Vorig jaar oktober ben ik begonnen met hardlopen. De jongste ging naar school en ik besloot mijn extra tijd te gebruiken om te...hardlopen. Alle begin is moeilijk, maar na een tijdje kreeg ik de smaak te pakken. In maart liep ik voor het eerst 14,5 km. Helemaal niet supersnel, maar ik voelde me er goed bij. Vervolgens kocht mijn man zo'n professioneel hardloopblad voor me, gewoon aardig bedoeld. Maar ja, daar stonden dingen in waar ik me eigenlijk helemaal niet mee bezig wilde houden, tijden waar ik niet aan kon tippen, dames met een atletische bouw die ik met de beste wil van de wereld toch nooit zou behalen... Dat demotiveerde in eerste instantie, maar ik besloot me niet te laten kennen en het beste uit mijzelf te halen. Vervolgens hadden ze hulpouders nodig op school en ik besloot me daarvoor aan te melden, want die paar keer overslaan met hardlopen zou ook zo erg niet zijn. Dat was niet zo'n beste gedachte, want wederom zette ik mijzelf op het laatste plan, want inhalen kon ook niet 's avonds, doordat ml avonddiensten draait. Steeds minder ging ik trainen, terwijl ik steeds snellere tijden van mijzelf begon te verwachten. Toch weer opgepakt en toen kwamen de complimenten. 'Joh, kijk je uit dat je niet teveel afvalt?', 'Je moet er niet in doorslaan, hoor' en 'Zo, jij bent echt goed bezig, wat zie je er goed uit.' De mening van anderen... Tel daar nog wat rugklachten bij op en... de klad kwam erin en ik ben niet meer gegaan, nu twee maanden geleden. Ik bracht de kinderen altijd in mijn hardloopoutfit naar school, omdat ik het fijn vond om gewoon door te gaan en nu maak ik me ook opeens druk om weer in outfit naar school te gaan, omdat ik niet lekker meer in mijn sportmodus zit en anderen dat hebben opgemerkt, doordat ik dit schooljaar nog niet in mijn outfit naar school ben geweest. Weer de mening van anderen... (alsof zij zich er druk om maken) Ik was begonnen uit 'liefde voor mezelf', om eens iets te gaan doen wat ìk graag wilde, waar ik me in kon uiten. Vervolgens heb ik alles om zeep gebracht door wat ànderen van me verwachtten. Hoe goed bedoeld ook van mijn man, hoe lief bedoeld ook naar mijn kinderen toe, hoe aardig ook van de mensen die me complimentjes gaven... Het ging niet meer om mij, wéér draaide alles om anderen. Dat bedoel ik niet rot, maar doordat anderen zich ermee gingen bemoeien, werd iets waar ik voor mezelf mee begonnen was niet meer iets dat ik voor mezelf ging doen. Vervolgens ben ik ook weer ongezonder gaan eten; meer gaan snoepen en nu zit ik niet meer lekker in mijn vel. Maar... deze week weer nieuwe ronde, nieuwe kansen. Ik ga het hardlopen weer oppakken en ik weet: alle begin is moeilijk, maar ik moet gewoon de focus op mijzelf leggen, want alleen dan ga ik het volhouden. Geen tijden willen neerzetten die ik niet ga halen, niet luisteren naar de mening van anderen, alleen maar ik en de wind door mijn haren. Ik wil dat gevoel weer terug van qualitytime voor mijzelf. Ik ben benieuwd naar jullie redenen om op te geven of juist door te gaan.
ik houd vol omdat ik slanker en strakker wil worden. ik vind het een heerlijke uitlaadklep, effe niks aan mn hoofd, geen blerende kinderen . en het heerlijke gevoel na afloop, beetje dizzy en moe en voldaan.
Ik moest stoppen met hardlopen vanwege een blessure. Mis het na al die jaren nog steeds! Sportschool houd ik niet vol, omdat het zoveel tijd kost (dat vond ik dus zo fijn aan hardlopen: gaan wanneer je wil) en omdat mijn sociale leven te druk is. Kwestie van verkeerde prioriteiten dus. Ach, ik ben hartstikke slank, eet gezond en beweeg dagelijks. Dus zo erg is het ook niet.
