Ben ik weer.. zucht. Voel me zo onzeker. Zoals wellicht bekend zit ik hier met een kleine meid met een longontsteking. Sinds maandag AB, dinsdagmiddag en woensdagochtend verneveld en inmiddels koortsvrij. Nog wel kort in de adem, wat past bij het beeld natuurlijk. Nu was ik vanochtend bij de huisarts. Hij wilde haar nog even zien na maandag. Zuurstof gemeten (met zelfde apparaatje als zondag op de huisartsenpost) en ik zag m hangen op 91%, soms 90% en dan weer naar 93/94%. Hij vond het zelf aan de lage kant en ik dus ook wel. Maar op de vraag of we hier nu wat mee moesten, vond hij het van niet. Toch vind ik het laag en ik vind het een beetje .. een soort van eng. Het stelt me gewoon niet gerust. Man gebeld om dit te delen en die zegt; bel de kinderafdeling maar om te vragen. Nu vind ik dat wel weer een grote stap; je belt niet zomaar een kinderafdeling zonder doorverwijzing en in principe staat ze nu gewoon onder behandeling van de huisarts. Het zit me niet lekker. En als het me echt niet lekker blijft zitten, ga ik er absoluut vandaag aktie op ondernemen. Maar wat zouden jullie doen? Of hebben jullie hier ervaring mee? Help.. ik voel me zo rottig hieronder. Ze is goed aanwezig verder, wel wat vermoeid, maar dat is logisch.
Het is inderdaad aan de lage kant maar het schommelt. Lager moet het zeker niet worden. Voor jou geruststelling; bel de huisarts en spreek je gevoel uit, en vraag waarom er niets hoeft/gaat gebeuren hieraan.
Het is inderdaad wat laag maar hier zullen ze haar niet voor opnemen. Is ze aan het hijgen? Goed opletten dat ze niet uitgeput raakt
Ze is kortademig, wel minder dan van de week, maar ik heb het idee wel weer wat meer dan gisteren. Maar goed, gisteren had ze ook die verneveling gehad nog. Het stomme is dat ik geen onrust wil veroorzaken en vooral wil voorkomen dat we zo heen en weer blijven hobbelen, maar het maakt me ondertussen me bloednerveus. Misschien dat ik toch de huisarts nog even bel. gatsie
Heb ook weleens rond die waardes gehad... En ze zullen er ook niet veel aan kunnen doen anders dan de longontsteking bestrijden. Maar het voelt wel heel rot.... Je bent in no time buiten adem en heel snel moe. Zou niet te veel dingen gaan doen waarbij ze veel moet lopen en rennen. Ik was toen al moe van 1x de trap oplopen zegmaar
Ik vind het heel lastig allemaal. Ik ben ten eerste beïnvloed door een eerdere ervaring, die ik continu probeer los te laten, want ze was toen anderhalf, dus dat is een heel ander verhaal (zei de kinderarts gisteren). En ten tweede ook; als we het zuurstof niet hadden gemeten, hoe had ik dan gereageerd? Haar temp. is van 36.4 naar 37.0 gegaan in korte tijd, maar dat is bij lange na geen verhoging. Ze ziet er wel rood en warm uit (daarom wilde ik even checken). Wat me wel opvalt is dat ze weer heel snel vol begint te lopen en wat meer "hijgt" dan gisteren. Maar ze wil gewoon nog wel wat eten en drinken en een spelletje doen. Dus daarin geen reden in principe om te zeggen; het gaat niet goed. Maar ik weet ook dat ik een kind heb dat zelfs bij 40 graden nog niet in slaap zou vallen van vermoeidheid. Als, dan is ze echt ongekend beroerd. Ik hou het maar even in de gaten. Als het te gek wordt, dan ga ik echt bellen. Desnoods ook na vier uur. Het gaat om mijn kind natuurlijk. Maar nogmaals; ik wil ook niet overkomen als één of andere neuroot die van dokter naar dokter wil rennen. Ik ben zo bang dat ik andere mensen hiermee in de weg zit, die echt hulp nodig hebben.
Mag ik je een heel belangrijk advies geven dat ik echt heb geleerd: Luister naar je moeder gevoel! Wanneer JIJ vind dat er een dokter nodig is moet je dat doen. Jij kent je kind door en door.
Bel de HA op en geef aan dat ze meer hijgt en dat je het niet helemaal vertrouwd... Als ze deze week opgenomen is geweest kun je ook de afdeling bellen met je vraag. Dat is heel normaal! Sterkte.
Dt is idd ook mijn ervaring met een longontsteking. Zelf veel puffen met ventolin. Hier bij een longontsteking was het wel elke 3 uur 2 of 4 pufjes. Ook snachts ervoor wakker maken. Dit was op advies van de longarts. Helaas heeft onze oudste 9x een longontsteking gehad. (Vernauwing linkerlong en astmatisch) Beterschap en als je het niet vertrouwd terug naar de huisarts.
