In onze vriendengroep hebben we en traditie dat we met de meiden voor d bijna uitgerekende zwangere en babyshower organiseren. Niks geks, gewoon gezellig bij elkaar, iedereen zorgt voor wat lekkers of wat te drinken. Iedereen legt tussen de 5,- en 7,50 uit en daar worden dan wat kleinigheidjes van gekocht. Nu was die traditie er niet vanaf het begin maar zo'n beetje bij de tweede ronde baby's. Onze tweede ging niet goed, dus geen babyshower. Nu de derde was mijn roze welk niet echt aanwezig maar juist daarom verheugde ik me er wel op, om zo nu en dan wel op die roze wolk te kruipen. Maar toen kwam onze zoon dus te vroeg, dus weer geen babyshower. Vandaag kreeg ik de uitnodiging van degene na mij en ik merk dat ik er nu toch wel heel erg van baal. Het gaat me niet om de shower, hoor, meer om het gebaar. Als iemand er nou nog iets over had gezegd, maar zo is het (weer) net of ik niet zwanger was. Ik weet het, ik moet me niet zo aanstellen, het is totaal niet belangrijk, maar ik merk dat ik nu ook totaal geen zin heb erin. Ook geen zijn om er energie in te steken of überhaupt om te gaan. Het steekt!
Ik begrijp heel goed dat het steekt!! Vind het zelfs gek dat niemand heeft geopperd om jou nog een keer in de watten te leggen! Al is het dan op een andere manier! Ik zou er ook geen zin meer in hebben om mijn best te doen. Het gaat niet om de cadeautjes maar het geeft wel een fijn gevoel als ze iets voor je geregeld hadden! Gewoon om je te steunen in pittige tijden! Het valt zo in zo op dat mensen zonder prematuur echt niet beseffen wat ze zeggen en doen! Ik word gek van de opmerkingen als: wel fijn dat je nu lekker kan doorslapen en de bevalling was zeker heel makkelijk!
Herkenbaar! Heb aankomende zaterdag een showen en vind toch lastig! Mijn partij ging ook niet door ivm met plotseling komst van mijn zoontje....vind ook jammer dat er helemaal niks meer gedaan is naar thuiskomt kan je ze de niet op aanspreken??
@lunap, nee. Dan gaan ze het misschien alsnog doen en het moet vanuit henzelf komen. Niet vanuit mij, dan hoeft het niet. Btw, mooie naam heeft je zoontje :-D zo heet de mijne ook.
Ik zou denk ik ook niet gaan en desgewenst eerlijk uitleggen waarom niet... Dus ik heb geen zin, omdat ik het jammer vind dat ik de mijne (weer) heb moeten missen. Kunnen ze zelf bepalen wat ze ermee doen toch?! Ik hoop voor je dat ze alsnog iets leuks voor je organiseren! Knuf.
Jij zit nog midden in je verwerkingsproces van de vroeggeboorte hoor. Het is heel logisch dat je nu niet naar een babyshower gaat. Ik heb de eerste maanden na de bevalling ook de kraamvisites ontweken. Kon het psychisch niet aan om een gelukkige moeder in haar thuisbed met een reusbaby in armen te gaan bewonderen. Het was echt een rouwperiode. Als prematuurmoeder rouw je om de periode en de fase die je ontnomen is. Dat is heel natuurlijk en begrijpelijk. Ik zou het ook gaan uitleggen aan vrienden...
op zulke momenten (die iedereen wel op een of andere manier herkent denk ik) bedenk ik maar altijd "wil ik zo zijn als zij" het antwoord is direct nee, dus dan ga ik altijd met opgeheven hoofd en plaats dan wel een opmreking met een lach "heb jij eens geluk dat die van jouw niet zo snel is gekomen" als het echte vrienden zijn, pikken ze de opmerking eruit en zullen ze in ieder geval begrijpen dat je het niet hebt gewaardeerd
Senna, dat is een goede! Inmiddels is de babyshower volgende week en ik heb aan de 'hoofdorganisator' laten weten niet teveel op mij te rekenen. Ik heb elke keer meegedacht en meegeholpen. Nu vind ik het gewoon pijnlijk elke keer als het erover gaat. Een moe gevoel overvalt me ook steeds dan. Ik vind het enorm kinderachtig van mezelf maar ben zo teleurgesteld! Ik merk dat ik nu ook zo'n instelling heb "dan stikken zij er ook maar in". Ik had het mezelf ook gegund. Baal ervan. Dat ik te vroeg bevallen ben, dat er daarna niks is gedaan (nu was dat natuurlijk lastig met verblijf in rmcd huis en daarna zoon nog in zkh, ik neem het ze dan ook niet kwalijk), maar vooral dat niemand gewoon ZEGT dat die van mij niet gewest is. Dat zou al zoveel schelen. Dat ze in de gaten hebben dat er een is vergeten. Hoewel, ik denk dat als het bij een ander was geweest ik wel had geopperd om naderhand nog wat te doen zodat die persoon krijgt wat die verdient. Al is het een high tea of zo. Gezellig samen. Het gaat om de verrassing. En in dit geval de erkenning.
Jammer dat ze niks meer gedaan hebben? Je kan je afvragen waarom die hele showers gegeven worden eigenlijk