Ze hebben bij mij de ontsluiting niet gemeten, dit omdat alles zo snel ging en men de bevalling niet wilde 'aanwakkeren.' Ik denk dat iedereen het op een andere manier ervaart. De weeën waren absoluut heel heftig, dit omdat er geen pauze tussen zat! Of een voldragen bevalling nou meer pijn doet of niet, ik hoop van harte dat ik dat ooit nog eens mee zal maken!!
Natuurlijk ga je dat ooit nog een keer meemaken. Ik vond het heel fijn om op de zw-pagina zoveel mensen te "spreken" die hetzelfde hebben meegemaakt. Dat ontnam mij een beetje het gevoel dat ik iets fout had gedaan en bevestigde dat dit afentoe voorkomt en vaak gewoon pech is. Maar er komt heus nog wel een nieuwe zwangerschap, alleen nu dit goed verwerken want het is heel wat! Heel veel sterkte!!
Dank je meis...Ik merk inderdaad dat ik het fijn vind om diegene die hetzelfde hebben meegemaakt hier te spreken. XX
Gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochter, en wat vreselijk dat jullie haar moeten missen nu. Heel veel sterkte de aankomende tijd met dit verlies
Beste Lyn1302, Gefeliciteerd met jullie mooie Seraya, maar jammer genoeg ook gecondoleerd. Je verhaal is zo herkenbaar, het gevoel van ongeloof en al die vragen van waarom, of je lichaam je in de steek heeft gelaten e.d. Heb je het gedicht van Jacq85 op Jayden* & Dylano* 4-4-2008 gelezen? Die gaf me echt extra rust en vrede. Hoe gaat het inmiddels met je? Het is inderdaad fijn om met lotgenoten te spreken, het helpt echt en je krijgt veel steun, liefde en begrip. Wat een mogelijke cervix insufficiëntie (CI) betreft .. Als jij en je partner dit groot verlies hebben verwerkt en klaar zijn voor een volgende poging, zou ik jullie van harte aanraden om de volgende keer bij een Gyn te zijn, want die is wel in staat om o.a. d.m.v. van echos van de bmm mogelijke CI in de gaten te houden en eventueel een cerclage te laten plaatsen. Ik was jammer genoeg bij mijn 2de zw niet bij een Gyn geplaatst met als gevolg dat ze te laat zeker wisten dat er sprake was van CI (hoogwaarschijnlijk de eerste keer ook), waardoor ze niet op tijd een cerclage hadden kunnen plaatsen en we onze Isabella moesten verliezen. Bij de controle in ZH had ik geen ontsluiting, maar vruchtzakje met vruchtwater hing wel buiten. En daarna lag ik bijna 2 dgn met weeën en ontsluiting van 2-3 cm die weer weggingen. Ik wens echt niemand maar ook niemand om een bevalling van een vroeggeboorte te moeten meemaken, en zeker niet 2x achter elkaar! Hoe ging het met de eerste afspraak na 2 weken? Was het zwaar om weer in ZH te zijn? Ik vind het heel mooi dat je tatoeage hebt laten zetten. Ik wilde dat doen bij onze eerste sterretje, maar ik wist niet zeker waar ik die zou willen plaatsen. Ik wilde een eigen creatie van een vlindertje en ster, aangezien ik niet echt een ingeving had hoe hij wilde heten. Tot heden blijf ik hem E* noemen. Met ons dochtertje heb ik meer tastbare aandenken, bijvoorbeeld haar hand- en voetafdrukken staan aan onze hoofduiteinde en een exemplaar heb ik in mijn portemonnee.
@78RLs1, bedankt voor je bericht. Ik had afgelopen dinsdag een afspraak in het ziekenhuis. Vond het wel moeilijk hoor, al die dikke buiken om me heen. Maar ik moet de volgende keer onder controle staan bij de Gyn, mag niet eens bij de verloskundige. Waar ik aan de ene kant wel blij om ben, al zijn de verloskundige waar ik bij zat wel heel vertrouwd. Ook waren zij echoscopisten dus geeft een goed gevoel, ondanks dat het is mis gegaan. Hier konden zij niets aan doen. Over 2 weken heb ik nog een gesprek met de gyn, ik ga hier inderdaad ook alles vragen met betrekking tot een volgende keer. De assistent zei al dat mijn BMM dan in de gaten gehouden zal worden en inderdaad kunnen we tegen die tijd bekijken of er een eventuele cerclage geplaatst gaat worden. Ik wil er absoluut alles aan doen om te voorkomen dat dit nog een keer kan gebeuren. Wat een verschrikkelijke ervaring moet dit voor je zijn! Mooi dat de afdrukjes van Isabella bij jullie bed staan. Ik heb haar naam en handafdruk op mijn pols staan, zal binnekort even een foto plaatsen. Zo is ze voor mijn gevoel toch altijd bij me! Ik ga zeker het gedicht even bekijken, dank je!
