M'n man wilde dat ik stopte met de pil. Ik wilde eerst wat financiele stabiliteit maar ben toch overstag gegaan hahaha. En de financiele stabiliteit kwam uit een geheel onverwachte hoek dus alles kon gelukkig rustig doorgaan. 8 maanden later raakte ik zwanger, dus toen was de financiele zekerheid er helemaal
hihi hier ws het wel een vaak besproken onderwerp maar manlief was er nog niet aan toe dus heb ik gewacht. toen we na een gesprek met mijn neuroloog een gesprek hadden gehad, nog een keer erover gehad, manlief wou wel maar wou wachten.. een maand later pakte manlief mijn pil liep naar de wc en spoelde ze 1 voor 1 door hahahahaha oftwel tijd om te beginenn nu een lieve dochter van 16 maanden haha
Bij ons ging dit heel snel.. Mijn vriend en ik hadden 3 maanden verkering en hij zij meer als geintje van schat we hebben al zoveel overwonnen met jou kan ik de hele wereld aan. Met jou ga ik trouwen en van jou wil ik kinderen. Nja als een verliefd schaap zei ik ja ik ook van jou natuurlijk!!. We gingen 2 weken laten op vakantie en toen ik terug kwam zei ik tegen hem zal ik die pil dan maar laten staan.. Ook meer al geintje... Ja is goed.. nja toen hebben we toch maar is een serieus gesprek er over gehad en 1 week later liet ik de pil staan. Ja onze relatie was kort, maar we kennen elkaar al een jaar of 15. We hebben hordes overwonnen die sommige echtparen pas na 40 jaar moeten overwinnen. Financieel en qua ruimte lukt het. en we kunnen een kindje ook echt iets bieden. Dus why not..! Nu achteraf gezien duurt het al 3 jaar... en nog geen resultaat. Maar de eerste keren dat we zonder bescherming kluste tja.. dat was toch wel erg spannend..
Heel stom gegaan, we waren over zijn kinderen aan het praten(hij heeft 2 kinderen uit eerdere relatie 10 jaar geleden) toen hij mij ineens zei hij wel klaar was om een kindje met mij te krijgen, dus toen vroeg ik of het dan goed was dat mijn spiraal er dan zou gaan hierop was het volmonding "ja" 12 maanden later zwanger, en nu een droom van een zoontje dat nu 3 maand is! Succes!
Fantastisch om jullie verhalen te lezen ookal lukt het bij iedereen nog niet van harte of heeft het best even geduurd.
Ik heb ook gewoon op een dag gewoon gezegd 'zal ik maar stoppen met de pil'. Ik kreeg hier meteen een ja op. Het klinkt of je man er klaar voor is, ik zou het hem ook gewoon vragen, mss niet onder het tanden poetsen maar het is toch ook niet nodig om er heel moeilijk om te doen, als hij wil is elk moment vast een goed moment voor hem. Ik geloof dat het voor veel mannen moeilijker is om dit onderwerp aan te kaarten dan voor vrouwen.
Nee heb je helemaal gelijk in Mime28. Doe er ook niet moeilijk over verder hoor, het onderwerp kinderen komt geregeld ter sprake, en weet dus wel hoe hij er opzich in staat, maar vind het gewoon wel spannend. Ook voor mezelf hoor, als het daadwerkelijk gaat gebeuren, verandert er zoveel in je leven Bij onze vrienden heeft 1 stel wel een kindje, dat was een perongelukje toen ze elkaar echt net leerden kennen en zit nu al op de basisschool. De rest heeft nog geen kinderen maar wonen wel allemaal samen en er gaan dan ook vaak 'weddenschapjes' over wie er het 1e (nouja eigenlijk dus 2e) zal zijn. Wij houden ons dan vaak maar stil en kijken elkaar aan, omdat we weten dat ze zich wel eens kunnen vergissen (ze verdenken ons er niet zo van om een of andere reden? hihi). Daar hebben we het dan later thuis wel eens over, wel grappig!
Nou die stilte tussen jullie en die blikken zeggen dan misschien al meer dan genoeg. Dus ik denk dat de drempel misschien wel lager is dan je denkt om het ter sprake te brengen? Houd je ons op de hoogte? Wil nu wel weten hoe het afloopt
Oh dat denk ik eigenlijk ook wel hoor Het is meer dat ie soms wat koel kan reageren, dan moet iets even tot em doordringen en komt ie een paar dagen later met zijn bevindingen zeg maar. Met de vakantie ook, 'wat zullen we met de vakantie gaan doen dit jaar'. 'oh hmm kijken wel' (duss.... haha). Komt ie een paar dagen later "hey, waar zullen we heengaan op vakantie, zullen we eens gek doen, naar amerika?" Hij is dus soms wat lastig in te schatten en moment afhankelijk (of is dat gewoon man eigen ) Zal het zeker laten weten!
en als je het meer vragend brengt? zo van; schat, hoe lang gaan we nog wachten?' haha wie weet snapt ie de hint... met ons zoontje gaat het super, je zou niet zeggen dat er iets mis was. ze gaan 7 sept. zijn hersteloperatie doen (zware open hart operatie, erg eng maar het moet) en dan hopelijk pas weer opereren als ie een tiener is. De kans op een gezond kindje in een volgende zwangerschap is 97% (99% voor elke vrouw) dus daar maak ik me geen zorgen over...
