Hallo allemaal, Zijn er hier ook meiden met een vriend/man van een ander land/cultuur? Of komen zelf uit een ander cultuur? Ik was namelijk benieuwd naar de verschillen die jullie merken. Mijn man bijv. komt uit Italie en het grootste verschil nu tijdens de zwangerschap is toch wel het zorgsysteem. Je wordt daar veel beter en vaker nagekeken op van alles en nog wat, bijv. elke maand bloedcontroleren. (Ik spreek uit mijn ervaring bij mijn verloskundige, weet niet hoe het overal gaat) Een ander verschil, na de bevalling(sowieso in het ziekenhuis) blijf je een aantal dagen standaard met de baby in het ziekenhuis. Er is daar ook geen standaard kraamzorg zoals hier. Mijn man staat er dus heel erg van te kijken dat je hier na de bevalling als alles goed is binnen een paar uur naar huis mag. Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen!
Leuk topic! Wij zijn beide zo Hollands als ik weet niet wat, dus heb er geen ervaring mee. Maar ben ook wel erg benieuwd naar de reacties!
Owja nog een groot verschil: Iedereen weet de naam al!! Zodra we wisten of het een jongen/meisje werd vroeg iedereen standaard ''en wat is haar naam''?? Nederlandse familie hier vond het vreemd en wilde het eigenlijk niet weten, maar met social media was dat vrij onmogelijk hahaha.
Haha ik herken het, mijn man is ook Italiaans en wij wonen in Italië sinds een jaar. Van mijn dochter ben ik gewoon in Nederland bevallen dus ik merk het verschil heel goed. Dat beter en vaker nagekeken ben ik niet helemaal met je eens hoor. Vaker wel inderdaad, en je krijgt elke keer een echo. Maar dat is alleen als je bij een privé gynaecoloog bent, niet als je gewoon in het ziekenhuis loopt, dan krijg je er maar 3. Bloed prikken ook maar 1 keer gehad. (Ben nu 30 weken zwanger). En ik vind het juist een nadeel dat je moet blijven in het ziekenhuis. In het ziekenhuis hier wil je dat echt niet, daarom ga ik in een privé kliniek bevallen maar zelfs dat is al zo'n verschil met Nederland dat ik er best tegenop zie. In Nederland is het toch allemaal wel wat beter geregeld dan hier, moderner ook vooral. Maar goed, misschien verschilt dat per ziekenhuis
Ja klopt wat je zegt met prive of gewoon ziekenhuis, het verschil is echt groot. En idd in sommige ziekenhuizen wil je echt niet zitten! Mijn man zegt ook altijd, dit is hoe wij het doen en erover denken als familie maar uiteraard kan het binnen een land nog eens verschillen .
Ik woon in Turkije en het lijkt een beetje hetzelfde als in Italie. Je loopt al gelijk bij een gynaecoloog en elke maand heb je een afspraak, de laatste 2 maanden elke 2 weken, de laatste maand moest ik zelfs elke week. Ook altijd een bloedonderzoek. Ook hier werd gelijk naar de naam gevraagd omdat dat dus heel normaal is te vertellen zodra je weet wat het gaat worden Er worden geen thuisbevallingen gedaan, dus je gaat vanzelfsprekend naar het ziekenhuis. Wat mij het meest opviel hier is dat je gewoon kan kiezen tussen een keizersnede en een vaginale bevalling, daarom is het percentage keizersnedes een van de hoogste in de wereld, bijna 50%. Er is uiteraard geen kraamzorg, je bent afhankelijk van je familie en als kraamcadeautjes krijg je goud
Toch wel interessant om te lezen zo die cultuurverschillen. Iedere maand een bloedonderzoek, gedver ben ik blij dat ik in NL woon haha, ik vond 1x bloedprikken meer dan genoeg!! Dat je kunt kiezen tussen een keizersnede of natuurlijke bevalling is hier echt niet haha. Toch raar als je zo de keuze kan hebben, ik heb altijd gezegd wil natuurlijk bevallen. Maar als je bewust kunt kiezen, vraag ik me af hoeveel vrouwen voor een keizersnede zullen kiezen.
Mijn man is ook Italiaans. Het grote verschil is dat er gewoon niets geheim kan worden gehouden. Zijn nichtje is nu zwanger en heel de familie wist het op de dag van de positieve test. De naam proberen we voorlopig voor ons te houden, maar weet niet of we dat nog lang gaan kunnen volhouden.
