Ik hoop dat we die kans hebben Sonja,.....ik word er alleen niet goed van dat ik er zo weinig over kan vinden op internet... En de dokter gaf me ook al zo weinig info... (heel veel sterkte straks bij de gyn, he meis?)
Goh meid, het zit je niet mee zeg . En als jullie nu opnieuw weer zwemmers inleveren, wanneer heb je dan de uitslag? Meissie, ik vind het echt mega rot voor je/jullie. Dikke knuffel, Anouk.
He San, Bij mijn hubbie was het de 1e keer met IUI ook nogal 'stroperig', zoals ze dat noemen. 2e keer IUI moest hij zn zaad in een potje met 'medium' (vloeistof) doen, dan is het vloeibaarder en kunnen ze de zwemmers er beter uit vissen, om 't maar zo te zeggen! Voor de IUI-resultaten hoeft dit geen verschil te maken. Laat je niet kisten, meid! Dikke knuffel
Rottig Sandra, maar wel op tijd geen rare dingen die je weer hoop geven. Heb je al een beetje met hubs kunnen praten erover? Hoe is het met hem? Liek.
Ik begrijp wat je bedoeld meis, maar dit was nog maar het zwemmers-onderzoek. Doordat het te stroperig was konden ze de onderzoeken niet uitvoeren. Dus we weten niet of er zaadcellen zijn, of ze levend zijn, of ze naar behoren bewegen...etc... Maar goed, vandaag weer ff een afspraak maken voor de volgende check...
Hoi Liek, ja gelukkig hebben we kunnen praten erover. Hij was er ook wel van geschrokken.... En ook van mijn uitbarsting toen mijn zenuwen eruit kwamen... Maar dat begreep ie wel, ik had er al de hele dag mee rond gelopen zonder dat ik hem wat kon zeggen. We gaan nu voor de volgende check, straks ff een afspraak maken. We wachten af wat de uroloog zegt en aan de hand daarvan gaan we kijken wat we doen. Ik moet maar eens mijn verzekering na gaan kijken ivm hormonen enzo... (nooit aan gedacht om eens goed te gaan vergelijken op dat punt..) Toch raar he, ik was er zo van overtuigd dat wij een kindje zouden krijgen, had zelfs een soort van visioen daarover gehad...dat was zo'n aparte ervaring, het sterkte me. En nu lijkt het toch heel moeizaam te gaan.
Fijn dat je samen hebt kunnen praten. tis niet makkelijk om een hele dat met iets moeten rondlopen wat negatief beladen is. Fijn dat jullie zo snel voor een nieuwe afspraak gaan... Datum al bekend? Ja Sandra blijf raar het hele gebeuren rondom zwanger worden. tis gewoon NIET altijd zo makkelijk...LIEK.
Hi SandraK, Jeetje meid wat heb je de laatste tijd teleurstellingen te verwerken zeg... Ik zit nu ook in de MMM na mijn 3e MK. Ik wil je in elk geval ff sterkte wensen en ik blijf je weer volgen... Dikke Digi Knuf Silla
Dank je Silla, ook bij jou dus alles niet naar wens he meis... Oneerlijk eigenlijk he..... Ik kreeg gister van een vriendin te horen dat ze zwanger was. na veel gedokter, miskramen en buitenbaarmoederlijke zwangerschappen zit alles nu goed! Ik ben onwijs blij voor haar, maar ik schaam mezelf voor het stukje 'waarom jij wel en ik niet' wat ik voel.... Maar ja, dat zakt wel weer....
Heb het de laatste dagen erg druk gehad en moet tot mijn spijt nu slecht nieuws lezen Vind het echt shit voor je meis. Ik hoop dat het 2de potje meer belooft! Dikke knuf
@ SandraK, Nee helaas niet, maar goed we horen 10 april wel hoe we ervoor staan denk ik. Tot nu toe alleen nog maar bloedonderzoeken (alleen ik) en een Chromosomen onderzoek (ik en mijn mannetje). En de kans dat er wat uit deze onderzoeken komt is maar 15% dusss ik verwacht er niet al te veel van eerlijk gezegd. En daarnaast hoop ik stiekum dat ik voor die tijd gewoon zwanger ben maar goed dat hoop ik nou al zo lang hihihihihi Ik kan me ZO goed voorstellen dat je je even zo voelt! "Gelukkig" heb ik nog niemand in mijn omgeving die bezig zijn voor een beebje....Mijn beste vriendin overwoog vorig jaar om te stoppen met de pil, maar dat is nu volledig van de baan geschoven hihihhi, niet vanwege problemen ofzo, maar ze vind het toch nog te eng en te vroeg....dat kan. Maar toen ze me vertelde dat ze gingen proberen was ik stiekum wel bang dat bij haar alles volgens het boekje zou verlopen en dat ik daar vreselijk van zou balen. Maar goed wat je ook zegt...dat gevoel gaat wel weer over want je gunt het haar NATUURLIJK van harte... Liefs Silla
