Wat een ontzettend nare situatie voor je. Het kan natuurlijk dat mensen uit elkaar gaan, maar ik geloof niet dat dit het moment is om zulke beslissingen te nemen of om verdere stappen te ondernemen. Kan hem vragen het voor nu te laten rusten. Het gaat buiten de ongelukkige timing ook wel heel erg snel allemaal. Het lijkt me niet iets wat zo overhaast hoeft te gebeuren allemaal. Ik hoop dat je er goed uitkomt en dat je toch kan genieten van je kindjes ondertussen.
Ik wist dat ik idd in mjjn zwangerschap niet zo aardig was en dat we er wel aan moesten werken maar na 13 jaar een relatie tehebben gehad had ik dit nooit verwacht
Afschuwelijk! En idd, focus je nu op jezelf en de afhandeling komt later. Misschien wil iemand je er wel mee helpen? Wat me ook zo verbaasd he, dat die andere vrouw dit doet en kan? Ik kan me niet voorstellen dat er vraag is naar dit soort hufters. Ze weet iig zeer goed wat voor schoft ze in huis gehaald heeft en hij zal het ook bij haar zeker niet laten. Blind, dom, paard!
Beste TS, wat ontzettend rot voor je. Vooral ook omdat je man bij een andere vrouw is ingetrokken. Als hij nu spijt had van het vreemdgaan dan had je mss samen kunnen vechten voor jullie relatie en zijn relatie met jullie kinderen. Maar hij gaat er mee door. Wat pijnlijk zeg! Het lijkt me hoe dan ook een slechte tijd om (definitieve) beslissingen te nemen. En dat hoeft toch ook niet? Probeer te overleven tot de storm is gaan liggen en de rust terug is gekeerd. En kijk dan wat je wilt. Best kans dat je anders een beslissing neemt nu je verdrietig en boos bent (overigens heel terecht!) waar je later spijt van krijgt. En dit vind ik altijd het rotste in zo'n situatie: Hij heeft zijn rechten bij zijn kinderen verspeeld met zijn gedrag, maar andersom niet! Jouw kinderen hebben recht op hun vader! Hoeveel pijn je ook hebt: Het mag niet zo zijn dat je kinderen daar ook nog eens onder lijden. Ik vind het echt heel verdrietig dat je man je dit aandoet! Heel veel sterkte en wijsheid toegewenst! Dikke knuffel
De scheiding laat lang op zich wachten van zijn kant hij is heel naïef in gedrag geworden en begint zich nu slachtoffer tevoelen Ik vindt ook niet dat je je scheiding kan baseren op een zwangerschap maar goed hij heeft het wel gedaan omdat hij mijn ernstige bekkeninstabiliteit niet kon accepteren laatst zei hij nog dat het bewezen was dat bekkeninstabiliteit onzin is en dat ik maar hadden moeten sporten
Dat is lekker makkelijk van meneer.....lekker vanaf de zijlijn commentaar geven en als het lastig voor hem wordt de benen nemen en bij een ander intrekken. Althans, zo komt jouw verhaal op mij over. Laat het gaan, hij is al jouw energie niet waard. Jouw twee kindjes wel. Ik hoop dat het je lukt om je de komende tijd daarop te focussen. T.b.v. de scheiding: wellicht is het handig om een advocaat in te schakelen die jouw belangen gaat behartigen! Sterkte iig!!
wat een ongelofelijke rotsituatie! ik zou als ik jou was met je moeder of iemand die voor 100% kan vertrouwen met een goede advocaat gaan praten en nog niks zomaar tekenen. ik hoop dat het snel achter de rug is en je je op je kindjes en jezelf kan richten
Hebben jullie ondertussen nog wel samen gepraat? Komt hij nog vaak bij jullie, ook voor het pasgeboren kindje? Ben benieuwd of hij de scheiding nog door wil zetten of dat het misschien gewoon een periode was dat hij niet lekker in z'n vel zat en een uitvlucht zocht. Sterkte met alles.