Als je het echt niet vertrouwd ga dan aub naar een arts terug. Je kindje heeft wel een longontsteking en dat is niet zomaar iets! Je kan ook naar de ehbo van zkh waar je kindje opgenomen heeft gelegen. Een paar dagen na een opname is dat niet gek en zal niemand raar vinden.
Jullie hebben helemaal gelijk. Ik ga nu even wel het beeld van het percentage loslaten en kijken even naar het gedrag en temperatuur in het algemeen. Lastig, maar ik ga het proberen. Voor nu zou ik het niet nodig vinden om te bellen, maar als het toe gaat nemen, doe ik het wel. Ze is alert, kan nog lachen, wil nog wel een snoepje, niet veel eten, maar dat vind ik niet erg. Ze drinkt ook tussendoor. Wel minder dan anders, maar nog wel genoeg (ze plast en heeft ontlasting gehad) Ik ga het heel goed in de gaten houden en als papa straks thuis is en hij vindt het anders, dan gaan we ook actie ondernemen. Pff..
Herken je gevoel heel erg, zo zitten wij ook altijd. Gelukkig hebben we nu een saturatiemetertje thuis.
Mja ik ben natuurlijk geen klein meisje he.. Maar toen ik zo'n lage saturatie had... Ook dankzij een longontsteking dus. Voelde ik me echt prima... Niets mis met me! Eetlust, zin om wat te doen enzo.. Zolang ik maar gewoon relaxt op de bank bleef zitten want je hebt gewoon echt heel weinig lucht en dat merk je met name als je wat doet. Lekker boekje gelezen op de bank, boterhammetje gegeten, koffie gezet... Allemaal prima. Tot ik dacht.. Even nieuw boek pakken boven! Ik was gesloopt... En toen moest ik nog naar beneden dus. Dus ik denk... Dat het wel goed gaat met je moppie hoor.. Afgezien van dat ze natuurlijk wel nog ziek is. Maar ben het wel eens met se mensen hier.. Als je het niet vertrouwd moet je gewoon de dokter even bellen. Desnoods telefonisch consult. En je bent de goede man heus niet tot last... Hij is namelijk huisarts
Er komt ook ineens een vraag omhoog ploppen; want wat kun je eigenlijk doen als die saturatie laag is? Behalve bij grote nood zuurstof toedienen zeg maar. Meer dus het; hoe handel je dan? Destijds was het een opname, maar toen was ze doodziek natuurlijk.
Mja bij mij deden ze niks... Ja uitzieken op de bank.. Maar ik ben geen 4.. Dat zal wellicht verschil maken. Ik zou gewoon even bellen om advies. Kun je ook vragen if je evt zelf nog iets kunt doen. Ben alleen bang.. Dat het afwachten is. Deel van d'r longen werkt gewoon nog niet dankzij de longontsteking.. Dat heeft een beetje tijd nodig. De vraag is dan alleen.. Wat kun je doen om het minder onprettig te maken en het herstel te bespoedigen.
Hoi, Mijn zoontje heeft ook behoorlijk vaak long ontsteking. Puffers en medicijnen. Paar keer opgenomen geweest en die mocht nooit naar huis voordat de saturatie boven de 95 zat. Ik volg altijd m'n gevoel ook al lijk ik dan een zeur. Ik heb er nog nooit naast gezeten. Als je het niet vertrouwd gewoon bellen!! Succes!
Ik ben echt heel blij met jullie reacties! Ik heb haar vandaag goed in de gaten gehouden en hoewel ze kort in de adem zit, was ze verder wel alert en wilde ze ook gewoon wel spelen en alles. Ook bleef haar temperatuur gewoon netjes en dus heb ik nog even niets gedaan. Toch hou ik het wel goed in de gaten en heb ik één ding met mezelf afgesproken en dat is het volgende; ik ben geen zeur en als ik denk dat er iets niet klopt, dan bel ik een dokter of een dokterspost. Want inderdaad; beter een keer teveel bellen dan niet en dat het wel echt mis is. En ik weet van mezelf ook dat ik daarin echt het onderscheid wel kan maken tussen belangrijk en niet belangrijk.
Sterkte, deze situatie hadden we vorig jaar met kerst en er na, de jongste had toen ook longontsteking en lag met rs virus in het ziekenhuis met een maagsonde, ik er naast. Als hij in slaap viel, gingen de alarmbellen af, dan zakte hij onder de 90, dacht 89 of 88. Toen hij naar huis mocht, waren we nog heel lang onzeker. Twee weken later zat hij weer tegen longontsteking aan, maar hoefde net niet opgenomen te worden. Vanaf de lente tot nu is het gelukkig goed gegaan, maar wat is het naar he. Ik wil je dan ook veel sterkte wensen en als je het niet vertrouwt, gewoon bellen!