Ben het hier wel erg mee eens, vind het 'advies' van je vriendin belachelijk, en dan druk ik me nog netjes uit.
Allereerst wil ik je sterkte wensen met deze vervelende situatie. Ik wil meteen reageren op de mail van je "vriendin". Die heeft denk ik de herseninhoud van een bevroren poffertje. Ik weet niet waar ze die aantallen voorbij ziet komen met de vermeldingen bij bureau jeugdzorg, maar als jullie gewoon goed voor de kindjes zorgen dan kan een doodnormale scheiding niet zorgen voor een vermelding daar hoor. Of iemand moet jullie moedwillig in de weg willen staan en je daarom melden. Verder is het ook onzin dat je kinderen geen normale relatie op kunnen bouwen. Je kinderen kunnen dit ook op een positieve manier ervaren waardoor ze leren zelf te kiezen voor hun leven en geen genoegen te nemen met een relatie waarin alleen geruzied wordt. Je doet je kinderen hier alleen maar een groot plezier mee. Ik ben ook een dochter van gescheiden ouders en hun scheiding heeft nooit gezorgd voor problemen in mijn relatie. Als ik de brief van je vriendin zo lees krijg ik de indruk dat ze of heel christelijk is, of dat ze graag zelf bij haar man weg wil en jaloers is op het feit dat jouw leven er vanaf nu alleen maar beter op kan worden. Waarom ben je bang om altijd alleen te blijven. Daar moet je je nu nog helemaal niet druk om maken. Het is wel goed om even pas op de plaatst te maken, maar gelukkig vinden genoeg mensen weer de ware, als ze er maar voor open staat. Veel sterkte, hopelijk heb je veel steun aan je eigen familie. Verder zou ik je vriendin heel duidelijk maken dat je niet gediend bent van haar belerende en domme mailberichten.
Nou, idd een domme mail van je vriendin, ze weet echt niet wat ze zegt! Klopt echt niks van. Niet naar luisteren!
Je bent de regiseur van je eigen leven. Je alleen voelen of alleen zijn, is iets heel verschillends. Je zal om dit aan te pakken denk ik iets van professionele hulp moeten zoeken. Het komt op me over dat je hier een probleem hebt. Liefde voor je ex en bang voor alleen voelen zijn ook twee heel verschillende dingen. Ik vraag me af of je die niet verward. Je zegt dat je van hem houdt, maar je 'gunt' hem de kinderen Als je van hem houdt, dan weet je dat hij gewoon een recht heeft op jullie kinderen en omgekeerd, dat jullie kinderen een recht hebben op hem. Als hij zich in jouw ogen onvolwassen gedraagd, doe jij dan wel iets wat volwassen is. Doet me weer hier aan denken: Denk aan iemand met wie je een machtsconflict hebt en maak een uitgebreide beschrijving van de aard van de strijd zonder een schuldige aan te wijzen - besschrijf alleen je eigen geschilpunten. Je doel: wees erop bedacht dat het blijven hangen in een conflict een keuze is. Sterkte gewenst en vooral voor jullie kinderen hoop ik dat je voor jezelf een beetje de weg terug vindt. Eenzaamheid wat zo diep zit, kan je niet opvullen met een persoon.
Bah, wat ben jij voor een vriendin dat je dit zo openlijk op internet zet! Je kunt ons hier sowieso precies voor houden wat je wel en niet kwijt wil, dus wat weten wij niet wat je vriendin wel weet. Dat terwijl je haar hier lekker even door de shit laat halen, omdat mensen blijkbaar niet verder denken dan hun neus lang is. Ze geeft aan dat het misschien goed is om goede hulp te zoeken, nou dat vind ik helemaal geen slecht advies, zelfs als je besluit alsnog samen ermee te kappen. Ze heeft zeker een punt, mensen kunnen hun kop wel in het zand willen steken en roepen "maar als ze je boven op bed horen, dan is het ook fout". De spanningen zijn met een scheiding lang niet zomaar verdwenen, dat is 1 en dat voelen kinderen net zo goed. Je beschadigd ze hier sowieso mee. Het is gewoon bewezen. Kun je lang of kort over praten. Je beschadigd ze ook met het hebben van conflicten, maar nogmaals, die zijn vaak lang niet verdwenen als sneeuw voor de zon op het moment dat mensen uit elkaar gaan. Ik snap dus wel een beetje de zorg van die vriendin van je. En verder wil ik er niet over oordelen omdat jij hier bepaald wat wij wel en niet weten en het altijd nog uit jou oogpunt is. Voor jullie kinderen, zou ik inderdaad hulp zoeken. Het is niet mis wat jullie gaan ondernemen. Daar heeft je vriendin een heel groot punt.
