elke man is natuurlijk anders maar idd verwacht niet dat hij gaat voelen wat jij voelt ik merk het hier ook ben al 2 weken aan het overgeven continu naar het toilet lopen krampjes pijnlijke borsten brandend maagzuur ze zien wel dat je je niet goed voelt maar als je niks vraagt of niks zegt zal hij ook waarschijnlijk de moeite niet nemen mannenhersenen werken nou eenmaal anders als die emotionele gedoetjes van ons vrouwen ik zou zeggen veel meer praten zoals ik al meerdere keren heb zien verschijnen en wat er niet gebeurd doe het dan toch zelf wees voorbereid en erger je er niet zo aan want je wint er niks mee behalve gestrest rondlopen in je zwangerschap succes meid!! Geniet van je zwangerschap
Praat erover! Zonder meteen beschuldigingen naar hem te gooien. Voor hem is het ook wennen, en idd mannen kunnen t niet ruiken. Waarschijnlijk denkt hij, het is nog pril ze kan alles makkelijk zelf. Ik ben erg blij met m'n vriend, zo stoer en mans als hij kan overkomen op mensen, hij zorgt zo goed voor me. Hij houd alles onbewust goed in de gaten. Begon al dat ik per se goede schoenen moest kopen van hem, want dat vond ie belangrijk haha. Was nog maar net zwanger! Kreeg erg mooie van hem. Gewoon verder kleine dingen, vooral nu op t einde van m'n zwangerschap is hij super zorgzaam. Terwijl hij zijn eigen drukke bedrijf runt, 6 dagen in de week werkt, en lange dagen maakt van 10 uur. Hij kookt dan evengoed, duwt mij nog net niet weg uit de keuken haha. Hij houd normaal niet van masseren, maar nu ik op t einde loop en m'n rug t best zwaar heeft met die grote buik, masseerd hij me met liefde. Op zijn vrije zondag stofzuigd hij het huis nog even etc. Ben echt superblij met al die zorg en liefde. Hij is ook naar vrijwel alle controles en echo's mee geweest, ondanks zijn drukke werkschema. We praten er ook goed over, wees duidelijk in hoe je je voelt en wat je van hem verwacht. Maar ga hem bij wijze van niet als slaaf gebruiken
Gefeliciteerd!. Ik snap niet zo goed waarom jou vriend het niet nodig vind om mee te gaan naar een echo of afspraak. En voor de rest zou ik er gewoon zoveel mogelijk met hem over praten. Hij kan dat inderdaad ook niet weten hoe jij je precies voelt. Voor de rest moet je je niet te veel ergeren en druk maken is ook niet leuk voor jullie beiden. Mijn verloofde en ik hebben gewoon afgesproken dat ik de dingen blijf doen die ik kan doen, dus heb op het begin ook alles zelf gedaan. Ik hou er zelf niet van om mijn verloofde alles te laten doen. Nu wordt het wel wat minder omdat ik al een grotere buik begin te krijgen. Maar mocht iets me niet lukken, dan kan ik het hem rustig vragen. Als ik terug kom van het werk zorgt ie ook dat ik gelijk een hapje kan eten, ligt er een handdoek klaar zodat ik lekker kan douchen. Dit soort dingen deed hij bij mij ook al voor de zwangerschap Soms wil hij wel eens "te veel" voor me doen, ook daar valt met hem over te praten. En de afspraken & echo's geen enkele die hij zou willen missen, hij stelt soms zelf ook wel eens vragen aan de VK dat vind ik wel leuk dat hij zo geïntereseerd is.
Je vent moet er ook gewoon aan wennen lijkt me. En op welke manier kan het nog beter dan hem er bij betrekken.. Probeer toch meer te gaan praten, aan te geven waarom het zo belangrijk voor je is dat hij meer betrokken raakt. En.. zoiets moet ook gewoon groeien hoor.
Op dit moment ben ik zwanger van mijn eerste kindje, dus voor zowel mijn vriend als mij is het allemaal nog erg nieuw. In het begin heb ik me er ook aan geirriteerd dat hij mij niet kon 'lezen'. Ik had echt te weinig fut om dingen buiten mijn werk om te doen, waardoor het huishouden niet zo ging als dat we gewend waren. Ik nam hem kwalijk dat hij niet kon zien dat hij iets meer moest gaan doen, simpelweg omdat het me op dat moment gewoon niet lukken. Maar hij snapte maar niet waarom ik er geen fut voor heb. Op een gegeven moment hebben we daar ook even bonje over gehad en toen allebei onze gevoelens uitgesproken. Toen merkte we pas hoe erg we langs elkaar heen aan het communiceren waren geweest. In ieder geval is bij beide de boodschap toen aangekomen, dat we beide duidelijk naar elkaar moeten zijn. En sinds dat moment gaat het een stuk beter. Ik hoef nog steeds niet van hem te verwachten dat hij bepaalde dingen uit zichzelf oppakt, maar als ik het aan hem vraag dan doet hij het met alle liefde. Dus hoe lastig het soms ook voor je is (ik heb me ook zovaak afgevraagd, ziet hij het dan niet??) als je wilt dat hij dingen oppakt denk ik toch dat je er met hem over moet praten en hem moet aangeven wat je van hem verlangt en waarom.