Waar bevallen? Ervaringen gevraagd!

Misschien makkelijk om te vermelden waar je woont.
Neem aan dat je niets aan informatie heb over een ziekenhuis in Rotterdam als jezelf in Groningen woon. En je VK kan je ook een hoop
informatie geven, die ziet genoeg ziekenhuizen van binnen

 

ik zou denk ik eerst kijken wat de mogelijkheden bij jouw in de buurt zijn.
het is leuk als je in groningen in het ziekenhuis ineen bad kan bevallen maar als je in amsterdam woont is dit echt geen optie.
zelf ben ik in een kraamsuite bevallen in het ziekenhuis , dat was ideaal en heb ik echt als heel fijn ervaren, zeker omdat wij twee dagen moesten blijven, en dit al die tijd op dezelfde kamer was en de visite mocht komen wanneer wij dat wilden.

maar ik zou dus eerst eens je mogelijkheden nagaan en dan kijken wat je het prettigste lijkt.

succes

joyce

 

Ik wilde thuis bevallen, maar ben bij 4 cm richting zkh gegaan, omdat ik mijn ademhaling niet goed kreeg, en daardoor (teveel?) pijn had. Ik ging erheen voor wat pijnstilling, maar kreeg daar geen pijnstilling, omdat ik al 8 cm had bij de eerste controle daar (5 kwartier na die 4 cm). En uiteindelijk is onze 8-ponder er met een vacuum uitgehaald. Wat mij een mooie totaalruptuur opleverde. Dus ik had sowieso naar het ZKH gemoeten, ben blij dat ik nu bij 4cm en zonder stress naar toe kon.

Ik weet nu al, dat als de volgende evengroot of groter is, dat ik naar het ZKH wil. Bij een kleinere dan ga ik thuis een poging wagen. Waarom thuis? Ik wil niet graag na 2 uur uit het kraamhotel worden gestuurd met een verse baby.

Ons Zkh heeft elke maand een voorlichtingsavond, dat was ook erg nuttig. Daar vertelden ze ook over het kraamhuis, dat naast het ziekenhuis ligt (en binnendoor bereikbaar). Misschien hebben ze dat bij jou in de buurt ook wel..

 

Hier ( http://www.kindenziekenhuis.nl/content_150.asp ) meer informatie over verschillende ziekenhuizen en de mogelijkheden van kraamsuites en dat soort dingen...

 

Ik ben in het Medisch Centrum Alkmaar bevallen, dat beviel mij erg goed! Wilde eerst gewoon thuis bevallen, maar dat zat er voor mij niet in.

Als ik vooraf had kunnen plannen en kiezen en vergelijken had ik vooraf dit niet uitgekozen. Die kraamkamers zien er niet uit, echt vreselijk. Ik had ze even gezien voor de bevalling, schrok er van. Maar tijdens de bevalling was dat wel het laatste waar ik me druk over maakte. Heb het grootste deel van de tijd mijn ogen dicht gehad.
Ik ben er enorm goed begeleid door de verpleegkundige en de arts-assistent, kon niet beter, enorme steun, superprofessioneel. En het voordeel van een ziekenhuis is dat toen het bijna mis dreigde te gaan ik al in het ziekenhuis was en alle mogelijke ingrepen inzetbaar waren. Niet alles nodig gehad, maar alles was wel voorhanden en dat stelt wel enorm gerust. Hoefde ik me daar in ieder geval geen zorgen over te maken op zo'n moment. Ik ben erg blij dat ik in het MCA ben bevallen, zou dat bij een volgende bevalling weer willen.

Verder mijn advies: je kunt plannen en dromen wat je wilt over een bevalling (thuis bevallen, waterbevalling, bevallen met lieftallige muziekjes, baarkruk, gedimd licht, je yoga-instructies en weet ik wat allemaal), maar je hebt het uiteindelijk vaak niet voor het kiezen. Wees daar op voorbereid, zodat je niet helemaal teleurgesteld bent als het niet gaat zoals je je had voorgesteld. Het kan ook op het laatste moment een keizersnee wordenn op een kille operatiezaal, of met een vacuumpomp, tangverlossing, weet ik wat voor enge dingen allemaal. Bevallen is niet zoiets als je bruiloft plannen. Het gaat zoals het gaat, als je kind en jij het maar gezond doorstaan.

 

Ik wilde ook erg graag thuis bevallen, had het hele kraampakket al klaar staan, toen met 38 weken bleek dat de kleine in stuit lag, en niet meer gedraait kon worden, moest ik wel in het ziekenhuis, met een keizersnee.

 

Bij mij precies hetzelfde alleen was ik 39+4 weken zwanger toen ze erachter kwamen.

Je kunt het inderdaad niet voorspellen hoe het zal lopen.

