Hoi meiden, ik voel me zoooo vreselijk verdrietig. Een paar maanden terug begon ik met mijn vriend erover dat ik een baby wil. Hij zei me toen dat hij er nog niet klaar voor is. Ik heb het toen geaccepteerd, maar natuurlijk blijft mijn wens sterk en denk ik zelfs elke dag eraan. Vorig weekend keken we naar een film en toen viel het gesprek weer op een baby . Hij heeft me toen laten weten dat hij er nog helemaal niet klaar voor is en dat we MISSCHIEN in 2011 eraan zullen beginnen. Ik werd verdrietig, omdat ik niet echt zo lang wil wachten en ook omdat hij me had beloofd dat we eraan zouden beginnen, zodra we financieel sterker staan. De volgende dag was er een spanning tussen ons en heeft hij besloten dat we tijdelijk uit elkaar moeten gaan om na te denken erover. Hij zei dat als onze ideeen niet op 1 lijn zijn, we onmogelijk nog verder kunnen gaan. Nu zit ik te twijfelen, ik hou vreselijk veel van hem, maar als ik terug bij hem ga, zal ik mijn kinderwens moeten uitstellen. Ik ben zo moe van het nadenken en ik moest dit even van me afschrijven. Kus, Preciosa
Hoe belangrijk is een kind voor je toekomst? Dat is de vraag die je je moet stellen.. Als hij geen kind wil (nu) en jij wel.. Tja.. Je kan hem moeilijk dwingen.. Misschien hebben jullie dan toch te verschillende ideeen over de toekomst?
jeetje meis! ik snap dat je wens heel groot is! Maar ik neem aan dat je in hem de vader van je kindjes ziet toch?en zou je het dan zo kunnen om de relatie te verbreken en een ander die rol te laten vervullen?vergeet niet dat een nieuwe relatie ook moet groeien!en ok,het is 4 jaar wachten,maar wie zegt dat hij echt zolang wil wachten? moeilijke beslissing meis! succes
Ja deze wens heb ik al zoooo lang, maar ik onderdrukte het. Ik kan hem inderdaad niet dwingen en dat vind ik zo moeilijk
Echt ik weet niet wat ik moet doen. Ik heb al zo lang gefantaseerd over het moment dat ik zwanger zou zijn....en natuurlijk wil ik dat hij de vader van mijn toekomstige kindjes wordt. Een nieuwe relatie zal ook moeten groeien. Hij zei me MISSCHIEN in 2011. Hij heeft me niet verzekerd dat hij dan al klaar is ervoor.
Misschien is het van hem uit wat angst? Ik zou er nog een keer met hem rustig over praten, voornamelijk om erachter te komen waarom hij nog wil wachten.
Tja, ik denk dat je een hele verstandige vriend hebt, niet om bij jou weg te gaan, maar wel om logisch na te denken en in te zien dat als je allebei echt een totaal andere visie op de toekomst hebt je je af kan vragen of je samen gelukkig gaat/kan worden. Geloof mij, zelfs al staan zowel je partner als jij 100% achter het krijgen van een kindje, dan is het nog een hele opgave, een prachtige maar zware taak, wil je dit ingaan met iemand die er niet klaar voor is?
Hey meid, Ik weet niet of ik je echt kan helpen, maar ik heb ongeveer hetzelfde meegemaakt met mijn vriend. Ik heb ook al jaren een kinderwens en met de dag werd deze sterker. Gelukkig hebben we nooit op het punt gestaan om uit elkaar te gaan omwille van die kinderwens. Het enigste dat ik je kan zeggen, stel dat je je relatie verbreekt, dan kan het nog lang/langer duren voor je opnieuw iemand leert kennen en er dan klaar voor bent om kinderen te krijgen. De enige echte raad die ik je kan geven is: praat met hem, merk je dat hij echt geen kinderen wil dan ben jij degene die een keuze moet maken. Groetjes Stephanie
oud op nieuw afgelopen jaar zei ik ook tegen mijn vriend dat ik wel een beepje zou willen maar hij zei da hij daar echt nog nie aan moest denken. dat dat nog wel een paar jaar zou duren. in mei hebben we een huis gekocht en in juni zei hij ineens: zullen we de pil nu maar weggooien? hier zie ik ons wel gelukkig worden met een boeleke (hij is een belg ) ondertussen zitten we in ronde vijf en wachten we met ongeduld tot het raak zal zijn
oei wat moeilijk zeg... net alsof ik mezelf hoor toen ik 22 was... toen heb ik mijn vriend van destijds, met wie ik samenwoonde, beloofd om er een paar jaar over te zwijgen... maar het verlangen bleef . hij vond dat zo erg dat ie vertrokken is zonder er goed over te praten. ik vind het wel eerlijk van je vriend dat hij het zo duidelijk zegt, maar wat moet dat pijn doen... wou dat ik wat voor je kon doen.,... hierbij een dikke knuffel in ieder geval! en neem geen overhaaste beslissingen zonder er samen over te praten!