wat je vriendin vind ik in grote lijnen belachenlijk maar ze heeft ook wel kleine goede puntjes zo als je kindjes die zullen wel een op donder krijgen maar hulp er voor zoeken vind ik ver gezocht dat hoeft nu ook weer niet als mama en papa zijnde er voor ze zijn is al goed genoeg ze hun verhaaltje laten vertellen hoe klein ze ook zijn ze nemen wel wat mee maar bij je ex blijven plaats dat het niet gaat niet doen nooit niet je zal nu wat verdriet hebben maar dat komt goed blijf je verhaal vertellen en blijf bij jezelf laat je niet door een ander op je bek gaan je verdriet delen is altijd goed succes en geen dank op je andere berichtje suenne waarom mag je niet neer zetten de mail van haar vriendin ze mag het toch delen wie weet komt er wat op terug en mensen geven goede adviezen haar vriendin vind ik zelf niet goed snik je behoord als vriendin er voor der te zijn in deze moeilijke tijd en ze haalt haar gewoon naar benenden is dat normaal dan
Wil toch even hierop reageren: scheiding is officieel geen reden om urgentie te krijgen. De woningbouw kan er ook niets aan doen dat jullie uit elkaar gaan en daardoor de huidige woning niet meer kunnen betalen. Misschien dat de woningbouw bij jullie van deze officiele regels afwijkt, al lijkt die kans me héél erg klein. Misschien dat je aankomende week vast kan informeren zodat je niet voor een dichte deur komt te staan en misschien alvast wat rond kan bellen zodat je evt particulier iets kan gaan huren? Natuurlijk wil ik je ook heel veel sterkte wensen voor de komende periode.
je krijgt vaak ook geen urgentie is tegen woordig erg moeilijk kan beter dan parteculier huren maar vaak ook erg duur succes
wat een brief die je van je vriendin krijgt.. ik heb hem echt met open mond gelezen. Lijkt verdorie wel of het voor haar erger is dat je b ij hem weg gaat dan voor jou.. pfffff.. als je alleen zo'n mail kunt sturen, stuur dan maar niks (verdikkie hoe moielijk is het om.. lieve scchat wat kut, ik ben er voor je- te smsen.. Maar goed, daar gaat het niet om.. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 3 was.. Ik heb mijn moeder later bedankt dat ze dat gedaan heeft, anders was ik behoorlij beschadigd.. En nun iet gekker dan gewoon Als jij goed voor je kids bent komt niemand ze halen! JE vraagt je een hoop dingen af in je eerste post en bent ook bang voor de toekomst. Dat is heel normaal meis! Je kunt nu geen grote beslissingen nemen, gelukkig gaat e ook wat tijd voorbij voor het allemaal definitief op papier staat. Zorg dat je een advocaat neemt waar je je goed bij voelt, als dat niet die ene is die hij kiest, hoppa dan neem je je eigen! Laat niks gebeuren wat je niet wilt!! Urgentie ga je niet krijgen... Dat doen ze tegenwoordig bijna nooit meer. Maar ik zou in ieder geval afspreken dat jij met de kids in het huis blijft tothet verkocht is. Ondertussen kun je je inschrijven bij de verhuurorganisaties.Voor je huis verkocht is ben je wel een tijdje verder vaak Ondertussen moet hij gewoon delen ind e kosten van de opvoeding! Eten drinken enz.. Dat geeft jou ook de mogelijkheid een buffer op te bouwen voor de verhuizing.. Ik hoop dat er iemand in je mgevening is die je vertrouwt, die doortastend is en die er voor je wil zijn. Liefs van mij in deze moeilijke dagen meis.. het lijkt me vreselijk!