 

Ben 2x in het ziekenhuis bevallen. Een heel rechttoe, rechtaan ziekenhuis, zonder gezellige verloskamers en ligbad en dat soort dingen. (nou was het bij mij toch beide keren een keizersnede dus dat maakte voor mij verder niet veel uit)
Gelukkig was het personeel wel heel aardig, beide keren. Dat maakte voor mij echt een groot verschil. Natuurlijk kon ik het niet met alle zusters even goed vinden, het zijn er ook zoveel als je daar een paar dagen ligt, maar de meesten waren gelukkig heel lief voor mij en mijn kindje.
Maar het blijft een ziekenhuis, en dat is toch wel jammer van je kraamtijd!
Dus thuis bevallen zou mijn voorkeur hebben denk ik. Maar mocht ik ooit nog een kindje krijgen wordt het sowieso weer een keizersnede, dus dat zit er niet in...

 

hoi

Wij wilden in eerste instantie ook thuis bevallen, maar dat is toch uiteindelijk ziekenhuis geworden.
Gelukkig ben ik een maand van te voren langs geweest voor zo'n informatieavond, dus ik wist al iets meer.
De bevalling begon rustig, alleen was het iets te rustig...
Na bijna 24 uur weëen had ik nog steeds maar 3 cm ontsluiting.
Na ruim 26 uur weëen kon ik de pijn niet goed opvangen, en was ik helemaal op dus ben voor een pethidineprik naar het zh gegaan. (Evt. zou ik als de prik was uitgewerkt wel weer naar huis kunnen)
In het ziekenhuis heb ik de prik gekregen en kon gelukkig 2 uurtjes slapen, de prik was snel uitgewerkt.
Het hartje van de baby zakte een beetje, dus was er geen sprake meer van naar huis gaan.
Ik ging naar de vk-kamer, en mocht persen. (was ondertussen al 31 uur bezig)
Ik snapte niet zo heel veel van het persen en na een uur was er een flinke knip en een vacuümpomp en een heel klein mannetje op mijn buik
Tedje was zogeheten dysmatuur, hij woog 2670 gr en dat voor een zwangerschap van 39w3d.
Dus als ik thuis was bevallen dan moesten we zowiezo naar het ziekenhuis (protocol)
Uiteindelijk zijn we nog 3 dagen in het ziekenhuis gebleven ivm bloedsuiker door de vacuüm.

Je snapt dat ik blij was dat ik al in het ziekenhuis was.
Wat bij mij ook een enorm PLUSpunt was, was dat mijn zus 10 minuten eerder dan ik bevallen was. En ook zij in het ziekenhuis moest blijven en wij dus samen op de kamer lagen.
Dat zou ik iedereen wel willen aanraden, maar dat is een beetje onmogelijk
Dat heeft er zeker voor gezorgd dat mijn kraamperiode in het ziekenhuis onvergetelijk was.
(op een positieve manier)
Volgende keer kies ik weer voor ziekenhuis, tja en of het dan ook weer lukt met zus...

 

Van de eerste ben ik bevallen in het Bronovo-ziekenhuis in Den Haag en daar ben ik echt geweldig begeleid! Toen het lang dreigde te gaan duren, heeft de gyneacoloog de bevalling overgenomen van de vk en weeopwekkers en een ruggeprik voorgesteld... ik hoefde er niet eens om te vragen! De verloskamers daar zijn ook prachtig, kortom een fijn ziekenhuis om te bevallen.

Omdat we inmiddels zijn verhuisd moeten we voor de 2e naar het Reinier de Graaf ziekenhuis in Delft. We zijn eergisteren daar wezen kijken, de verloskamers vielen in vergelijking met het Bronovo wat tegen. Sommigen hadden geen ramen, maar degenen met raam aan de voorkant zaten 's middags pal in de zon, dus op een warme dag hoef je ook niet blij te zijn als je daar ligt te bevallen, lijkt mij... maar goed, ik zie wel.

 

Ik heb altijd geroepen dat ik gezellig thuis wilde bevallen. Maar toen ik zwanger was was het eerste wat me vriend zei ik bemoei me nergens mee ik volg braaf en als ik iets echt niet mooi vind dan zeg ik het wel MAAAAAAAAAAAAR ik wil wel dat je in het ziekenhuis bevalt.
En ik ben zo blij dat ik daar was ivm spoedkeizersnede.

 

ik wilde vanaf het begin van mn zwangerschap al thuis bevallen. leek mij het prettigst, lekker in mn eigen bed en mn eigen spulletjes om me heen. ik was wel zo realistisch om er rekening mee te houden dat er een kans was dat ik toch naar het ziekenhuis zou moeten. gelukkig mocht ik lekker thuis bevallen. het ging allemaal zo snel dat ik niet eens tijd gehad zou hebben om naar het ziekenhuis te komen. voor mij was het ideaal op deze manier.

liefs doris

 

Ik denk dat het voor iedereen verschillend is. Ligt er ook aan hoe de bevalling enzo gaat.

Ik was voorstander van thuisbevallen, maar nooit meer! Met 10 cm ontsluiting, na 3 keer al geperst te hebben, moesten we halsoverkop naar het ziekenhuis (wat 5 minuten hiervandaan is) omdat de kleine d'r hartslag wegviel. Dus voor mij geen thuisbevalling meer...