Ik heb al mijn hele leven Torticollis Spasmodica en ben in januari 2010 voor de 2e keer hieraan geopereerd. Dit zal nog een keer moeten, maar door de zwangerschap willen ze daar zeker nog even mee wachten. Ik merk nu dat ik (misschien onbewust) toch wel wat angsten heb. Dit komt denk ik mede doordat ik bij mijn eerste zwangerschap weinig tot geen last heb gehad en deze zwangerschap helaas wel. Mijn dochter is bijna 4 jaar geleden gehaald met een keizersnede, dus het hele bevallen heb ik destijds niet meegemaakt. Ze lag in stuit. Nu lag deze kleine meid ook in stuit, maar is uiteindelijk toch goed gedraaid. Ik mag dus normaal bevallen...maar ik ben doodsbang. Ik ben nu bijna 34 weken en ik weet dat ik nog wel even tijd heb, maar stiekem gaat er van alles door mijn hoofd heen. Ik ben zo bang dat ik tijdens de bevalling zo'n pijn krijg dat een spoed keizersnede niet te voorkomen is. A.s. dinsdag moet ik voor het eerst naar de gyn en wil het daar ook zeker aankaarten. De angst voor een normale bevalling begint nu wel erg sterk te worden, ik was zelfs teleurgesteld dat de kleine meid goed gedraaid is. Dat klinkt misschien heel raar, vooral voor de meiden die niets liever willen dan normaal bevallen. Op internet heb ik al proberen te zoeken of er eventueel lotgenoten zijn met hetzelfde probleem (dus TS en bevallen) maar ik kan niets vinden. Vandaar dus mijn verhaal hier. Misschien dat sommige van jullie je hierin herkennen (gewoon de angst voor de bevalling, niet specifiek TS). Ik hoop dat mijn verhaal een beetje begrijpelijk is... Liefs, DD