Suenne noem je ts nou een slechte vriendin? wat doet ze verkeerd dan? Ze plaatst hier een mail omdat ze zelf niet weet of het klopt wat er in staat.. Nou nou slecht hoor! die vriendin is niet goed snik om zoiets te mailen naar haar! En hoe moet ze in therapie gaan met een man die aangeeft haar niet terug te willen? Ik denk dat ts alles wilt doen om haar huwelijk te redden maar haar man wilt niet meer. Misschien had je haar eerste bericht beter moeten lezen voor je haar bah noemt.. Toen ik ging scheiden was ik verdrietig, ookal was het mijn keuze. Ik belde mijn vriendin en ze zei: Ja jij wou zo nodig scheiden dan moet je ook op de blaren zitten, ik heb geen tijd om je te steunen heb zelf genoeg problemen. Nou bedankt, heb al het contact verbroken. Als ze echt mijn vriendin was geweest had ze gewoon voor me klaar gestaan. Haar relatie was al 100 x uit gegaan, en elke x was ik er voor haar! zelfs toen ik met 23 wkn zs op bed moest blijven ivm vroege weeen!
Jeetje, wat een situatie! Wij hebben 2 weken geleden ook besloten om te scheiden, dus ik snap waar je in zit... Dat mailtje van die vriendin zou ik met een grote schep zout nemen. Ze heeft waarschijnlijk alleen maar het beste met je voor en dat komt per mail altijd minder goed over dan in real life. Ik kan je niet echt helpen, heb zelf ook nog geen flauw idee hoe ik het moet gaan doen, maar ik las ergens de opmerking "je bent de regisseur van je eigen leven" en dat vond ik wel een sterke. Je zult er zelf wat van moeten maken. Alleen zijn is niet leuk, maar je went er aan. Mijn man is eerder ook al 2 maanden weggeweest (en weer teruggekomen en nu dus weer weg...) en op een bepaald moment merkte ik dat ik zo ontzettend ontspannen en mezelf kon zijn thuis! Maar daar heeft de één meer tijd voor nodig dan de ander. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 27 was en weet je, ik heb het mijn moeder vaak kwalijk genomen dat ze niet eerder is gegaan! Ik ben juist beschadigd doordat ik altijd in die onmogelijke thuissituatie heb gezeten... Een scheiding is niet iets wat je één-twee-drie voor elkaar hebt, dus je hebt nog lang de tijd om het een plaatsje te geven en aan het idee te wennen. Neem die tijd. Heel veel sterkte!
Iemand anders schreef het wat eerder ook al: ga alvast naar de woningbouw vereniging om uit te zoeken wat zij voor jou kunnen betekenen en op welk termijn. Vaak duurt het nog wel even voor je huis is verkocht, maar dan heb je daarover duidelijkheid naar jezelf toe. Urgentie zal je waarschijnlijk niet krijgen. Hier is het zo dat je in geval van scheiding en het achterlaten van een koopwoning extra punten bij de woningbouw kan krijgen. Op die punten maakten zowel ik als mijn ex aanspraken. Omdat mijn ex niet hier in de buurt wilde blijven wonen, heb ik hem die punten aan mij over laten dragen, waardoor ik een heel eind omhoog schoot op de lijst. Alle beetjes helpen in zo'n geval. Maar zeker even het uitzoeken waard bij de woningbouw daar in de buurt! Nog iets...ik heb jaren in de jeugdzorg gewerkt, en heel veel dingen meegemaakt, maar nog nooit gezien dat kinderen vanwege 'alleen een scheiding' weg worden gehaald! Ik kan me voorstellen dat je je rot schrikt als iemand dat suggereert, maar hopelijk hebben de reacties hier je wat dat betreft wat meer gerustgesteld! Ik ga niets meer zeggen over de mail van je vriendin, ik denk dat vele voor me daar al genoeg dingen over gezegd hebben! Als je denkt het overzicht over alles even kwijt te raken, probeer dan voor jezelf een soort lijstje te maken met wat je wilt/ moet doen/regelen. Bijvoorbeeld: 1. Afspraak maken woningbouw 2. Advocaat zoeken 3. Kinderdagverblijven regelen/zoeken. Misschien heb je het niet nu aal nodig, maar als je er nu over piekert kan dit helpen om rust te krijgen. Dit is voor iedereen verschillend, maar ik heb gemerkt dat het mij altijd erg heeft geholpen. Heel veel sterkte meid!
