Nou ik denk dat dat vanaf nu gaat komen, laatst keken we naar buiten en er liep een donkere meneer langs, toen was het van ' eej zwart, mama piet? ' euh nee dat is geen piet en ja die meneer heeft een zwarte huidskleur... Verder begint ze tegen iedereen over borsten. Haha kweet niet wat dat os maar mama en opa hebben 'goote bosten' en papa heeft 'kweine bosten' Hihi ik vrees dat ze dat binnenkort ook tegen vreemden gaat zeggen
Gister op de crèche had onze jongste vodverdomme gezegd, want dat zegt papa ook altijd... De juf vond het wel komisch, ik schaamde me wel een beetje.
Herkenbaar! de oudste kan echt flink scene trappen (vooral op het cb) en wordt echt vervelend tot driftig als hij het niet naar zijn zin heeft.
Ja hoor af en toe schaam ik me enorm. Zo was ik een jaar geleden met mijn zoons op een vrijdagavond in de snackbar. Komt er een vrouw met grote borsten binnen. Zegt mijn oudste heel hard: Zo mama die mevrouw heeft lange borsten! Iedereen lachen, ik schaamde me enorm . Maar echt schamen komt weinig voor. Ik voel me vaak wel opgelaten met mijn 2 drukke jongens.
1x toen ze net een dierennaam geleerd had en dit tegen een vriendin zij die (toch wel flink) volslank is. Ze bedoelde er niks mee, maar het kan wel anders opgevat worden. Toen voelde wij ons een beetje ongemakkelijk, maar echt schamen zou ik jet niet willen noemen.
Ik schaam me nooit voor mijn kinderen. Misschien komt dat nog als ze groter zijn, maar nu nog niet. Er komen wel situaties voorbij waar ik ze zo snel mogelijk uit wil halen (driftbui, wegrennen) maar op dat moment kan het me echt niet schelen wat eventuele omstanders van me denken. Het gaat me alleen maar om mijn kind (en mijn trommelvliezen ) Voor die dingen als: aan vreemden verkondigen dat mama een vulva heeft, zij een vulva heeft, en papa een penis heeft... Tsja, dat grijp ik dan aan als een leermoment
Schamen, nee, maar soms wel ongemakkelijk. Beer kan soms erg pittig zijn, en geeft soms een kindje een kopstoot of klap als hij zich bedreigd voelt. Beer houd er niet van als andere kinderen hem vasthouden(soms om te knuffelen ofzo) of heel dicht op m staan. Kan z'n reactie wel begrijpen, maar slaan/bijten/schoppen/knijpen/enz wil ik gewoon niet zien. Ik vind dat ook niet leuk als andere kinderen dit bij hem doen. Maar ik kan niet meer doen dan m duidelijk uitleggen dat t niet lief is, en dat hij sorry moet zeggen. Soms vind ik dit wel eens moeilijk.
Ik heb het geluk gehad om het nog niet mee te maken.. maar ik denk wel dat het voor zal komen als ze ouder word.. dat hou je toch niet tegen lijkt me.. kinderen maken soms fouten en doen domme dingen.
Nee. Ik heb wel eens de pest aan de afkeurende blikken van anderen als vooral mijn oudste "de show steelt". Letterlijk soms ook, heeft de artiest geen publiek meer . Dat vind ik dan wel weer te gek. Mijn tweede is nogal onstuimig en momenteel een rasechte over-enthousiaste peuterpuber. Ik erger me wel eens aan zijn gedrag omdat het mij niet uitkomt op dat moment, maar me schamen doe ik niet. Misschien dat de jongste nog wat in petto heeft, maar ze zal wel heel creatief moeten zijn om haar broers te overtreffen.