Twee jaar geleden ben ik, in samenwerking met een bedrijf, als zzp'er aan de slag gegaan. Dat bedrijf is over de kop gegaan en mijn bedrijf heeft daarna op een laag pitje gestaan (zwangerschap/baby) Nu wil een andere organisatie (groot, bekend en stabiel) een samenwerking met mij aangaan. Dit wil ik met beide handen aanpakken. Hier ligt echt mijn hart en mijn toekomst. Maar dan mijn man hoewel hij het me, naar eigen zeggen, echt gunt, nam hij het de vorige keer alles behalve serieus. Ik werkte er juist savonds en in het weekend aan ivm dochter. Maar hij gaf mij alles behalve de rust en ruimte om er aan te werken, door me simpelweg steeds overal bij te betrekken. Huishouden, dochter, en 'loop jij nog even met de hond schat?' Kom je mee een filmpje kijken?' Of 'goh ben je nou nog steeds bezig? Je zit daar maar de hele dag achter je laptop'. Euh, ja het komt me niet aanwaaien hoor! En ja..hoe váák ik het ook heb gezegd, het heeft nooit doorgedrongen. Apart zitten heeft geen zin. Ik wil dat hij het dit keer echt serieus gaat nemen. Tuurlijk kan ik ervoor kiezen om de kids bij een oppas te brengen en het tijdens kantooruren te doen, maar dat is omgekeerde wereld en totaal niet nodig. Ik zit er echt mee in mijn maag, want ik wil dat dit gaat slagen! Hoe gaat dat bij jullie en hebben jullie wat tips voor mij? Alvast bedankt! Liefs MamaZE
Ik heb full time oppas en een schoonmaakster voor 6 uur per week. Mijn man heeft ook een bedrijf dus die weet hoe werkt. Lijkt me vreselijk als je partner dat niet snapt hopelijk krijg je goede tips!
Ja ik vind het ontzettend jammer want ik voel me niet erg serieus genomen. Ik heb zelfs al een 'excuus' in gedachte. Om in de systemen te komen moet je namelijk ingelogd zijn, wat zij natuurlijk kunnen zien. Dus iets in de trant van: de voorwaarde dat je er een X-aantal uren in de week aan moet werken (en dus ingelogd en aan het werk bent). Hoewel dit helemaal niet waar is. Je doet alles op je eigen tijd en manier. Wél dien ik er genoeg tijd in te steken om uiteindelijk aan de minimale omzet te voldoen.
Hier ook een man die het niet echt snapt/serieus neemt. Als hij het over mij heeft tegenover anderen, dan zegt hij dat ik geen werk heb. Bijv. bij de hulpverlening bij onze dochter wordt er gevraagd naar beroep/werk. Hij is dan rijksambtenaar zoals hij dat altijd trots verteld. En ik heb geen werk... Heb het er al diverse malen met hem over gehad. En dan zegt hij dat hij dat hij het niet zo bedoeld. Maar ook hier, als ik bijv. 's avonds nog druk ben met iets of met de laptop bezig ben, dan vind hij het niet gezellig en vraagt of het nog lang duurt etc. Ik weet dat ik nog lang geen belegde boterham binnen breng, maar je moet altijd onderaan beginnen toch? Ik ben gemotiveerd en trek me van hem in dat opzicht niet veel meer aan. Ik heb er veel plezier en voldoening in. Ik zie een stijgende lijn het afgelopen jaar, en dat is voor mij voldoende om door te zetten. Heel veel succes met je bedrijf!
Neem je het zelf wel serieus genoeg? Je zegt dat je je kind niet weg wilt brengen naar opvang, omdat dat niet nodig is. Maar blijkbaar is dat dus wel nodig, om je werk goed te kunnen doen. Ik kan ook niet thuis werken met een kind om me heen (laat staan drie, haha). Ik werk daarom altijd op kantoor (ook eigen bedrijf) en als ik al eens een dag thuis werk, dan moeten mijn kinderen wel naar de opvang. In de avonduren krijg ik ook maar weinig gedaan, hooguit 2 serieuze uren per dag van 20-22 uur, dat schiet ook niet echt op. Misschien moet je om echt goed van start te gaan met je bedrijf, toch kiezen voor externe opvang, zodat je voldoende tijd tot je beschikking hebt om je werk tot een succes te maken.