nou ik wil wel even zeggen dat ik het belachelijk vind dat ik zo'n oordeel krijg dat ik geen goeie vriendin ben.. iik was het gewoon niet eens met die mail en vraag de mensen die er wel respect voor hebben er op te reagere. ik zeg niet alles tegen die vriendin omdat ze alles beter weet, dus is ook niet echt een super vriendin te noemen.. en ik heb ECHT GEEEN hulp nodig hoor! ik ben echt nie overspannen of wat dan ook! ik ben bang alleen te zijn maar das alles. en daar zal ik heus wel mee leren omgaan. dat kost alleen tijd. maar ja. jammer dat dat niet begrepen werd!! en dat ik hem mis is omdat we zolang samen waren, je raakt aan die situatie gewend.. en da vervalt nu.. maar ook dat komt denk ik wel weer goed. en meiden bedankt voor jullie LIEVE reacties!!! fijn dat jullie me juist wel snappen! en ik ben zo blij met jullie reacties. wat betreft urgentie, ik kan dat hier wel krijgen. maar ik denk dat ik eerst particulier ga huren. lekker bij me in de buuurt hoop ik! kusss voor jullie!!!!
Meid ik kan je verder geen tips of advies geven. Maar ik wil je wel een dikke knuff geven, en heel veel succes wensen voor de komende tijd!! Komt vast goed. Over een tijdje zul je je vast beter gaan voelen. En wie weet wat/wie er dan nog op je pad langskomt.. Niet meteen maar over een poosje, als jij er weer aantoe bend.. Kopop meis!! het komt goed!!
Sanniee laat je niet gek maken door een enkeling die kut reageerd! Die snappen er zelf gewoon niets van joh! meeste meiden hier snappen je verhaal en steunen je. Dat is veel belangrijker! Knuff
Jeetje meid, wat een verhaal zeg... Ik kan me voorstellen dat je nu helemaal van slag bent en bang bent alleen te zijn. Het lijkt me een erg heftige situatie. Wat betreft die mail van je vriendin: die reageert inderdaad nogal heftig en overtrokken, maar zoals sommige anderen ook al zeggen: er zitten wel een paar goede puntjes in. Ik zie zo vaak dat relaties een enorme optater krijgen als er kinderen komen. Dat is ook logisch. Je hele leven staat op zijn kop. Vrouwen kijken vaak (vanuit de ogen van de man bekeken dan natuurlijk) alleen nog maar om naar de kinderen, en hebben geen aandacht voor hun vent. Of de man doet niks goed in de ogen van de vrouw en laat alles aan haar over. Ik weet niet of dit zo bij jullie speelt, maar dat lees ik wel een beetje in je verhaal. En ik begrijp ook dat jij er nog niet helemaal aan toe bent om het op te geven. Ik vraag me dan ook af of jullie die beslissing niet uit kunnen stellen? Misschien moet je man even tot rust komen en denkt hij er over een tijdje wel anders over. Ik begrijp dat jij zegt dat jullie er samen aan moeten werken, maar uiteindelijk is hij nu degene die 'overgehaald' moet worden, dus misschien moet het nu even van jouw kant komen. Ik zeg dit ook omdat ik zo'n zelfde soort situatie bij een vriendin van mij gezien heb. Zij hadden na de geboorte van hun eerste kind een enorme dip. Zij wilde weg, werd verliefd op een ander (omdat hij niks deed en die ander haar wel aandacht gaf). Maar haar man gaf niet op, heeft met zijn hand over zijn hart gestreken (had begrip voor haar probleem) en zij hebben nu - 8 jaar later - een geweldige relatie. En dat zonder therapie. ik denk dat ook meespeelt dat als er kinderen komen, je elkaar op een nieuwe manier moet leren kennen. Je man of vrouw verandert gewoon verschrikkelijk als ze vader of moeder worden, en dat kan soms tegenvallen of anders zijn dan je verwacht. Naja, goed, ik weet niet of je hier iets aan hebt, maar ik wil het toch gezegd hebben. Ik zie vaak dat mensen snel gaan scheiden met jonge kinderen, en dat heel snel beslissen, en ik heb dus bij die vriendin van mij gezien dat als 1 van de twee de wijste is het ook heel anders uit kan pakken, want zij stond echt op het punt om weg te gaan, en is nu zo gelukkig met haar man. Ze zijn er zoveel sterker uitgekomen...
Ow mijn god, wat een achterlijke mail.... Wat een onzin... Sorry maar deze vriendschap had ik per direkt stop gezet. Een vriendin zou moeten schrijven, meid zet hem op je kunt het ook alleen met je kids, weet dat ik er altijd voor je ben!!! En meer dan dat niet! Succes... en je kunt het wel..