Ik moet zeggen dat er hier een paar wel erg veel lef hebben om zo HUN conclusies te trekken en te oordelen over iemand die ze niet kennen. Het is niet mijn topic maar ik kan me hier aardig over opwinden. Als jezelf in zon situatie zou zitten zou je weten wat Henriet bedoeld en voeld , heb je nooit in zo'n situatie gezeten of meegemaakt van dichtbij zou ik zeggen houd lekker je mond en veroordeel een ander niet voor iets waar je geen enkele notie van hebt, en lees eens goed wat henriet schrijft! jet
Ik hoop niet dat je mij bedoeld.... Mijn woorden waren misschien wat aan de stevige kant, maar ik heb (nog) geen conclusies getrokken. Wel heb ik veel vraagtekens. Vandaar dat ik om wat toelichting vroeg, zodat ik het een en ander beter ga begrijpen. Maar daar zit ik nog steeds op te wachten. En op basis van wat er nu is geschreven....ja....dan trek ik daar wel even mijn wenkbrauwen bij op. Ik heb toevallig wel zo'n situatie van dichtbij meegemaakt, maar als ik dat niet had gehad, vind ik dat je evengoed je mening erover mag geven. Want het verhaal wordt hier op een forum uitgestort.
Henriet, Hoe is de situatie momenteel? Denk je er noh hetzelfde over of is het weer wat rustiger aan het front. Liefs Mirre
@jet75 Ik weet niet of je mij daarmee bedoeld, maar als je goed leest, kun je zien dat ik wel degelijk in eenzelfde situatie gezeten hebt, en die was toch nog wel even een tikkeltje erger dan zij hier bespreekt, zij heeft het over 4x per jaar....en dat is in mijn ogen juist door mijn eigen ervaring peanuts, en daar kun je altijd wat aan doen, vandaar ook mijn optie om hem misschien medicijnen te laten slikken (tis hier een allerlaatste optie geweest) maar het heeft wel geholpen.... ieder huwelijk kent zijn ups en downs en de downs liggen hier bij ons ver achter gelukkig maar mede door vol te houden en te knokken voor wat je hebt opgebouwd kun je achteraf zeggen "ik ben blij dat ik het gedaan heb" en voor mij waren er toen van niemand geen woorden zoals hier beschreven, waren die er maar want dan was het al veel eerder beter gegaan ook ik heb het te lang op zijn beloop gelaten destijds .....
henriette, ik wens je heel veel sterkte toe met je beslissing, ik heb ruim 2 jaar geleden in een zelfde situatie gezeten, mijn ex is alcoholist, en heb zelf mijn spullen gepakt en ben weg gegaan. ook ik kreeg te horen waarom dan wel een kind samen......... er ware net als bij jou ook goede momenten en liefde maakt blind dames.... gelukkig zijn mijn ogen op tijd open gegaan... het heeft mij mijn goede baan en een stuk van mijn leven gekost, maar mede omwille van mijn dochtertje heb ik die beslissing genomen. het was niet makkelijk maar wel de beste oplossing. ik begrijp je gevoel heel veel sterkte meid!
