Ik heb een paar vriendinnen en mijn moeder, bij wie ik af en toe even ales eruit gooi. Manlief vindt dat toch lastig, is ook zo'n echte vent die dingen veel meer van zich af laat glijden en helemaal niet binnen laat komen. Dus dan gooi ik het er daar even uit en dan kan ik er ook weer een tijdje tegen
Haha idd om 18.00 uur een snoepje of koekje normaal vinden terwijl ik bezig ben met eten koken dat soort zaken
Wat ik ook lastig vind is dat de ex nog heel veel contact heeft met schoonmoeder en schoonzusje, zij ziet hun vaker dan dat ik ze zie... Dat voelt voor mij toch een beetje vreemd, ook omdat mijn ex heel veel gebruik maakt van mijn schoonmoeder met oppas waardoor ze bij ons soms moet afzeggen omdat het haar teveel wordt ( ook oppas voor stiefzoontje trouwens mn dochter heeft ze nog niet op gepast...
Ja, haha, en dat zijn dan nog de onschuldige dingen Hier laatst, manlief maakte de opmerking dat stiefdochter knapper werd dan haar moeder. Waarop ik opmerkte dat ik haar neus daar wat te groot voor vind. Gaat verder nergens over, want 't is een knappe meid, maar haar moeder is gewoon een graadje knapper, denk ik. Staat ie de volgende dag naar dochterlief te kijken, zegt ie tegen d'r: Hmm, je hebt helemaal geen grote neus. Rozemarijke zei dat je een grote neus hebt. AARRRGGGGHHHH, mannen!!!!! Dat ga je toch niet tegen een kind zelf zeggen?!? Ik zou het niet in mijn hoofd hebben gehaald dat ooit tegen haarzelf te zeggen, is ook helemaal niet belangrijk, want een mooie meid, maar nu heeft hij het wel geroepen en gaat dat waarschijnlijk veel diper zitten dan ooit nodig is..... Daar heb ik direct even op stopgezet trouwens en 's avonds heeft ie een preek van me gehad. Pfff, mannen.....! Ik zeg nooit weer wat tegen 'm, heb ik maar besloten!
Ja, hij snapte het, gelukkig. Maar op zulke momenten zelf flapt ie dat soort dingen er altijd uit. Zucht.... mannen.... zeker als ze ADHD hebben....
Kom me hier ook melden. We zijn een hartstikke samengesteld gezin ik : 28 jr - vorig jaar gescheiden m'n mannetje : 31 jr - ook vorig jaar gescheiden m'n zoon : 3 jr dochter van m'n mannetje : ruim 2 jr We zijn nu in verwachting van ons 2e / 3e ( tja, wat is het nu eigenlijk ? ) kindje, een 2e dochter voor mijn vriend en mijn 1e
We hadden van de week ook iets vergelijkbaars ... Iemand zei tegen m'n zoontje iets als 'papa en mama hebben dat voor je gekocht' , zegt hij 'dat is niet mijn papa, dat is A...' Tja, hij heeft gelijk, maar je staat toch wel even met je mond vol tanden
Heel herkenbaar! Mijn stiefzoon van 7 is bijvoorbeeld niet zindelijk en loopt bij zijn moeder nog in luiers. Ik heb alle info over plaswekkers/verzekeringen en de plaspoli naar haar toe laten mailen maar zij ziet het niet als een probleem....
Hmm, dat is wel weer heel erg extreem! Nou was het hier tot 8 jaar ook geen enkel punt dat stiefdochter 's nachts nog niet zindelijk was en ging haar moeder totaal voorbij aan het punt dat ze dat wel even geweest was.... (en dat dat over was nadat zij een miskraam had gehad). Wij hebben daar ook van alles in geprobeerd, maarja, wat begin je aan zindelijkheidstraining als een kind maar een weekend in de twee weken bij je is he? En stiefdochter was er op een gegeven moment van overtuigd dat ze het gewoon niet kon! Belachelijk, elk gezond mens kan zindelijk worden! Maarrehm: is in jullie geval overleg met jeugdzorg niet eens handig, (want een kind van7 dat nog niet zindelijk is en waar niets aan gedaan wordt, dat grenst aan verwaarlozing!)? Kan op die manier de voogdij niet bij jullie komen te liggen, en de kids aan jullie toegewezen worden? En wat zegt zijn school hiervan? Neem aan dat een klasse-onderwijzer er toch niet op zit te wachten om te moeten verschonen?
