hallo, ik ben eigenlijk iemand anders op dit forum, daarom even een anonieme vraag. ik ga mijn partner binnenkort vertellen dat ik bij hem weg ga. er is hier gewoon niks meer in deze relatie, geen ruzie, maar al helemaal geen liefde. dat we sex hebben gehad is al zeker 1,5 jaar geleden... nu hoop ik dat ik hier kan blijven met onze 2 kinderen tot ik iets anders heb gevonden, maar ik kan van hem natuurlijk ook niet vragen of hij dan vertrekt. wie heeft dit ook gehad, dat je besloten hebt uit elkaar te gaan, maar nog wel tijdelijk blijft samenwonen totdat iemand een ander huisje vind.
Waarom zou je je partner niet kunnen vragen om tijdelijk zn biezen te pakken? Het is toch een gezamenlijk huis???? Dus jij hebt er net zo goed recht op als hij. Lijkt me makkelijker dat hij dan tijdelijk weggaat, dan dat jij met de kinderen onderdak moet gaan zoeken.
de woning is van zijn ouders, waar wij nu van huren en mijn partner gaat het dadelijk kopen. het was al de bedoeling dat hij het alleen zou kopen, ivm bedrijf en huwelijkse voorwaarden. ik ben bang dat hij zegt, jij wilt zo graag scheiden, dan rot je zelf maar op!.
er zijn zat stellen die na een scheiding nog tijdelijk in 1 huis wonen bij gebrek aan beter zolang er geen ruzie is oid en jij vind het wel een goed idee kan je dat altijd proberen.. zodat je miss samen kunt kijken hoe jullie dit op gaan lossen en wie verhuist ed. wil je liever alleen zijn ,,dan kun je vragen aan hem of hij ergens anders terecht kan tot hij zelf een woning heeft...het moeten slepen met kinderen is helemaal niet fijn.. dus is logischer dat jij met de kids in het huis blijft.. heb je wel alles geprobeert om de relatie te veranderen? niet dat ik vind dat je moet blijven.. maar achteraf spijt krijgen omdat je hem miss toch gaat missen kan ook voorkomen.. miss wel fijn als je iets meer ruimte krijgt om erover na te denken of je er echt mee klaar bent of dat er toch nog iets is wat jullie bind buiten de kindjes om heel veel succes en sterkte..
Ik zit nu ook in die situatie. In oktober besloten uit elkaar te gaan en ik wacht nog steeds op een huisje. En dat kan nog maanden duren. Het gaat op zich goed maar ik merk wel dat we er allebei aan toe zijn om alleen te zijn. Als je eenmaal mentaal die beslissing maakt om uit elkaar te gaan wil je ook actie ondernemen. En dan gedwongen bij elkaar moeten blijven wonen breekt wel op na een tijdje. Maar het gaat nog steeds wel oke hoor, het moet alleen niet nog een jaar duren bij wijze van. Ik zou urgentie aanvragen mocht dat mogelijk zijn in je gemeente. En ik hoop dat je man idd gaat zeggen dat het prima is dat je blijft zolang je geen eigen plek hebt. Sterkte in elk geval! Zon beslissing is altijd moeilijk.