Helemaal mee eens. In het hele verhaal vraag ik me af of jij nog enige vorm van sociaal leven en tijd voor jezelf nodig hebt.. En de houding van je partner is echt niet begrijpelijk, maar behoorlijk egoïstisch :x
Dit klinkt zo heerlijk!! Ik denk ook dat wij vrouwen vaak te veel van ons zelf verwachten. Terwijl ik tegen het bezoek lig te brazelen "let niet op de rotzooi blah blah blah" krijg ik al blikken van "wat dan??" Ben dan ook blij als ze me op het hart drukken dat ik kinderen heb en deze nou eenmaal speelgoed hebben en rotzooi maken Daar probeer ik dus vaak aan te denken als ik mezelf hard toespreek.
Sorry maar ik zou toch wat meer van je man vragen want dit is belachelijk. Verder zou ik op zoek gaan naar werk in de buurt, de drie uur reistijd per dag kun je beter besteden. Verder zou ik mijn man 1x pw de boodschappen laten doen zodat dat ook niet na het werk hoeft want eerlijk, jullie zijn echt heel laat thuis en eten ook laat waardoor jullie kindje ook erg last naar bed gaat. En het is makkelijk zeggen, laat het los.... Ik werk parttime maar heb het daarnaast erg druk met de kids, de sporten enzo. I kom dus ook niet altijd overal aan toe maar ik wordt vreselijk onrustig van troep. Is het financieel mogelijk een andere baan en parttime te zoeken? Voor leuke dingen en straks sporten van de kids is geen ruimte. Ook mis je op deze manier allemaal belangrijke dingen op school, lastig.
probeer in elke ruimte doekjes neer te leggen, Vraag aan je man of hij 2 x per week een stofzuiger door het huis haalt en of hij de vaat kan doen.. Dat scheelt jou al in die tijd kun jij wat opruimen en zo komt het langzaam aan weer goed,. In de weekenden voorlopig 1 dag v an het weekend zaterdagochtend bijvoorbeeld ruimen kind aan man overlaten en gaan ruimen uitzoeken weggooien op een vaste plek zetten, Wc schoonmaken gewoon doen nadat je geweest bent. Doekje over de tafels als je gegeten heb gelijk afruimen en ff een doekje over de tafels. Zo hou je het schoon en kun je de andere tijd gebruiken (zaterdagochtend dus bijvoorbeeld) om echt wat op te gaan ruimen..Je man kan vuilnis wegbrengen lijkt me niet zo lastig, zo verdeel je de taken meer en krijg je het opgeruimder.. Succes!
Kijk es of er geen Colruyt in de buurt is? Dan kan je je boodschappen online ingeven via Collect & Go, zij zetten ze klaar en je moet ze maar oppikken (op een afgesproken uur). Kost iets van een 5 euro, maar je neemt ook geen impulsaankopen mee wat je geld uitspaart. En daarnaast zou ik dringend dienstencheques aanvragen en poetshulp zoeken. Met die DC's betaal je nog iets van een 5 à 6 euro per uur (bijvoorbeeld 4 of 8 uur - de meesten werken in blokken van 4 uur). Het enige wat je dan 's avonds nog moet doen, is opruimen. Als je veel strijk hebt, kan je ook altijd es kijken of er geen strijkatelier in de buurt is. Die werken ook vaak met dienstencheques. Als je man niet mee wil en jullie beiden fulltime werken ... dan moet het maar met poetshulp!
Oh meissie, dat kan zo echt niet hoor Zoveel werken, het lijkt erop dat jij de volledige verantwoordelijkheid voor jullie kindje draagt, zwanger en dan ook nog eens het huishouden.. Je hebt nauwelijks tijd om te ademen! Ik weet niet hoe jullie er financieel voorstaan, maar ik zou zeggen minder werken of hulp in huis. Hoewel ik eigenlijk vind dat jouw man je gewoon hoort te helpen, bah..
Ik snap het niet helemaal. Je schrijft dat je man niet mee kan helpen omdat hij in Brussel werkt, een post later schrijf je dat jullie op vijf kilometer afstand van elkaar vandaan werken. Jij werkt dan toch ook in Brussel en maakt toch ook lange dagen. Snap dat je moe bent na t werken en liever op de bank neerploft met de iPad, maar zou jij dat dan niet willen? Mijn man werkt fulltime en ik werk niet, maar hij helpt na werktijd mee met afruimen en de kinderen naar bed brengen. Vind ik niet meer dan logisch.