Ik houd het vol omdat ik iets doe wat ik heel erg leuk vind. Eerder was sporten iets waar ik me toe moest zetten...nu moet ik me juist ertoe zetten om niet elke dag een zware training te doen... ( 1 dag of 2 dagen rust is beter)
Ik houd vol omdat ik het oprecht leuk vind! Vind het heerlijk om even te rennen en over dingen na te denken of juist los te laten. Ook os het een momentje voor mijzelf, en die zijn zeldzaam momenteel met twee kleintjes. Daarbij vind ik het heel belangrijk om in conditie te blijven
Ik houd het vol omdat ik het heerlijk vind! Hardloopschoenen aan, dikke kus voor man en kinderen, deur dicht, verstand op nul en rennen! Heerlijk! Meestal zo'n 3x in de week 10km. Ik kom dan als herboren terug thuis... Nou ja, het herboren voel ik me wel meestal pas na de douche En ik houd het vol omdat ik me fitter voel, gezonder, er is nu ook 18 kg af (ook door op mijn eten te letten hoor, niet alleen door sporten)
Ik houd het vol omdat het me fit maakt en ik weet dat ik daardoor gezond blijf. Geen cholesterol of toren hoge bloeddruk krijg . Voor de bloeddruk heb ik plas tabletten. Door het 3 keer soms vier keer sporten voel ik me fit en wil buikje ook strakker hebben en houden. Op moment val ik niet meer af , maar geef me geen reden te stopen juist door te gaan.
Ik houd het hardlopen vol omdat Evy mijn beste vriendin is! Ik heb de Evy app gedownload en ben gewoon begonnen. Ik had toen wel vakantie en kon direct drie keer in de week lopen. Ik merkte dat mijn conditie ondanks jarenlang niets doen best aardig was. Ik kon lessen overslaan. Ook merkte ik dat ik mijn afstand steeds weer wilde verbeteren. Ook dit lukte steeds. Dat gevoel, tegen jezelf lopen, vind ik heerlijk. Ik loop nog steeds en doe vanmiddag mee aan een wedstrijd. Ik kan gerust twee weken niet lopen vanwege een zeer drukke baan maar kan het dan ook zo weer oppakken. Nu het sneller donker wordt, baal ik. Ik denk dat ik verder ga lopen in een sportschool al heb ik wel allemaal reflecterende kleding en spullen gekocht om toch nog buiten te kunnen lopen. De overwinning op mezelf, dat is mijn grootste beloning.
Ohh wat veel hardloopdames hier! Leuk is het he!! Ik ben nog steeds op zoek naar een geschikt alternatief.
Het hardlopen staat nu op een laag pitje. Daar voor in de plaats sta ik minimaal 3 x in de week op de crosstrainer. Heb niet altijd zin maar wil toch echt nog 2-4 kilo kwijt. Daarnaast voel ik me fitter en geniet ik er grotendeels van de tijd wel van. Net als de rest al aangeeft, verstand op nul en gaan. Xxx
Heee, lekker motiverend om te lezen. Idd. veel hardloopdames hier, wellicht toch het gemakkelijkste te combineren met een gezin en sowieso erg lekker om te doen. Jajaja, ik krijg door jullie berichtjes alvast weer even het gevoel terug dat ik weer even kwijt was Aan de hardloopdames: ergeren jullie je er ook aan als je niet zo snel bent als je zou willen, of hebben jullie dat los kunnen laten of zijn jullie gewoon supersnel?
ik ben een redelijke loper qua tempo. Ik merk dat je, als je eenmaal in een flow zit en dus je tempo gevonden hebt, gewoon lekker door kunt lopen. Dat vind ik lekker. Ik zal nooit een wedstrijd winnen door de snelste te zijn, maar ben wel trots als ik de wedstrijd uit loop en mijn eigen tijd verbeter.
