Beste mama's, Onze dochtertje is nu 9 maanden. Vanaf de geboorte zagen we al dat ze scheelkeek. Maar heej, dat hoort erbij zei iedereen. Toch zag ik dat het anders was als normaal. Met 6 maanden zijn we door de kinderarts doorgestuurd naar de oogarts. We lopen nu dus al 3 maanden bij de oogarts met ons dochtertje. Wat blijkt,. Ze kan met een oogje niet naar boven kijken of helemaal naar buiten. Ze kijkt constant scheel met een oogje( omlaag, en naar binnen). We zijn nu al 3 maanden dr goede oogje af aan het plakken. Maar ze zal uieindelijk puur cosmetisch geopereerd worden aan dr oogje zodat het oogje weer wat in het midden gaat staan. ( maar ze zal nooit recht kunnen kijken). Ook heeft ze bij dit oogje een hangend ooglid. Hier kan waarschijnlijk niets aan gedaan worden. Weet niet wat ik met dit topic wil bereiken, maar misschien zijn er mede mama's? Of mama's die me meer kunnen vertellen, over hoe hun loopweg voor en na de operatie is geweest. En zie je het nog? Ook heb ik contact opgenomen met het oogziekenhuis in rotterdam. Maar hier konden we niet terecht ivm drukte Tsjee wat een verhaal
Hier hetzelfde. Onze dochter keek vanaf de geboorte scheel, maar het werd steeds weggewuifd: 'tot x maanden mag het' en dat soort opmerkingen. Toch voelde ik aan m'n water dat het niet goed zat. Maar toch... Het was onze eerste, dus als het consultatiebureau ed zeggen dat het niets is, dan zal het wel zo zijn. Meerdere keren aangeven bij het consultatiebureau, maar ze konden echt geen afwijking (scheelzicht) ontdekken. Toen ze ik denk iets van tien maanden was ben ik naar de huisarts gegaan. Heb m'n verhaal gedaan. Gezegd dat het consultatiebureau het niet zag, maar dat ik het zeker wist. De huisarts lachte me nog net niet uit, want dat Anne-lynn scheel keek, dat kon ze op afstand, zonder lampje ook wel zien. Dus wij doorverwijzing naar oogziekenhuis. Haar schele oog had inmiddels al zo'n achterstand dat ze er bijna niets meer mee kon zien. Begonnen met plakken. Ze is nu bijna vier en we mogen eindelijk gaan afbouwen. Nog naar het wkz geweest voor een second opinion. We wilden namelijk zeker weten dat een operatie puur cosmetisch zou zijn en dat het dieptezicht er niet mee hersteld kon worden. Als dit laatste wel het geval zou zijn, dan hadden we gelijk een operatie gedaan. Maar een operatie is idd alleen cosmetisch. Dus hebben we besloten het voorlopig zo te laten.
Ik zelf keek vroeger scheel met beide ogen, ik was 2,5 jaar toen mijn ouders vonden dat er een operatie moest komen, ja het was puur voor de mooiigheid maar het slechte zicht konden ze daarna wel doen met afplakken en bril dragen. Ik ben enorm blij dat mijn ouders dit gedaan hebben, ik weet er niets meer van heb er geen trauma's aan over gehouden en ben nooit gepest met twee schele ogen, nooit geen angst gehad voor de operatie etc etc. Nu staan mijn ogen mooi recht, en ik heb alleen in de avond een bril nodig met tv kijken voor de ondertiteling.
Ik kijk zelf nog steeds iets scheel. Inmiddels ben ik 10x geopereerd maar dat is gekukkig meer uitzondering dan regel. Mijn ogen zijn afgeplakt geweest en dus operaties. Bij mij waren de opraties niet alleen cosmetisch, maar het verbeterde mn zicht. Als ik erg scheel keek zag ik heel erg dubbel en liep ik vaak tegen dingen aan. De eerste paar operaties kan ik me niet herinneren, maar van de latere natuurlijk wel. Natuurlijk was het niet leuk, maar ik denk dat het voor je kindje beter is om het zo vroeg/jong mogelijk te doen ivm het herstel van de operatie. Veel succes!
Bedankt allemaal voor jullie reacties. Hebben jullie misschien goede ervaringen met bepaalde ziekenhuizen? Op het moment begint het er op te lijken dat dr goede oogje wegdraait naar binnen, en dr 'slechte' oogje me wel ( scheel) aankijkt. Heb vandaag contact opgenomen met de orthoptist, deze belt me morgen hierover terug. Begrijp me niet verkeerd, maar het is niet zomaar een beetje een afwijkend oogje. De oogjes staan echt alle kanten op. Zelden dat ze beide de goede kant op gaan. Zit op het moment echt fftjes met mn handen in het haar.
