Persoonlijk vind ik dat als je man/vriend elke dag dronken is, dat je bij hem weg moet gaan. Zeker als hij drinkt en achter het stuur kruipt.
Hoe veel drinkt hij eigenlijk want dat is me niet duidelijk....drinkt hij thuis veel of gaat hij af en toe wel eens met vrienden naar de kroeg.... Misschien is het verstandig even een break te nemen als een van bijde een weekje uit huis gaat kunnen jullie beide tot rust komen en afkoelen en dan een beslissing nemen...
Ik vind het heel moeilijk voor je, maar ik ben wel van mening dat overal een oplossing voor is, mits iemand echt wat aan zijn of haar probleem wil doen.. Ik ben geen voorstander van voor elkaar blijven voor de kinderen, want dan hebben ze 2 ongelukkige ouders samen, zijn 2 gelukkige gescheiden ouders altijd nog beter. Ik moet eerlijkheidshalve wel zeggen dat ik het met sommige dames eens ben dat je ook echt wel 12weken geleden je twijfels moet hebben gehad,en ook al zijn je kindjes uit liefde gemaakt, dit is nou eenmaal niet altijd genoeg, maar goed daar heb je nu niks meer aan. Veel succes met wat je ook maar mag beslissen.
Ik denk dat niemand moet oordelen over de situatie behalve Henriet. Ik weet zeker dat ook al is ze zwanger ze niet zomaar een keuze maakt. Niet dat ik haar ken, maar omdat ik zelf ook een keer de keuze heb moeten maken te gaan scheiden... Mijn mening, er wordt TEVEEL gedacht dat het gebeurt in een opwelling, of dat het aan de hormonen ligt, dat er niet geprobeerd is om te praten of oplossingen te vinden. Soms is het gewoon op, iets wat ik tussen de regels door lees! Succes meid! Ik hoop dat het niet teveel van jou, je kinderen en je aanstaande beebje zal vergen. Kus, Dees
Dit is heel herkenbaar. Ik heb (zonder kids) hetzelfde meegemaakt, mijn ex was ook alcoholverslaafd. Het is niet zomaar een keuze, maar ineens is wel de koek op! Enne: succes met je zwangerschap en jou en de kids.
Mijn vader was een alcoholist, nu weet ik natuurlijk niet of jouw man dat ook is maar zo klnikt hij wel. Ik kan maar 1 ding zeggen en dat is dat mijn moeder er goed aan gedaan heeft om bij hem weg te gaan toen ik 6 was (of beter gezegd ze heeft hem de deur uit gedaan!) Dat wil niet zeggen dat dat voor jou geld maar ik kan wel als kind van een gescheiden moeder zeggen dat je beter kunt opgroeien zonder vader in huis als met een dronken vader in huis. Wil ik nog wel zeggen dat mijn vader inmiddels 12 jaar droog staat en onze band nu goed is.
Henriet, wat ik even wilde zeggen.. ik krijg de indruk dat jullie langs elkaar heen leven. is daar niets aan te doen? samen een weekend weg of zo en dan praten over wat jullie nou van elkaar willen, zoeken of waar je ergernissen over hebt of wat je allebei graag anders wilt zien? mijn stiefpappa was heel lang geleden ook alcoholist. heb geen leuke dingen meegemaakt maar achteraf , toen hij van de alcohol af was, vertelde hij me dat mijn moeder heel sterk van karakter is, dat hij niets heeft in te brengen en dat hij zich waardeloos voelde. dat durfde hij niet te zeggen en dan ging hij drinken....dan kon hij het namelijk wel zeggen en als de confrontatie bij het nuchter zijn te erg werd, had hij als excuus dat hij het niet meer wist... ik begrijp heel goed dat je het nu zat bent, maar wil je er niet eens over denken om het nog een kans te geven? je kunt altijd nog kiezen om uit elkaar te gaan maar vind je het voorlopig niet zonde? hij heeft toch ook zijn goede kanten? drinkt hij misschien omdat hij zorgen heeft? en misschien is dat alcoholmisbruik wel een noodkreet naar jou toe om hulp? moeilijke situatie hoor... maar wat je ook beslist, doe wat je hart je ingeeft en dan doe je altijd het juiste.. heel veel sterkte Aoife
Ik ben heel voorzichtig met het geven van raad en mijn mening, daarvoor weet ik er te weinig van; van de hele situatie. Ik wil je gewoon heel veel sterkte wensen, ik hoop dat je steun hebt van mensen om je heen, grooetjes Patricia
Je moet gewoon datgene doen, waar jij je goed bij voelt. Als jij vindt dat het al te lang duurt en het elke keer hetzelfde gaat en geen verbetering ziet. Is het voor je kinderen en voor jezelf beter dat je er een punt achter zet. Het is voor je kinderen namelijk niet goed om elke keer in een ruzie verzijld te raken, en nu in jou toestand is het ook niet goed om elke keer ruzie te hebben. Meid veel sterkte en ik geloof er in dat je de goede beslissing neemt. Liefs San
Het spijt me, maar op basis van wat er tot nu toe is verteld denk ik het volgende bij mezelf: Aks hij jullie hele relatie al zo is geweest....Waarom begin je dan aan een huwelijk? Waarom begin je dan aan kinderen? Tot 2X aan toe! Ik snap het niet, heb met de kinderen te doen. Het zal wel komen doordat ik niet alles weet. Maar ik zou dat wel graag willen weten. Ik vind namelijk dat sommige mensen tegenwoodig wel heel erg makkelijk denken over een huwelijk en de daarbij behorende belofte naar elkaar toe. Kan dit misschien toegelicht worden, zodat ik het beter ga begrijpen?