Ik persoonlijk ben ermee begonnen om mobiel te kunnen blijven zo lang als kan... daarnaast is het nu ook gewoon ingebakken in m'n way of life.. ik voel me lekker, fit en bovenal komt het ten goede van mijn lichamelijke klachten. dusssm.. fit, vrolijk, lekker in mijn vel.. maar misschien wel het meest belangrijkste... de rolstoel die een tijd geleden steeds dichterbij kwam, lijkt nu steeds een stukje verder weg te rijden.. en zolang dat alles blijft, zal ik ook blijven knallen!!!
Mol81, daar gaat het natuurlijk ook om: jezelf niet in competitie stellen (is dat een goede zin?) met anderen, maar wel met jezelf. Hoe lang geleden ben jij begonnen met hardlopen? En als je een wedstrijd loopt, hoeveel km. loop je dan? Imensa, een mooiere reden kan ik me niet voorstellen om door te gaan. You go girl!!
Vorig jaar in september zijn we met een groepje begonnen met Aquafit, een avond in de week. Oppas voor de kinders en samen met man en aantal andere dames "de plomp" in. Was druk, maar ontzettend gezellige club. In maart zijn we met drie dames begonnen met hardlopen, om tijdens de zomerstop (april tmt augustus) in beweging te blijven. Twee a drie maal in de week lopen/rennen.... naja bejaardenjoggen was een betere uitdrukking In de zomer is er eentje afgevallen maar een ander er weer bij. Het gaat nog steeds niet snel, maar je hebt wel de stok achter de deur omdat je afspreekt wanneer je gaat lopen. Tweede doorzetter: ik heb sinds maart steeds minder last van "herz-rasen" (mijn hart rende terwijl ik stil op de stoel zat) en nu sinds de zomer is het gelukkig helemaal weg. daarnaast probeer ik thuis ook nog op de hometrainer het een en ander te doen. Derde puntje maar waar ik nog niet veel van merk... ik had gehoopt inmiddels wel iets te zijn afgevallen, maar dat gebeurt bijna niet :x Al vertelden mijn ouders beide gisteren dat mijn figuur is verandert die dachten dat ik was afgevallen
Nee ik ben gewoon supersnel Haha nee hoor, vind het wel fijn om verbetering te merken inderdaad, begon een aantal maanden geleden mer lopen en zat toen op 10 km in een uur, paar maanden verder loop ik de 10 km nu in 50 min, dus dat geeft wel een kick en extra motivatie!
denkend aan het eind resultaat blijf ik altijd volhouden ben nogal een doorbijter kwa sport , nu even niet door de zwangerschap maar 6 weken na de bevalling als het gerust kan begin ik weer met opbouwen eerst thuis en daarna stap ik weer in de les van kickboksen en fitness dikke pik als ik in het begin nog te dik ben en nog gene eens mijn been omhoog krijg met doorzetten ben je binnen een maand weer op gang en binnen ene half jaar kan je weer iemand een flink raak vlak geven en pas ik weer in mijn broekies hahaha
Gestopt met fitnessen omdat ik echt geen verbetering zag in mijn conditie na een half jaar, alleen maar aankwam (5 kilo op een half jaar) en bovendien mijn gezondheid serieus begon te kwakkelen (een epilepsie-aanval wil je echt niet meemaken in een fitnesscentrum). Zwemmen opgegeven omdat de openingsuren van 't zwembad weer maar es wijzigden (omwille van mijn epilepsie moet mijn man mee en dat ging door de nieuwe uren niet) en ik ook weer begon aan te komen. Nu sport ik gewoon niet meer. Ik heb wel geen rijbewijs en hol dus geregeld achter mijn bus, tram en trein . Ik haat bovendien sporten en krijg er helemaal geen goed gevoel bij. Ik let 10 x liever op mijn eten (omdat ik daar wel resultaat van zie en daarvan dan weer blij word) dan te sporten.