Sammie in de MMM

Vanochtend op tijd ons bed uit, naar een beroerde nacht slapen voor mij.

Hoe dichter we bij het UMCG aan kwamen, hoe zenuwachtiger ik werd.
Op een gegeven moment zo erg dat ik misselijk was (had ook niks gegeten nog) en bijna moest huilen .

Daar aan gekomen konden we meteen door naar de punctiekamer waar we eerst overlegd hebben.
Ik had geen pijnstilling van te voren gehad en ook geen rust tablet (Doricum).
Dit was eerst wel de planning, maar aangezien ik hier niet goed tegen kan afgewezen.
De arts hier in Emmen wou dat ik aan de Fentanyl zou gaan tijdens de punctie, echter was dit niet verstandig ivm met mijn astma en het zou onnodig zijn.

Dus besloot ik niks te gebruiken en proberen mijn zenuwen onder controle te houden, en mezelf erg hard te maken.

Gelukkig was er een verpleegkundige (man) die me er met zijn vlotte en leuke praatjes doorheen hielp.

Eerst werd er een echo gemaakt en zoals ik al had verwacht (geen eipijn) zat de follikel er nog, dat was een opluchting!
Alles werd schoon en steriel gemaakt en toen kon het beginnen.
Ook deed voor het eerst de eendenbek helemaal geen pijn!

Met de hand van de verpleegkundige (man) op mijn buik want Edwin mocht niet omdat het steriel moet blijven moest ik via de buik in en uit ademen.
Edwin had zijn hand op mijn schouder gelegd.

Ineke die mijn punctie deed vroeg of ik er klaar voor was, maar voordat ik iets zei zat de naald er al in ( de VP zei toen al doe maar).
Pfff even flink wegpuffen, het voelt even als een flinke klap in je buik.
Het leegzuigen van de follikel voelde ik haast niks van!
Edwin moest nog lachen omdat hij het er zo grappig uit vond zien hoe de follikel leeg gezogen werd(via monitor) ik had me ogen dicht en pufte door.
Als ik had geweten dat het zo weinig pijn deed (schaal 1-10 een 4) dan had ik me ook niet zo druk hoeven maken.

Het buisje werd naar de laborant gebracht waarbij we mee konden kijken of er een eicel gevonden werd (via monitor).
Direct toen de microscoop aanging zag ik al een soort wit vlokje er werd nog verder gekeken, en toen ik vroeg waar ik op moest letten was het dus dat witte vlokje.
Hij zei al meteen ik heb hem al gezien, en ook ik had het al meteen door.
Terug naar het witte vlokje (voedingstoffen) werd er ingezoomd en ja hoor, een eicelletje!!

Ondertussen was ik nog extra nagekeken omdat ik nog bloede maar alles zag er verder goed uit, en ik mocht aankleden.

Vervolgens mochten we naar "het kamertje" waar het Edwin zijn beurt was om zijn best te doen .
Na het inleveren moesten we even wachten wat de uitslag was, en deze was na bewerking 27 miljoen en dus genoeg voor IVF.

Nu worden we vrijdag tussen 9-10 uur terug gebeld als de bevruchting en delen is goed gegaan door het UMCG en eerder of laten door Emmen als het niet is goed gegaan.

Als ik eerlijk moet wezen waar ik nu zenuwachtiger voor ben.. of het eicelletje mooi bevrucht is en goed door deelt
De punctiepijn ben ik alweer vergeten (maar nog wel aanwezig).

 

JAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!!

Bevrucht en goed door gedeeld!

11.00 terugplaatsing, dus snel aankleden en dan richting Groningen.