Met verbazing en respect las ik je topic. Want meid, je begrijpt toch wel dat jij iedere week werkelijk bergen werk verzet?! Ik vind mezelf soms al zo druk, maar dat is niets vergeleken met jou. Wat ik me direct afvroeg: wanneer ontspan jij en wanneer hebben jullie gelegenheid om iets leuks (zwembad, pretpark) te ondernemen met het gezin? En waar ik me direct zorgen over maakte: hoe moet je dat in hemelsnaam volhouden met een kleintje erbij? Ik ben altijd overtuigd van één ding. Als de manier waarop je het nu doet niet werkt, moet je het anders gaan doen. Lekkere dooddoener natuurlijk, maar wel waar (eigen ervaring J). Op basis van wat ik heb gelezen zou ik, als ik jou was een aantal zaken in kaart brengen. 1. Heb je financiële ruimte? 2. Bespreek het met je man en familie. Hebben zij ideeën, suggesties hoe je het e.e.a. beter kunt regelen en wat kunnen zij daarin voor jou betekenen? Een aantal dingen die je direct morgen zou kunnen doen: - Bel je familie op dat je voortaan half zo vaak langskomt (Bezoek je je ouders iedere week? Dan spreek je af om dat nu om de week te doen. Bezoek je ze om de week? Dan nu 1 keer per maand (dat idee). Je kunt ons heel goed uitleggen waarom je die extra tijd zo nodig hebt, dus lukt je dat bij hen vast ook wel. Simpel maar doeltreffend. Het levert je om de week een zondag extra op. - Willen zij hun kleinkind vaker zien? Geen probleem, maar dan moeten ze bij jullie langskomen. Misschien zijn ze wel genegen om allebei bijv. om de week een dag bij jou thuis op te passen? Dat scheelt je iig één dag in de week een hoop geren en gevlieg s ochtends en kun je s avonds lekker aanschuiven voor het eten (en met een beetje geluk is je strijk dan ook nog weggewerkt J. Of laat ze op zaterdag langskomen en je zoontje vermaken (kun jij rustig boodschappen doen of zelf even lekker shoppen). - Neem samen met je man een paar dagen vrij. Je kindje gaat gewoon naar school/opvang en benut die tijd om ALLES van boven tot onder af te maken, op te ruimen en schoon te maken. Immers, een schoon huis is makkelijker bijhouden. Als er financieel wat ruimte is. - Overweeg een huishoudhulp. - Misschien aanschaf van een tweede auto (zodat één van jullie boodschappen doet en begint met koken en de ander je kindje ophaalt)? - Overweeg een oppas voor 1 of 2 dagen in huis. Dat scheelt je in de opvangkosten en een hoop geren en gevlieg s ochtends. Je zou zelfs kunnen afspreken dat ze tussendoor wat huishoudelijke taken verricht. - Misschien kun jij niet minder gaan werken (is er in België niet zoiets als ouderschapsverlof?) maar je man wel. Of wellicht mag jij en/of je man een dag in de week (of 8 uren per week naar eigen inzicht) thuiswerken. Vraag je man naar zijn mogelijkheden. 1. Kan hij bijvoorbeeld niet iedere zaterdag (of desnoods om de zaterdag( met je zoon naar de gym en daarna boodschappen doen? Dan heb jij je handen even vrij. 2. Of misschien kan hij standaard zaterdagochtend wel je zoon vermaken terwijl jij bezig gaat met andere dingen. 3. Is het mogelijk dat hij een andere baan zoekt of minder gaat werken? Wat ik zelf ooit heb gedaan is een lijstje maken met wat ik nu echt heel graag wilde. Hoe ik het gezinsleven vs baan vs eigen leven voor me zag. Vervolgens heb ik dit met mijn man besproken en samen met hem gebrainstormd: wat is nu ECHT belangrijk en wat moeten we doen om dat te bereiken. Door samen te kijken en ideeën te uiten hebben we het lijstje helemaal zoals wij willen. Wat er op stond was o.a. - Genieten en veel tijd voor onze kinderen, ze zijn maar één keer klein - Doorgroeien in mijn vak - Financieel genoeg ruimte - Schoon en opgeruimd huis - Minstens 1 dag per maand tijd voor mij en mijn partner - 1 dagdeel in het weekend vrij om gezinsuitjes te doen - Minstens 1 avond per maand vriendinnentijd Dit heeft geresulteerd in het feit dat ik de 32 uur die ik werk kon verspreiden over 7 dagen (kan in mijn sector). Hierdoor ben ik twee doordeweekse dagen thuis. We hebben een poetshulp aangenomen. Mijn man had bij de eerste al een dag ouderschapsverlof (maakte daardoor 4 dagen van 9 uur), maar om het e.e.a. financieel te compenseren werkt hij weer 40 uur en werkt 4 uur per week (naar eigen inzicht) vanuit huis, waardoor hij nog steeds een dag per week thuis is en de kids maar 2 keer per week naar de oppas (in ons geval opas/omas) gaan. Op mijn werk heb ik besproken nu geen carrièrestappen vooruit te willen maken, maar over een aantal jaren wel en er is besloten dat ik om door te groeien diverse trainingen en cursussen volg. Ik heb een vaste avond besproken dat mijn man niets plant en ik er met vrienden op uitga. En die ene dag per maand dat ik samen met mijn man wat leuks ga doen was eenvoudig te regelen met oppas in de vorm van familie/vrienden. Mijn man heeft uiteraard ook zijn vaste dagen dat hij erop uit gaat. Sorry voor dit veel te lange verhaal, ik hoop dat je begrijpt dat ik het goed bedoel. Ooit ben ik namelijk geïnspireerd geraakt door iemand die me vertelde dat je nooit mag denken dat iets niet kan, maar dat je simpelweg moet verzinnen hoe het dan WEL gaat lukken. Wens je een hele fijne zwangerschap!