Ik snap wat je bedoeld. Maar ik vind dat in mijn geval echt omgekeerde wereld. Waarom zou, in ons geval, oma moeten oppassen, als ik het zo kan indelen dat papa er voor ze kan zijn? Ik ga ze niet 'uitbesteden' zodat hij het in het weekend niet hoeft te doen. Net als dat ik dat niet doe als hij aan het werk is. Dit werk leent zich er ook voor om in de avonden en weekend te doen, ook voor mijn klanten. En als ik buitenshuis zou werken heeft hij ook geen keus. We hebben een werkruimte in huis waar ik gewoon rustig wol kunnen werken.
Ik begrijp het van beide kanten. Ik denk dat je beter een compromis kunt stellen. Voor je man is dit ook niet leuk als jij overdag alleen met de kids bezig bent en de avonden met je werk terwijl je vriend ook graag avonden met jou samen wil zijn. Hier ook een vriend die een eigen bedrijf heeft. Is het misschien dan niet beter dat je 2 of 3 dagen per week je kinderen naar opvang brengt zodat je overdag je werk kunt doen en die avonden dan tijd neemt voor je man en de andere dagen dan wel de avonden werkt?
Ik had hetzelfde helaas daardoor was het echt niet meer te combineren en ben ik ermee gestopt. Het was gewoon heel zwaar en wat een rust voel ik nu savonds. Mocht je ervoor kiezen zou ik echt oppas regelen voor minstens een ochtend of/en middag per week.
Ik ben ook zzp-er. Nog geen kids hier overigens. Mijn man vangt praktisch alles op, heb een schoonmaakster anders is het niet te doen. Werk dan ook wel heel veel. Is het mogelijk een eigen werkruimte te creëren? Dat echt jouw plek is, met ook regels daar aan vast? Als je daar zit wordt je bv niet gestoord. En je kunt werkmomenten inplannen. Dat je bijvoorbeeld drie avonden van zes tot negen werkt, en die momenten moet hij ook respecteren. Andere avonden heb je dan gewoon vrij. Smoesjes zou ik niet aan beginnen, dan zou ik eens een grondig gesprek met je man hebben. Want als je smoesjes nodig hebt lijkt me dat er iets niet goed zit...
Ik vind dat jij jezelf niet serieus neemt. Er zijn zo veel vrouwen die denken even een "bedrijfje" te beginnen, zodat ze thuis kunnen blijven voor de kinderen, terwijl echt goed werken onmogelijk is als de kinderen bij je zijn. Jij denkt dat te kunnen omzeilen door juist te gaan werken als je partner thuis is. Maar dit gaat ten koste van jullie quality time met elkaar en jullie tijd als gezin. Je vind het niet ok om opvang te regelen, zodat je overdag kan werken. Maar blijkbaar is het wel ok om je relatie op die manier in gevaar te brengen.
Waar staat hij en "jullie", inderdaad? Hij werkt nu overdag, jij wil in de toekomst 's avonds gaan werken. Hij wil 's avonds quality time, terwijl jij hem grotendeels als "handige oppas" ziet. "Jullie" (en zelfs de hond) schiet er totaal over. Ik zou dus ook een deel van 't werk toch overdag gaan doen. Kan je nog altijd 2 of 3 vaste avonden inplannen. Maar niet elke avond. En daarnaast heel duidelijke afspraken maken met hem over welke avonden. En hierbij geen 1-richtingsverkeer alleen van jou uit. Tenzij je graag hebt dat jullie door een verschillende levensstijl er over 2 jaar op uit komen dat je totaal niks meer met elkaar hebt, behalve een huis en een stel kinderen. Dat je totaal uit elkaar gegroeid bent. Dat zou mij toch echt wel 1 à 2 dagen oppas per week waard zijn.
