Hi Ik ben onverwachts zwanger geworden. Alhoewel het heel leuk is komt het echt neit uit. Ik raak miss mijn baan kwijt net verhuist en 1 grote puinhoop thuis. (we wonen er namelijk al). Mijn gezondheid is niet optimaal. Maargoed ik ben dus zwanger. Ondanks mijn vermoeidheid voel ik mij prima. Vergeet ook steeds dat ik zwanger ben. En als ik er aan denk dan heb ik echt zo iets van gohhh .. ik ben zwanger ... weer een dikke buik maagzuur pijn in mijn rug opvliegers bla bla bla ... ik heb er geen zin in. Misschien vanwege de drukte van nu kan ik het er niet bij hebben. Vind het wel vervelend want ik wil er we van genieten maar ik heb echt het idee dat dat niet gaat gebeuren. En straks ook weer die slapeloze nachten pfff. komt misschien wel door de vermoeidheid hoor dat ik er niet aan moet denken maar vind het tch wel erg. Een kindje is namelijk wel heel er welkom. Herkennen jullie dit? groetjes Natas
Nee, herken het niet eerlijk gezegd. Kijk, als de omstandigheden zo zijn dat een zwangerschap/kindje niet of in ieder geval tijdelijk niet passen in je leven, dan neem ik aan dat je ook voorkomt dat je zwanger wordt. Nu ben je zwanger en je zegt dat het kindje welkom is en al, maar je hebt geen zin in de zwangerschap op zich. Je zult er toch wat voor over moeten hebben. Daarnaast komt je kindje pas over een maand of 7, dus dat je nu net bent verhuist dat is dan niet meer aan de orde. Ik snap wel dat je wisselende gevoelens hebt en dat je af en toe twijfelt of het wel goed is zo, maar probeer toch naar het positieve te kijken en niet naar het negatieve. Er zijn duizenden vrouwen die maar wat graag al die kwalen, vermoeidheid, pijntjes ervoor over willen hebben om een kindje te krijgen....
ik zou wel willen ruilen !!!!!!! Kan niet wachten totdat ik weer zwanger mag zijn !!!! Waarschijnlijk als je straks je wat beter voelt en je beepje gaat voelen dan verander je wel van gedachte .... Maar ik kan me in het geheel niet terugvinden in je gevoel ....
Nee ik herken dit helemaal niet! Ik had juist zin in mijn zwangerschap.. Neem aan dat je na 7 maanden echt geen puinhoop meer in je huis hebt..? Nu kun je juist alles meteen in orde maken lijkt mij Mischien komt het idd wel dat je het druk hebt...En hoop voor je dat je snel kan genieten van je zwangerschap.. En als je eenmaal te plekke zit denk ik ook wel dat het gevoel wel komt hoor Maar vind je verhaal toch een beetje raar..Straks die slapeloze nachten..Tja jullie hebben het uiteindelijk toch zelf gedaan denk ik dan.. ( niet verkeerd bedoelt hoor) Gefeliciteerd trouwens met je zwangerschap! Hoop echt dat je snel kan genieten..Want ik heb de zwangerschap echt als heel leuk ervaren..(op de kwaaltjes na dan) Allemaal leuke dingetjes kopen..en straks voel je het ook echt bewegen in je buik..al die schopjes..Geweldig!
ik kan het me wel voorstellen eigenlijk, ik ben net bevallen en moet voorlopig ook niet meer aan een zwangerschap denken, dus reken maar dat ik er alles aan doe om niet zwanger te raken nu, maar dan ook echt alles, tot frustratie van manlief ik ben overigens dolblij en zielsgelukkig met mijn meisje hoor, begrijp me niet verkeerd, zij is gepland en hartstikke welkom in ons leven.