Waarom wil je niet naar een therapeut? Het is heus geen schande om hulp te krijgen of te vragen, het lijkt mij juist erg goed voor jou, want je loopt hier volgens mij al een tijdje mee. Je schreef ook dat jouw kinderen uit liefde zijn gemaakt, nou als dat zo is was die liefde er 12 weken geleden ook nog, dan zal dat er heus nu ook nog wel zitten. Het zal allemaal niet makkelijk zijn maar als je niets probeert is het wel heel makkelijk om optegeven.(Ik weet dan ook niet wat je in die 4 jaar al geprobeerd hebt om het beter te maken). Stess is idd niet goed voor je kindje dus het lijkt mij verstandig om snel met iemand te gaan praten zodat je weer wat lekkerder in je vel zit. Ik wil je nog wel veel sterkste wensen met alles! Groetjes Nicol
Was dat al niet vanaf het begin zo? dat hij in de horeca werkt? Of dat hij zo met jou omgaat/ging? Vind het dan wel erg vreemd dat je wel zwanger van hem bent.. had je dat niet eerder kunnen bedenken dat je niet met hem verder wilden omdat je altijd alleen bent? Vind het jammer van je kindjes.. die worden het dupe van jou keuzes.. Je had eerder beter na moeten denken.. Sorry dat dit zo hard klinkt.. maar vind het eigenlijk schandalig dat je het zover hebt laten komen! Kalush
meid wens je heel veel sterkte. en mensen jullie weten niet wat er bij haar thuis allemaal afspeelt dus jullie oordelen wel erg hard tegenover haar. zei komt hier om haar hart te luchten en jullie vallen haar allemaal aan beetje jammer! je weet niet hoe een ander leeft dus oordeel daar dan ook niet over je hoort maar klein stukje van een verhaal en meer niet wat er in die 4 jaar gebeurt is weet niemand alleen zei zelf! groetjes mopsje
het enige wat ik je kan aanraden is met hem te praten, dwing hem maar te praten ik neem toch aan dat jullie buiten de 4x per jaar(tenminste dat maakte ik uit je verhaal op) dat hij gaat zuipen ook nog wel gezellig aan tafel eten...dwing hem op die manier dan dat je met hem wil praten lijkt me toch wel heel raar wil hij dan zonder antwoord te geven weg te lopen... vertel hem dat je met de gedachte speelt te willen scheiden, vertel hem dat je zo niet langer door wil gaan samen, vertel hem dat je wilt dat hij stopt met drinken (of minderd) en het is echt niet nodig om naar een of andere therapeut te gaan hoor, er zijn ook nog andere oplossingen... als hij echt van je houd en je niet kwijt wil zal ie ongetwijfeld water bij de wijn moeten doen, en is het dan niet een optie om te vragen of hij medicijnen wil gaan slikken? (bijvoorbeeld antabuse) als hij er 1 om de dag neemt geloof mij maar als hij dan een keer de fout ingaat is ie er zo ziek van dat ie dat een volgende keer uit zijn hoofd laat...het is niet zo dat die pillen hem de drang naar drank doen afnemen maar wel dat mocht hij het willen en het doen hij er gewoon echt dood en doodziek van zal zijn....al is het maar voor een paar maanden dat ie het doet? sommige zijn sterk genoeg om uit zichzelf te stoppen of te minderen maar soms is er nou eenmaal wat hulp nodig en als dat het enige is waar jullie mee te kampen hebben tja dan zou ik zeggen probeer te doen wat je kunt doen en idd je kan het niet alleen daar zal hij zelf aan mee moeten werken, ziet hij het totaal niet zitten om welke reden dan ook tja dan rest je niks anders dan voor jezelf te kiezen of bij hem te blijven maar daarbij dan ook zijn ongemakken voor lief te nemen... succes meid
Sommige dingen klinken idd wel hard, maar ik heb nog eens even nagedacht en ik dacht ook: 4x per jaar teveel is toch die 4 keer. Dan weet je dat toch? Hoe kan het dan toch dat je een zwangerschap aandurfde? Sorry maar, ik begrijp het gewoon ook niet...
meiden toch! henriet geeft hier alleen maar aan wat haar dwars zit, na mijn idee vraagt ze niet eens om meningen van iedereen, en al helemaal niet wat ze wel en niet moet doen, denk dat haar besluit al vast staat en de ideeen van therapien en praten en weet ik wat allemaal, is het waarschijnlijk te laat voor! henriet, suc6 met je beslissing en stekte!
nou Melis, de koptekst is "ik weet het niet meer" waarmee ze ergens toch aangeeft dat ze even niet weet wat te doen verder gaan of stoppen, en dan is het toch logisch dat als je zoiets beladens neerzet dat je daar verdeelde meningen en adviezen over krijgt...en tja van wat ik lees zijn ze stuk voor stuk goed bedoeld, en is het aan haar om er wat mee te doen of niet..... misschien is het net datgene wat ze nodig heeft om over de drempel te gaan, of juist datgene wat haar zegt laten we het nog een keer proberen, want het bijltje er bij neergooien is natuurlijk het makkelijkste wat er is.... maar goed dat is mijn mening... en ik bekijk het natuurlijk vanuit mijn standpunt hoe ik er mee om zou gaan....(en geloof me ook ik heb met dat bijltje gehakt en dan ging het zeer zeker niet om 4x)....