beste smoekie, ik begrijp heel goed dat er anderen zijn die het zwaarder hebben gehad dan die 4 x per jaar. Ik namelijk ook mijn ex was aan de alcohol verslaafd maar daarbij ook aan de cocaine en werd ik geestelijk en lichamelijk mishandeld en heb ik een vreselijke periode in mijn leven af kunnen sluiten . Ik heb destijds ook geknokt voor mijn huwelijk en dacht elke keer weer er komen betere tijden, maar die andere persoon moet wel willen en dat gebeurde niet. Het welzijn van mijn kind stond bovenaan en besloot daarom te gaan scheiden hij werd namelijk een gevaar voor mijn zoon. Het heeft mij destijds heel veel kracht gekost om die stap te zetten en achteraf is dit de beste keuze uit mijn leven geweest en voel ik mij tot op de dag van vandaag krachtiger dan ooit! Waar het mij omgaat is dat er door menigeen soms te makkelijk word gedacht en ik kan mij zo goed verplaatsen in een gevoel van iemand die dit meemaakt. Ik zeg alleen maar oordeel niet te snel, je kunt namelijk een leven leiden die naar verloop van tijd normaal word en ineens kan het je duidelijk worden zo wil ik niet leven met mijn partner. In mijn ogen is het huwelijk iets heiligs anders zou ik niet voor de 2e keer getrouwd zijn maar anno 2006 mag je voor jezelf op komen als vrouw . Het was echter niet mijn bedoeling iemand te kwetsen of tegen mij in het harnas te jagen , dus als ik dit heb gedaan dan mijn excuses daarvoor . xxx jet
voor de velen die hier vragen waarom ben je dan weer zwanger?nou we houden wel van elkaar hoor het is niet zo dat hij een lul is we zijn toch ook getrouwd?dat doe je niet zomaar,ik wist dat hij dronk hij zat aan de drugs maar daar is hij helemaal vanaf al 4jaar dus ik dacht de drank komt ook wel goed.tuurlijk mag hij uit z'n werk een biertje het is een man he die houd daarvan maar ik baal ervan dat wanneer hij niet lekker in zijn vel zit en het niet helemaal botert tussen ons dat hij gelijk naar de kroeg gaat om zich te bezuipen!we hebben veel goede momenten en tijdens zo'n goed moment besluit je weer een kindje te maken.als je kijkt een jaar heeft 365 dagen en als hij daar 4dagen goed dronken van is dan valt dat dus wel mee maar je weet wat een dronken iemand zegt en dat kan heel hard aankomen.volgende dag natuurlijk spijt maar alle woorden blijven wel in mijn hoofd zitten ik hoor ze nog terwijl hij er niks meer vanaf weet hij heeft alleen een kater,gelukkig maar!maar de 362 dagen zijn dus best goed bij ons en je wilt dat wel bezegelen en dat hebben wij weer met een kindje gedaan waar ik geen spijt van heb deze is ook uit liefde gemaakt hoor!ik heb mijn man sinds maandag nog niet gesproken ik ontwijk hem ik kom thuis van mijn werk hij gaat weg naar zijn werk en als hij thuiskomt lig ik op bed.hij heeft daar moeite mee maar zo kan ik even over alles nadenken en doen wat juist is voor dit gezin
Henriet fijn om te merken dat je er al een stuk rustiger onder bent. En nogmaals ik hoop dat je snel voor jou een goede beslissing kunt nemen. zodat je dit kunt afsluiten.
Als ik mijn meing mag geven zou ik een paar dagen even bij je ouders gaan slapen of bij een vriendin, dan hebben jullie alletwee even rust en ook beter voor die kleine in je buik. Laat hem maar even nadenken of hij dit wil en dan wordt hij misschien wat wijzer om de drank te laten staan. Ik wens je heel veel sterkte en ik hoop voor jullie dat deze moeilijke tijd snel voorbij is en dat jullie weer gelukkig kunnen zijn. Groetjes Jolie
Je klinkt inderdaad weer een stuk rustiger (en ietsiepietsie positiever ook?). Kijk naar welke oplossingen er mogelijk zouden kunnen zijn. Probeer alles, en werkt er niets dat het beter maakt, dan kan je altijd nog gaan scheiden, toch? Maar goed, kom eerst maar eens lekker tot jezelf. Misschien wel een goed idee om inderdaad even lekker naar je ouders te gaan. Laat je lekker verwennen, denk goed na en zie dan verder. Als je dan een beslissing maakt, is die in ieder geval weloverwogen!