Heb ik ook al eens geopperd hier, maar het probleem is dat ik onze oudste stiefzoon hier niet fulltime in huis wil hebben, en de jongens uit elkaar halen is ook geen optie. De oudste heeft door zijn handicap behoorlijke woede aanvallen en doet werkelijk alles om mij op de kast te jagen, wat hem helaas goed lukt. Als ik namelijk niet reageer op zijn buien reageert hij zich af op zijn broertje en zusje en dat kan ik uiteraard niet laten gebeuren. eigenlijk zou hij beter af zijn in een tehuis waar strakke richtlijnen/duidelijke regels zijn maar dit ziet zijn moeder niet zitten. Thuis zijn helemaal geen regels en mag alles, bij ons zijn wel regels en uiteraard is dat voor hem niet te bevatten, én is hij liever bij zijn moeder waar alles mag. De jongste is wel graag bij ons, die heeft behoefte aan regels en grenzen. Ik heb eerlijk gezegd ook nog nooit zo'n lief kind meegemaakt, echt hij is zo'n schatje! En bij zijn moeder sneeuwt hij duidelijk onder, daar in huis is de oudste de baas en de jongste moet zich aanpassen. Heel moeilijk hoor, om daar mee om te gaan. Jongste gaat nu naar groep 3 en idd, daar kunnen ongelukjes natuurlijk al helemaal niet meer. School heeft hem ook doorgestuurd naar de plaspoli dus hopelijk gaat dat binnenkort gebeuren. Zelf is het mannetje er ook van overtuigd dat hij niet zindelijk KAN zijn, erg sneu. Hier is hi vrijwel altijd droog overdag, wij doen hem ook echt geen luier meer om overdag en ik let erop dat hij elk uur gaat plassen. Maken hem 's nachts 2x wakker in de hoop dat zijn nachtluier dan droog blijft om zo zijn zelfvertrouwen op te krikken. Gezag ga ik idd nog eens opzoeken hoe dat precies zit, want hoor tegenstrijde berichten over de kosten ervan! Als het even haalbaar is gaan we het zo snel mogelijk regelen!
Toen ik je zin al las dat de jongste zo lief is, dacht ik gelijk: Ja, logisch, met zo'n oudere broer! Die is duidelijk ondergesneeuwd, dus je zou ook altijd kunnen kijken of je in samenwerking met jeugdzorg het zo ver kunt krijgen dat de oudste naar een instelling gaat en het ene weekend naar mams en het andere weekend naar paps, en dat de jongste bij jullie komt wonen. Er zijn signalen genoeg dat de situatie bij moeder niet gezond is, daar zou je AMK en jeugdzorg ook eens over kunnen bellen, wat nou verstandig is en wat mogelijk is gegeven de huidige omstandigheden. Zij hakken vaker met dit bijltje en je hoort een boel slechts over jeugdzorg, maar ze doen ook echt goede dingen! Dat is het merendeel van wat ze doen, de slechte dingen komen helaas altijd breed uitgemeten in de pers, en jeugdzorg kan zich dan niet verweren, want die mogen vanwege hun geheimhoudingsplicht niets kwijt over de situatie.....