Mijn man en ik zijn allebei Nederlands, dus daarmee geen ervaring. Maar ik heb wel heel veel italiaanse vrienden. Degene die in Nederland wonen, vertellen trouwens de naam niet van tevoren . Maar een stel die in Italie had wel de naam verteld. Toen hij uiteindelijk werd geboren, dacht ik eerst: "huh, maar dat wist ik toch al?", maar dat kwam dus doordat we de naam al wisten, dat ik even in de war was Ik heb van een van een italiaanse vriendin een italiaans tijdschrift over zwangerschap, bevalling, baby's enzo gekregen. Echt totaal anders dan een nederlands tijdschrift... Sowieso viel me op dat de vrouwen erin veel bloter afgebeeld werden dan in de nederlandse tijdschriften. Maar ook heel veel tekeningetjes en uitleg over hoe je een baby verzorgd. In nederlandse tijdschriften zie je dat zeker niet zo uitgebreid, maar dat heeft natuurlijk te maken met dat er niet kraamzorg thuis komt om je te leren hoe je een baby verzorgd (hoewel je dat dan ook wel in het ziekenhuis te horen krijgt, lijkt me?). Ik vond het wel grappig om te lezen!
Grappig om te lezen! Toen ik zwanger werd van de eerste woonden we nog in de VS. Daar was het ook echt anders. In principe ging iedereen meteen naar de gynaecoloog, maar wij woonden in een erg progressief gebied me veel nationaliteiten zodat we ook een verloskundige praktijk in de buurt hadden. Zij deelden ze praktijk met de gyn (die dus niet in het ziekenhuis werkten, maar spreekuur hadden in de praktijk), de praktijk lag midden in de shopping mall! Hele aardige dames. Bij elk bezoek even plassen en werd je urine op eiwit en suiker getest. Hele uitbreide bloedtesten, ik kreeg zelfs een DNA test op taaislijmziekte! En een uitstrijkje was ook normaal bij de eerste controle. Combinatietest was wel hetzelfde in de VS. Verder vroeg iedereen het geslacht en de naam... Van mijn collega wiens vrouw zwanger was wist iedereen vanaf een week of 25 dat hij zoontje kreeg die max ging heten. Met 14 weken vertrokken wij weer naar Nederland. Ik vertelde een keer ttijdens de lunch dat ik dan thuis wilde bevallen. 5 paar grote ogen keken mij aan alsof ik een slechte moeder was om mijn kind in zoveel gevaar te brengen! Ik ben blij dat ik de rest van de zwangerschap in Nederland heb uitgezeten.
Ik woon op Curacao. Hier is het eigenlijk vanzelf sprekend dat je in de Kraamkliniek bevalt of het ziekenhuis. Wij kiezen voor thuis bevallen, hier word helemaal niks van vergoed alles moeten we zelf betalen. Ook IUI en dergelijke word hier niet vergoed. En voor IVF word je doorgestuurd naar Colombia. Kraamhulp kennen ze hier ook niet echt. Er zijn wel wat kraamhulpen maar allemaal particulier dus ook weer uit Eigen zak betalen. Vaak is het ook niet nodig omdat de familie wel helpt. Verder gaat het wel hetzelfde volgens mij. Oja hier krijg je maar 2 echo's. 1 tegen 12 weken en 1 tegen 20 weken.
Je merkt toch dat in veel landen het hetzelfde gaat en in NL juist anders! Apart . Vooral met meteen naar de gynaecoloog gaan, dus zelfs in de VS. Mopje; de meeste van de onderzoeken die je noemde doen ze in Italie ook, ik heb er een keer in NL naar gevraagd en de verloskundige zei uit onderzoek hier is gebleken dat het niet veel toevoegd en dat ze het daarom niet meer doen. Mijn man denkt daarom bij heel veel dingen dat de gezondheidszorg te veel bezuinigd, terwijl we zoveel per maand betalen en voor veel dingen uiteindelijk toch zelf betalen (o.a. eigen risico, eigen bijdrage) En idd Asherah, veel meer draait er om en met familie. Heb een tijd terug ook een onderwerp geplaatst over dat heel zijn familie een maand tijdens de kraamtijd in huis wilde komen. Is daar heel normaal!
Als je hier een baan hebt ben je automatisch verzekerd. Je betaald hier wel voor maar niet zo super veel als in Nederland. Deze verzekering is wel tot een bepaald salaris. Als je daar overheen gaat moet je particulier gaan verzekeren. Dat is meteen weer een stuk duurder.
Mijn man is Antilliaans en vind alles een reden voor een feestje .. Ik doe echter wat ik wil of denk dat goed is .. hij gaat wel mee naar de echo's maar ik doe mee aan centering pregnancy en daar gaat hij liever niet mee naar toe (10 zwangere vrouwen die alleen maar over pijntjes en eten praten)
Oei, haha! Daar zou ik niet aan moeten denken zeg, gelukkig is dat bij mijn schoonfamilie niet zo Ga je dat ook echt doen?
Idem hier... Mijn Italiaanse schoonfamilie wilde van 2 weken voor de uitgerekende datum tot 2-3 weken daarna blijven. Gelukkig heeft manlief ingezien dat de bevalling iets tussen ons twee moet zijn, en dat we daar geen pottenkijkers bij willen . Nu zijn we aan het onderhandelen of ze 1 of 2 weken na de uitgerekende datum zouden komen voor enkele dagen (en ook bij ons zouden inwonen). Mijn voorkeur gaat naar de 2de optie, en ik denk dat ML ze hier wel van kan overtuigen .