ik vind het niet vreemd, zoals jij het omschrijft klinkt het heerlijk! En na die dagen kun je ook weer echt verlangen naar het samenzijn, lijkt me!