pfff ik moet het ff kwijt ik ben 1.69 en weeg 79 kilo en ben dus te zwaar. Ik heb een zus die vrij dik is al vanaf dat ik jong ben, en daardoor kreeg ik altijd van mijn ouders te horen als ik een bakje chips at of een snoepje let je wel op anders word je net zoals je zus. ik heb daar dus echt een trauma aan over gehouden en dus ook een schuld gevoel als ik iets gegeten heb. Ik ben een emotie eter, als ik me triest voel net als vandaag kan ik alles eten wat los of vast zit. ik heb al een aantal pogingen gedaan om af te vallen, maar ik ben gewoon een moeilijke eter(lust echt haast niks, en als ik zelf kook heb ik al snel geen honger meer, en als mijn vriend kookt moet ik het niet omdat ik dan niet weet wat hij er allemaal in heeft gedaan) en geen keuken princes. nu gaan wij bijna trouwen en wil ik er gewoon een paar kilo vanaf hebben, maar k heb echt een haat liefdes relatie met eten. ik kan soms gewoon kotsen van eten en kan het dan ook echt niet op eten okal lust ik het zo graag. ik weet dus niet wat ik hier aan moet doen, voel me zo slecht op het moment, heb vanmiddag patat gemaakt gewoon omdat ik me depri voel en nu ben ik dus mega misselijk en kan wel kotsen. wie herkend dit? en weet wat ik er mee moet doen?
Ik zou hiermee naar je HA gaan. Je bent nl niet geholpen met zomaar een dieet denk ik, hier zit denk ik meer achter
k ben wel eens geweest maar die vond niet dat er iets aan gedaan kon worden. Nu moet k zeggen we hebben nu een andere, dus kan het proberen
Anders bel je toch een diëtist!? Dat kan toch denk ik ook wel zonder doorverwijzing van de huisarts? Succes meid! Ben er van overtuigd dat je niet de enige bent met een dergelijk probleem.
Ik herken je probleem niet precies, maar weet wel wat het is om een slechte relatie met eten te hebben. Ik ben een emotie niet-eter, net het omgekeerde dus. Tja, het ligt een beetje voor de hand, maar sowieso is het goed om te leren - desnoods met behulp van een therapeut - om anders met je emoties om te gaan. Die kan je ook kwijt in de sportschool, een goed gesprek met een vriendin of een flinke poetsbeurt in huis. Misschien zitten je dingen dwars waar je nu iets aan moet gaan doen. Bij mij ging het bijv. om te leren mijn gevoelens serieus te nemen (als ik mensen niet aardig vind, hóef ik niet met ze om te gaan, bijv.). Je zegt ook dat je je vaak schuldig voelt als je iets lekkers eet dat niet zo gezond is. Misschien helpt het om een soort schema te maken? Daar kan je gezonde lekkere snacks in zetten en een paar keer per week de minder gezonde lekkere snacks. Als je dan een keer een bakje chips pakt, dan weet je ook dat het "mag". Als je nogal kieskeurig bent kan je jezelf uitdagen om (bijv. 1x per week) nieuwe dingen te proberen. Er zijn legio boekjes voor beginnende koks en de AH heeft een site met veel simpele recepten die snel klaar zijn. Er zijn genoeg gezonde dingen die je kan eten als je emoties even teveel worden. Zorg dat je de slechte dingen niet in huis hebt (grote kans dat je op het moment zelf ook zin hebt om die te gaan halen) en dat je wel bijv. Optimel (yoghurt/kwart/vla), gesneden groente met wasabi-mayonaise, liga's, appels/peren/nectarines in huis hebt. Dan kom je wat minder in de verleiding. Ik hoop dat je snel wat beter in je vel gaat zitten - letterlijk en figuurlijk! Sterkte!
Ik herken je probleem, heb hetzelfde. En ik zit ook altijd op het randje van verkeerd gaan, ik wil altijd de controle blijven houden over wat ik eet, dus tijdens mijn studententijd heb ik tegen boulimia aan gehangen. Dieten doe ik ook niet meer, op de middelbare school heb ik dat 1 keer gedaan en toen werd ik direct zo radicaal dat ik meer richting anorexia ging. Wat mij heel goed helpt is bijhouden wat ik eet. Ik gebruik daarvoor de caloriechecker van het voedingscentrum. Daar geef ik dagelijks in aan wat ik van plan ben te gaan eten, kijk of ik voldoende calorieen binnen krijg (of niet te veel). Doordat ik 's ochtends al weet wat ik de rest van dedag ga eten is het makkelijk voor mij om me daar aan te houden, het appeleert aan het stukje controle dat ik over mijn eten wil hebben. Dus als ik emotioneel ben is het dan makkelijker om te zeggen dat ik dat vandaag niet mag hebben. En ik schiet niet door naar extreem dieten. Misschien heb je er wat aan?
Nou nou, ik vind het een belachelijke opmerking van je huisarts hoor. Wees maar blij dat je een andere hebt. Ik zou zeggen: Bellen en leg je probleem uit. Wat ik overigens ook denk dat niet alleen je eetpatroon 'aangepakt' moet worden, maar zeer zeker ook de reden waarom. Het is zo vervelend voor je om in dit cirkeltje te zitten. (Rot voelen, eten en je vervolgens NOG rotter te voelen.) In ieder geval herken ik je probleem en weet hoe vervelend het voor je is. Je hebt de eerste stap al bereikt: Je probleem erkennen en dit alleen al vind ik heel knap van je. Ik wil je in ieder geval heel veel sterkte wensen met de rest.