Wat goed dat er nu ook hiervoor een topic is, het is toch wel fijn om ervaringen over je samengesteld gezin te kunnen delen met meiden die in dezelfde 'situatie' zitten. Hier gaat het over het algemeen erg goed, na wat wennen in het begin en dan vooral wat betreft 'de ex'. Met mijn stiefzoontje Jordi (toen 5, nu 11) klikte het meteen eigenlijk gelukkig. Ik heb gelijk aangegeven dat ik niet over 'm ga 'moederen' voor zover mogelijk, hij heeft een moeder waar hij de helft van de week is en zij is en blijft z'n moeder. Mee opvoeden doe ik natuurlijk wel, dat lijkt me logisch en het is zelfs zo dat hij tegen mij misschien wel meer durft te zeggen dan tegen z'n moeder (en vader) gewoon omdat ie niet gelijk 'bang' is voor reprimandes. Ik wil 'm overal bij helpen, hij kan alles bij me kwijt, en ik ben er gewoon voor hem als ie me nodig heeft, maar ik ga geen discussies met 'm aan / raad geven over zaken die z'n ouders en hem aangaan. Ik bemoei me nergens mee, maar sta open voor z'n mening en zal die van mij geven als dat nodig is. Ik geloof dat dat wel positief werkt hier, mijn vriend vindt het in elk geval prima gaan en zijn moeder (en haar vriend) ook. Nu Dennis er is, is het wel eens moeilijk, met name voor Jordi dan. Hij moet z'n broertje toch 3 of 4 dagen in de week missen en dat doet 'm wel wat. Maar aan de andere kant, als we met z'n vieren zijn, is het ook fijn om even iets met z'n allen te doen, of de 'mannen' gaan er even met z'n drieën op uit, dat zou misschien wel minder gebeuren als hij hier altijd was. En z'n moeder woont op nog geen kilometer afstand (soms wel jammer... ) dus hij kan zo even langskomen als ie Dennis te erg mist. Ik ben wel benieuwd hoe jullie dat jullie (eigen) kinderen hebben uitgelegd, dat hun broertje / zusje soms even een paar dagen weg is, bij hun vader? Als ik nu zie hoe gek ze al met elkaar zijn, moeten we het straks als Dennis wat meer begrijpt toch op een bepaalde manier uitleggen en ik denk ook wel dat dat een beetje vanzelf gaat, maar er komt een leeftijd dat ie ook op zijn manier vragen gaat stellen natuurlijk.
Ik ben daar ook erg benieuwd naar, aangezien wij straks ook voor zo'n situatie staan. Waar ik me eigenlijk ook best druk om maak ; hoe ga je het uitleggen aan je zoon / dochter, dat zijn/haar zusje of broertje wel 24/7 bij mama of papa is ? Mijn zoontje gaat de ene week 3 dagen naar mijn ex, en de andere week 2 dagen. Straks is ons kleintje er, en zij blijft natuurlijk 24/7 bij ons. Gaat Marc zich dan niet afvragen waarom zij wel blijft als hij naar zijn papa gaat ? Of zou dat zo gewoon zijn ?
Wij hebben dat bij mijn stiefdochter wel gemerkt, dat ze na de geboorte van Thirza ineens heel veel meer moeite had met weer terug naar haar moeder gaan. Dat had ze overigens niet met naar ons toegaan na de geboorte van haar zusjes daar, (maarja, daar roept ze ook regelmatig over dat ze het thuis wel errug druk vindt en dat ze zo blij is met haar eigen kamer hier). Maar ja, dat vond ze moeilijk. Daar hebben we het wel over gehad, dat dat gewoon een rotsituatie is, maar dat dat uiteraard niet betekent dat we Thirza liever vinden dan haar. En ook tegenover gezet dat het anders andersom zou zijn: als ze hier zou wonen, zou ze mama en haar zusjes daar missen en zou het lastig zijn dat haar zusjes daar wel fulltime bij mama zouden zijn.... Dat snapte ze wel, maar ze bleef toen moeilijk doen, dus toen hebben we het daarna ook kort en krachtig begrensd: erover praten mag, als het je dwars zit, maar we gaan geen drama's maken bij het wegbrengen naar je moeder, (huilend vastklampen aan mijn man enzo). Dat doen we gewoon niet, als je op die manier afscheid gaat nemen, maken we je direct los en lopen we weg. Dat heeft wel geholpen, dat had ze hier wel nodig om te leren weer even normaal afscheid te nemen. We hebben toen trouwens wel een tijd nog 5 minuten voor we er dan waren, steeds even voorbesproken: Weet je nog, we gaan gewoon afscheid nemen, zonder vastklampen enzo. Als we dat dan afgesproken hadden, ging het altijd goed, als we het eens vergaten die eerste tijd, ging het geheid weer mis. Voor Thirza leggen we nog weinig uit. Ze gaan weer naar hun eigen mama en dat is het. Troosten als ze ze mist, en meer kun je op deze leeftijd nog niet echt. Er zullen idd wel vragen gaan komen en dat vinden we hier wel lastig, omdat de ex van mijn man een nogal eenzijdige versie heeft gegeven over de scheiding aan hun kids, dus ik ben wel eens benieuwd hoe dat zal gaan als wij de meer feitelijke versie aan Thirza uitgelegd hebben en zij dat naar de andere twee gaat benoemen... Maarja, dat is misschien ook een mooie gelegenheid om eens de andere kant tegenover de negatieve versie van hun moeder te zetten. Wat zij erover zegt, klopt overigens feitelijk wel, maar zij laat een groot deel weg en dat deel is nou net het deel waar zij er niet zo goed vanaf komt.... uiteraard. En dat geeft een wel erg eenzijdig en negatief beeld van mijn man. Vind dat trouwens sowieso erg onhandig, om bij jonge kids daar al erg in details over te gaan treden. Dat zullen we hier pas op latere leeftijd doen. We hadden van de week trouwens wel dat stiefdochter vond dat als een meisje het uitmaakt, dat minder erg is dan wanneer een jongen dat doet. Toen flapte mij er wel uit: Hmm, dus dat je moeder weg is gegaan bij je vader, is niet zo erg? Oja, dat zette haar wel even terug bij dat elke scheiding pijnlijke gevolgen heeft....
