Finn heeft de laatste tijd erg last van driftbuien. Owee als hij iets niet mag, of het nou een koekje is of aan de wasmachine komen, is het drama. hij sparteld de hele kamer door, gilllen en schreeuwen. met zn hoofd tegen de grond aan slaan. En het houdt ook niet snel op. Ik weet dat het een fase is, maar ik vind het heel moeilijk om er mee om te gaan. Wat moet ik doen in zo'n situatie? wat doen jullie?
Als Aaron een enorme driftbui heeft omdat hij zijn zin niet krijgt en ik krijg hem niet rustig door uit te leggen waarom het niet mag, stuur ik hem naar zijn kamer. Dan raast hij daar even uit en daarna is het goed. Werkt hier heel goed tot nu toe. Eerst werd hij op de stoel gezet als time out, maar dat werkte op een gegeven moment niet meer. Succes. Vind dit persoonlijk een beproeving van mijn geduld .
Ik ben blij dat ze hier niet gaan 'bonken' tijdens die buien. Dat las ik altijd vaak, en dan zou ik echt niet weten wat te doen. Maar bij driftbuien probeer ik heel rustig en 'koelbloedig' te blijven, en leg uit waarom iets niet lukt/mag/kan enz. Bij driftbuien zonder enkele reden (en die zijn er ook vaak ), valt weinig uit te leggen, en dan laat ik ze gewoon gaan. Bij echt hysterisch worden, en keer op keer driftbuien gaan ze hier ook even naar hun kamer. Na 2min zijn ze weer afgekoeld en dan kom ik kletsen en leg het uit en gaan we weer leuk spelen.
Ik doe net zoals adi alleen helaas bonkt de jongste wel, en moet er goed om denken want anders krijg ik een kopstoot ook bonkt hij veel op de grond maaar laat hem uit rasen (hoort echt bij de ontwikkeling) en gebeurd het x op x dan zet ik hem apart
Heel consequent blijven en NEE blijft NEE dan is het het snelst klaar. Ik heb een net 1-jarige met driftbuien incl krijsen,hoofdbonken en over de vloer zwemmen als hij iets wil wat niet mag.En inderdaad op schoot moet ik oppassen dat ik geen kopstoot krijg, zet hem dan op de grond of houd hem stevig vast als het niet kan (hij loopt nml nog niet los). Wat een verschil met dochter die er heel zelden eens een had.
Hier gelukkig maar sporadisch echte driftbuien (wel zeuren, huilen, drammen; tot in den treuren ). Maar niet echt door t lint gaan. Mijn nichtje heeft wel dat hoofdbonken gedaan, lijkt me ook vreselijk moeilijk. CB zei toen dat ze t t beste konden negeren, want was aandacht trekken (ze deed dat ook zonder driftbui). Pff lastig hoor!
hmm wij waren ooit bij iemand wiens kindje dat ook deed zij schoof er een kussentje tussen als het echt op bijv. de vloer gebeurde. inmiddels is het over hoor.. ondanks dat het niet volledig genegeerd werd
Hier ook zo eentje. Vooral in de supermarkt, ze wilt niet in het karretje zitten en dat laat ze dus ook duidelijk merken!!!! Ik reageer er niet op, hoe meer in reageer hoe erger het wordt. Thuis, als ze dat doet, gaat ze in de hoek. Geen speelgoed, niet praten en ga daar maar afkoelen. Zodra ze stopt met krijsen leg ik uit dat ze daar zit omdat ze zo lelijk doet tegen ons. En dat mag natuurlijk niet. Dan is het sorry en krijgen we een kus. Eerst had ze er een paar per dag, van die buien nu nog maar enkele per maand Gaat allemaal over