Nee nee je hebt me ook niet gekwetst of in het harnas gejaagd hoor, maar het was zon opmerking van wie de schoen past trekke hem aan en dat deed ik toevallig omdat ik het niet nodig vond om verder uit te wijden waardoor ik die mening gedaan ben, en tja iedereen is natuurlijk anders, en iedereen heeft een ander incasseringsvermogen ik ben iemand die best een brede rug heeft ben wat dat betreft van alle markten thuis, heb zo ongeveer elke kan die er bestaat wel gezien, en zie mezelf ook als een knokker, en tja daarmee vergeet ik nog wel eens dat niet iedereen hetzelfde is.. Zie het maar als het wel of niet stoppen met roken, de een kan het wel en de ander (ik) niet..daarmee ben ik niet slechter dan de ander een ander staat daar weer sterker mee in de schoenen en tja wat dit betreft en haar probleem, hier was het dus meer regelmaat dan uitzondering en tja er zijn aardig wat druppels geweest die de emmer hebben doen overlopen en je gaat dan ook steeds je eigen grenzen verleggen tot je op een punt komt oke tot hier en niet verder en tja het moet natuurlijk ook bij de man doordringen dat het je menens is, en daar miste het hier nog wel eens aan, want ik ben iemand die niet lang kwaad kan blijven ik kan ontzettend woest zijn en tot veel dingen in staat maar de dag erna is er bijna niets meer van over dus dan heb je al gauw dat je weer over gaat tot de orde van de dag tot het weer gebeurt en dan blijf je in herhaling vallen.. En nogmaals ik had destijds niemand die me probeerde te helpen om mij adviezen o.i.d. gaf ik heb alles alleen moeten doen, en ik moet zeggen nu een hele tijd later zijn we er samen sterker uitgekomen dan dat we ooit zijn geweest, vandaar dat ik ook altijd zal proberen om mensen ervan te overtuigen niet zo snel het bijltje erbij neer te gooien want je moet door diepe dalen om uiteindelijk weer bovenaan te kunnen staan Ik ben blij dat ik nu kan zeggen dat ik blij ben dat ik heb vol gehouden en dat we inmiddels al 10 jr samen zijn waarvan 5 getrouwd met 2 heerlijke kinderen van bijna 6 en bijna 9 en hopelijk binnenkort ook eindelijk nog een 3e wonder erbij Mensen weten vaak nog niet half wat ze aankunnen men denkt vaak ik red het niet of wat dan ook maar de meeste blijken als het nodig is toch over een soort oerinstinct te beschikken waarmee ze meer kunnen dan ze ooit van zichzelf hadden verwacht .. En idd ik ben het volledig met je eens dat je zeker nu vandaag de dag voro je eigen op moet komen, maar zo heb ik wel altijd gedacht en zo zal ik ook altijd blijven denken, misschien dat als het ten koste van de kinderen zou gaan ik wel al had weggeweest maar dat was gelukkig niet ter sprake . Xxx smoekie Kijk en dat is ook eigenlijk precies wat ik bedoel, bij jou is het maar 4 x per jaar hier was het dus wat vaker jammer genoeg, maar mijn incasseringsvermogen ligt dan ook blijkbaar iets hoger dan dat van jou en dat zal ook voornamelijk komen door het feit wat ik net al aangaf, dat ik op het moment dat er iets gebeurt ontzettend woest kan zijn, maar de dag erna al wat minder en dan vooral als er allemaal sorrys e.d. komen .vooral ook omdat je weet dat als er geen bier in het spel is je een gouden kerel hebt Er zijn genoeg momenten geweest dat ik wel op em kon kotsen genoeg moment dat ik dacht ik sla je kop achterste voren maar ja het houden van he .dat heb ik em ook wel eens verteld dat ie gewoon mazzel heeft dat ik zoveel van em houd anders had het waarschijnlijk wel al eerder afgelopen geweest . Maar goed ook dat zijn we te boven gekomen gelukkig . Ik hoop in ieder geval henriet dat je de juiste keuze weet te maken en wil je boven alles alle goeds wensen wat je ook besluit Xxx smoekie
Hey Henriet, ik hoop voor je dat het jullie lukt een uitweg te vinden, maar wel samen! Het mooiste zou toch zijn als jullie je kindje samen verwachten in liefde...
waarom zou ik bij mijn ouders gaan slapen?hij is toch fout geweest?laat hem dan maar even verdwijnen.ik blijf wel in ons huis met de 2kids hoor.ik wou rust en dan ga ik de drukte bij mijn ouders opzoeken?daar wooont ook nog een broertje+vriendin.we hebben nu bijna een week niet echt met elkaar gepraat hij heeft het er moeilijk mee en heeft veel spijt maar dat komt altijd achteraf he.laat hem nu maar pijn en verdriet voelen hij wou ook samen praten als hij nuchter was nou ik moet het nog afwachten hij denkt vast ze heeft me altijd vergeven dus nu ook,nou hij moet er nu ff moeite voor doen.
Als er iemand eerst hulp moet gaan zoeken dan is het die man wel van je! Laat hem eerst maar bewijzen dat hij aan de relatie wil werken, laat hij zichzelf maar eerst bewijzen! Daarna kun je altijd nog verder kijken wat je samen kunt doen om de relatie 'te redden' . Iets wat je samen toch wel 'verplicht' bent tegenover elkaar, maar ook tegenover de kinderen. Op welke manier de relatie gered wordt, is dan niet zo belangrijk, als jullie er samen maar voor hebben gevochten! Sorry als ik heel hard door de bocht klink, maar dat is mijn mening.