Jullie hebben absoluut een punt en ik ga mezelf achter de oren krabben. Ik zag het steeds alsof hij mij niet serieus nam. Mij van mijn werk afleiden omdat hij geen zin heeft om dingen zelf te moeten doen. En ik wil dit ontzettend graag en 'laat het me niet afnemen' even bot gezegd. Bedankt voor de eyeopener meiden!! Ik wil inderdaad niet dat dit tussen ons in komt te staan. Ik ga het verdelen
Mijn man vind het juist geweldig speciaal omdat ik allebei deed. De kids wegbrengen zijn we allebei geen voorstander van dus als dat betekend savonds dan steunt hij me hierin. Ik ben zelf gestopt omdat het niet alleen maar savonds te doen was en mijn kids staan op nummer 1 dus ga ze niet wegbrengen zodat ik kan werken dat kan ik heel m'n leven nog doen... Ik denk dat je beter overleg moet plegen en hem uitleggen hoe je je voelt . En trouwens alsof je niet serieus bezig kan zijn als je alleen savonds wilt doen, wat een onzin, ik draaide 4000 euro omzet per maand alleen met werken rondom de kids hun schooltijden, slaapjes ed het is een keuze, het is niet het een of het ander , het kan allebei ja behalve als je echt te groot word dan moet je een keuze gaan maken maar in de opbouwende fase hoeft dat helemaal niet...
Dat kan, als iedereen erachter staat. En de man van TS vond blijkbaar dat hij tekort gedaan werd met aandacht. Mijn man (een ondernemer met hart en nieren), zou er ook niet blij van worden als hij overdag werkt, en ik 's avonds en we elkaar alleen in bed zouden tegenkomen. En als je opbouwende fase is als je kinderen groter worden, zul je gewoon keuzes moeten maken. Persoonlijk vind ik dat wanneer je een eigen bedrijf begint, je je er dus van doordrongen moet zijn dat je lange dagen maakt en je 100% in moet zetten (soms meer) en dat je soms keuzes moet maken waar je van te voren niet over nagedacht had. Anders moet je er niet aan beginnen. Juist in de opbouwende fase ben je druk met promotie, marketing, acquisitie e.d. Een bedrijf begin je niet half ..
Ach ja ligt eraan aan hoe je in elkaar steekt, alleen overdag werken doe je zoiezo niet als ondernemer dus dat is al een illusie (echte ondernemers zijn gewend om savonds en weekenden te werken) Dus ja wij als ondernemers snappen elkaar compleet het kan erg lastig zijn voor mensen die dit niet gewend zijn die werken alleen maar overdag, het ondernemersschap is niet voor iedereen, hoe vaak ik niet vrouwen van de mannen hoor klagen (maarja ik hoor ze nooit klagen over de hoeveelheden geld die binnenkomt haha)
Mijn kids gaan vanaf januari naar flexibele opvang .. Ik heb ook een eigen bedrijf en doe veel savonds en/of in het weekend.. Maar wil juist overdag werken ... En ik kan zelf bepalen wanneer ze naar de opvang gaan.. Daarbij is de opvang ook nog op 1 minuut loopafstand en zie ik ze vanuit m'n woonkamer .. Ook ben ik op zoek naar een kantoorpand ... Waar ik echt mijn plekje kan creëren ... Partner staat gelukkig overal achter
Ik heb een eigen bedrijf, maar zou het zonder onze schoonmaakster en lieve gastouder ook niet redden (dochter gaat hier 2 dagen met veel plezier naar toe). Nu heeft mijn man ook een eigen bedrijf en snapt dus wel dat het soms voorkomt dat je op onmogelijke momenten moet werken. Misschien kan je man zelf meedenken over een oplossing? Ik zou eerlijk gezegd ook niet weten hoe je dit zou moeten doen zonder zijn volledige steun. Succes met je nieuwe samenwerking!