bedankt voor de reacties Dat de zwangerschap niet gepland is wil niet zeggen dat het niet welkom is. En tuurlijk hadden we voorzichtiger moeten zijn maar ik was er bewust/onbewust wel mee bezig geneurd het ben ik blij en zo niet geen ramp. mijn man is nooit thuis op mijn vruchtbare dagen dus ik schatte de kans zeer klein in. Nu ik zwanger ben zijn die tegenslagen gekomen en echt een week voor mijn NOD en die was positief, De verbouwing die tegen zit, mijn werk die eerst een contract verlening toe zegt en van het een op andere moment gaan ze reorganiseren en kreeg ik te horen dat die verleninging waarschijnlijk niet door gaat. Tja en dan ben je zwanger. Als ik niet zwanger was geweest dan had ik echt wel beter opgelet omdat die omstandigheden nu wel zo zijn. Tja het is een gevoel die ik heb. Het is niet dat ik het er niet voor over heb hoor begrijp mij niet verkeerd ik moet er nu alleen niet aan denken. Misschien dat het straks wat weg ebt wanneer ik mijzelf bter ga voelen. Mijn schildklier is ook weer op hol geslagen dus daar wordt je ook niet vrolijk van, aangezien ik nu net pas een beetje herteld ben van mijn eerste zwangerschap en nu is er dus een kans dat het weer opnieuw gaat beginnen. Ik begrijp het zelf ook niet goed eigenlijk vandaar dat ik het hier vraag ss herkent iemand dit en door die verhalen herken ik mijzelf hierin en weet ik waar het vandaan komt. Ik wil juist een groot gezin dus een baby is welkom.
Wat kl*te dat alles nou tegenzit.. Ik begrijp je verhaal heel goed hoor.. Hoop voor je dat alles snel weer beter wordt..zodat je lekker kan genieten meid!
@natascha25 trek je niet teveen aan van wat anderen denken momenteel voel je je nu eenmaal zo zet alles een op een rijtje klaar je gevoelens uit en zie dan hoe je ertegenover staat en idd, er komt bij jou sitaietie veel bij kijken en zal wss erg stressvol zijn momenteel gebeurd is gebeurd nietwaar? en ja, ikzelf ben 20 en 36 weken zwanger van mijn eerste, werk en huis enzo, tis allemaal niet eenvoudig, het was bij ons ook niet gepland maar na alles goed op een rijtje te zetten zijn we er toch voor gegaan en ja, ik weet wel, velen zouden zeggen 'ik heb er alles voor over' of 'anderen zouden dit of dat als ze de keuze hadde,' maar het is niet aan hen, wel aan jou, hoe moeilijik sommigen jou mening ook vinden denk eerst aan jezelf, niet aan wat anderen denken groetjes xxx
Ik herken wel het stukje waarin zoveel tegenzit en je nou uitgerekend ook nog eens zwanger bent! Ik ben ook mijn baan kwijtgeraakt, zwanger en al! Ik ben onverwachts zwanger geraakt van mijn eerste kindje. En juist daarna begon zoveel tegen te zitten, pfff. Echt, soms zag ik het niet meer zitten. En er waren ook momenten dat ik dacht: Was ik maar niet zwanger geraakt!!! Maar hey, onze eigen schuld! Hadden we die keer onszelf maar niet moeten laten gaan.. Maar weet je...alles komt goed. Hier is alles ook goed gekomen. En dan nog iets waar ik steeds aan denk: Je hebt NOOIT de garantie dat dingen perfect lopen. Er zijn altijd wel tegenslagen, soms klein, soms groot... En ik zou mijn meisje voor geen goud meer willen opgeven!!! Mijn wereld is ineens een stuk mooier en waardevoller nu zij op komst is..
nee ik herken het niet maar dat komt ok omdat dit mijn eerste zwangerschap is natuurlijk. alles nieuw en spannend maar alsik eerlijk moet zijn...heb ik er nuook geen zin meer in hoor (36 weken) maar als ik jouw verhaal zo lees kan ik best begrijpen dat je het nu even niet zo fijn vind.maar dat komt wel goed toch? het is nu even een druk en chaotisch moment maar eenmaal wat rust kun je lekker genieten van je zwangerschap.
ik herken dit niet in de zin van dat bij ons de zwangerschap harstikke gepland is en ik er ook echt heel blij mee ben. Maar ik heb ook af en toe van die momenten dat ik er geen zin in heb. Dan ben ik moe en mijn hormonen vliegen alle kanten op enz. Dus ik kan me wel voorstellen hoor dat je er niet naar uitkijkt naar al die klachtjes en slapeloze nachten. Ik vind dat eigenlijk ook maar heel logisch. Zolang het kindje maar gewensd is, dan is dat toch ook niet erg dat je dat zo voelt? En ookal was het niet gepland dan mag je er toch nog wel tegen op zien. Ik vind dat zo gek dat mensen dan roepen dat je maar op had moeten letten....