Hier ook gemerkt dat nu hij iets meer met mn dochter gaat spelen enz. en ze ook op hem reageert met lachjes etc. vraagt hij wel eens of zij ook niet mee kan naar mama... we zeggen dan dat ze nog te klein is... wie weet ooit als ze wat ouder is dat ze er dan eens kan logeren ofzo... Trouwens de ouders van de buurjongens gaan uit elkaar en mn stiefzoontje snapte er niks van... hij ziet het niet als hetzelfde... wel grappig om te zien... Over in bed plassen, hij was nu 3 weken aaneengesloten bij ons dus we zijn maar weer eens begonnen met oefenen eerste nacht een ramp, 2e nacht droog derde nacht weer nat maar wel veel minder en nu ook wordt hij zelf 2 x per nacht wakker om te plassen nog steeds een beetje nat maar t wordt steeds minder... Hij is 5 trouwens dus nog niet zo oud maar wel oud genoeg.... zijn moeder was niet zindelijk t/m 12 dus die ziet de noodzaak niet... maar hij kan het dus wel heeft ie wel laten zien!! alleen zei hij al dat hij het alleen bij ons kon en bij mama niet... Net terug van een nachtje bij mn ouders met man hond en kids was echt heerlijk
Hmm, dat zou ik 'm nog even goed aan zijn verstand peuteren dan, dat als ie het bij jullie kan, hij het dus in het vervolg bij z'n moeder ook kan . Herkenbaar trouwens, moeder van de kids schoof het hier ook af op dat zij (en mijn man ook) beiden lang hebben bed geplast. Ja, leuk, maar heb je al eens bedacht dat je beiden ook niet zo'n leuke jeugd had en nogal last van spanningen als kind? En als eens bedacht dat dat ws een zeer belangrijke rol heeft gespeeld daarbij? Enneh.... dat wil je je kind dus echt aandoen, als je zelf weet hoe vervelend het is? Dat je dan gewoon je kind door laat gaan met bedplassen en gepest worden op school omdat je naar plas stinkt, en niet durft te logeren, enz enz? Onbegrijpelijk vond ik dat. Ik bedoel: je hoeft een kind er heus niet voor op z'n donder te geven, (alhoewel ik hier wel een keer uit m'n slof geschoten ben toen stiefdochter zich bijzonder stond te vermaken over het feit dat mama haar bed ELKE ochtend moest verschonen! Toen had ik even zoiets van: je doet het er gewoon om, zo zorg je ervoor dat je tussen al die andere kids iig exclusieve aandacht hebt. Zeker omdat ze bij ons wel regelmatig droog was toen nog). Maar goed, je kunt een kind heel prima zindelijk leren zijn zonder 'm negatief te benaderen.... Dat is toch alleen maar fijn voor een kind?
Ja precies, hij zij laatst dat hij gewoon lekker in z'n luier ging plassen... hmmm terwijl hij al een paar keer (bijna) droog was... als hij nat wordt moet hij wel helpen met zijn bed verschonen anders is het lekker makkelijk voor hem... Laatst probeerden we hem trouwens wakker te maken en op de wc te zetten doen we als wij naar bed gaan bleef die blijkbaar gewoon slapen want hij ging met zn onderbroek op de wc zitten en plaste er zo doorheen