Heb pas twee weken geleden exact hetzelfde meegemaakt. Mijn zwangerschap ging al niet heel voorspoedig vanwege vele bloedingen. De oorzaak hiervan is nooit ontdekt, maar voor de zekerheid stond ik onder controle van het ziekenhuis in plaats van de verloskundige. Twee weken geleden had ik last van buikpijn onder in mijn buik. Omdat ik dacht aan bandenpijn ben ik even in een warm bad gaan zitten, geen idee dat dit weeen waren!! Nadat ik uit bad kwam kon ik niet meer lopen van de pijn. Snel mijn vriend gebeld en het ziekenhuis. We moesten direct komen, omdat ik niet meer te vervoeren was in de auto ben ik uiteindelijk met de ambulance naar het ziekenhuis vervoerd. Nog geen 15 minuten later is onze lieve zoon geboren na 23 weken en 1 dag. Hij zag er zo mooi en goed uit!! Wat is dit oneerlijk, wat is er nu toch mis gegaan, had ik wat kunnen doen.... zoveel vragen maar wie weet krijg ik daar nooit een antwoord op. Pas over 3 weken hebben we een gesprek met de arts in het ziekenhuis, hopelijk krijgen we dan wat antwoorden.... Maar mijn lieve kleine mannetje krijgen we nooit terug, dat doet zo'n pijn!!
Sterkte Anne in deze moeilijke periode. Maar wel gefeliciteerd met jullie prachtige zoon, die helaas maar kort bij jullie mocht blijven.
Zoals beloofd hier een foto van mijn tatoeage. Haar naam is geschreven in mijn eigen handschrift en haar handafdruk is op ware grootte!
Vorige week naar het ziekenhuis gegaan... Uit mijn onderzoeken kwam niets. Ook hebben ze de placenta onderzocht. Misschien kwam daar een infectie uit, zo'n vaag verhaal! Ze weten het niet. Tevens is er waarschijnlijk/misschien een bloeding geweest in de placenta wat veroorzaakt wordt door een stolsel. Maar ook dit weten ze niet zeker. Het rare van dit alles vind ik dat Sareya gewoon nog leefde, zij is tijdens het persen overleden. Vanaf nu heb ik 4 afspraken gepland staan; KNO arts (had de week ervoor een soort van keelontsteking, misschien dat dat er iets mee te maken heeft kunnen hebben) Uitgebreid baarmoeder onderzoek, dit om te kijken of er misschien een schot in zit. Uitslagen van de Obductie en nog een bloedstollingsonderzoek. Wij wilden eigenlijk wachten op mijn cyclus en het dan allemaal op zijn beloop laten, gewoon kijken wat er gebeurd. Helaas kan dat nu niet aangezien ze dat bloedstollingsonderzoek pas 3 maanden na je zwangerschap kunnen doen. Aan de ene kant heel vervelend, want als daar niets uit komt, zijn we alweer 4 maanden verder. Maar aan de andere kant zou ik het mezelf nooit vergeven als daar wel wat uit vandaan komt en dit simpelweg te verhelpen is met elke dag een aspirine te slikken. Wat is dan nog die 3 maanden! Pfff....Zo'n bezoekje hakt er wel weer in hoor! De onzekerheid en de angst voor een volgende keer zijn groot....
Jeetje meis, met tranen in mijn ogen heb ik hier jouw verhaal gelezen. Gefeliciteerd met de geboorte van jullie prachtige dochter en gecondoleerd, zo oneerlijk dat jullie haar zo vroeg hebben moeten laten gaan. Heel erg spijtig dat ze in het ziekenhuis de oorzaak niet weten. Ik hoop dat er iets uit het bloedstollingsonderzoek naar buiten komt. Hier ook erg veel angst voor een eventueel volgende zwangerschap. Vrijdag hebben wij de nacontrole bij de gyn en 6 weken daarna mogen wij weer een afspraak gaan plannen bij de fertiliteitspoli. Wat heb je trouwens een onwijs mooie tattoo laten plaatsen. Manlief en ik willen ook graag een tattoo voor Tristan* en Kyra*. Het is alleen dat we niet goed weten wat... Heel veel sterkte meis.