Heel vervelend als je niet kan genieten van je zwangerschap. Eerlijk gezegd vind ik mijn zwangerschap ook echt geen pretje. We verheugen ons natuurlijk énorm op de kleine en heb het er allemaal dubbel en dwars voor over, maar de lol zie ik er niet van in. Het is meer zo'n gevoel van "wie mooi wil zijn moet pijn lijden" maar dan in een ander context. Sja, we moeten er maar het beste van maken. Genieten van (straks) die schopjes en de echo's en verder proberen het zo positief mogelijk te maken
Ik wilde ff zeggen dat ik het toch wel zo ontzettend jammer vind dat sommige mensen het nodig vinden je direct te veroordelen!! bah bah bah!!! je bent zwanger dus je MOET blij zijn........aldoor en overal!!! Kun je die mensen herkennen aan een cirkeltje boven hun hoofd???
Ieder heeft zijn eigen mening , net als jij je mening geeft , mogen andere dat ook ................en mij doet het al pijn als iedereen om me heen zwanger wordt en het bij ons niet wil lukken en als het lukt gaat het verkeerd , en als ik dan lees dat iemand ongepland zwanger is dan steekt dat bij mij best wel dat mag je gerust weten .......maar dan hoop ik ook dat ze er wel van kan gaan genieten wat ik hier ook al eerder heb gezegd ............En dat je aldoor blj hoeft te zijn dat hoeft helemaal niet .......dat wordt hier volgens mij ook helemaal niet gezegd ............... liefs marjon
Mee eens..!! Ik zie trouwens ook nergens staan dat er iemand heeft gezegt dat ze blij MOET zijn..Want dat hoeft namelijk helemaal niet..(heb trouwens helemaal geen rare reacties op deze topic gezien mar goed..) En idd iedereen heeft een eigen mening..! Of mag dat tegenwoordig ook al niet meer..?
blijkbaar niet !! En dan probeer ik al rekening te houden met de gevoelens en gedachtes van andere voordat ik mijn mening geef .................
Hey meis! het is ook gewoon niet niks wat er in je lichaam gebeurt, dus als de omgeving (werk en huis) even niet zo positief is, kan ik me voorstellen dat je even niet moet denken aan wat er komen gaat. Ik denk dat die momenten vanzelf wel weer komen en probeer anders af en toe even een momentje in te ruimen dat je niet aan de onzekere dingen mag denken en alleen aan je kindje. Misschien verandert je gevoel dan een beetje? In ieder geval heel veel succes en van harte met je zwangerschap!
Raak je je baan kwijt omdat je zwanger bent? Dat is wettelijk verboden namelijk. Of was dit sowieso al aan de orde (kredietcrisis...)? Tja, zwanger zijn is niet altijd even leuk, zeker niet als je veel kwaaltjes hebt, maar ook ik herken me verder niet zo in je verhaal. Ben dolblij dat ik zwanger ben, dat het 'lukte' om zwanger te worden en zo. Verder denk ik ook dat als je het echt niet wilde, je toch wel genoeg van de bloemetjes en de bijtjes af weet om ervoor te zorgen dat je niet zwanger wordt zou ik denken . Veel succes ermee en ik hoop dat je er toch van kunt genieten...
Bedankt voor jullie reacties'. Ik kan best wel begrijpen dat het steekt. Dat is hetzelfde dat wanneer jij je best doet om zwanger te worden en een ander laat een abortus uitvoeren. Maar dat is niet het geval. Ik wil gewoon van mijn zwangerschap genieten. Een normale zwangerschap. het is zo dat ik na de bevalling van mijn eerste kindje kwa gezondheid achteruit ben gegaan. Ik had een bekken kanteling (1 jaar evrkeerd begeleid dus het is alleen maar erger geworden), te snelle schildklier, oogziekte en oververmoeid. Hier ben ik nog niet van genezen. Mijn schidklier ging goed. waardes waren zonder medicatie ok. Nu ik zwanger ben reizen ze weer de pan uit en dan voel ik me somber en vermoeid. (die gedachtes kunnen ook van de schildlier komen vraag me niet waarom maar dit zei mijn arts) Ik heb het er voor over om na mijn zwangerschap weer hetzelfde traject in te gaan met medicatie of radioactieve slok mijn rug enz enz. Maar nu bgint het nu al. En daar zit ik enorm tegen op. Ik meot ziekenhuis in ziekenhuis uit echo's e.d. en maar hopen dat het goed gaat met het kindje. Ik denk ook dat het de hormonen zijn i.cm. met mij schild en stress. Ik hoop echt dat ik ervan kan gaan genieten wanneer ik mij weer wat beter voel. Pfff begrijp hetzelf ook niet en als ik dit bij mijn eerste zwangerschap had gelezen had ik ook gereageerd van. Het is mooi gaaf geniet ervan enz. groetjes natas