Tja moeilijk he San, ik maak me ook "schuldig" aan dit soort gedachten , het is niet van iemand niet gunnen maar je wil ook zo graag......ik begrijp het maar al te goed.... Denk zelfs af en toe dat ik eigenlijk niet meer wil , want niets is meer als de eerste keer, ik was zo blij en misselijk , de echo's waar ik naar uitkeek en dat alles goed was En nu .....pfffff moeilijk hoor Gisteren naar de gyn geweest voor controle en daar word je ook niet vrolijker van, kwam er eigenlijk op neer dat ik waarschijnlijk te oud ben Maar zo voel ik me niet met me regelmatige cycli en eisprongen...Ik moest maar afwachten nou mooi niet, die tijd heb ik gewoon niet. We hadden vooraf besloten niet in mmm te gaan maar wil wel weten waar ik aan toe ben. Dus word bloed prikken, kijken naar mijn hormonale toestand en afspraak ferti poli, das m'n grens. Is het niet zo ok maar dan wil ik het wel weten en niet wat maanden aanmodderen Sorry voor mijn gezeur, je hebt al genoeg aan je hoofd.....we kunnen alleen maar afwachten en hopen maar ondertussen wel bij de pinken blijven want elke maand is zo weer een verloren maand met onzekerheid.... knuf
@ Diana....Dus als ik het goed begrijp wil jij niet voor IUI/IVF/ICSI gaan? Denk je niet dat je daar later spijt van gaat krijgen? Denk nu goed na meid! Wil me nergens mee bemoeien hoor! Maar straks zijn al je kansen verspeeld! Laat je goed informeren! Ik bedoel hier dus niks mee! Wil niks opdringen! Respecteer ieders mening! Liefs en suc6! Marjo
Waarom Muus? (sorry Sandra..even off topic) Ieder zijn mening daarover. Je weet dat ikzelf ook niet de jongste ben, ouder dan jullie zelfs, maar ook hier: of spontaan en anders niet! Ik vind mijn lichaam belangrijker dan koste wat het kost een beeb krijgen. Hoppa weer een lading hormoontjes erin. NOT! Dan heb ik het nog niet over de eventuëele risico's voor de beeb zelf. Je lichaam roept niet voor niets : stop! Stukje acceptatie van je leeftijd en kunnen. KI of KID oke, maar dan is het ook gedaan.
@ Katootje....Inderdaad zoals je zelf al zegt "Ieder ze eigen keuze en mening!" Wil ook niemand wat opdringen of zo hoor! @ Sandra....Excuses voor het gebruiken van je topic! Liefs en suc6! Marjo
Meiden, geen sorry's hoor.... Spui vooral mijn hele topic vol want het zijn issues waar ik zelf ook mee worstel. Doet me alleen maar goed dat ik daarin niet de enige ben... (wat klinkt dat eigenlijk onaardig he? maar jullie begrijpen me wel denk ik...) Sja, ook hier het vraagstuk 'hoe ver gaan we?' We gaan in elk geval naar de uroloog en aan de hand van die bevindingen gaan we bekijken wat we gaan doen.....en of er uberhaupt iets te doen valt... Maar wat bij mij de boventoon voert, is dat ik heel happy ben met mijn hubbie en mijn puberzoon.... Heel veel liefde, humor en gezelligheid hier in huis (na mijn zenuw-uitbarsting... ) en ik heb besloten dat ik in mijn handjes mag knijpen met zo'n gezinnetje. Voor sommigen is dat al niet eens weg gelegd, dus dan bof ik toch al? (ok, een beetje moed inpraten, maar toch ook heel erg waar... )
Ieder huisje heeft zijn kruisje meis.....ennee....het is nooit gezeur he? Tis toch ook supermoeilijk en af en toe ronduit oneerlijk? Daar mogen we best eens over klagen hoor...doe ik hier ook geregeld. En wat ik het ergste vind is de berichten in het nieuws van al die mensen die hun kinderen om zeep helpen..... geef ze dan aan mij als je ze niet meer wilt!
Ik voel daar hetzelfde over Sandra. Waarom is het die mensen gegund een kindje te krijgen, terwijl ze er geen snars om geven? Dat voelt soms heel oneerlijk.
@Sandra, tja moeilijk he die grenzen vastleggen. Mijn leeftijdsgrens heb ik al verruimd, zou een vroege 40tiger geweest zijn als die mk vorig jaar niet geweest was en dan zou ik al in de 41 zijn als ik nog zwanger mag worden...... Die tijd gun ik me nog wel. Alles valt of staat natuurlijk met die uitslag van mijn bloed / afspraak ferti-gyn, tis wel moeilijk en ff slikken als het niet zo zou zijn . @Muuske het is toch wel heel duidelijk mijn/onze keuze om niet met IVF of dergelijke te beginnen want ik zit toch wel in heel gelukkige situatie dat ik al een geweldig gezond kindje heb zou alleen extra leuk zijn ook voor hem nog een brusje Hier is van tevoren over nagedacht maar mijn grens is daar bereikt, zou het geloof ik ook persoonlijk niet kunnen opbrengen om het zo te doen, vooral niet omdat het de 1ste keer zo "gemakkelijk" en vanzelf ging. Toen was het zwanger worden/zijn voor mij nog leuk en spannend, en waren de echo's pret echo's, dat is inmiddels ook al niet meer spontaan en leuk maar beangstigend en stressen of wel alles goed is @Katootje, ik leef nog altijd met je mee hoor meisie een beetje op de achtergrond dan.....post niet meer zo vaak vandaar... Maar mijn duimen blijven draaien voor je, ik vind het heel goed dat je van tevoren toch duidelijk je grenzen stelt, op onze leeftijd ontkom je hier niet aan helaas. Het is en blijft moeilijk Ik wens iedereen succ6 liefs