Hey meis, Dank je! Ik ben ook erg blij met de tattoo! Mijn vriend kwam met het idee van haar afdruk, en ik ben zo blij dat we dat hebben gedaan. Aan de andere kant van mijn pols staan 2 hartjes, alleen de lijnen in het rood, die als 2 schakels aan elkaar verbonden zijn. Dit wilde ik al laten zetten als ze was geboren... Pff ik hoop ook echt dat er wat uit de onderzoeken komt en dat we in ieder geval een plan van aanpak kunnen maken voor een volgende zwangerschap!! Hoe is het met jou? Zal ook even op jou topic reageren over het werken.
Het gaat redelijk, had toestraks weer even een dipje. Ik had het er met mijn moeder over of zij in mijn toestand gelijk een gesprek bij de fertiliteitsarts zou plannen en toen begon zij erover dat ik dan wellicht er goed aan zou doen om mijn kaarten en spulletjes voor Tristan en Kyra van mijn dressoir af zou kunnen halen en in hun bewaardoos zou kunnen doen. En dan een kleiner stukje op het dressoir gebruiken voor hun. Ik voelde zoveel pijn van binnen, kan het gewoon nog steeds niet opruimen......
Lieve schat, ook gewoon niet doen dan hoor! Wanneer het voor jou goed voelt komt dat vanzelf en zo niet, dan niet! Ze horen erbij! Ik heb alle kaartjes op een stapeltje liggen en ben nu bezig met een mooi foto/plakboek te maken. Dus alles wat ik gekregen heb ook aan kleertje e.d. heb ik gefotografeerd. Die dag dat ik dat deed was wel moeilijk, maar daarna heb ik de kleertjes opgevouwen en in een tas gedaan. Deze staat nu in de kast. Mijn foto's zijn al binnen dus ik ben nu met het boek bezig, waar werkelijk alles in komt! Vanaf het begin, foto's van het behang, meubeltjes, kleur van de muur, ideeën over het geboortekaartje, wat ik van wie gekregen heb enz. Tot aan de mooie foto's van haar. Ik merk dat ik het wel steeds uitstel. Vind het moeilijk om weer te beginnen, maar als ik eenmaal bezig ben komen er steeds meer mooie herinneringen naar boven. Ook wil ik mijn hele verhaal erin zetten, geschreven, alleen dat is nog even te moeilijk op dit moment, maar dat komt vanzelf...
Thx lieverd. Ik denk dat ik het inderdaad zo laat staan als het nu is.. voorlopig. Er komt vanzelf wel een dag dat ik het op wil ruimen. Maar nu nog even niet. Zo'n boek wil ik ook gaan maken. Met "echte" foto's, dus niet zo'n online album maken. Met ook het geboortekaartje, zwangerschapskaarten etc etc erin. Ik kan het alleen nog steeds niet, vind het heel knap dat jij er al aan begonnen bent meis!
IK zie dat je ook uit Haarlem komt. Misschien kan dit berichtje je hoop geven. Mijn vriendin beviel vorig jaar januari met 18 weken van een zoontje. In het KG. Ook bij haar was het een beetje vaag wat het nu was. Ze werd weer zwanger en werd streng in de gaten gehouden. Ze kreeg met 17 weken harde buiken en het voelde weer net als in januari. Ze heeft verplichte rust moeten houden tot aan de bevalling en is onder controle gebleven bij de gyn in het KG. Toto 26 weken iedere 2 weken een echo voor de bmm. En nu is zij in december bevallen van een prachtige zoon. Precies de dag dat ik je hier sterkte wenste heb ik hem voor het eerst in mijn armen gehad. Ik wil je zeggen dat er echt nog een kindje op je wacht die jou net als *Sareya jou als mama wilt.