hoi allemaal, bedankt voor jullie reacties. Ik wil graag nog met hem erover praten, maar hij blijft bij zn standpunt, dat we niet op 1 lijn zitten. Ik moet hierover echt goed nadenken, want ik wil niets liever dan met hem verder, maar het loslaten van mijn wens zal niet zo snel gebeuren. Ik heb eerder al mijn uiterste best gedaan. Aan de ene kant....ik wil hem niet pushen, vandaar mijn dilemma @Natasia: Ik wil heel graag een kind met deze man. Ik ga alleen langer moeten wachten dan ik gepland had. Hopelijk komt het nog goed tussen hem en ik. Als ik vorige week zaterdag opnieuw mocht doen, zou ik niet zijn begonnen over het onderwerp. Ik hem misschien echt het idee gegeven dat ik hem push om klaar te zijn ervoor.
je kan hem niet dwingen op dit moment een kind te willen. maar het is idd heel zwaar als je zo een sterk verlangen hebt maar het is zo dat je gewoon geduld moet hebben erin. mss komt hij volgend jaar vanzelf om aan een kindje te beginnen.
wat een gedoe zeg. besluiten om voor een kindte gaan is een keuze die je samen moet maken. weet je hoe hij er voor de toekomst over denkt want als ik jouw versie van het verhaal zo hoor, is hij het er helemaal niet mee eens en misschien wel nooit klaar voor. heb je hem dat gevraagd want als je dat weet moet je bij jezelf te rade gaan of je hem belangrijker vind dan een kind en andersom. die keuze maken is hard maar het is je toekomst. mocht je daar niet uit kunnen komen of je antwoord is een kind, verschillen jullie toch te veel. en persoonlijk vind ik dat hij bang is voor je grote stappen en blij is met de situatie zoals die is. ik weet uit ervaring dat het moeilijk is en dat mannen vaak niet in die keuze veranderen. Sterkte
Hee meid, wat moeilijk zeg! Als je nu zeker wist dat hij over 4 jaar sowieso kindern wil, maar hij zegt ook nog eens misschien, wat nu als hij over 4 jaar nog eens 4 jaar wil wachten of helemaal geen kinderen wil? Sterkte meid!
Dan geef je zelf al antwoord, je wil met DEZE man kinderen, dus dan zal je ergens moeten schikken. Hoe shit ook!
Ik heb het zelf wel eens uitgemaakt om die reden. Midden in de nacht was het ineens: Ik wil geen kinderen. Nou ja, ok, prima, maar dan ga ik weg (toen hadden we pas 3 maanden ofzo). Dat was wel ontzettend rot, vooral de rest van die nacht en de volgende ochtend. Maar ik begreep zijn standpunt, snapte waar het vandaan kwam. Heb er ook veel verdriet van gehad. Laatst sprak hij mij aan op hyves (ik heb er niet op gereageerd, er zijn daarna teveel andere dingen gebeurd), zie ik dat hij een kindje heeft. Dat was wel even slikken. Ik heb nu een ontzettend lieve man, 10 keer beter dan mijn ex, maar toch..... Jij bent nu pas 22 je hebt nog alle tijd. Ben je nou 32 vind ik het toch iets anders. Ik vind wel dat hij heel snel zegt dat jullie niet op 1 lijn zitten en er daarom de brui aan wil geven, is het niet gewoon een excuus? Linda
@Presioca: Je hebt toch ook al een kindje? Niet dat dat het minder moeilijk maakt hoor, maar meen dat eens gelezen te hebben. Sterkte met je keuze!
ik snap dat je alleen aan kinderen kunt beginnen als je er beide achter staat, maar persoonlijk vind ik het een hele rare zet van je vriend. als mijn vriend dat gedaan had had ik dat gevoeld als chantage. misschien heel hard om te zeggen, helemaal omdat ik een andere mening aangedaan ben dan de rest van de meiden hier, maar ik vind dit niet echt netjes van je vriend. ik vind dat je er eerst over kunt praten, vóórdat je vertrekt. nu moet je dus kiezen: of over 5 op z'n vroegst een kind, of zonder hem verder gaan en maar zien wat de toekomst biedt. eigenlijk laat hij maar 1 antwoord... ik vind dit erg onjuist van hem en zou hem inderdaad maar eens lang laten nadenken en hém de eerste stap laten zetten, hoe moeilijk ook!
Ja ik heb al een dochtertje van 5 jaar die momenteel bij dr vader woont (me ex). Volgend jaar komt ze officieel weer bij mij wonen. Ik heb hem net aan de telefoon gehad en hij zegt dat hij morgen even langskomt om te praten. Ik zal me moeten berusten in zijn keuze als ik echt met hem verder wil. Het leven is een gok. Hij kan er volgend jaar plotseling klaar voor zijn, maar evengoed, kan hij na 4jaar nog steeds twijfelen....pffff Bedankt voor jullie reacties. Het doet me echt goed! Kus, Preciosa