Mijn dochter is met 10 maanden geopereerd aan beide oogjes in het oogziekenhuis in Rotterdam. Volgens de arts had afplakken geen enkele zin bij scheelzien (moest ik van t eerste ziekenhuis waar ik was wel doen) en helpt dat alleen bij voorkomen of verbeteren van een lui oog. Hij vertelde dat t voor het diepte zien juist belangrijk was vroeg te opereren omdat je hersenen zich dan nog misschien herpakken en samen gaan werken zodat je diepte kan gaan zien met beide ogen. Mijn dochter is nu bijna 4 en t gaat erg goed, je ziet er niets meer van behalve als ze erg moe is een minimaal iets. Ik ben nog elke dag blij dat ik t gedaan heb
Ik kijk ook scheel. Nu 2x aan geopereerd 1e x weet ik weinig meer van. 2e x was op de middelbare school. Wat een verademing. Ik had elke dag enorme hoofdpijn van het bijtrekken van mijn oog. Nu kijk ik alleen nog scheel als ik erg moe ben. Ik kan geen diepte zien volgens de artsen maar ik heb niet het idee dat ik wat mis.
Dat is 'grappig'. In het wkz en oogziekenhuis zeggen ze dus dat opereren voor dieptezicht geen enkele zin heeft. Dieptezicht ontwikkelt zich rond het eerste levensjaar. Kijkt een kind daarvoor al scheel dan ontwikkelt het dieptezicht niet en zal met een operatie ook niet herstellen (omdat het er dus nooit geweest is). Zowel wkz als oogziekenhuis Amersfoort bevestigen dit. Daarbij zou je, als je vroeg opereert, meer kans hebben dat het meerdere keren moet, omdat de ontwikkeling van de ogen nog niet voltooid is. Vandaar hun advies (zowel wkz als oogziekenhuis) om geen haast te zetten achter opereren.
Ik kan je dr. de Faber in het Oogziekenhuis Rotterdam zeer aanbevelen. Hij is één van de beste kinderoogartsen in Nederland. Ms via de huisarts, of toch vragen of je op de wachtlijst mag aldaar.
Ja geweldige vent. Wij lopen met onze dochter inmiddels 5 jaar in het oogziekenhuis in Rotterdam. (Ze is nu bijna 5,5). Ook scheel geboren. Bij ons was meteen wel duidelijk dat het meer was dan 'een beetje scheel kijken, dat mogen ze nog'. Vorig jaar een operatie gehad. Je ziet het nu alleen nog als ze moe is. Maar we zijn ook nog altijd aan het afplakken ivm lui oog. Samenwerking van de ogen is minimaal en tot nu toe ziet ze geen diepte. Naar wat ik hier boven lees gaat dit ook niet gebeuren.. Maar goed, ze heeft er verder weinig last van Wil je nog meer weten, vraag gerust!
Ik dacht dat m'n wereld verging toen ik hoorde dat vroege scheelkijkers nooit diepte zouden kunnen zien. Leek me vreselijk. Nooit je rijbewijs halen, struikelen over dingen ed... Maar dat is helemaal niet waar. Juist jonge kinderen merken helemaal niets van een gebrek aan dieptezicht. Ze 'leren' als het ware diepte in te schatten. Je kunt ook gewoon je rijbewijs halen en van veel vallen of struikelen is ook geen sprake. Het enige dat de arts zei is dat ze waarschijnlijk geen wereldkampioen Tennis (of andere balsport) zal worden. Niet dat ze dat niet zou kunnen, maar niet op wereldniveau. Toen was ik weer helemaal blij 😄
Nee klopt, je merkt ook niets aan m'n dochter verder. En mijn vader ziet ook geen diepte, en heeft toch al 42 jaar z'n rijbewijs. Dus ik heb me daar niet zo druk om gemaakt. Wel of ze überhaupt kon zien, en in welke mate. Maar dat is dus 100% meegevallen. Ze lachte alleen pas met 8 weken gericht en liep pas met 18 maanden, maar verder zit ze goed op tijd met haar ontwikkeling. En qua motoriek (genetisch geen gunstige ouders wat dat betreft ) had ze sowieso geen topsporter kunnen worden. Laten we zeggen dat dit een 'handicap' is waar heel goed mee te leven valt
Wat fijn om te horen allemaal. Stelt me wel weer een beetje gerust. Heb het goede nieuws gekregen dat we in Rotterdam terecht gaan komen. Helemaal super dus! Nu eerst volgende week nog naar ons 'eigen' ziekenhuis. Druppelen om ook de oogsterkte te bepalen. Als deze gegevens duidelijk zijn, kunnen we snel een oproep vanuit Rdam verwachten. En dan maar afwachten we ze zullen gaan doen en zeggen. Heb hier in ierder geval veel vertrouwen in. En hopen dat het dan snel beter zal gaan met de mooie oogjes onze lieverd.