Hi Lynn, wat een prachtige naam heb jij trouwens en je mooie dochtertje ook, die hoor ik niet zo vaak, wat voor betekenis heeft de naam? Ons dochtertje heet Lieke* inmiddels 9 mnd geleden geboren en gestorven, ze heeft nog eventjes op mijn buik geleeft.. Maar vanwege haar zeer ernstige hartafwijking was dat al een wonder op zich.. Haar naam betekend, de onbekommerde, en is afgeleid van Angelica wat Engel betekend. Al hebben we haar naam al vanaf het begin van de zwangerschap uitgekozen. Je reageerde deze week in "ons topic" waar je van harte welkom bent, zo fijn om een plekje ergens te hebben, al is het online, waar je echt je hart kunt luchten, en waar mensen begrijpen waar je doorheen gaat! Ik lees dat je al druk bezig bent geweest met een herinneringsboek, knap hoor! Hier ook het hele verhaal opgeschreven, ben nog bezig nu ook ivm de nieuwe zwangerschap, hoe ik dit allemaal beleef, en vooral hoe verbonden ik ben en blijf met mijn overleden dochtertje. Wat vervelend voor je dat er nog zoveel vragen zijn omtrent het plotselinge bevallen van je dochtertje Sareya, ik hoop dat je/jullie niet lang hoeven te wachten op duidelijkheid, lijkt me zwaar om het niet te weten, al wordt de pijn er niet minder van, maar het kan je helpen in het acceptatieproces. Ik lees dat je in afwachting bent van het bloedstollingsonderzoek, spannend.. Bij ons is er een erfelijkheidsonderzoek geweest, ook pas na enkele maanden uitslag hiervan ontvangen. Zelf kon ik de eerste tijd niet aan een nieuwe zwangerschap denken, ik heb een gezonde zoon van 4, maar toen we hoorden van onze arts dat we niet erfelijk belast zijn, en het "domme" pech is dat ons dochtertje zo'n vreselijke hartafwijking had, kwamen de moedergevoelens weer terug, en durfde weer na te denken over zo'n klein hummelke in mijn armen. Ook vond ik het vreselijk moeilijk om anderen wel te zien zwangeren, en gezonde baby's kregen.. Na 5 maanden zijn we er weer voor gegaan, ik heb heel bewust de uitgerekende datum afgewacht, en die maand erop was ik al zwanger. Onvoorstelbaar wonder! Zeker als je weet dat we voor onze kindjes meestal langer dan een jaar/anderhalf bezig waren.. Zelf kijk ik nu terug, nog zo pril, maar wat kan het allemaal ook snel weer gaan, denk dat ik je dat wil meegeven, nooit gedacht dat ik nu alweer 20wk zwanger zou zijn! De onbevangenheid is er vanaf, maar als je geniet is het zo intens diep! De zorgen en angsten zijn altijd op de achtergrond aanwezig merk ik zelf, maar laat me er niet door leiden, dit kindje mag er zijn, en geef ik alle liefde! Het is nu meer noodzaak geworden om te genieten Meid, wens je zoveel goeds toe voor dit jaar! Ben benieuwd wat voor tattoo je hebt gezet, en MissQ jij denkt ook na over een tattoo? Ik heb het idee van een vogeltje die uitvliegt, misschien op mijn onderarm, maar dat komt ook nog. Vind de hartjes die met elkaar verbonden zijn heel mooi, en symbolisch!
@Meara Je laatste zinnetje deed de tranen weer naar boven halen! Bedankt voor je lieve woorden... Wat ontzettend fijn voor je vriendin dat het deze keer allemaal goed gegaan is! Heeft ze toevallig ook een account hier? Het geeft me hoop deze verhalen te lezen! We wonen zelf om de hoek bij het KG, alleen hebben we gekozen voor het Spaarne in Hoofdorp, daar sta ik dus nu ook onder controle. @Vlinderevelien Bedankt voor je berichtje. Ik kwam de naam Sareya ooit een keer tegen in een film, vond het zo'n mooie naam dat die altijd op nummer 1 is blijven staan! Mochten we een meisje krijgen noemen we haar zo. Het heeft geen betekenis en komt tevens nergens voor. Haar 2e naam is Malena (vernoemd naar mijn moeder Magdalena) Wat hebben jullie ook een prachtige naam voor jullie dochtertje! Ontzettend mooie betekenis ook! Ik ben ook zo blij met alle lieve meiden hier op het forum. En inderdaad, iedereen begrijpt elkaar en biedt steun aan elkaar, zo fijn. EN wat ontzettend leuk dat je weer zwanger bent en zo snel ook! Wat een wonder inderdaad. Ik moet zeggen, ik kan niet wachten. Voor ons was Sareya de eerste en de wens om voor een kleintje te zorgen is door deze gebeurtenis nog groter geworden! Van binnen ben ik mama geworden, alleen ik kan mijn moedergevoelens nergens kwijt... Ik heb nu de foto's geplakt van de zwangerschap....nu komt de stap, eerst daar mijn verhaal schrijven of al doorplakken? Ik vind het beide lastig. Ik moet zeggen heb er best wel moeite mee en schuif het nu even vooruit.... Ik heb op pagina 3 geloof ik, ergens een linkje staan met de tattoo erop, kun je hem zien! Het idee van een vogeltje die uitvliegt klinkt ook erg mooi!