Wacht even... Je werkt fulltime, bent zwanger, zorgt voor jullie zoon en verwacht dat het huis dan spik en span is? Een man die evenveel werkt, maar daarnaast niks meer kan/wil. Snap ik ook wel hoor... Hij is getrouwd met SuperVrouw dus dan hoef je niks meer te doen Ik ben een thuisblijf mama en mijn huis is regelmatig een giga bende! Diepe bewondering voor je hoor!
Als ik je bericht lees heb ik aan de ene kant veel respect dat je dit zo doet en tot nu toe volhoudt. Aan de andere kant, en dit klinkt misschien een beetje hard, maar vraag ik me echt af of je jezelf wel respecteert. Je doet zo veel, maar je man heeft met alleen zijn werk en wat sleutelen aan een auto zijn handen vol? Ik realiseer me wel, dat je uit een berichtje nooit kan weten hoe het precies gaat bij jullie thuis, maar toch... Mijn man woont niet eens bij mij en toch helpt hij met het huishouden als hij er is. Vind dit trouwens ook een goed voorbeeld voor onze kinderen dat we elkaar helpen en meewerken. Er zitten maar 24 uur in een dag en dat betekent dat je keuzes moet maken. Ik denk dat iedereen daar tegenaan loopt: naar ouders of bij zieke vriendin langs, naar het bos met de jongens of alvast voor de hele week boodschappen doen, financieel wat ruimer of meer rust in huis, en ga zo maar door. Wat is voor jou nu echt belangrijk en wat minder? En probeer de dingen die je minder belangrijk vindt dan ook echt los te laten. Alleen dat zal al meer rust geven.
Juist Je werkt fulltime, bent zwanger dacht ik te lezen... Go with the flow zou ik zeggen. Je moet het hier af en toe zien Ik doe wat moet maar ben wel ontzettend dankbaar als mijn moeder zo nu en dan komt helpen om de grote dingen aan te pakken. Sinds vorige week zitten beide kinderen op de psz en heb ineens een ochtend voor mezelf. Moet jij eens raden wat ik ga doen
Ik kom misschien ook hard over, maar geef je man een schop onder zijn achterwerk en zet hem ook aan het werk én ik ben van mening dat je kindje, met 2 fulltime werkende ouders (en nog meer dan dat eigenlijk) meer recht heeft op tijd met zijn ouders. Als jullie in het weekend alleen naar gym gaan met hem en verder op visite gaan, naast het schoonmaken, dan vraag ik mij serieus af hoe vaak jullie met hem kunnen spelen en leuke dingen kunnen doen, als ouders zijnde. Dat vind ik het moeilijke aan jullie verhaal. Zou idd ook kijken voor oppas aan huis, die ook wil schoonmaken. Werk dichter bij huis, of verhuizen dichterbij je werk, zodat jullie zoontje en straks jullie babietje ook quality time met jullie heeft. Succes! Hier werk ik overigens niet en mijn man draait 10 uur per dag, maar ook hij helpt met dingen in het huishouden.
Je hoeft je niet te schamen hoor! Ik vind het knap dat je je staande weet te houden in zo'n weekplanning.. Is het niet mogelijk dat je 1 of 2 dagen vrij neemt, de kleine gewoon naar de opvang gaat en jij de meeste chaos kunt opruimen. Je komt dan vast al een heel eind en kan het vanuit daar wat makkelijker bijhouden. En je man kan d'avonds ook een uurtje wat doen ipv achter de pc hangen.. straks ga jij hier aan onderdoor, en dan.. succes! En inderdaad de verplichte bezoekjes halveren, daar moeten de oma's maar begrip voor tonen, hebben ze dat niet, dan ligt dat niet aan jou!
Op zaterdag je man je zoontje naar het gymen laten brengen en hem de boodschappen, voor een week, laten doen. In het weekeindenog maar 1x per 3 weken een verplicht familiebezoek. Op zaterdag heb je die 2,5 uur de boel behoorlijk aan kant en kunnen jullie op zondag als gezin genieten! 'S ochtends zou ik echt op tijd vertrekken zodat je 's avonds niet meer hoeft te werken.
Zou wel willen helpen, maar weet niet hoe. Zit nl in bijna krek dezelfde situatie. Als je wilt pb'en mag je hoor.
Wat ik me afvraag.. Hoe gehecht ben je aan je huis? Of heb je een koophuis. Als je zoveel tijd kwijt bent met reizen is het wellicht verstandiger om dichterbij te gaan wonen. En zo te lezen ben je niet helemaal gelukkig met je huis.. Als je toch thuiswerkt om de te laat kom tijd in te halen, is het dan geen idee om 1 dag thuis te werken. Je man brengt de kleine naar de opvang en haalt hem weer op. Scheelt jou 3 uur en in drie 3 uur kan je heel veel doen!