Op huwelijksreis, tijdens een biertje Toen zei ik tegen mijn lief: ik wil een kindje van je! En vervolgens besloten we dat ik bij thuiskomst zou stoppen met de pil. Aldus geschiedde.......
Knap hoor Marije, hoe je het zo verteld. Heel veel succes, hoop dat het allemaal voorspoedig gaat. Dat hij dan als tiener weer moet is natuurlijk niet fijn, maar zo'n kleintje is helemaal zo kwestbaar. Ja ik denk dat het wel eens zoiets kan worden, die hint snapt ie vast wel en anders zal ik het hem uitleggen haha!
Wij hadden het er sowieso vaker al over gehad, ik slik al sinds mijn 15e trouw elke dag de pil maar heb ook periodes gehad dat ik dat niet deed of dat er toch een kans was. Vond het dus belangrijk dat we beide van elkaar wisten.. "wat als" en toen kwam al naar voren dat we beide graag een kindje wilden. Maar we zijn eerst getrouwd en hebben gewacht tot we een huisje hadden. Toen was ik de pil al spuugzat door klachten e.d en ben ik er een keer over begonnen in bed. Geen idee meer wat de aanleiding was.. Januari ben ik toen gestopt en zijn we op condooms over gegaan. Dat heeft hij wel geteld 2x volgehouden en toen was het opeens "laten we voor een kindje gaan"... ok! Alleen toen kwam mijn revalidatie tussendoor, dus vanaf maart weer gaan slikken. Nu ben ik vorige week 23 geworden. DE leeftijd waarop ik graag moeder wil worden.. en dat weet mijn man. Na veel praten en nadenken over hoe te combineren met mijn therapieën ben ik gisteren weer ongesteld geworden om er voor te gaan!
Wij hadden er al best vaak over gesproken, in de zin dat ik dan zei dat ik graag kinderen wilde, en dat hij dan antwoordde dat hij dat allemaal nog niet zo wist. Dit soort gesprekken hadden we op allerlei momenten en gelegenheden. Hét gesprek waar TS aan refereert? Ik was net 35 geworden in december en slikte de pil nog. Begin januari stopweek en toen besloot ik: ik wil dit niet meer. En ik heb het hem gewoon op de man af gezegd: ik stop nu met de pil, want het voorkomt iets wat ik heel erg graag wil. Als jij niet wilt dat ik zwanger raak, zorg jij maar voor maatregelen. De tweede keer slikte ik geen pil, we gebruikten condooms. Toen oudste 6 mnd oud was, wist ik het: ik wil er nog een. Vriend was daar nog helemaal niet aan toe. Toen oudste 13 mnd oud was, spraken we er wéér over. Waarom zouden we een tweede willen, hoeveel kinderen in totaal, et cetera. Dit gesprek hadden we 's morgens in bed, toen oudste nog sliep. En toen ging bij m'n vriend de knop om met de legendarische woorden: oké, maar dan moet er wel gen**kt worden! Jammer voor hem, 1,5 mnd later was ik al zwanger, met een dramatische val in mijn libido tot gevolg
hier was het mijn man die spontaan zei "ik wil een kindje van je" toen hij dit bleef herhalen nam ik hem pas serieus eigenlijk en toen meteen dat weekend gestopt met de pil
Wij hebben het er weleens over gehad, maar nooit echt serieus ofzo. Soms kwam het van mijn kant: 'zal ik stoppen met de pil' en soms van zijn kant 'nou, dan stop je er toch mee?'. Toen hebben we een tijdje een dipje gehad in de relatie, dus dat wou ik sowieso eerst op orde hebben. Toen verloor hij zijn baan en 1,5 jaar later ik. Nu hebben we beiden werk weer en ziet onze financiële situatie er ook iets beter uit. Ik was er al langer over aan het denken, want ik wil er niet te lang mee wachten. Stel dat het toch niet spontaan gaat (wat je zo vaak hoort), als je dan de medische molen nog in moet/gaat e.d.. Dus ik had voor mijzelf de knoop al door gehakt. Toen ben ik er een paar maand geleden zomaar eens over begonnen, in de auto. Maar toen hij door had dat ik het toch echt wel serieus meende, moest hij nog even aan het idee wennen. Toen hebben we afgesproken om 'na de vakantie' te stoppen en dus ben nu net van de pil af en net m'n eerste ongesteldheid gehad! Volgende week dus zo ongeveer weer een ei... SPANNEND! Wens je veel succes met je gesprek en daarna veel plezier en succes met het zwanger worden!
Dat vind ik best radicaal, hoe graag ik het ook wilde, als ik dit had gezegt tegen m'n man; had hij dat niet leuk gevonden denk ik. Dan was ik vast een feminist
Ik wilde al veel eerder een kindje dan mijn man. Tot op het moment dat onze buren/ vrienden vertelde dat ze zwanger waren. Ik had het er toen die avond best wel moeilijk mee en heb ook wel toen een traantje gelaten. En toen zei mijn man als je echt zo graag een kindje wil dan stop je nu toch met de pil. Dus een week voor ons trouwen de pil de deur uit geknikkerd en manlief was ook echt helemaal om die wilde toen net zo graag als ik hihi